Υπάρχουν πολλοί τρόποι να καθοριστεί ο ήχος μιας μπάντας, και μπορεί να γίνει και από ένα όργανο μόνο.
Συνήθως αυτό καθορίζεται από τη συνεργασία που έχεις με τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας. Παραδείγματος χάρην σε μια μπάντα όπου οι μουσικοί είναι σεσιονάδες και πλαισιώνουν έναν καλλιτέχνη, ομολογουμένως ο ήχος θα καθοριστεί από αυτόν τον ένα.
Σε μια μπάντα πάλι που υπάρχει προσπάθεια για συνεργασία από τα μέλη, ο ήχος θα καθοριστεί σιγά σιγά και από κοινού από τον τρόπο που παίζει ο καθένας, από τα ακούσματα κτλ.
Πολύ συχνά όταν ακούμε μια μπάντα θα μας κάνει εντύπωση ένα όργανο μόνο, μια ιδέα, μια γραμμή, ή μπορεί κ πολλά. Το τι και πως είναι σχετικό.
Επειδή υποπτεύομαι πως αυτό το θέμα, θα εξελιχθεί ίσως σε παράπονο για συνεργασίες σε μπάντες, επικοινωνία κτλ, θα προτείνω γενικά όταν είσαι σε μια ομάδα, άκου τους άλλους, δώσε τι πιστεύεις στο κομμάτι, άκου απόψεις από τους άλλους και γενικά προσπάθησε να είσαι συνεργάσιμος. Επίσης, φρόντισε να είναι συνεργάσιμοι και οι άλλοι. Εάν δεν είναι, δυσκολεύουν πολύ τα πράγματα.
Στους doors πάντως πιο καθοριστική μου φαίνεται η φωνή του Morisson και μετά τα πλήκτρα, αν και πολύ σημαντικά στον τελικό ήχο.
Και στους U2 μάλλον οι ιδέες και η φωνή του Bono. Όπως βλέπεις παρατηρούμε κάπως διαφορετικά :)
Πάντως μιας και κάτι τέτοιο είναι κάτι που σκέφτομαι καιρό τώρα. Οι μπάντες πλέον έχουν χάσει την λογική που είχαν παλαιότερα, οπότε και δε θα δεις πια υπερμπάντες που τραβάνε για αιώνες, αλλά πρότζεκτ, ο τάδε μουσικός με τον άλλο για ένα δυο δισκάκια κτλ.
Καλύτερα κατ' εμέ :)