α) ότι είναι ηλίθιος που δεν μπορεί να προστατεύσει τις κιθάρες του
β) ότι αφού δεν βγάζω λεφτά με την κιθάρα που έκλεψα, δεν υπάρχει πρόβλημα.
γ) ότι ο not_guilty όταν αγοράζει κιθάρες έχει συνυπολογίσει ότι κάποιες θα του τις κλέψουν
Αγαπητέ Wow!e. Η σκέψη σου χωλένει σε ένα βασικό σημείο...
Η κατασκευή μιας κιθάρας ή ενός hardware, απαιτεί... Συμβόλαια με προμηθευτές, κόστος πρώτων υλών, εργατοώρες, αποθήκευση, κόστος απο σφάλματα παραγωγής, διακίνηση σε κανάλια διανομής, προώθηση μέσα απο κανάλια διανομής, και τέλος πώληση προς τον πελάτη. Το hardware, είναι μια μεταποιητική διαδικασία, με άλλα λόγια η κιθάρα μου την οποία κακώς αντιπαρέθεσες ώς παράδειγμα, είναι ένα προϊόν μεταποίησης. Το
Software δεν είναι. Το software, ως κύριο προϊόν δεν περιλαμβάνει προμηθευτές, παραγωγή (μόνο στην δημιουργία του Πρωτότυπου) και λοιπά μεταποιητικά κόστοι ώστε να δικαιολογούνε την τιμή - κόστος ιδιοκτησίας.
Και ας το δούμε και αλλιώς. Πρίν το '95 όπου η χρήση ίντερνετ στην Ελλάδα δεν ήταν τόσο διαδεδομένη άρα και η πειρατεία, το Cubase το έβρισκες προσιτό στο να το αγοράσεις. Πιστεύεις δηλαδή οτι αν αύριο γίνει κάτι κακό και εξαφανιστεί η πειρατεία θα μειωθούν οι τιμές; Όχι...
Το προϊόν αυτό τιμολογήθηκε έτσι και η τιμολογειακή πολιτική του θα παραμείνει έτσι γιατί απευθύνεται σε ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ.
Ο ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ είναι ο άνθρωπος ο οποίος εμπορεύεται την εργασία του και το κεφάλαιο το οποίο έχει επενδύσει. Ο ερασιτέχνης καταθέτει προσωπική εργασία για την προσωπική του ικανοποίηση, εκμάθηση και βελτίωση των ικανοτήτων του με σκοπό α. κάποια στιγμή να γίνει επαγγελματίας, ή β. να μην γίνει και να γράφει μουσική που θα ακούει μόνο αυτός και ο περίγυρως του και για την οποία δεν θα υπάρχει ίχνος εμπορικής πράξης.
Φυσικά ο ερασιτέχνης έχει επενδύσει σε προϊόντα μεταποίησης που απαιτούνται για το χόμπυ του όπως, υπολογιστή, κονσόλα, keyboard, κιθάρα και άλλα απαραίτητα ανάλογα με το βαλάντιο του προϊόντα γιατι απλά απο αυτά τα προϊόντα τρέφεται μια γενικότερη αλυσίδα παραγωγής και εφοδιασμού, η οποία δεν μπορεί να παρακαμπτεί.
Θα μου πεις πως βέβαια και στο software υπάρχει μια αλύσιδα αλλά το θέμα είναι ότι η παράκαμψη της σε πειρατικά πρώτυπα, δεν επιδινώνει ούτε την επιχείρηση, ούτε την αλυσίδα. (σε αντίθεση με τα μεταποιητικά προϊόντα)
Ας πάρουμε για παράδειγμα τα παιχνίδα και τις ταινίες η οποίες είναι και αυτά προϊόντα που υπόκεινται σε πειρατεία.
Πιστεύεις οτι ο Αρχοντας των Δαχτυλιδιών κόστισε λιγότερο απο ότι ένα πρόγραμμα όπως το Cubase; Δεν υπάρχει πειρατεία;
Παρόλα αυτά η τιμή του είναι της τάξης των €60 σε πακέτο ώς τρολογία. Γιατί; γιατί απλά δεν απευθύνεται σε επαγγελματίες. Απευθύνεται σε μια κατα πάρα πολύ ευρύτερη αγορά στην οποία η τελική πώληση του προϊόντος δεν περιλαμβάνει εμπορική πράξη. Αν τώρα το MEGA, αποφασίσει να προβάλει τον ¶ρχοντα θα πληρώσει €60. Όχι. Γιατί η προβολή της εν λόγο ταινίας σημαίνει θα δημιουργηθεί εμπορική πράξη και έτσι είναι και παράνομο και ανήθικο να δημιουργείς υπεραξία απο την εκμαιτάλευση πειρατικών προϊόντων.
Καταλήγοντας αγαπητέ Wow!, σέβομαι την ηθική σου στο θέμα αυτό, και ίσως εσύ να έχεις μια πιο επαγγελματική δραστηριότητα με την Μουσική, αλλά εγω δεν έχω. Αυτό είναι η σοβαρότερη μας διαφορά. Και για αυτόν τον λόγο δεν την συμερίζομαι.
Και για να αντιπαραθέσω το θέμα με τα παιχνίδια και τις ταινίες, αν εγώ σου δώσω να δείς μια ταινία, είμαι πειρατής. Αν εγώ σου αντιγράψω ένα παιχνίδι είμαι πειρατής. Αν γράψω μια κασσέτα ή ένα cd σε ένα φίλο μου είμαι πειρατής. Οχι δεν είμαι γιατι σε καμία απο αυτές τις περιπτώσεις δεν περιλαμβάνεται εμπορική πράξη. Θα μου πείς και με το δίκιο σου, ότι οι πειρατές πουλάνε τα πειρατικά προγράμματα.. και αυτό περιλαμβάνει μια εμπορική πράξη. Στην περίπτωση που κάποιος δώσει 15 ή 20 ευρώ σε κάποιον πειρατή για ένα λογισμικό, ναι τότε αυτό είναι πειρατεία, και έχει κάποια δόση "ανηθικότητας". Έγκυτε όμως στον συνυπολογισμό πολλών παραγόντων για τον οποίο αξίζει να σκεφτεί κάποιος αν αυτό που γίνεται.