Evilnye

Κ εμένα μ αρέσει ο ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ, όπως και το ΩΔΕΙΟ. Το θέμα αυτό πάντως έχει εξελιχθεί πολύ αστεία. Καταλαβαίνω να μην αρέσει σε κάποιον ο μετρονόμος και να την έχει δει ο θεός του ρυθμού χωρίς προσπάθεια, απλά ελπίζω να καταλαβαίνει από ένα σημείο και μετά πόσο πραγματικά βοηθάει. Έτσι κ αλλιώς είναι επιλογή του καθένα το πόσο θα εμβαθύνει στη μουσική που παίζει. Άλλοι θέλουν απλά να ξύνουν λίγο, άλλοι να παίζουν περίπου ένα ριφάκι, άλλοι έχουν και μεγαλύτερες αξιώσεις. Για το κάτι παραπάνω, χρειάζεται συστηματική δουλειά και ο μετρονόμος είναι μονόδρομος. Θες να πεις μάλλον συστηματική/ μεθοδική δουλειά. :P

Καλά δε ψηφίζουμε και το αγαπημένο μας μπάσο εδώ. Πήγαινε δοκίμασε αρκετά, σε αυτά τα λεφτά παίρνεις καλό πράγμα, και αξίζει να το ψάξεις ώστε να ανταποκρίνεται στις δικές σου ανάγκες και όχι τι αρέσει σε εμάς.

Τους RHCP τους αναφέραμε αρχή αρχή. Έχει φύγει ο Frusciante από τη μπάντα (πληροφορίες εντός) αλλά αν δεν κάνω λάθος υπάρχει αντικαταστάτης του; δεν υπάρχει ξεκάθαρη ανακοίνωση στο official site των RHCP παραυτά. (Και προτού κανείς αποφασίσει να συνεχίσει το θέμα εδώ σε κάτι σχετιζόμενο με τον Frusciante, παρακαλώ διαβάστε εδώ) Επί του θέματος πάντως νομίζω συμφωνούμε οι περισσότεροι πως η επιδραστικότερες και σημαντικότερες μπάντες της δεκαετίας που φεύγει είναι οι Radiohead, Muse, Tool, RHCP.

Ναι ήταν σαν συνολικό αποτέλεσμα πολύ ταξιδιάρικο. Πολύ καλή δουλειά όντως. Θενκς και για τα επιπλέον σχόλια!

Δεν ήταν. Μπάσο ήταν παλιά και τώρα και ιδρυτικό μέλος της μπάντας ο Billy Gould (που τον έχω και σε τρελή συμπάθεια) και τραγουδιστής πρώτος ήταν ο Chuck Mosely. Ευχαριστώ για Das Boot και KLF όπως και Army of Lovers! Πολύ τους γούσταρα! Tthawth δυστυχώς δε μου θυμίζει κάτι αυτό που λες... Αν έχω καμιά αναλαμπή θα επανέλθω.

Η Superfunk εννοεί να παίζεις απλά τη νότα ΛΑ ΦΑ ΝΤΟ ουτε ακόρντο, ουτε αναλύσεις. Έτσι απλά. Ξεκίνα με αυτό και βλέπεις αν θα χωρέσεις κ άλλα :)

Ok μόλις κατάφερα να το δω (από windows αυτή τη φορά) Εμένα το μουσικό μου άρεσε και το πως έδενε με το κιθαριστικό. Δε μου φάνηκε και τόσο κάφρικο συγκριτικά το αποτέλεσμα. Το μόνο που παρατήρησα στο 1ο άκουσμα ήταν αυτό το μεταλόφωνο (ή όπως το λένε) δε μπήκε καλά στα ρυθμικά στην αρχή με αποτέλεσμα να νιωθω να κρεμάει λίγο σε σημεία. Εν τω μεταξύ σαν σχόλια για τις φωτογραφίες τι σου είπαν; Μερικές μου άρεσαν αρκετά κυρίως μια όπου φαίνονται πληκτρα πιάνου με έντονο φλουτάρισμα από γύρω και μια με χορδές βιολιού που φαίνεται έντονα η κίνηση, αλλά κατα τ' άλλα συμπαθείς γενικά.

Παρατηρόντας εν τω μεταξύ τις λίστες από τα χιτάκια κάθε χρόνου, αντιλαμβάνομαι πολλά κομμάτια που παρατήρησα πολύ μετά το mtv ενώ προφανώς θα έπαιζαν πολύ και τότε. Περί ποιότητας, λογικό είναι να έχει πολύ σαχλαμάρα. Αν μη τι άλλο κάποιος που παρακολουθεί βίντεο κλιπ με τη νοοτροπία χιτάκια δεν μπορείς να πεις πως ακούει μουσική, αλλά παρακολουθεί γενικό image και στυλ. Εν τω μεταξύ θυμάμαι πόσο πολύ αρνητικά σχολιάζαμε τότε και με την αδερφή μου ότι στα 90s έλειπε μια ταυτότητα σε σχέση πχ με τα 80s που παρά το κιτς τους είχαν κάτι τις. Η ακόμα πιο πλάκα είναι η διαφωνία που είχαμε με τη μητέρα μου στην οποία άρεσαν πάρα πολυ οι Νιρβάνα και εμείς τους σιχαινόμασταν ως τρου ροκ χαχαχαχ! ΟΟΟΟΟΟΟΟΧΙ ΖΟΡΝΤΙ!!! ΑΙΣΧΟΣ ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ :-X

http://www.youtube.com/watch?v=2c4L4CPfQY8 http://www.youtube.com/watch?v=bVL3b1wKZQU aka Max Payne :D Μας είχαν πρήξει με αυτή τη σαχλαμάρα...! http://www.youtube.com/watch?v=n4pEnncSfmk

Κομμάτι που απεχθανόμουν τότε, αλλά τώρα επίσης εκτιμώ :)

Οι Offspring και το Basketcase μείναν και μετά, θέλω πιο ξεχασμένο πράγμα :D Το Loser περίμενα πότε θα πει κανείς, για να πω πόσο το σιχαινόμουν χαχαχαχα! Το Spaceman λοιπόν ξανάκουσα πρόσφατα και την έχω καταβρεί με τη μπασογραμμή του. Πολύ ωραίο κομμάτι πάντως :) Θενκς Babtua θα κάτσω να λιώσω στα τοπ ανά το χρόνο χαχαχ!

Συγχαρητήρια! :D

Σώπα :P Είναι σα να χαίρεται κάποιος ότι με ένα drum machine ξεμπέρδεψε από ντράμερ ^^

Πάντως η λέξη μετρονόμος πρέπει να αποκτήσει την αξία και το μεγαλείο που απολαμβάνουν λέξεις όπως π.χ. ΩΔΕΙΟ.

Στους Stripes λείπει το μπάσο κατ εμέ. Πολύ καλές ιδέες, αλλά λείπει. Στους Doors δε επιβεβαιώνεται το ανεκδοτάκι για το πόσοι μπασίστες χρειάζονται να αλλάξουν μια λάμπα, κανένας την αλλάζει ο πληκτράς με το αριστερό του χέρι :P Παρ΄ αυτά κρατούσε τη βάση αυτή τη ζητούμενη με το αριστερό του χέρι. Και αυτό που εννοεί φυσικά ο μπλου, αν δεν υπάρχουν ρυθμικά σωστά δεν υπάρχει τίποτα.

Εννοείται δε μπορείς, αλλά είναι μια άσκηση και αυτή για τον μουσικό να πιάσει να μάθει τα εντελώς βασικά και απαραίτητα σε ένα κομμάτι και να μπορεί να τα δώσει σε μια ομάδα. Π.χ να μάθεις ένα απλό του πα και να το κρατάς 3 4 λεπτά για ένα κομμάτι ούτε γέμισμα ούτε τίποτα. Σίγουρα δύσκολο, αλλά γίνεται. (For the record, εντελώς στο χαβαλέ παλιά με κάτι φίλους που μονίμως δεν είχαν ντραμς, για μπάσο δε λέω καν, είχα δοκιμάσει να παίξω εγώ ντραμς. Καμία επαφή τότε με μπάσο, γκρουπ ή ότιδήποτε, μόνο μια κλασσική παιδεία από το σχολείο. Ομολογουμένως 5-6 πρόβες τις έβγαλα ακιβώς έτσι. Απλοποίησα ότι άκουσα και το κράταγα μέχρι να λιποθυμήσω. Η ντραμιστική μου καριέρα έληξε άδοξα όμως, επειδή η μπάντα δεν ήταν και τόσο τακτική στις πρόβες της :P) Εννοείται, και για τους κιθαρίστες που δεν το έχουν καταλάβει αυτό ακόμα δε θα παίξουν για πολύ καιρό σε γκρουπ το μόνο σίγουρο ;)

Ωωωωχ και νόμιζα μόνο εμείς τα κάναμε :p Η καλή μου συλλογή είναι 3 βιντεοκασσέτες ότι αφιέρωμα έπαιξε σε Michael Jackson τότε! Κατα τ΄ άλλα λίγες κασσέτες με σκόρπια βίντεο τα οποία σβήναμε γράφαμε και αναπροσαρμόζαμε στα αγαπημένα μας τότε :D

http://www.youtube.com/watch?v=-BiXNHa5R9w και η μπαλάντα της γελάδας, http://www.youtube.com/watch?v=9q91_kcx3no

Λοιπόν μ έπιασε μια μελαγχολία για εκείνη την εποχή (δε θέλω να πω για τα νιάτα μου γιατί θα παραπάει πια) αλλά λέω να αραδιάσω μερικά κομμάτια από εκείνη την εποχή που είναι και λίγο καλτ και μου έχουν μείνει με μια συμπάθεια. Feel free να συμπληρώσετε, αρκεί να μείνουμε σε 90s (να τα γνωρίσει κ ο Μπίχλας ντε) και όχι πολύ κλασσικά. Το loosing my religion και under the bridge, και smells like teen spirit δηλαδή δεν παίζουν :P http://www.youtube.com/watch?v=dYlAwvz8uwc Απόλυτα καμμένο το επόμενο, θα επανέλθω και με άλλα. Babtua, έσκασα τρελή ανάμνηση ούτε γω ξέρω πως το βρήκα :D :D

Πες μου ότι το βρήκα! Εγώ αυτό σκέφτηκα πάντως :D :D

Τώρα αν σου πω ότι ξέρω ποιο λες, αλλά δε θυμάμαι όνομα; Σίγουρα κατάλαβα. Η τύπισσα με το γλυφιτζούρι και θυμάμαι διάφορους να χοροπηδάνε... πωωω... θα το θυμηθώ... Είχε στο ρεφρεν κάποια πιο ρυθμικά φωνητικά και η κοπέλα μετά τραγουδούσε μια μελωδία...

Ως συνήθως δε ξέρω να σου πω συμβουλές αλλά λατρεύω ότι έχω ακούσει από εσένα, και το ίδιο ισχύει και εδώ!! 2η φορά τώρα, και μου αρέσει περισσότερο και από πριν :) Μ αρέσει η σύνθεση, η ιδέα, όλο! Σούπερ!

Για κάτι τέτοια σε πάω εσένα! Πως παίξατε JMJ? :D Τώρα ακούω το κομμάτι σου, σου ρχεται σχόλιο :) :)

Καταλαβαίνω πως το εννοείς αλλά οι Floyd είναι άλλη φάση. Ο ήχος τους είχε και πιο πολύ επίδραση σε κοινωνικό επίπεδο. The Wall οι Muse ακόμα δεν έβγαλαν :) +100

Οι Porcupine Tree ίσως. Οι Muse είναι πιο ποπ κατάσταση. Ίσως να σταθούν στο ύψος των Depeche Mode. Τους θεωρω αρκετά διαφορετικού ύφους από τους Floyd.