Evilnye

Καλωσήρθες. Όχι από καταστήματα στην Ε.Ε. δεν πληρώνεις τελωνείο. Γράφε με Ελληνικούς χαρακτήρες :)

Μου άρεσε κ εμένα, μέχρι την απαγγελία, και μετά από εκείνο το συνθοειδές, που είχε αμέσως μετά την απαγγελία που δε μ' άρεσε καθόλου. Μάλλον πρέπει να μαζέψεις όλες αυτές τις ιδέες και να τις κάνεις να μη σου πω 3 ξεχωριστά πράγματα. Πάντως για να μαι ειλικρινής είναι το 1ο κομμάτι σου που ακούω, το οποίο μου κίνησε το ενδιαφέρον :)

Ωραίοι +1 κ από εμένα! Καλή συνέχεια!

Νομίζω είναι κατάλληλη η στιγμή να πιάσουμε το θέμα Ελληνικό δημόσιο μετά από αυτό, για πληρότητα στην κουβέντα.

Ναι κ εγώ δεν είμαι ικανοποιημένη από τη διατύπωσή μου. Οκ ο Ταραντίνο ανατρέπει (δεν είπα πουθενά το αντίθετο) επίσης μ αρέσουν οι stripes, αλλά συμφωνώ με τα λεγόμενα του audiokosta. Ήδη δε βγάζει νόημα ;D Σε αυτά που είπες και σχολίασα όμως παρακάτω, εννοώ ότι η ουσιαστική καινοτομία των stripes είναι στις ιδέες τους και όχι στην επιλογή ενός (ουσιαστικού) οργάνου λιγότερου. Η ανατροπή του Ταραντίνο είναι ότι είπες και εσύ στον τρόπο αφήγησης και όχι πχ στο γεγονός του να βάλει ένα ασπρόμαυρο στοιχείο. Το οποίο σιγά τα ωά, αν δεν εξυπηρετεί μια ουσία. (Ούτε τώρα νομίζω ότι βγάζει πολύ νόημα, απλά προσπαθώ να γράψω το ανάλογο του ενός και του άλλου το οποίο θα μπορούσε να είναι επιχείρημα όσον αφορά την καινοτομία ενός καλλιτέχνη.)

+1 Επειδή η επιχειρηματολογία που φέρνεις είναι διαφορετική για τα δύο πράγματα που κρίνεις. Δηλαδή πχ ο Ταραντίνο εφαρμόζει μια άλλη μορφή αφήγησης. Αυτό αποτελεί έναν άλλο τρόπο έκφρασης, όχι με άλλα μέσα. Ουσιαστικά μια άλλη ερμηνεία. Τώρα η καινοτομία των Stripes τι είναι ότι είναι χωρίς μπάσο (κακή ιδέα κιόλας :P). Η καινοτομία τους είναι στις ιδέες και τους ήχους που δίνουν, οι οποίες προσωπικά για εμένα δε στηρίζονται και από την άμπαση επιλογή. Αντιθέτως με ένα μπασάκι θα ταν ακόμα πιο ενδιαφέρουσες ;D Δηλαδή η αντίστοιχη καινοτομία που θα μπορούσε να έχει ένας σκηνοθέτης σύμφωνα με αυτά που λες για τους stripes θα ήταν να επιλέξει να κάνει μια ταινία ασπρόμαυρη σήμερα. Το οποίο εν μέρει εξυπηρετεί μια άποψη, αλλά δεν προσφέρει επιπλέον σε ουσία.

Όχι απαραίτητα, είναι και μέρος της νοοτροπίας του εγώ πάω όπου θέλω,εσύ κοψε τοκεφάλι σου να μη με πατήσεις, ακόμα και αν έχω παραβεί οποιοδήποτε δυνατό κανόνα που ορίζεται από τον ΚΟΚ, που αναφέρθηκε και παραπάνω Προσωπικά τώρα, εγώ εάν χτυπήσω άνθρωπο με μηχανάκι, με αποτέλεσμα να πάει στο νοσοκομείο ή ακόμα χειροότερα να πεθάνει, δε νομίζω ότι θα κοιμόμουν και τόσο ήσυχα σκεπτόμενη ότι εντάξει αυτός παραβίασε τον κανόνα, εγώ ήμουν σωστή.

Μπα και στα δίτροχα βλέπεις τσαμπουκά από το να σε προσπεράσουν από τα δεξιά, να χωθούν όπου βρουν. Να κυκλοφορούν απροκάλυπτα χωρίς κράνος. Μόνο από βλακεία είναι αυτό;

Είπα να μη γίνω γραφική :P Αλλά εφόσον ισχύει και το, βλέπεις και αυτή την άποψη.

+1 ;D Έχουν ενδιαφέροντα πράγματα να πουν, σε ιδέες και ρυθμικά κατ΄ εμέ (αλλά χωρίς μπάσο που πας ρε καραμήτρο :P) Ο Ταραντίνο πάντως έχει στιγμές και στιγμές. Νομίζω πχ ότι Pulp Fiction και Reservoir Dogs είναι πολύ πέρα από μια μαρκετιστική πατέντα. Παρ' αυτά και εγώ

+1 Ξέχασα να το σχολιάσω αυτό. Πραγματικά δεν πιστεύω πως κάτι που κάποιος μπορεί να εκφράσει, θα τον περιορίσει το να διδαχθεί κάποια πράγματα. Αντιθέτως θα βοηθήσει ώστε να το εκφράσει ακόμα καλύτερα και πιο ξεκάθαρα!

Πάντως στο Αμστερνταμ οι ποδηλάτες είναι θεοπάλαβοι και πολύ επιθετικοί, προς πεζούς, οδηγούς, άλλους ποδηλάτες, γάτες, σκύλους :p

Δε μπορώ να πω για όλα παρα μόνο γι αυτό. Το μέτρημα σε 8α ή 16α δίνει εντελώς άλλο feel στο κομμάτι. Οπότε καλό είναι να τηρείται αυτό, εκτός και αν υπάρχει η πρόθεση να αλλαχτεί το κομμάτι πλήρως. Οπότε δεν είναι ακριβώς θέμα επιλογής για διευκόλυνση, αλλά επιλογής για απόδοση.

Πάντως ένας καλός τρόπος να ξεκολλήσεις από ένα τρόπο παιξίματος, είναι να αρχίσεις να δουλεύεις σε μουσική που δεν παίζεις συνήθως. Αν δηλαδή το έχεις λιώσει σε μπλουζ, τράβα παίξε ρέγκε ;D Άκου πολλά στον αντίστοιχο ήχο, δοκίμασε κλασσικά ριφάκια εκεί (λιώνωντας τα σε πολλές πολλές επαναλήψεις) και θα εμπλουτιστεί το παίξιμο οπωσδήποτε. Επίσης πιστεύω βοηθάει να δοκιμάζεις κλίμακες με άλλο πιάσιμο, έτσι αναγκάζεις το χέρι να το δει αλλιώς, και αλλάζει πάντα και η προσέγγιση που δίνεις. Ή να δοκιμάζεις ασκήσεις επάνω σε κλίμακες, παίζοντάς τες σε τρίτες, με οκτάβες, με πέμπτες, με άλλα ρυθμικά. Το μόνο σίγουρο πάντως είναι, επανάληψη, επανάληψη, επανάληψη.

Έχω δει Miller και Clarke να το κάνουν λαιβ σε ότι παίξιμο επίσης, από αργό ως και πολύ γρήγορο. Πολύ τρελό.

Σημαίνει ότι αγαπάμε κ είμαστε κ τα καλά παιδιά. :D Πάντως το ενδιαφέρον για κουβέντες ακριβές και φθηνές είναι αμείωτο. Πιστεύω δεν πρέπει να αποτρέπουμε τον κόσμο να ανοίγει τέτοια θέματα γιατί όλοι τα διασκεδάζουν ;D Πάντως θα πω ότι το να συγκρίνεις το να έχεις πολλές κιθάρες με πολλές γυναίκες είναι εντελώς, μα εντελώς όμως ηλίθιο. Ελπίζω κανείς να μη ρωτήσει γιατί.

Πως ρε; Εγώ προχώρησα ένα βήμα παρακάτω την πρότασή σου. Έδωσα συναίσθημα, αυτοσχεδίασα.

Λίγη πρασινάδα είχε ο άνθρωπος για συνοδευτικό. Πάντως μ άρεσε κ αυτός και τα επόμενα βιντεάκια! Το brutal να μαι ειλικρινής όχι.

Και μάλιστα σε πείραξε πολύ περισσότερο ότι δε μπορείς να ποστάρεις στο νοιζ, παρά το ότι δε μπορείς να ξαναπαίξεις κιθάρα ;D ;D

Thanks για το βίντεο! Άψογοι!

Πολύ ενδιαφέρον και τρελό αποτέλεσμα. Αλλά ακόμα πιο πολύ εντύπωση μου έκανε η επεξήγηση του πως το έγραψες. Απορία, πως ξεκίνησες τη διαδικασία; Σκέφτηκες δηλαδή να έχεις την χ φόρμα (καλά τι τρελό ήταν κ αυτό με τη σειρά φιμπονάτσι; :P) και πάνω σε αυτή βασίστηκες; Ή πάνω σε κάποιο σχήμα/ μελωδία (; ) το οποίο ανέπτυξες;

Εγώ έχω μια m-audio fast track usb, αλλά ελάχιστες φορές ηχογράφησα στο Ubuntu (αν κ μπορώ) Τελευταία πάντως έχει αρχίσει να μου παρουσιάζει άκυρα παράσιτα κατά την αναπαραγωγή μουσικής που στα xp για παράδειγμα δεν αντιμετωπίζω το ίδιο πρόβλημα.

Παληκάρι! Κ ωραίο κομμάτι. Η φωνή του με χάλασε όμως λίγο. (Ντάξει λίγο, ψιλά γράμματα δηλαδή...)

Εντελώς σχοινιά οι χορδές! Πάρα πολύ ωραίες φωτογραφίες !!

Δηλαδή, για να μπορούν να τα βγάζουν αλλάζουν πιο εύκολα; ή κάτι άλλο;