Εγώ θα συμφωνήσω με τον Yameth. Ότι κιθάρα κι αν είχα μέχρι τώρα (δεν είχα και λίγες), οι αλλαγές στους μαγνήτες ελάχιστη διαφορά έκαναν, εκτός από πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις (βλ. από passive σε EMG ή από κάτι κακούς απ'τη "μάνα" τους μαγνήτες που σφύριζαν σε άλλο ζευγάρι). Περισσότερο ψυχολογικό το θεωρώ το θέμα, χωρίς να εννοώ φυσικά ότι δεν έχει ΚΑΜΙΑ διαφορά ο ήχος.
Παρεμπιπτόντως, το ότι είναι no-name, ή "house brand", ας πούμε, οι μαγνήτες της όποιας εταιρίας, είναι και ακριβώς το θέμα του κόστους. Η ibanez μπορεί κάλλιστα να βάζει ακριβείς κόπιες των JB/59 σε όλες της κιθάρες της και να τους λέει INF ή V8 ή οτιδήποτε άλλο, χωρίς να χρειάζεται να πλερώ παραπάνω τον Duncan για την φίρμα.
Οι περισσότερες κιθάρες έχουν επαρκέστατους stock μαγνήτες και ειδικά οι ibanez που κοιτάς, θεωρώ πως έχουν αρκετά ισορροπημένα σετάκια (αν δεν κάνω λάθος είναι οι V στην 550, την 2550 δεν θυμάμαι). Στην τελική, έχεις άλλα 200 πράγματα απ'τα οποία περνάει το σήμα και "σχηματίζεται" και "χρωματίζεται" για να ξεχωρίζει μετά απ'όλα ο μαγνήτης...
Όπως και να'χει, Γιάννη, θαρρώ πως για ibanez είσαι. Με τους μαγνήτες είπαμε, περί ορέξεως. Στην θέση σου θα τσέκαρα την 550 για την κατάσταση του μανικιού και των τάστων, γιατί είναι αρκετά παλιότερη κιθάρα. Και θυμάμαι ελαφρώς διαφορετικά μανίκια από μια 1570 (νομίζω) που είχα τότε. Jem-όφερνε παραπάνω θυμάμαι η 550, αλλά μ'έχει μπερδέψει η ibanez με τα διάφορα wizard της.