Nikolas

ρε παιδιά, Κοντεύω να τρελαθώ! Ο γιός μου έφτασε στην Τρίτη τάξη και πλέον κάνει ιστορία. Και το βιβλίο της ιστορίας, είναι ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ γραμμένο (θα το βρω κάποια στιγμή Online για να σας το δείξω) που δε καταλαβαίνει κανείς ποιός είναι στη δωδεκάδα, αφού αναφέρει τουλάχιστον 14!!!! Το Internet είναι επίσης γεμάτο διάφορες πληροφορίες που δεν συμπίπτουν πάντα. Τελικά ΠΟΙΟΙ είναι οι δώδεκα? Προφανώς διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή αλλά πρέπει να υπάρχουν κάποιοι κεντρικοί! Δίας Ποσειδώνας Άρης Ερμής Ήφαιστος Απόλλωνας (Διόνυσος) (Άδης/Πλούτωνας) Ήρα Αθηνά Αφροδίτη Άρτεμη (Δήμητρα) (Εστία) Αυτοί σε παρένθεση είναι που υπάρχει το πρόβλημα. Δε συμφωνεί το wiki (πχ) με άλλες σελίδες και το βιβλίο... επίσης δε βοηθάει. Είναι μπαρούφα το όλο θέμα, και μάλλον άχρηστο, αλλά μου έχει καρφωθεί να δω τι τρέχει τελικά (όχι τίποτα άλλο... για να μπορώ να λέω ιστορίες στα παιδιά που με ρωτάνε και μου σπάνε τα νεύρα). Ιδέες;

έλα ντε... Παπαπα... Ευτυχώς που δε σκέφτονται όλοι οι συνθέτες έτσι... Το φαντάζεσαι, να μην έπαιζε κανείς τίποτα, παρα μόνο τα δικά του για "υπάρχει το πρωτότυπο..." κλπ?

Εεεεμ... απλά να πω κάτι τις: αν είναι για κλασσικό έπιπλο για 1700 ευρώ ΣΙΓΟΥΡΑ βρίσκεις ΚΑΛΟ μεταχειρισμένο πιάνο. Και αγόρασε και μια 'μπούρδα' για τον Η/Υ αν έχεις τόση ανάγκη την σύνδεση και τελείωσες. Αλλιώς, αν είσαι κοντά στο Γέρακα, έλα από το στούντιο να δοκιμάσες το δικό μου Privia! Δεν είναι έπιπλο, αλλά εχει καλή βάση γενικά (και 3 πεντάλ, με κάποια λίγα επιπλέον χρήματα).

Προσωπικά είμαι ΜΕΓΑΛΟΣ fan της σειράς Privia από την Casio. Εκπληκτικό feeling (και έχω δίπλωμα πιάνου, άρα ξέρω τι λέω), και αρκετά καλοί ήχοι (όχι σπουδαίοι όμως). Αν το συνδιάσεις με τον Η/Υ και καταπληκτικούς ήχους έχεις ένα αριστούργημα. Έχω το PX110 εδώ και 5 χρόνια, δεν έχει πάθει τίποτε, και πλέον το PX135 είναι ακόμη καλύτερο. Θα τα κοίταζα τουλάχιστον, ως εναλακτικές για τα παραπάνω. Εγώ τουλάχιστον τα προτιμώ ΠΟΛΥ από τα αντίστοιχα Yamaha.

οφείλω ίσως να κάνω μία μικρή εξήγηση... Τα μουσικά σχολεία υπάρχουν για συγκεκριμένο σκοπό και για συγκεκριμένους μαθητές και καθηγητές. ΔΕΝ είναι γενικά γυμνάσια/λύκεια. Και όταν δεν υπάρχει άλλο σχολείο τριγύρω αναγκαστικά λειτουργούν ως γενικά... Είναι κρίμα να πηγαίνουν χρήματα και κόπος σε κάποια σχολεία, ενώ λόγω των συνθηκών δε μπορούν να λειτουργήσουν ως οφειλουν... Ελπίζω να μη προσβάλω κάποιον με αυτά που λέω.

ωδειοκώστα είσαι αθώος: ΆΚου εκεί "πρωτοβουλιά"... πας καλά; κανιμώθριε: το πρόβλημα είναι ακριβώς ότι υπάρχουν 42 μουσικά γυμνάσια/λύκεια στη χώρα. Δε φτάνανε 10-20 μόνο? Δε λέω πού να κλείσουν, ή να κλείσουν σχολεία, αλλά αν είναι να φτιάξεις ένα μουσικο σχολείο μη το κάνεις 40 χλμ από τα Γιάννενα! Κάνε το μέσα στη πόλη για να έρχεται ο "σωστός" κόσμος, και όχι οι των γύρω χωριών!!!!!

Σήμερα μου ήρθαν τρία CD! Όλα τέλεια! Και όλα καλά. Τώρα που ξέρω και το paypal του Σπύρου θα του στείλω κάτι! ;) Οφείλω να πω ότι αν και έχω ακούσει τα πιο πολλά τραγούδια, υπάρχουν τόσα καινούρια πράγματα μέσα που μου φαίνονται σαν καινούρια! Και να πω ότι ΔΕΝ άκουσα μέσω bandcamp τίποτα, γιατί θα τα άκουγα από Laptop speakers και δε θα καταλάβαινα τίποτα... Τέλος να αναφέρω ότι ο Σπύρος, προφανώς, είναι εξαιρετικά γνωστός στην τοπική κοινωνία: Η διεύθυνση αποστολέα γράφει "Σπύρος Χαρμάνης, Βόλος"! ;D Περισσότερα αφού ακούσω όλο το πόνημα. Τα άλλα δύο CD θα πάνε σε καλούς ανθρώπους, Σπύρο, μη φοβάσαι!

Εγω εδώ έχω ένα μικρό πρόβλημα. Έχω, κι εγώ, περάσει από Δημοτικό ωδείο, και ως καθηγητής, και ως μαθητής. Ως μαθητής τα πράγματα ήταν μέτρια, αλλά υπάρχαν διαμάντια καθηγητές μέσα (στα Γιάννενα πάντα). Ώς καθηγητής παρατήρησα το εξείς παράδοξο: Πληρωνόμουνα ΠΑΡΑΠΑΝΩ από όσα έδινε το μήνα ο κάθε μαθητής μου! Και είναι παράδοξο, γιατι, αφού έχεις δίδακτρα, είναι ΚΑΙ εμπορικού χαρακτήρα η επιχείρηση. Δεν είναι δυνατόν ο καθηγητής να παίρνει 60 ευρώ (λέμε τώρα) το μήνα, τον μαθητή, και ο μαθητής να δίνει 35!!!!! Δε μπορεί να λειτουργήσει έτσι. Και, ναι, το κράτος, η επιχορηγήσεις, κλπ, μπλα μπλα, αλλά τελικά, ας το βάζανε 50 ευρώ τα δίδακτρα, να ρίξουν και τους μισθούς των καθηγητών στα 49 να βγαίνει κάπως πιο λογικά το νούμερο! _______________________ Τα ίδια, βέβαια, γίνονται σε όλο το κόσμο, και με ορχήστρες. Υπάρχουν μεγάλες ορχήστρες που κλείνουν η μία μετά την άλλη... για τον ίδιο λόγο: Τα μαθηματικά, δεν τους βγαίνουν! Και βέβαια οι σπόνσορες αρχιζουν να σπανίζουν. ________________________ Όσο για τα μουσικά σχολεία, και από εκεί πέρασα και ήταν μια καταπληκτική εμπείρα. Μακάρι να μπορούσα να ξαναπάω γυμνάσιο εκεί! ΟΜΩΣ δεν είναι όλα τα μουσικά γυμνάσια/λύκεια όπως αυτό της Παλλήνης! Τα υπόλοιπα στις περιφέρειες, πρακτικά λειτουργούν ως το τοπικό τους λύκειο, με ελαχιστοποιημένα κριτήρια εισαγωγής και χωρίς το ανθρώπινο δυναμικό που πάντα είχε η Παλλήνη...

Μήπως οι RHCP είναι οι Πυξ Λαξ του εξωτερικού? Με καλύτερο groove ίσως? Λέω τώρα... ;D

Έλα ντε... και το σκεφτόμουνα αυτές τις μέρες! Ακούω τώρα απο bandcamp!

microvie: Νομίζω ότι να το προσφέρεις διαδικτυακά, αφού δεν ελπίζεις σε χρήματα, κλπ, ίσως να είναι η μόνη λύση, και πολύ εκτιμητέα φυσικά. (ακόμη και από εμένα, που δεν έχω ιδιαίτερο ενδιαφέρον στο θέμα). Μπορώ να προτείνω δύο πράγματα: 1. Βρες τρόπο να δέχεσαι donations. Νομίζω οτι μπορεί κάποιος κόσμος να προσφέρει κάτι, αν το θέλει, και πρέπει να δίνεις αυτήν την δυνατότητα (αλλιώς είναι σχεδόν αγένεια να σου λέει ο άλλος "μα θέλω" και να του λες εσύ ότι δεν του δίνεις την ευκαιρία). 2. Αν υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα με hosting, έχω 3 ιστοσελίδες, άπειρο χώρο και Bandwith: Σου το ανεβάζω και το κρατάω εκεί "για πάντα" (ή μέχρι να περάσει το 2012, διαλυθεί ο κόσμος, κλπ...) Για ότι θες, εδώ ή μέσω ΠΜ... Και... ευχαριστούμ!

thanks pliktrologos! Θα του τα πω αυτά...

Απάλεφτε (το ξέρω ότι έκανα quote τον Μάραθον). Το ζήτημα είναι ότι ο συνθέτης ΔΕ μπορεί να ξέρει τι αρέσει στο κόσμο για να το προσφέρει: Ούτε καν στο γκομενάκι που γουστάρει δε μπορεί να προσφέρει πολλά: της προσφέρει ένα τραγούδι, μπας και την καρφώσει το βράδυ... Το πρωτοποριακό που λες υπάρχει αρκετά περιορισμένα (βλέπε avant garde) και όταν γίνεται γίνεται σε ορισμένα πλαίσια και πολύ μελετημένα (να μη πω ότι γίνεται και με την θαυμάσια χορηγία των εμπορικών εταιριών (πχ... μαύρο τεράστιο κουτί, που έμπενες μέσα στην Tate Gallery στο Λονδίνο. Στα πλαίσια των εγκαινίων ήταν παρόν και ο σπόνσορας: Η unilever! Καλος ήρθατε στον κόσμο! :()

Καταρχήν ελπίζω ως πατέρας να έχω κάνει αρκετά ώστε να μη γράψει 3. Έπειτα ελπίζω ότι και ο ίδιος θα ξέρει ότι μπορεί να κάνει ότι γουστάρει, μέσα ή έξω από το πανεπιστήμιο, μέσα ή έξω από την Ελλάδα. Αλλά για να σου απαντήσω από το πανεπιστήμιο δε περιμένω πολλά, αλλά από τους γονείς και τα σχολεία περιμένω (αφού έρχονται πρώτα. Το πανεπιστήμιο στα 18 του τι να του πει του παιδιού; Ενώ το δημοτικό έχει να λέει)...

Πάντως αυτή η συζήτηση, όπως και τόσες άλλες ανα τους καιρούς εδώ στο νοιζ έχει το εξείς "προβληματάκι": Πάσχει από οξεία μιζέρια και αυτολύπηση... Δε ξέρω αν ισχύει τελικά, αλλά η εντύπωσή μου είναι πως αν είναι κάτι να πάει καλύτερα, ή να φτιαχτεί η τόση μιζέρια και αυτολύπηση δε βοηθάει... Είναι αδύνατον να βελτιωθείς αν στέκεσαι μονάχα στα παραπάνω... Τώρα θα μου πεις... τι να κάνουμε... δε ξέρω... και είμαι γνωστά ρομαντικός... αλλά τουλάχιστον εντοπίζω ένα πιθανό πρόβλημα. Εκτός αν αποφασίσουμε να φουντάρουμε την χώρα και ότι έχει να κάνει με αυτή και να φύγουμε όλοι.

thanks Μανώλη. Απο μουσική πάει καλά. Γουστάρει (και γουστάρω) και είναι ταλεντάκι. από δάκτυλα είναι έτσι κι έτσι (μια ζωή για αρμόνια πηγαίνε και σε αρμόνιο μελετούσε). Με εμένα τον έψησα και κοιτάζει και λίγο για πιάνο, και τον έβαλα και σε συναυλία με τους άλλους μαθητές μου το Πάσχα... Δεν τον βλέπω να ενδιαφέρεται τρελά για κλασσικό πιάνο, αλλά πάντα ελπίζω να τον 'πείσω' αφού όσο προχωράει τόσο καλύτερα κομμάτια τσιμπάει... Και πάλι ευχαριστώ...

Παιδιά, χρειάζομαι τα φώτα σας! Έχω ένα μαθητή (που θα πάει φέτος στην 1η λυκείου) και αποφασίσαμε μαζί ότι ήρθε η ώρα να πάρει κατι καλύτερο από αυτό που έχει τώρα (ένα yamaha PSR που δε λέει πολλά, και είναι και ψιλοδιαλυμένο). Εγώ ήλπιζα ότι θα τον σπρώξω προς την αγορά ένος ψηφιακού πιάνου, και μαζί με ότι προγράμματα μπορεί να ήθελε θα κάναμε δουλειά. Αμ δε! Ο τύπος έχει τα μάτια του προς το Juno DI 5 και δεν τον βλέπω να αλλάζει γνώμη εύκολα. Για εμένα, αυτό δεν είναι εξαιρετική βελτίωση από την παλαιότερη κατάσταση του. Παραμένει στις 5 οκτάβες, σε μη βαρυκεντρισμένα πλήκτρα, αλλά βέβαια βελτιώνει κατά πολύ τις δυνατότητές του στο sequencing και στο sampling ακόμη (αν έχω καταλάβει καλά). Δεν είναι (ακόμη) σε μπάντες για να παίρνει το μηχάνημα όπου γουστάρει και να το μετακινεί όπως και όποτε θέλει. Τον ενδιαφέρει (και) η κλασσική μουσική, αλλά όχι και ΤΟΣΟ πολύ. Αν μπορούσε να βρεθεί κάποιο όργανο με καλύτερα πλήκτρα και τις δυνατότητες (περίπου) έστω του Juno θα ήμουν ευχαριστημένος, αλλά... δε ξέρω πολλά πράγματα από αυτά, ομολογώ! Το Juno, τέλος πάντων, τι λέει ως όργανο? Γενικές γνώμες, ειδικές γνώμες, ότι άλλες γνώμες... Μανώλη;

Για Konika το είδα, και το ερευνώ περαιτέρω... Αλλά είπα Α3+, όχι Α3, οπότε φωτοτυπάδικα γενικά δε μου κάνουν... Η Α4 είναι πολύ μικρή σελίδα για πάρτες...

ψωνίζω συχνά από Αγγλία (και amazon) και έχω μετατροπείς πρίζας... Ευχαριστώ και πάλι...

Δεν είναι εδώ ακόμη. Θα έρθει καλό Σεπτέμβρη, αλλά λεέι κι όλας ότι πάει μέχρι 90 γρμ/μ2 και πρέπει να ρωτήσω... αυτό είναι καλή ιδέα... υπάρχει Thomann στους εκτυπωτές; όχι... ψάχνω για την καλύτερη δυνατή ποιότητα, και τα παραπάνω δεν είναι τόσο καλές ιδέες... shelter: Θα το δω κι αυτό, αλλά μου φαίνεται longshot... :-/ Ευχαριστώ και τους δύο για τις ιδέες τους...

Ρε παιδιά, δεν είναι άσχετο με τη μουσική (παρτιτούρες θέλω να τυπώνω), αλλά μπορεί να μη κωλάει εδώ. Τέλος πάντων αν υπάρχει κανείς με κάποια σχέση στο θέμα, ας βοηθήσει. Πρόκειται να αρχίσω να τυπώνω "πάρτες" (parts) (τα σολιστικά μέρη ενός ορχηστρικού έργου). Το πρόβλημα είναι ότι πάνε προς ενοικίαση και λίγες, άρα ο τυπογράφος μου θα με βρίσει αν του ζητήσω "5 φορές το παρακάτω αρχείο"... Άρα πρέπει να τα βγάζω μόνος μου. Το λοιπόν, οι πάρτες είναι 9.5"x12.5" ή καλύτερα 10"x13". Το δεύτερο με οικιακό εκτυπωτή που να μη κοστίζει 1000δες δε το φτάνω. Το πρώτο όμως το φτάνω (σχεδόν), με έναν εκτυπωτή Α3+ (tabloid size). Και εδώ αρχίζουν τα αγγούρια, καθώς: * Δεν υπάρχουν δα και πολλά μοντέλα * Οι laser πατάνε στο 1000ρικό και πάνω, και άρα (κρίση έχουμε) ας το αποφύγουμε. * Κάποιοι εκτυπωτές δηλώνουν ότι τυπώνουν μέχρι 90 grm/m2 που είναι απαράδεκτο για πάρτα (θέλω 120 grm/m2) * Συν του ότι για ποιότητα θα ήθελα 1200x1200 dpi εκτύπωση και όχι 600x600... Το χαρτί, για να σας προλλάβω, το βρίσκω εύκολα. Στο μηχάνημα έχω κωλύσει δύο βδομάδες τώρα (περιμένω το πλαίσιο πχ) και δε ξεκωλάει με τίποτα... :( Ιδέες; Μάρκες; Άλλα σχόλια;

Κοίταξε να δεις... Για να μπεις σε κάποιο ωδείο (κλασική μουσική), ή ακόμη περισσότερο πανεπιστήμιο, ή σχολείο θα χρειαστείς ένα πτυχίο. Τα πτυχία του ωδείου μετράνε κατά τεράστιο ποσοστό ΜΟΝΟ στα ίδια τα ωδεία (με άλλα λόγια, με πτυχίο κιθάρας εξαιρετικά δύσκολα θα μπεις ΑΣΕΠ για να διδάξεις σε σχολείο...) Αλλά, φυσικά εσύ αναφέρεις "ελεύθερος επαγγελματίας". Εδώ μπορώ να σου πω ότι τα πτυχία μετράνε ελάχιστα. Αλλά φυσικά δείχνουν μία αγάπη για αυτό που κάνεις. Αλλά κανείς σε ένα στούντιο δε θα σου ζητήσει να έχεις δίπλωμα κιθάρας για να παίξεις. ΚΑΝΕΙΣ. Και ούτε εμένα κανείς μου ζήτησα (επίσημα) να του δώσω τα χαρτιά μου (που έχω πολλά) για να κάνω τις δουλειές που κάνω. Αλλά υποθέτω ότι η ύπαρξη των χαρτιών αυτών βοήθησε αρκετά...

Είμαι στη CYTA και δεν έχω κανένα πρόβλημα. Με 8 mbits και κανένα πρόβλημα, το ξαναλέω...

I, pet goat II on Vimeo Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. Η μουσική δε λέει πολλά, αλλά το animation λέει!