Θα μεινει χαραγμενος στις μνημες μας και με χρυσα γραμματα στην ιστορια της κιθαρας. Ενα οργανο που ουτε καν ηταν το αγαπημενο του και ηθελε να το κανει να ακουγεται σαν πνευστο. Ανεπαναληπτος.
Εκτιμω και τον λεβιε του Bigsby και της Fender αλλα απο μικρος ειχα φετιχ με το dead simple λεβιε του Floyd. Το πιο απλο design που εκανε την μεγαλυτερη διαφορα στον ηχο. :)
Ειναι ο law of diminishing returns φιλε Λεων, που λεει οσα περισσοτερα δινεις, απο ενα σημειο και μετα, τοσο λιγοτερη διαφορα στην ποιοτητα εχεις. Ο διαβολος, και οι ηψηλες τιμες, κρυβονται στις λεπτομερειες.
Εχω δεχθει επιθεση με διαφορα βιντεο που εχουν τον τιτλο αυτουνου και περιεχομενο ερωτικα κινεζικα. Εκανα αναφορα αυτα που βρηκα και κατεβηκαν αλλα ξεφυτρωνουν αλλα. Σας εχει συμβει? Τι φαση?
Ωραιος ez, εγω αν και 11 χρονια μουσικος δεν μπορω να φτιαξω φρασεις ή τραγουδια χωρις καποιο οργανο, με πειραματισμο. Ακομα και τις λιγες φορες που μια μελωδια γεννηθηκε τραγουδωντας την, αυτο εγινε παλι με πειραματισμο. Δεν εχω ακουσει σχεδον ποτε μια καινουρια μελωδια, ή ηχο οπως λεει o Ray εγκεφαλικα. Θα παω αυριο να δω το Ghost in the shell στο σινεμα να δω αν εχω σωτηρια.
Πολυ ωραιο θεμα.
Ενας γεννημενος κουφος δεν μπορει να το κανει αυτο ενω ο Μπετοβεν με την εμπειρια αφησε αριστουργηματα κατα τη περιοδο κωφωσης. Ενα βημα παρακατω θα ηταν η ικανοτητα να μεταφραζουμε τα συναισθηματα σε μουσικη.
Η παγιδα που κρυβεται στον τιτλο του θεματος ειναι πως αυτο που νομιζουμε πως δημιουργησαμε απλα ειναι μια παλια αναμνηση μελωδιας, αρμονιας, ρυθμου και οτι αλλο. Ειναι πολυ πιο ευκολο να "φανταστεις" κατι που εχεις ξανακουσει παρα κατι απ'το μηδεν.
Το αγιο δισκοποτηρο του μουσικου ειναι για μενα αυτο, η ικανοτητα να φανταστεις καινουρια μουσικη που περιγραφει τα καινουρια σου συναισθηματα.
Υποθετω αν κανουμε καλο stretch τις χορδες οταν τις βαζουμε μειωνουμε τον κινδυνο σπασιματος. Απο τοτε που το κανω δεν μου εχει σπασει καμια ενω παλιοτερα που επαιζα κατευθειαν μολις τις εβαζα εσπαγαν που και που.
Ετσι φυσιολογικο ειναι οπως το εθεσες αλλα σαν θεατη και ακροατη θα μου αρεσε να εχει πιο πολυ μελωδια, ειδικα με την ευκαρια που ειναι δυο, θα μπορουσε ο καπετανιος (της μπανιερας?) να παιζει ρυθμικη και ο Ρομπ απο πανω μελωδιες με σημεια shredding. Πολυ πιο ενδιαφερον απ'το συνεχομενο γυμνο shredding.
Αυτος ο Chapman/Chappers το παρακανει λιγο με το shredding, ολα τα βιντεο που εχω δει μπλιπ μπλιπ μπλιπ ΠΑΟΥ ΠΑΟΥ μπλου μπλου πιρι πιρι πιπιτιρι ζζζζιιιιιαου. Ενταξει ανθρωπε τσιλαρε λιγο.
Fender Dave Murray sig.
Ωραιος συνδυασμος παλιου με καινουριου οπτικα και σκοτωνει ηχητικα. Αν ειχε και ενα παραπανω ταστο.. Παντα το σηκωμα τριημιτονιου στην μι καντινι για να φτασεις την τελικη μι μου φαινεται σαν ρωσικη ρουλετα :-\