Evilnye

Μπίχλα, μη ξενίζεσαι τόσο. Κόσμος ο οποίος πχ μπορεί να δουλεύει ως μουσικός παραγωγός ή σε δισκογραφικές ακούει τόσα για πρωινό.

Πριν απαντήσω τα ένα δυο αντικειμενικά κριτήρια που είπα ως άποψη ελπίζω να τα διάβασες και να καταλαβαίνεις τι σημαίνουν. :) Το να αφήνεσαι και να νιώθεις αυτό που κάνεις το θεωρώ βασική προϋπόθεση σε κάθε άνρθωπο στη ζωή του. Το να αφήνεσαι δε ξέρω πως το καταλαβαίνεις εσύ, αλλά δεν είναι κάτι που σε εμποδίζει να κάνεις τη δουλεία σου με τον α ή β τρόπο. Απλά θεωρώ πως ο τρόπος αυτός είναι σαφώς πιο ευχάριστος :P

Η απαξίωση πάντως σίγουρα έχει να κάνει με ημιμάθεια. Η απόλυτη αντιμετώπιση της μουσικής (αλλά και της ίδιας της ζωής) με τη λογική είναι εφικτή, αλλά χάνει τόσα ο μουσικός που δε μπορεί να φανταστεί. Κοινώς αν παίζεις και δεν αφήνεσαι... κρίμα... πολύ κριμα!

Πιάνω μόνο αυτό να πω ότι έχεις λάθος εδώ. Η ημιμάθεια σε κάνει να λες έλα μωρε δυο συγχορδίες είναι. Όταν εμβαθύνεις τα βλέπεις πολύ αλλιώς. Και το λέω από πολύ προσωπική πείρα. Όταν είχα ξεκινήσει να μαθαίνω, έβγαζα ένα δυο κομμάτια που ήταν στις δυνατότητές μου. Ηπρώτη μου αντίδραση ήταν μια απαξίωση ότι τι τόσο εύκολα ήταν τελικά; Με το που άρχισα να εμβαθύνω σε μπάντες αυτά τα "εύκολα", σωστά παιγμένα απέκτησαν ουσία και τα είδα και εγώ αλλιώς. Επίσης θυμάμαι πόσες φορές μου είπαν διάφοροι ότι το μπάσο και είναι υποδεέστερο όργανο, δεύτερο ή οτιδήποτε, όμως εγώ από τότε που άρχισα να παίζω είδα τόσο διαφορετικά τη μουσική και άνοιξαν τόσο πολύ τα αυτιά μου που κατάλαβα ακόμα περισσότερο και καλύτερα πράγματα που μου άρεσαν. Στα υπόλοιπα που λες αρκετά τα είπα και εγώ σε πολύ προηγούμενο ποστ μου, θα επεκταθώ αν πιαστώ σε τίποτα άλλο :)

Καλά τα λες, αλλά δε βλέπω τη λογική του να ζει κανείς παίζοντας μουσική. Και στο κεφάλι μου το έχω ξεκαθαρίσει ότι δεν θα γίνει. Θεωρώ ότι το να βγάλεις χρήματα από τη μουσική είναι κάτι που μπορεί να συμβεί παραπλεύρως. Αν συμβεί καλοδεχούμενο, αλλά όχι και αυτοσκοπός. Και αυτό επειδή μπορώ να το λέω τώρα φυσικά. Εάν δεν είχα άλλη επιλογή αλλάζουν τα πράγματα. Παράδειγμα οι μαύροι μπλουζίστες που τόσο πολύ θαυμάζουμε, γι αυτούς ήταν μια ουσιαστική διέξοδος η μουσική, ώστε να έχουν μια θέση στην κοινωνία. Διαφορετικά δε μπορούσαν να βρουν άλλες δουλειές. Και επειδή έπιασα αυτό μόνο, δεν είπα να μην προωθείται η μουσική ή να μην υπάρχουν εταιρίες, παραγωγή ή προώθηση. Είπα πως θα αναγκαστεί να εξυγιανθεί.

Δεν επικρίνω το να δίνεις αξία στον εαυτό σου γενικά. Επικρίνω το να θεωρείς πως είσαι με τον α β τρόπο καλύτερος ορίζοντας τη μουσική ως καλή ή κακή. Δηλαδή το γεγονός ότι δε χρειάζεται να την ορίσω στο κεφάλι μου και δε χρειάζεται να την υποστηρίξω ήδη με κάνει να ασχολούμαι με πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα, όπως να παίζω :D Και δες και αυτό το παράδοξο. Όσο παίζω και μαθαίνω, τα σημαντικά πράγματα για μένα είναι να παίζω με καλούς μουσικούς. Το είδος και ύφος όλο και λιγότερο με απασχολεί. Έτσι πχ με ορισμένα άτομα εάν μου έλεγαν έλα να παίξουμε οτιδήποτε θα πήγαινα :) Με αυτό τον τρόπο πχ θα μπορούσες να πεις πως έχω κάποια πολύ ξεκάθαρα αντικειμενικά κριτήρια τι είναι οι καλοί μουσικοί. Πήγαινε παραπάνω και θα δεις ότι τα είπα. Όχι, αυτό που λέω εγώ είναι ότι μου αρέσουν ΚΑΙ οι Tool ΚΑΙ ο Beethoven. Και τις θεωρώ και τις δυο περιπτώσεις καλές. Άλλοι δεν θέλουν να ακούσουν τους μεν ή τον δε ή και τους δυο. Δε με κάνει ανώτερη από αυτούς. Σίγουρα πιο ευτυχισμένη με κάνει που μπορώ να τους χαρώ βέβαια :) Δεν την ξανακάναμε αυτή τη κουβέντα τις προάλλες; Αλλά δεν την τελείωσες. 'Ασε απ' έξω το εμπορικά προωθούμενο υλικό και έλα να μιλήσουμε για μουσική. 'Οπως και ο audiokwstas που απορεί γιατί είμαι κατά του να υπάρχουν κάποια cd ή γιατί πιστεύω ότι το myspace κάνει καλό. Είναι γιατί έτσι ασχολείσαι με τη μουσική και αναγκάζεται να περιοριστεί η προώθηση με μέσα όπως μουσικοκριτικοί που αοριστολογούν ή δουλείες που υπάρχουν μόνο για την εικόνα και το εφέ. Στη σημερινή φάση είναι πια δύσκολο να γίνεις μεγάλος ή έστω και λίγο γνωστός, γιατί υπάρχει τόση μα τόση πολύ πληροφορία που χάνεσαι, έτσι σιγά σιγά αναγκάζεται να ξεφτίσει και η εικόνα του ροκ σταρ που πόσους έσπρωξε να ασχολούνται δήθεν. Οπότε όσοι μείνουν, θα μείνουν επειδή θέλουν να μείνουν. Ουσιαστικές υλικές απολαβές δε θα έχουν :)

Ο μόνος τρόπος που ορίζεται αυτό μετά τα αντικειμενικά και καλοπαιγμένα και να γκρουβάρει, είναι τα εντελώς υποκειμενικά που πάνε στα βιώματα και στις γνώσεις και στην παιδεία και στο απρόβλεπτο (ή όχι ακόμα ικανοποιητικά ξεκάθαρο τοπίο) των συναισθημάτων. Ωραία τα λες και έχεις δίκιο, αλλά όπως είπα πως μπορείς μετά να ξεχωρίσεις αν οι Tool είναι καλή ή κακή μουσική με το να τους συγκρίνεις με τον Beethoven? Είχα δοκιμάσει κατά καιρούς μικρότερη να μεταφέρω τα ακούσματα μου σε φίλους και οικογένεια, θεωρώντας πως τους επιμορφώνω ή ότι έστω μοιράζομαι κάτι ωραίο. Έχω καταλήξει πως είναι καλύτερο να αφήνεται εκεί που είναι για όποιον θέλει να τα ανακαλύψει. Εγώ εδώ θα μαι και θα τα ακούω. Εννοείται πως συμφωνώ πως η μουσική τεχνολογία θα με ενδιαφέρει μόνο όσο θέλω να κάνω μουσική, αλλά πχ για μένα αυτό το ερώτημα που με οδηγεί δεν μπορεί να κριθεί με μουσικά κριτήρια. Η μουσική μου προσφέρει στη ζωή μου τόσα πολλά που πραγματικά δε μπορούν να μετρηθούν. Αυτό και μόνο είναι λόγος για να παίζω, ακούω κτλ. Το να έρχεσαι όμως εσύ ή ο όποιος στη θέση σου και να θελει να ορίσει καλή και κακή μουσική είναι κάτι το μάλλον θα έλεγα αδύνατο. Αυτό που έχω δει από άτομα που σκίζονται να μιλήσουν για καλή και κακή μουσική, είναι συνήθως άτομα που ψάχνουν ένα έρεισμα για να δώσουν αξία στον εαυτό τους. Ακούω αυτά, άρα είμαι καλύτερος, ψάχνω το τάδε, άρα ξέρω. Ευχαριστώ αλλά δε μου κάνει.

Χμ.. αν και πάντα προτιμούσα τις μπάντες που είχαν και πιο δομημένο ήχο και όχι υπερβολή στο progressive μια δυο δουλειές τις θεωρώ πολύ αξιόλογες, Με κορυφή Psychotic Waltz και εγώ στο Into the Everflow Dream theater Images and Words ΜΟΝΟ :) (ok και το scenes from a memory είχε ενα δυο highlights.) (Το When dream and day unite μου άρεσε πάρα πολύ επίσης αλλά ήταν ακόμα νορμαλ τότε! :D ) Pain of Salvation, τους απεχθάνομαι σχεδόν, αλλά το one hour by the concrete lake ήταν φοβερό. Eldritch όχι και ακριβώς progressive αλλά άντε, σε κάτι μεταξύ El Nino και Headquake. Οι Fates Warning ! :D Από το the sky moves sideways ως το In Absentia των Porcupine Tree. Μια άκυρη μπάντα που άκουσα παλιά που λεγόνταν Toxic και έβγαλαν δυο δίσκους. Πρακτικά ακραίο progressive. Οι Primus τους θεωρώ πιο hardcore και από deathαδες στον ήχο τους. Οι Ozric Tentacles απαραίτητο άκουσμα! :D Κόντεψα να ξεχάσω τους Tool! :) Και επειδή έχει πολύ μέταλ κατεύθυνση το θέμα παραθέτω και Pink Floyd, Camel, Jethro Tull, Yes και King Crimson. (όταν είμαι δηλαδή σε αντοχές για τέτοια, ειδικά για τους τελευταίους)

Αυτό σαν θέση δε σε καλύπτει; Φυσικά και υπάρχουν κάποια αντικειμενικά κριτήρια. Και μετά πχ μπορεί να αρέσει σε κάποιον το αρμονικά ωραίο, η Moonlight Sonata του Beethoven ενώ στον άλλο να αρέσει o σχεδόν παρανοϊκός ήχος των Tool. Μπορούμε να τα κρίνουμε αυτά τα δυο με κοινά κριτήρια; Εμένα πχ μου αρέσουν και τα δυο. Οπότε ποιο το συμπέρασμα; Για το να μην εκδίδονται κάποια σιντι είναι διότι βγαίνει και πολύ αδιάφορο πράγμα το οποίο προωθείται λες και θα πρεπε να αλλάξει τον κόσμο ενώ εάν δεν είχε αυτή τη δυνατότητα θα ήταν ακριβώς αυτό που είναι. Αδιάφορο.

Απλά ξέρεις ποιο είναι το καλό σε αυτό; Ότι δε νομίζει πλέον και ο καθένας ότι είναι και κάτι επειδή έχει και ένα δίσκο. Θέλει πολλά περισσότερα :)

Με κίνδυνο να μιλάμε σαν τους πλέον βαρετούς μουσικοκριτικούς ή διάφορους "ψαγμένους" που χαίρονται να λένε αοριστολογίες. Φυσικά δεν είναι όλοι έτσι, αλλά υπάρχει ένα τόσο μεγάλο ποσοστό που μου προκαλεί μια απέχθεια προς ανρθώπους που κάνουν αυτή τη δουλειά :P Όσο μαθαίνεις μουσική το υπόβαθρο αυτό δημιουργείται. Και στο μηδέν δεν είμαστε. Και υπάρχει κόσμος εδώ μέσα που θα μπορούσε να πει πολλά πράγματα βασιζόμενος στο υπόβαθρό του. Αλλά ακριβώς όσο μαθαίνεις πιστεύω μαθαίνεις και να βλέπεις με πολλούς τρόπους το κάθε τι.

Απ' την άλλη μπορεί και να οδηγήσει και σε μια μερική εξυγείανση της δισκογραφίας. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που αναρωτιέμαι γιατί υπάρχουν ορισμένοι δίσκοι :D Ένα κακό πάντως που υπάρχει σίγουρα είναι πως υπάρχει τόση πολλή πληροφορία που το θεωρώ πολύ δύσκολο εώς σχεδόν αδύνατο να προκαλέσει εντύπωση κάποια μπάντα ή καλλιτέχνης πλεον :/

Πέραν της σαφέστατης αρνητικής οικονομικής εξέλιξης για την εταιρία ή ίσως και για μερικούς μουσικούς, γιατί;

Άποψη και αυτή πάντα, αλλά πιστεύω ότι κατα βάθος όλοι κρίνουμε μουσική με βάση δυο τρια αντικειμενικά κριτήρια. Είναι καλοπαιγμένη η μουσική; Έχει παλμό (ή αλλιώς γκρουβάρει; ) Μας κινεί το ενδιαφέρον; Μας επηρεάζει τη διάθεση με καλό ή κακό τρόπο (έαν σε επηρεάζει στη διάθεση η μουσική, ανεξαρτήτως των συναισθημάτων που σου προκαλεί, το θεωρώ καλό, εκτός και αν μιλάμε για νεύρα, όπου μάλλον το ξανασκέφτομαι.) Και από εκεί και πέρα, αλλά και οριακά ως προς το πως επηρεάζει τη διάθεση ή να κινεί το ενδιαφέρον γίνονται όλα υποκειμενικά, και βασίζονται στο πως αντιδρά ο εγκέφαλος του καθενός σε διάφορα ερεθίσματα, δηλαδή βάση τα βιώματα, παιδεία, οικογέννεια, κοινωνία κτλ. Έχω μια απορία όμως. Η ανάγκη ορισμού καλής και κακής μουσικής, σε ποιον είναι αναγκαία επακριβώς;

Για κάποιο λόγο έχω την εντύπωση πως δεν είναι πλήρη τα τσιγάρα όταν αναφέρονται ως fags. Έχουν ήδη καπνιστεί και λίγο.

χαχαχ Guv'nor και Gaffer, fags (τα αποτσίγαρα) και άλλα τέτοια μου έρχονται στο μυαλό :P

Εγώ ήξερα τη λέξη esquire αλλά και squire για τον συνοδό σε έναν ιππότη (ο νερουλάς που λέμε αλλά λίγο πιο χλιδάτο :P) Έχω την εντύπωση ότι όντως πρόκειται για δυο διαφορετικούς τρόπους γραφής της ίδιας λέξης.

Καλωδιάκι xlr - 1/4 jack asap (αν όχι αύριο μέσα στις επόμενες 3 4 μέρες!) Θενκς για τις πολύ λεπτομερείς απαντήσεις!!

Πολύ ωραίοι ακούγονται. Πάρα πολύ καλοί. Όταν είδα midlife crisis σκέφτηκα καμιά διασκευή Faith No more, αλλά καμία σχέση!

Δοκίμασε τώρα ο longshadow (thanks again!) και αφαίρεσε θόρυβο με το cubase με αρκετά ικανοποιητικά αποτελέσματα. (Πως ακριβώς και που το βρήκε και το έκανε, δεν το χω βρει ακόμα, από αύριο πάλι! :P)

Οκ ακολουθούν διάφορα πειράματα... Έγραψα χρησιμοποιώντας το bdi της behringer και άνοιξα και το Ground lift. Είχε πάλι κάποιο φύσημα, λιγότερο ίσως. Δοκίμασα και την "αφαίρεση θορύβου" με παρόμοια αποτελέσματα. Έκανα και ένα κλιπάκι με τη crt κλειστή και εγγραφή με τον roland αλλά να μαι ειλικρινής μέχρι να πατήσω να γράψει να κλείσει να ανοίξει, δε ξέρω αν επηρέασε ουσιαστικά. Στο κλιπάκι υπάρχει φύσημα Εδώ είναι τα πάντα όλα πάνω δυστυχώς, έχω πολύπριζο που έχει πάνω κ το πισι και την οθόνη, απελπισία :D Αυτό όχι δεν το ξέρω θα ψάξω και θέσεις εδώ κ εκεί! Κοινή ετυμηγορία οκ...! Δε θα πηγαίναν χαμένες μεν, αλλά δε ξέρω αν θα επιχειρούσα μια τέτοια επέμβαση. Ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σας παιδιά!! 7nationDI_track.mp3 7nationDI_noizoff.mp3 7nation_track_crtoff.mp3

Αν δεν είμαι σε μακ;

Αν κάποιος έχει ιδέα γι αυτό το έχω ακόμα απορία. Περί γείωσης και θορύβου εξ αρχής για την ώρα είναι δύσκολο να το μειώσω πιστεύω γιατί πρέπει να τον προκαλούν πολλά και η κακή γείωση στο σπίτι, και το ότι τον ενισχυτή τον έχω σε πολύπριζο με διάφορά άλλα (μάλιστα στις οδηγίες είδα τώρα ότι λέει να μην είναι μαζί με συσκευές που έχουν μοτέρ γιατί προκαλεί θόρυβο, πχ το τροφοδοτικό του πισί μου) Επίσης διάβασα κάπου και οι CRT οθόνες (τέτοια έχω) προκαλούν θόρυβο. Έτσι για την ώρα το να τον σταματήσω θα δοκιμάσω αν βάλω xlr καλώδιο από τον ενισχυτή στη κάρτα. (Έχει και κουμπάκι ground lift φαντάζομαι με την ίδια λογική θα λειτουργεί) Ήλπιζα όμως μήπως μπορώ να το προσπεράσω αυτό το πρόβλημα αφού έχω ηχογραφήσει με χρήση κάποιας επεξεργασίας. Και βγήκε αυτό το κλιπάκι σα να παίζει ταυτόχρονα με μικρή καθυστέρηση το ίδιο πράγμα. Για μια στιγμή κιόλας νόμιζα ότι τελικά το τυχόν latency δεν είναι και τόσο inaudible :s Δεν ηχογραφώ φωνή οπότε δε ξέρω γι αυτό. Ευχαριστώ πάντως! χμμ... μάλιστα. Ευχαριστώ για τη δοκιμή. Μήπως υπάρχει και κάποιο άλλο πρόγραμμα που θα μπορούσα να το παιδέψω τυχόν;

Χαιρετώ την ομάδα. Αντιμετωπίζω το εξής πρόβλημα κατά την ηχογράφηση. Η αλυσίδα είναι, Fender jazz bass > roland cb100 lineout > m-audio fast track usb line in > audacity Για κάποιο λόγο υπάρχει έντονος θόρυβος, από τον ενισχυτή γενικά, δηλαδή εάν ανοίξω την ένταση ακούγεται έντονο φύσημα είτε έχω ή δεν έχω μπάσο συνδεδεμένο. Αυτό περνάει και στην ηχογράφηση. Δε μπορώ να ξέρω αν αυτό είναι θέμα ενισχυτή ή γείωσης ή παρεμβολής από άλλα σήματα. Ηχογραφώντας λοιπόν στο audacity επέλεξα να χρησιμοποιήσω ένα εφέ που έχει για την αφαίρεση θορύβου, εκεί παίρνει το "προφίλ" θορυβου από μέρος του track που δεν παίζω και μετά το αφαιρεί και από το υπόλοιπο track. Μέχρι εδώ καλά ο θόρυβος φεύγει. Το θέμα είναι πως το νέο track ακούγεται σαν να είναι διπλή η ηχογράφηση κάτι το οποίο δεν ακούγεται στο αρχικά ηχογραφημένο μέρος. Επειδή δε μπορώ να το εξηγήσω καλά ανεβάζω τα 2 κομμάτια πριν και μετά την αφαίρεση του ήχου. Γιατί γίνεται αυτό και πως μπορώ να το αντιμετωπίσω; Ευχαριστώ για όποια βοήθεια! 7nation_track.mp3 7nation_noizoff.mp3

Τέλειο!! Τέλειο! Τη λατρεύω την Pixar όλο κάτι φοβερά κάνει :D :D