bassbill

Είχα την συζήτηση αυτή με την γυναίκα μου 2 μέρες πριν. Τι θα κάνουμε ? μου λέει... Φεύγουμε να πάμε κάπου έξω να ζήσουμε και να ρίξουμε μαύρη πέτρα πίσω μας? Εγώ λέω όχι. Μου αρέσει η Ελλάδα. Εδώ γεννήθηκα και μεγάλωσα, μορφώθηκα ώς τη μέση εκπαίδευση στο σχολείο, απο κεί και μετά μορφώθηκα στη μουσική στο ωδείο και διάβασα πολύ, μα πάρα πολύ μόνος μου. Η παιδεία είναι ένα θέμα λίγο παρεξηγημένο νομίζω, γι αυτό και το επίπεδο της όπως και το επίπεδο της μόρφωσης στην Ελλάδα είναι χαμηλό, ενώ ανθίζει η παραπαιδεία. Θα φέρω ένα παράδειγμα που σαν μουσικοί θα το καταλάβουμε όλοι πολύ καλά. Το μάθημά σας στο ωδείο, ήταν π.χ. μία διδακτική ώρα = 45΄. Πόσες ώρες ήταν η μελέτη σας που σας έκανε μουσικούς ? Και πόσοι καθηγητές ήταν δίπλα σας όταν μελετούσατε? Θέλω να πώ δηλαδή, οτι σε όλες τις χώρες του κόσμου που διαθέτουν σοβαρή παιδεία, οι διδάσκοντες επιβάλλουν στους διδασκόμενους να κάνουν την έρευνά τους πάνω στο μάθημα που διδάσκονται, να μελετήσουν δηλαδή, να διαβάσουν και άλλες γνώμες πάνω στο ζήτημα απο την βιβλιοθήκη του σχολείου τους, να αναπτύξουν κριτική σκέψη δηλαδή , και να αποκτήσουν προσωπική άποψη πάνω στα επιμέρους ζητήματα που στο σύνολό τους θα αποτελέσουν τις μελλοντικές προκλήσεις που αυτά τα παιδιά θα αντιμετωπίσουν στην ζωή τους. Εμείς τι κάνουμε εδώ? Ανακαλύψαμε τον τροχό ;) Φροντιστήριο, ώστε να έχει το παιδί "βοήθεια", μήν ξοδέψει φαιά ουσία αλλά να βρεί έτοιμες τις λύσεις στα θέματα που θα του τεθούν, μόνο που αυτές οι λύσεις είναι οι λύσεις των άλλων. Και άν μάθεις απο μικρός οτι οι λύσεις έρχονται έτοιμες απο τους άλλους, αυτό περιμένεις και όταν μεγαλώσεις, να έρθει κάποιος να σου δώσει την λύση. Η εκπαίδευση σε κάθε επίπεδο στην Ελλάδα, έχει έναν και μοναδικό στόχο. Να μάθει στον εκπαιδευόμενο το πώς θα ξεγελάσει τον εξεταστή. Δηλαδή αντί αναλωθεί ο χρόνος σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ εκπαίδευση, αναλώνεται στο να σου μάθει κάποιος τί θα ερωτηθείς ώστε να απαντήσεις σωστά και να περάσεις την εξέταση. Αυτό συμβαίνει είτε δίνει κάποιος εξετάσεις στην Ιατρική, είτε δίνει εξετάσεις για δίπλωμα οδήγησης. Αναφέρω σκόπιμα αυτά τα δύο, γιατί κάποιος που παίρνει το δίπλωμά του με αυτό τον τρόπο είτε στην οδήγηση είτε στην Ιατρική, μπορεί να είναι εξίσου θανάσιμος και στις δύο περιπτώσεις. Δυνητικά και όχι απαραίτητα, αλλά σκεφτείτε λίγο την αναλγησία του συστήματος, που επιτρέπει σε κάποιον που είναι ανεπαρκώς καταρτισμένος στο αντικείμενο, αλλά επαρκώς στην πονηριά, να βγεί στον δρόμο ή στην Ιατρική. Δυστυχώς αυτό το κακό ξεκινάει απο την έλλειψη αρχών απο την οικογένεια. Σάν πρώτο θέμα λοιπόν θα έβαζα το ζήτημα της παιδείας που αποκτά κάποιος απο το σπίτι του, και μετά απο το σχολείο του. Τώρα προκύπτει το ερώτημα με το αβγό και την κότα. Πώς ο άθλιος Ελληνάρας που έφτασε την πατρίδα του σε αυτό το χάλι, θα δώσει αρχές στο παιδί του μέσα στο ίδιο του το σπίτι? Εδώ σας θέλω. Παράγουμε παιδιά, και επιμένω στην λέξη "παράγουμε", πονηρά, μικρόψυχα, ακαλαίσθητα, ανάλγητα, αφιλόξενα, που κακοποιούν ανθρώπους και ζώα γύρω τους, ανεύθυνα, και ότι άλλο κακό με στερητικό α μπορείτε να φανταστείτε, το προσθέτετε στη μικρή μου λίστα. Και όταν αυτά τα παιδιά μεγαλώσουν και γίνουν οι παρτάκηδες που όλοι ξέρουμε, γκρινιάζουμε όλοι γι αυτό που βλέπουμε. Χρόνος με τα παιδιά μας νομίζω οτι είναι το πρώτο ζητούμενο. Δουλεύουν δύο γονείς για να έχει η οικογένεια καλύτερο επίπεδο ζωής και καλά, και ο ένας μισθός πάει στο να σου μεγαλώνει τα παιδιά σου κάποιος ξένος... Επανατοποθέτηση δική μας χρειάζεται, απέναντι στην ζωή, στα θέλω μας, στις πραγματικές μας ανάγκες, στις προτεραιότητές μας, στις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ανάγκες των παιδιών μας, και άν για να γίνει αυτό θα πρέπει να μετακομίσουμε ή να πάμε πίσω στο χρόνο, να πω οτι η άποψη πως η χρονική εξέλιξη μας πάει απαραίτητα εμπρός, δέν με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Θέλω να πω με αυτό, οτι οι προηγούμενες γενιές διέθεταν ευαισθησία και σοφία που προέρχονταν απο προφορική παράδοση και εμπειρία γενεών που μεταδίδονταν απο την μια γενιά στην άλλη με όπλο τον χρόνο που διέθεταν οι μεγαλύτεροι στους μικρότερους. Δείτε π.χ. πως εκπαιδεύουν τα παιδιά κάποιες φυλές στην Αφρική ή στα δάση της Ν. Αμερικής για να καταλάβετε τι εννοώ. Και σκεφτείτε αντίστοιχα το πόσο χρόνο ή όρεξη έχετε προσωπικά να διαθέσετε στα παιδιά σας όταν γυρίζετε πτώμα στο σπίτι μετα απο μια εξαντλητική μέρα στη δουλειά. Το μοντέλο που ακολουθούμε σαν κοινωνία, με εστίαση στο χρήμα και όχι στον άνθρωπο είναι που μας φέρνει για την ώρα εδώ που είμαστε, και αυτό δέν νομίζω να αλλάζει σε μια μέρα ή ένα χρόνο. Είναι ζήτημα αλλαγής νοοτροπίας που χρειάζεται 1 ή 2 γενιές για να αλλάξει, εφ όσον συνειδητηποιήσει μια κρίσιμη μάζα του πληθυσμού το πρόβλημα, και αρχίσει ο κάθε ένας ξεχωριστά να βαδίζει προς την σωστή κατεύθυνση, χωρίς να νοιάζεται για το πού πάει ο διπλανός του. Ή για το τι φοράει, ή τι αμάξι έχει, ή πόσα βγάζει, ή σε ποιο σχολείο πάνε τα παιδιά του, πού έχει εξοχικό, που θα κάνει διακοπές το καλοκαίρι ή αν θα πάει Λονδίνο ή Παρίσι τα Χριστούγεννα. Για μένα αυτός είναι ο δύσκολος δρόμος που αναφέρθηκε και στο άλλο θρέντ. Άς αναλάβουμε θέλω να πώ έντιμα την ευθύνη να μεγαλώσουμε ΣΩΣΤΑ τα παιδιά μας, και μετά μπορούμε να ζητήσουμε ευθύνη απο όλους τους άλλους για το χάλι τριγύρω μας. Και αντίδραση στο στραβό ρε παιδιά... εδώ συζητάω με ένα φίλο οτι γινόμαστε γραφικοί όταν κάνουμε παρατήρηση σε κάποιον επειδή μας την "χώθηκε" απο δεξιά για να μπεί πρώτος στο φανάρι που στρίβει αριστερά, λέγοντάς μας με αυτό τον τρόπο πως αυτός είναι ο έξυπνος και εμείς όλοι οι υπόλοιποι που περιμένουμε στη σειρά μας είμαστε οι Μ@λ@κ*ς. Το Μ με κεφαλαίο. Άν αντιδράσω με κάποιο τρόπο, ο έξυπνος θα με βρίσει και όλοι οι άλλοι που θα με κοιτάζουν θα με περνάνε για UFO. Αυτό εννοώ γραφικοί. Τις προάλλες κάποιος οδηγός μπροστά μου, άνοιξε το παράθυρο και πέταξε στο δρόμο την σακούλα με τα αποφάγια του απο το φαστφουντάδικο, κουτιά χαρτοπετσέτες κουτάκια αναψυκτικών κλπ. Μου ήρθε να σταματήσω να τα μαζέψω, να τον προλάβω στο επόμενο φανάρι ή να τον ακολουθήσω ώς τον προορισμό του και να ανοίξω την πόρτα του αυτοκινήτου να του τα ξαναπετάξω μέσα. Μα τον Θεό σας λέω, έσκασα απο το κακό μου. Και σκεφτόμουνα την Γερμανία που θα μπορούσα να πάρω ενα τηλ στην αστυνομία, να τον δώσω ξερά τον αλήτη και να τελειώνω. Γιατί όχι και εδώ? Πιτσιρικάς ήτανε, 20 - 22 χρονών, όχι οτι λέει κάτι αυτό, αλλά φταίει το σχολείο του τώρα για αυτή την συμπεριφορά, ή άν θα πήγαινε σε "καλό" ιδιωτικό σχολείο θα έκανε κάτι διαφορετικό? Γι αυτό σας λέω, παιδεία απο την οικογένεια πρώτα. Και αντίδραση στο στραβό. Θυμάμαι ας πούμε στο Γυμνάσιο το μάθημα των αρχαίων Ελληνικών. Δέν ξέρω πόσοι απο σας έχετε έρθει σε επαφή με αυτή την καταπληκτική παλιά γλώσσα, που όταν καταργήθηκε, και εκεί θέλω να φτάσω, δέν διαμαρτυρήθηκε κανείς. Μή νομίσετε πως είμαι κανένας Αρχαιολάγνος, ή θιασώτης των απόψεων του Άδωνι, κάθε άλλο. ;D Κόψαμε όμως τον ομφάλιο λώρο που μας ένωνε με την γλώσσα μας, και τώρα δέν μπορούμε να μιλήσουμε καλά ούτε τα νέα Ελληνικά. Και όταν δέν ξέρεις τη γλώσσα του τόπου σου τί στην ευχή μπορείς να εκτιμήσεις απο αυτό που βλέπεις γύρω σου? Αλλά βολευτήκαμε για άλλη μια φορά στην ευκολία του να απαλλαγούμε απο κάτι που ώς νεοέλληνες θεωρήσαμε άχρηστο, και νάμαστε τώρα να έχουμε μια γενιά που μιλάει μια αργκό καταληπτή μόνο στους συνομηλίκους της και ακατανόητη σε όλους εμάς τους άλλους τους ντεμοντέ. Καταλαβαίνω οτι οι γλώσσες εξελίσσονται, αλλά αμφιβάλλω άν αυτό που περιγράφω λέγεται εξέλιξη. Προσωπικά επέλεξα να φύγω απο την Αθήνα, και να ζήσω στην επαρχία. Ήταν βέβαια και η καταγωγή μου απο εδώ, και αυτό έκανε την απόφαση ευκολότερη, αλλά μόνον αυτό. Δέν έχω δικό μου σπίτι εδώ, νοικιάζω και δέν σκοπεύω να αγοράσω, παρά την αντίθετη άποψη της γυναίκας μου που θέλει ένα δικό της σπίτι. Δέν έχω αρκετά χρήματα για μια τέτοια αγορά, και δέν σκοπεύω να χρεωθώ δια βίου 200 ή 300 χιλιάρικα και να είμαι σκλαβάκι της τράπεζας για ένα κεραμίδι με 4 τοίχους. Προτιμώ να νοικιάζω, να αλλάζω σπίτι άν δέν μου κάνει αυτό που έχω, να αλλάζω γειτονιά άν βαριέμαι σε αυτή που είμαι ή αν προτιμώ ήλιο το πρωί στο σπίτι αντί για το απόγευμα. Και απολαμβάνω την ζωή μου, μέρα τη μέρα, συνειδητά, ξοδεύω χρόνο με φίλους, καλό φαγητο, καλό κρασί, καλή μουσική, και μηδέν υπόλοιπο στον λογαριασμό της τράπεζας. Hand to mouth που λένε και οι αμερικάνοι. Αντισυμβατικός γίνεσαι όταν συνειδητοποιείς πως το συμβατικό μοντέλο δέν έχει να σου προσφέρει και πολλά χρήσιμα πράγματα. Η ποιότητα ζωής είναι σημαντικότερη προτεραιότητα για μένα απο την "καλή" δουλειά που όμως με ξεζουμίζει. Και ναί, δέν θα γίνω ποτέ πλούσιος, δέν θα έχω ποτέ τζίπ των 100 χιλιάδων, ούτε πισίνα, τα παιδιά μου δέν θα πάνε σε ιδιωτικά σχολεία, αλλά θα φροντίσω να μορφωθούν όσο γίνεται καλύτερα με το να ασχοληθώ πραγματικά με την μόρφωσή τους καί όχι τύποις, και σε αντάλλαγμα θα ζήσω. Εμένα μου φαίνεται καλό deal αυτό, αλλά εδώ καταθέτουμε την γνώμη και την εμπειρία μας. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του, και εγώ έκανα τις δικές μου, με πλήρη γνώση του τι αφήνω και που πάω, τι κερδίζω και τι ίσως χάνω, και δέν πρόκειται ποτέ να ρίξω ευθύνη σε κανέναν για τις επιλογές μου. Είμαι 49 χρονών και θέλω να ζω όμορφα πλέον. Σίγουρα ξέρω πια οτι δέν θα ζω για πάντα, άρα για όσο ζώ ας ζήσω όπως το ονειρεύομαι. Και στα δικά σας φίλοι, απο καρδιάς και χωρίς ίχνος σκωπτικής διάθεσης.

Διάβασα αυτό το άρθρο και το βρήκα ενδιαφέρον. http://www.capital.gr/News.asp?id=948732

Όπως ??? Εννοείται οτι το θέμα είναι βαθύτατα πολιτικό, όπως άλλωστε όλα τα θέματα που απασχολούν την κοινωνωνία, και ναί είναι επιτυχία να βαθαίνει η συζήτηση και να μένει και σε πολιτισμένο επίπεδο, γιατί αυτό άν μή τι άλλο δίνει ελπίδα οτι υπάρχει μέλλον σε αυτή τη χώρα, εφ όσον οι άνθρωποι ή έστω κάποιοι άνθρωποι σκέπτονται.

Στην δική μας γενιά SF αυτό ακριβώς γινότανε. Η σε έστελνε ο πατέρας σου καλοκαίρι ας πούμε στη δουλειά με το ζόρι, ή σε στρίμωχνε στην δική του να μάθεις πως τα λεφτά βγαίνουν απο την δουλειά και όχι απο το ΑΤΜ ;D ;D ;D

Θα ήταν μια πρόοδος αυτή Τέρρυ αλλά για να πώ την αλήθεια αμφιβάλλω άν γινόταν κάτι τέτοιο σήμερα :-\

Μπα την έστειλα για διακοπές την καημενούλα.... Μήν το κουράσω το κοριτσάκι του μπαμπά καλοκαιριάτικα μέσα στο κρύο με το air cindition ;D ;D ;D O μισθός που δίναμε τότε γι αυτή τη θέση ήταν 180.000 δραχμούλες με πλήρη ένσημα φυσικά :'( :'( :'( 526,70 € το 2000 ;D

10 χρόνια πρίν, 10 ξαναλέω, δέχομαι μια κοπελλίτσα 19 ετών σε συνέντευξη για θέση υποδοχής, Reception, σε επιχείρηση που ήμουνα διευθυντής στην Θεσσαλονίκη. Η νεαρά λοιπόν, πρίν καν ακούσει την περιγραφή της δουλειάς που χρειαζόμουνα να κάνει, υποβάλλει 2 ερωτησούλες και μάλιστα με υφάκι. α) Πόσες ώρες θα δουλεύω ? β) Πόσα λεφτά θα παίρνω ? Στην ερώτηση μου, άν ξέρει να κάνει κάτι ή αν μπορεί να κάνει αυτό που χρειάζομαι ωστε να πάρει την θέση, απάντησε, οτι δέν έχει κατάρτιση, μόλις τελείωσε το λύκειο, δέν έχει προηγούμενη εργασιακή εμπειρία, και φυσικά ούτε την παραμικρή ιδέα των απαιτήσεων της επιχείρησης για τα προσόντα του ανθρώπου που θα κάλυπτε τη συγκεκριμένη θέση. Μου απάντησε απλά οτι ήθελε " μια δουλειά". Και το κερασάκι στην τούρτα. " Ο μπαμπάς μου μου είπε οτι άν είναι να σου δίνουν κάτω απο 200.000 ( ακόμα δέν είχε έρθει το € ) τον μήνα, φύγε. Θα σου δίνω εγώ 200.000 να κάνεις τα μπάνια σου στην Χαλκιδική όλο το καλοκαίρι" Τώρα ποιός φταίει ρε παιδιά για το χάλι, μας ? Το κοριτσάκι, ο μπαμπάς του, το σχολείο του η π******να η κοινωνία, ποιός? Η μήπως όλοι ? Γιατί εγώ εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα οτι άν ήμουνα στην θέση της μικρής, θα πλατσούριζα ήδη στα ρηχά αντί να ψάχνω για δουλειά καλοκαιριάτικα. Εσείς τι θα σκεφτόσασταν δηλαδή ;D

http://nireas.nakas.gr/ecomnakas/nakas2006/Default.asp?Static=243&Product=98965 άν έχεις αυτήν την καρτούλα, το software στο δίνει δώρο η μαμά Line 6 ;D

Τσέκαρε εδώ http://nireas.nakas.gr/ecomnakas/nakas2006/assets/PHOTOS%20G%20EXTRA/Pod-GX-Usb-Connections.jpg

Αυτό μου θυμίζει ένα μότο της δεκαετίας του 80... :( Η επανάσταση θα γίνει μεσημέρι.... γιατί το πρωί κοιμόμαστε ως αργά

Για χρήση δωματίου λέω Μάραθε ;) Πού να παίξεις το plexi στο ρημάδι το δωμάτιο? Εκτός κι άν έχεις καμμιά μονοκατοικία στην ερημιά, και ο πιο κοντινός σου γείτονας είναι στα 3-4 χιλιόμετρα ;D Εννοείται οτι κανένα φτηνό σοφτγουερ δέν μπορεί να συγκριθεί με τον εξοπλισμο του φίλου μας, αλλά άκουσα το συγκεκεριμένο, και είναι ΠΟΛΥ καλύτερο στα αυτιά μου απο τα 2 που ανέφερε.

Καλά είναι, δές και το pod farm της Line 6. Έτσι κι αλλιώς θα χρειαστείς μια καρτούλα ήχου με μηδενικό latency, (καθυστέρηση) και με καμμιά 80 - 100 ευρώ καθαρίζεις για χρήση δωματίου. Δές εδώ http://line6.com/podfarm/sounds.html κι εδώ για το hardware http://line6.com/podstudiogx/

Εγώ συμφωνώ κυρίως σε αυτό, ανάμεσα σε πολλά άλλα ;D

Δέν είναι θέμα μίσους ρε παιδιά για τους υπαλλήλους του δημοσίου, απλή αριθμητική είναι. Όταν έχεις 1300000 ΔΥ που στην πλειονότητά τους είναι ΜΗ παραγωγικοί, το ξαναλέω, ΣΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ τους, και όλοι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να πληρωθούν απο την δουλειά που βγάζουν οι "άλλοι" οι κακοπληρωμένοι του ιδιωτικού τομέα, εξηγεί το γιατί φτάσαμε ώς εδώ. Άν έβγαινε η εξίσωση, δέν θα συζητούσαμε τώρα. Άρα κάτι πρέπει να αλλάξει. Όσοι απασχολούμαστε στον ιδιωτικό τομέα, ξέρουμε πόσο δύσκολο θα ήταν σήμερα να δοθούν αυξήσεις της τάξης του 300% ώστε ο ιδιωτικός τομέας να γίνει περισσότερο ελκυστικός και οι φόροι που θα προέρχονται απο αυτόν να θρέφουν τους 1300000 ΔΥ. Τί μένει λοιπόν για να βγάινει η εξίσωση? Δανεικά ήταν η απάντηση ώς τώρα. Έ λοιπόν και αυτά τελειώσανε. Για πείτε μου πώς αλλιώς σας βγαίνει ο λογαριασμός, γιατί εγώ λύση δέν βρίσκω. Άν θέλουμε προκοπή στο μέλλον, θα πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στην σωστή τους διάσταση, ή διαφορετικά να σκεφτούμε πραγματικά το ενδεχόμενο να γίνουμε ΟΛΟΙ δημόσιοι υπάλληλοι. Κάπου κάποτε το δοκιμάσανε και αυτό έτσι ;) Χρεοκοπία και εκεί. Πώς είναι δυνατόν να θέλουμε να μπούμε όλοι στο δημόσιο, να βολευτούμε εμείς, κι άς πληρώνουν οι "άλλοι", τα κορόιδα ας πούμε, και μέχρι να σκάσει η φούσκα με τα δανεικά, έλα μωρέ, ποιός ζεί και ποιός πεθαίνει. Λοιπόν ή φούσκα έσκασε στα μούτρα μας, και δέν μπορούμε να κάνουμε άλλο πως δέν καταλαβαίνουμε. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε αυτό που κι ένα παιδί της 6ης δημοτικού θα έκανε. Έναν απλό ισολογισμό, και να εξορθολογήσουμε το θέμα. Κοινωνικό κόστος και βέβαια θα υπάρξει, αλλά ας πληρωθεί απο αυτούς που στο κάτω κάτω αμείφθηκαν επι χρόνια με τα δανεικά, γιατί οι "άλλοι" του ιδιωτικού τομέα τόσα χρόνια καί κερατάδες και δαρμένοι. Δηλαδή και χαμηλά αμειβόμενοι, και σκληρά εργαζόμενοι, και ανασφάλιστοι, και χωρίς προνόμια, και δίχως εφάπαξ, και και και και .... Έλληνες δύο μέτρων και δύο σταθμών ? Ώς πότε και γιατί ? Ναί λοιπόν απο μένα, στα ίσα όλοι. Και να μάθουν κάποιοι να δουλεύουν, και ναί δέν βάζω τον εαυτό μου μέσα στην πρόταση γιατί έχω μαμηθεί στη δουλειά στον ιδιωτικό τομέα για 30 χρόνια, και δέν μασάω απο δουλειά.

Η διαφθορά ξεκινάει απο τις σχολές. ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Κάτι οι σημειώσεις, κάτι τα πάρτι, κάτι το " η παράταξή μας συχνάζει στο ΧΨΩ μαγαζί, εκεί δουλεύει και ο Πρόεδρος στο PR και ο αντιπρόεδρος στο μπάρ, και άκου να σου πώ φίλε, να κάνουμε ένα πάρτι στο μαγαζί σου και να σου φέρουμε την παράταξη, 200 - 300 άτομα θα μαζευτούνε για τα χρωματιστά γκομενάκια, μπλέ πράσινα ή άλλο χρώμα, αλλά θέλουμε 300 €, πρώτο τραπέζι για το προεδρείο και 5-6 μπουκαλάκια απο το σπέσιαλ για να γουστάρουμε. Και αυτά τα άξια καλόπαιδα, συμμετέχουν στο συνέδριο της ΟΝΝΕΔ ή της ΠΑΣΠ ή you name it, κάποιος απο αυτούς θα βγει και πρόεδρος, θα περάσει και στην πολιτική όπως και οι περισσότεροι λεβέντες απο αυτούς, και πείτε μου γιατί να δουλέψει κάποιος όταν απο τα 19 του χρόνια μαθαίνει να ζεί με μίζες παρασιτικά σε βάρος κάποιου "κορόιδου" και βεβαίως αρκετά ανόητου που τον πληρώνει? Πιστεύετε οτι η πολιτική ηγεσία έχει μεσάνυχτα για το τί συμβαίνει στις κομματικές οργανώσεις και στις νεολαίες των πανεπιστημίων ή απλά κάνει τα στραβά μάτια, άσε μωρε τα παιδιά να βγάλουν κανένα χαρτζηλίκι, ή ακόμα χειρότερα, καμαρώνουν για την "εξυπνάδα" των βλαστών του κόμματος που απο τα μικράτα τους έπιασαν το νόημα και την καλή?

Εφ όσον λειτουργεί ακόμα το μέσον, άς είναι και "παράλληλα" ή συμπληρωματικά στον ΑΣΕΠ, τί ακριβώς βλέπεις σάν πρόοδο απο το '80 και μετά? Το 2010 κάποιο μπαίνουν με ΑΣΕΠ και οι υπόλοιποι με "συνέντευξη" ;D Πιστεύεις πραγματικά οτι οι πολιτικοί και τα κόμματα έχουν σάν στόχο να κάνουν τις προσλήψεις αξιοκρατικές και δίκαιες ? Φίλε μου άν γίνει ποτέ κάτι τέτοιο, μόνο απο τους πολιτικούς δέν θα γίνει. Είναι ασύμβατη κατάσταση με το πολιτικό ρουσφέτι που τους εξασφαλίζει την εκλογική τους πελατεία.

Ναι, και μετά απο 3-4 χρονάκια, κάποιος που θέλει εκλογική πελατεία ξαναδημιουργεί την άχρηστη θεσούλα και βολεύει πάλι για μια ζωή κάποιον άχρηστο. Πλάκα κάνουμε ρε παιδιά...

Όταν ζούμε στη χώρα που ο μισθός του Δ.Υπαλλήλου είναι 3πλάσιος απο του εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα, τί περιμένετε ρε παιδιά? Κάποτε ( παλιά λέμε τώρα ), ο μισθός στο Δημόσιο ήταν απαξιωτκός, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να προτιμούν να εργαστούν στον καλύτερα αμοιβόμενο ιδιωτικό τομέα. Μιλάμε για το '80 περίπου που έμπαινα εγώ στην παραγωγή. Μέσα σε 30 χρόνια αισθάνομαι παντελώς μακάκας, γιατί άν είχα μπεί στο δημόσιο ή σε κάποια κρατικοδίαιτη τράπεζα τότε όπως με παρακαλούσε η μακαρίτισσα η μάννα μου, τώρα θα ήμουνα κανένας συνταξιούχος των 3000 € στα 49 μου και θα σφύριζα αδιάφορα στο εξοχικό μου. Αντί γι αυτό, είμαι παραγωγικός ακόμα και μάλιστα με όνειρα για το μέλλον μου. Σας ρωτάω λοιπον, πώς εμείς οι του Ιδιωτικού τομέα οι καλοπηδηγμένοι να ταίσουμε τους Δ.Υ. τους καλοταισμένους? Γιατί απο όπου και να το πιάσω δέν μου βγαίνει ο λογαριασμός. Με Συνταγματική αναθεώρηση ή με συνταγματικο πραξικόπημα, θεωρώ οτι η κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο και η μισθολογική υποβάθμιση του δημόσιου τομέα σε σχέση με τον ιδιωτικο είναι μονόδρομος, άν θέλουμε να σώσουμε την παρτίδα και την Πατρίδα. Τώρα το ποιός θα κάνει κάτι τέτοιο απο τους "ηγέτες" μας είναι άλλο ζήτημα. Ελπίδα έχω οτι μπορεί να μας το επιβάλλει το ΔΝΤ και να τους ανάβουμε κεράκι κάθε χρόνο. Νομίζω πάντως οτι για τους δύσκολους καιρούς που είναι κι ο τίτλος του θρέντ, δέν έχουμε δεί ακόμα τίποτα. Αρκεί να μήν δούμε του χρόνου 25% ανεργία η οποία θα προέρχεται ολόκληρη απο τον ιδιωτικό τομέα, και να δούμε τότε με τίνος τα λεφτά θα πληρώνονται οι Δ.Υ. για να μήν κάνουν τίποτα. Μάντης κακών γίνομαι, αλλά πιστεύω οτι θα δούμε προτόγνωρα πράγματα στην μικρή μας πόλη, και το κακό είναι οτι κανείς δέν δείχνει ακόμα να το συνειδητοποιεί.... Ενώ γράφω, 15 νέα μηνύματα... νέο ρεκόρ ή γράφω μεγάλα πόστ ???

Γενικά φίλε ανοίγεις ένα θέμα που προσωπικά θεωρώ κορυφαίο στη μουσική. Είναι αρκετοί οι μουσικοί, ανεξαρτήτως οργάνου που έχουν αυτό το ζήτημα. Σκέψου λίγο τί γίνεται με τους ντράμμερ ας πούμε. Εκεί που η "διάρκεια" δέν είναι και τόσο ακουστή ας πούμε, η μή τήρηση της αξίας επιφέρει και αλλαγές στον χρόνο ;) Γνώμη μου. Σε ότι αφορά το time, μελέτη μελέτη μελέτη μελέτη ΠΑΝΤΑ με μετρονόμο, μέχρι "φυτέψεις" στο μυαλό σου την αίσθηση του χρόνου. Μετά απο αυτό το στάδιο, μπορείς να αραιώσεις την σχέση σου με τον μετρονόμο, αλλά να μήν την διακόψεις ΠΟΤΕ. To άλλο σημαντικό θέμα στην εκτέλεση είναι το groove, το οποίο είναι μια άλλη ιστορία... εκεί ή το έχεις ή δέν το έχεις. Άν δέν το έχεις, πρέπει να ΑΚΟΥΣ πολύυυυυυ μουσική, για πολλάααααα χρόνια, και ίσως καταλάβεις γιατί πρόκειται και καταφέρεις να το βάλεις στο παίξιμό σου και μετά να καταλάβεις οτι πρόκειται για την μαγεία του rythm section. Και οτι πιθανότατα αυτό που σε έχει κάνει να λατρέψεις κάποια κομμάτια στην διάρκεια της ζωής σου είναι το groove, αλλά δέν το είχες αντιληφθεί γιατί αγνοούσες την ύπαρξή του ;D

Κοίτα τώρα... τυχαίνει να ξέρω τον Παναγιώτη πολλά χρόνια, έχουμε κάνει και αρκετά στούντιο μαζί, και ξέρω απο τον ίδιο οτι είναι κιθαρίστας. Η για να το πω πιο σωστά έτσι ξεκίνησε, η κιθάρα είναι το όργανό του. Το μπουζούκι ήρθε μετά. Η τρέλλα του Παναγιώτη είναι το φλαμένγκο, του αρέσει τόσο να το ακούει όσο και να παίζει, ίσως ήταν το είδος της μουσικής που τον έσπρωξε και προς την μουσική γενικότερα. Οτι είναι μποζούκαρος, βεβαίως και είναι, αλλά δέν είναι μπουζουξής. Είναι βιρτουόζος στο μπουζούκι όπως άλλωστε και όλοι ο βιρτουόζοι του μπουζουκιού, Χιώτης , Λεμονόπουλος και αρκετοί άλλοι ήταν κιθαρίστες. Δέν υπήρχε περίπτωση να είναι τα πράγματα διαφορετικά, μιάς και τα χρόνια εκείνα τα παλιά - καλά, δέν υπήρχε τεχνική για το μπουζούκι που ήταν λαικό όργανο, και την δεξιοτεχνία που φέρνει η τεχνική την μετέφεραν σε αυτό το όργανο οι κιθαρίστες. Ο Παναγιώτης παίζει ακόμα εκπληκτική ακουστική κιθάρα, και ηχογραφεί εξ ίσου πολλά τράκ σάν κιθαρίστας όσο και σαν μπουζούκι. Είναι με κάθε έννοια ένας εκπληκτικός μουσικός και ένα καταπληκτικό παιδί,που έχω την τιμή να αποκαλώ φίλο μου.

Εγώ ξέρω απο πού ξέρω αυτά που λέω. ;D ;D ;D Εσύ θέλεις να τον ρωτήσεις ? 8) 8) 8)

Που και να ακούσεις τον Παναγιώτη να παίζει κιθάρα :o (βασικά κιθαρίστας είναι, βεβαίως βεβαίως) άσχετα άν έγινε μεγάλο όνομα σάν μπουζούκι. Φλαμένκο για την ακρίβεια χεχεχε

Harvery Mason... The absolute groovy mf ;D

Roland vs Yamaha 1-0 ;D

Πρίν απο 15 χρόνια, πρότεινα σε παραγωγό της BMG να ιδρύσουμε μια εταιρία και να πουλάμε μουσική απο το ίντερνετ,κομμάτι - κομμάτι. Μου απάντησε... τρελλός είσαι? Γίνονται αυτά τα πράγματα? και αν κάποιο κομμάτι απο ένα δίσκο πουλάει σάν τρελλό, τι θα κάνουμε με τα άλλα? ( γεμίσματα τα λέγανε τότε ) τε κομμάτια που απλά συμπλήρωναν τους δίσκους ;) Έτσι για να ξεκινήσει η συζήτηση. Περιττό να σας πώ ποιός είχε την ίδια ιδέα μέ εμένα απλά την έβαλε και σε εφαρμογή ε? ;D ;D ;D