Και σου ξεκαθαρίζω κι εγώ πως η "ανάγκη" όπως το θέτεις δεν υπάρχει σε σένα. Υπάρχει όμως προφανώς κάποια "ανάγκη" για άλλους που τους ωθεί να θέλουν και να πληρώνουν τέτοια όργανα. Όπως σε βολεύει εσένα ένα 4άρι για όλους τους λόγους που αναφέρεις, για τους ίδιους ακριβώς λόγους βολεύουν άλλους τα extended range όργανα, είτε είναι 5άρια είτε 45άρια.
Όσο για το θέμα παραγωγής. Πραγματικά χαίρομαι απίστευτα όταν βλέπω εταιρίες σαν την ibanez ή την conklin να βγάζουν στην παραγωγή τέτοια όργανα, πολύ απλά επειδή δεν έχουν ΟΛΟΙ την οικονομική άνεση για ένα full custom μπάσσο όπως είπες, κι αυτό τους δίνει μια ευκαιρία να μπορούν να παίξουν με το όργανο που θέλουν χωρίς να σκάσουν μια μικρή περιουσία. ΟΜΩΣ. Όπως είπα και παραπάνω, το συγκεκριμένο όργανο κατ'εμέ δεν εμπίπτει στην κατηγορία του μπάσσου καν. Πιο πολύ σε βαρύτονη 7χορδη μου κάνει παρά μπάσσο. Πολύ απλά γιατί το spacing, η ταστιέρα, η κλίμακα, σχεδόν τα πάντα εκτός του κουρδίσματος περισσότερο φέρνουν σε κιθάρα παρά σε μπάσσο. Κι εκτός αυτού, όπως επίσης προανέφερα, το βρίσκω τραγικά ακριβό γι'αυτό που είναι, και προφανώς στοχεύουν σε πολύ συγκεκριμένο αγοραστικό κοινό, και αν υποθέτω σωστά, και η παραγωγή τους δεν θα είναι τόσο μαζική όσο των RG κιθαρων. Εννοείται πως προσωπικά δεν θα το αγόραζα ποτέ, πόσο μάλλον όταν με τα ίδια (και λιγότερα) χρήματα θα μπορούσα να πάρω ένα Conklin GT7!
Επίσης, το ότι ένα 4άρι θα σε καλύψει για πάρα πολλά πράγματα είναι σωστότατο. Κι εγώ προς το παρόν ως βασικό όργανο ένα 4άρι έχω, και αν και θα με κάλυπτε πολύ άνετα, το θεωρώ περιοριστικό. Το θέμα είναι όμως ότι άτομα σαν και του λόγου μου ΔΕΝ τα καλύπτει ούτε ένα 4άρι, ούτε ένα 5άρι, ούτε ένα 6άρι ΠΑΝΤΑ. Και ναί, προσωπικά ενόσω έπαιζα με 6άρι ευχόμουν σε φάσεις να είχα μια χορδή ακόμα, για πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι απλά σιχαίνομαι ή θεωρώ άχρηστα τα 4άρια (κάτι που πολλοί κάνουν με τα 5-6 και άνω) κι ούτε θα αφορίσω το κλασσικό root pumping έτσι επειδή δεν το γουστάρω. Αντιθέτως, υπάρχει η τάση να αφορίζονται τα ERB επειδή απλά δεν είναι διαδεδομένα, δεν "χρειάζονται", είναι κουραστικά κλπ. κλπ. κλπ.
Είναι επίσης θέμα του τι παίζει ο καθένας. Δεν παίζω σίγουρα prog και ούτε είμαι fan του μπασσο-shred, αλλά ένα ERB μπορεί να σου δώσει πολλούς διαφορετικούς τρόπους έκφρασης, που ΕΜΕΝΑ με βολεύουν απίστευτα, και φυσικά όντας αυτός που γράφει τα περισσότερα μέρη στα δικά μου τραγούδια έχω την άνεση να παίζω και σ'όλο το τραγούδι στην έβδομη χορδή (υπερβολή, αλλά you get my point φαντάζομαι).
Επειδή έχω κάνει αυτή τη συζήτηση πολλάκις και τις περισσότερες φορές οι παλαίμαχοι του "4 χορδές και ξερό ψωμί" έχουν τη δική τους άποψη που σαφέστατα στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αλλάζει (σεβαστό) αλλά από την άλλη βγαίνουν οι ERB παίκτες ως "ποζέρια", "ελιτιστές" κλπ. και ειλικρινά δεν έχω την όρεξη να ξαναμπώ στο ίδιο τριπάκι για ν'αποδείξω πως δεν είμαι ελέφαντας.
Απλά let's agree to disagree.