dvat

Από ότι άκουσα Θανάση όντως είναι τα πρώτα σου βήματα στην jazz. Στην πραγματικότητα βέβαια αυτό που άκουσα δεν ήταν jazz. Μου φάνηκε αδιάφορο το clip. Δεν είχε κάτι να με τραβήξει, ούτε κεντρικό θέμα ούτε κορυφώσεις.. Ωστόσο δεν είπα πωπώ, τραγικό , το βγάζω τώρα! Και αυτό πιστεψέ με είναι κάτι σημαντικό.... Άρα με δουλειά έχεις μέλλον. Άκου αν θες μερικές συμβουλές για βελτίωση. 1) Όλο το παιχνίδι στην jazz είναι να δημιουργείς tension και να το λύνεις! Το αυτί μας περιμένει να ακούσει κάτι που του ακούγεται αρμονικό, κάτι που του ακούγεται σε τάξη! Όταν ακούσει μια νότα 'λάθος' (δεν υπάρχουν τέτοιες στην jazz πίστεψέ με, μόνο κακές στιγμές υπάρχουν...) βαράει συναγερμός!!! Τι έγινε ρε παιδιά λέει? Κάτι δεν πάει καλά! ΟΛΟ το παιχνίδι είναι να μάθεις να δημιουργείς επίτηδες 'λάθος' νότες και να λύνεις μετά τη δυσαρμονία! Τότε προκαλείς το συναίσθημα της λύτρωσης και της ικανοποίησης στον ακροατή! Για να μάθεις βέβαια πως διορθώνεις μια τέτοια νότα χρειάζεται πολύ μελέτη. 2) Ένας άλλος τρόπος να ακουστείς out είναι να φτιάξεις patterns με συγκεκριμένες νότες ( άσχετο αν ταιριάζουν αρμονικά με τις συχορδίες εκείνη τη στιγμή) και να το μεταφέρεις διατονικά σε άλλες τονικότητες κρατώντας όμως ίδιο το pattern! O λόγος που το αυτί μας αποδέχεται αυτή την δυσαρμονία είναι το ότι αναγνωρίζει το pattern ανάμεσα στις επαναλήψεις και του δημιουργείται η αίσθηση της τάξης!!!!!!! 3) Εκτός από αρμονία που χρειάζεσαι οπωσδήποτε, χρειάζεσαι και ακούσματα!!!! Κορυφαίο δάσκαλο θα σου πρότεινα τον Don Mock, ότι βρεις σε cd- dvd-book πάρτο με κλειστά μάτια και είναι περιττό να σου πω ότι ο κύριος καθηγητής στο πως παίζουμε out αλλα βγάζουμε πανέμορφες φράσεις είναι ο τεράσιος Allan Holdsworth!!! Άν πάρεις μυρωδιά έστω και λίγο τι κάνει ο Allan, τότε έχεις κάνει τεράτιο βήμα!! Τέλος πάντων καλή μελέτη!

Βλέπω ότι έχουμε θέμα εδώ πέρα! Λοιπόν, αν είναι κάθε φορά να ξαναβάζεις παράθεση όλο τον διάλογο θέλουμε ειδικό site για αυτη τη δουλειά! Σε κόβω αυτό να ξανακάνεις! Ανυπομονώ....

To 'Shine on...' είναι εκτός συναγωνισμού οπότε πάμε σε κάτι άλλο.... Tool - Vicarious

Και εγώ κουράστηκα αλλά θα κάνω μια τελευταία διευκρίνηση.... - Δεν προσπαθώ να σε πείσω ότι παίζω τέλεια! Προσπάθησα να σου εξηγήσω την προσέγγισή μου αλλά ήταν μάταιο! Ούτε κατάλαβες τίποτα από ότι σου έγραψα ούτε προσπάθησες! Φάνηκε από τα σχόλιά σου αυτό! - Αυτό που μετράει είναι ότι εσένα δεν σου άρεσε, πράγμα απόλυτα σεβαστό - Δεν βγαίνει κανένα νόημα από τις τοποθετήσεις σου και τις αναλύσεις σου

Προφανώς σου είπα αλλά δεν με κατάλαβες! Πάμε πάλι... Να συγκριθώ με τον Gilmour φυσικά και δεν θέλω! Ούτε είχα αυτή την πρόθεση. Aνέβασα ένα clip παίζοντας δικά μου πράγματα και όχι το κομμάτι, απλά ήθελα να περάσω κάποιες φράσεις-τεχνικές του Gilmour (δίτονα bends - αρκετά τελειώματα σε 5η βαθμίδα κλπ....). Είπες επίσης ότι κατά τη γνώμη σου τον μιμήθηκα! Μα σου είπα ήδη! Ήθελα να μην με αφήσω να παίξω εντελώς ελεύθερα! Ήθελα να περάσω σημεία αναφοράς του παιξίματος του Gilmour! Το έκανα κατά τη γνώμη σου? Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ήθελαν να παίξω το κομμάτι ολόιδιο και να συγκριθώ! Εσύ ξεκίνησες την απάντησή σου λέγοντας για σύγκριση όχι εγώ! Όταν λέω κατά πόσο πλησίασα το ύφος, εννοώ αν είναι κοντά! Πρόσεχε, σε ύφος! Όχι καλύτερο ή χειρότερο ή ολόιδιο! Απλά κατά πόσο είναι κοντά!!! Ή έστω κατά πόσο σε οδηγεί προς Gilmour και όχι σε Van Halen για παράδειγμα.... Και τελικά, δεν είναι προφανές ότι 2 άνθρωποι πάντα μα πάντα θα παίζουν διαφορετικά? Είναι ποτέ δυνατόν να παίζουν ολόιδια? Κάποιες έννοιες είναι παραπλήσιες αλλά έχουν πως να το κάνουμε ξεχωριστό νόημα. ΥΓ. Το clip μου πήρε 5 λεπτά να το ηχογραφήσω και κάνα 15λέπτο να γράφω για αυτό! Νομίζω ότι αν μιλούσαμε 5 λεπτά και παίζαμε 15 θα ήταν καλύτερα....

Φίλε Θανάση, καταρχήν σε ευχαριστώ για το χρόνο και το ενδιαφέρον σου. Το θέμα δεν είναι να γίνει η σύγκριση με το πρωτότυπο, για αυτό τον λόγο, εκτός από 1-2 φράσεις που θυμίζουν λίγο το κανονικό κομμάτι, οι υπόλοιπες δεν μοιάζουν! Το στοίχημα ήταν να παντρέψω το παιξιμό μου (που είναι πολύ πιο σκληρό από αυτό το clip που ανέβασα...) με κάποιες τεχνικές-φράσεις σημεία αναφοράς του Gilmour ανεξαρτήτος του Marooned... Άν το ακούσεις ξανά θα δεις ότι πιστή διασκευή νότα προς νότα δεν είναι! Ωστόσο θα παρατηρήσεις σημεία έντονα Gilmοurικά χωρίς το συνολικό clip να σου θυμίζει Gilmour! Δεν χρειάζεται να τα παίρουμε όλα τόσα σοβαρά και τόσο αυστηρά ρε παιδιά, δεν είναι επίσημη κυκλοφορία για να λέμε ότι ήθελε λίγο παραπάνω delay (που όντως ήθελε) ή ότι ήθελε λιγότερο gain ( που δεν ήθελε γιατί έχει πολύ λίγο στην πραγματικότητα)!! Το θέμα είναι η γενικότερη αίσθηση! Ο ήχος και το παίξιμο γενικά ήταν κοντά ή μακρυά? Και το ανέβασα επειδή με ενδιαφέρει πάντα η γνώμη σας ανεξαρτήτος της δικής μου αυτοκριτικής... Anyway thank u πάντως...

H original εκτέλεση του κομματιού στο Division Bell θεωρώ ότι είναι καλύτερη από αυτή του live που παρατέθηκε. Μάλλον άδικα αγνοημένο κομμάτι, προσωπικά το θεωρώ κορυφαίο, πάντως το Grammy του το κέρδισε...

Improvise πάνω στο Marooned. Το θέμα είναι πλησίασα τον ήχο και το feeling κτά τη γνώμη σου? marooned.mp3

Αυτά προκύπτουν όταν βρίσκεσαι με φίλους μετά από καιρό και περισσεύουν στιχάκια στον έναν, μουσικές ιδεούλες στον άλλον και τα παντρεύεις.... Η πρώτη φρασούλα στο σόλο είναι tribute στον Guthrie... (Θοδωρής aka Τηλέγονος - φωνή) (Γιάννης - μπάσο) (Κώστας - πλήκτρα) (Ντίνος - τύμπανα) (Govanmaniac - κιθάρα) 03_Skirtima_notho_mix3.mp3

Καταρχήν το Who Else έχει εκπληκτικά σημεία όχι μόνο κιθαριστικά αλλά και συνθετικά... Τώρα για το ένα ακόρντο θεωρώ ότι είναι αρκετά εύκολο να παίξεις πάνω από ένα και μόνο ακκόρντο γιατί απλά έχεις πολύ λιγότερους περιορισμούς... Παίζεις σχεδόν ότι κλίμακα θέλεις...

Παλιότερα σε μια φτηνή RG270 είχα βάλει bridge μαγνήτη τον Super 3 της Di Marzio. Με την αλλαγή του μαγνήτη όντως το όργανο έπαιξε καλύτερα. Τον μαγνήτη τον χρησιμοποιώ ακόμα σε άλλη κιθάρα. Πλέον έχω μια RG20072SVW και έχω βάλει neck τον John Shur SSV και bridge τον DSH+ επίσης Suhr. Η κιθάρα αυτή είναι το βασικό μου όργανο (γενικά στις Ibanez Prestige) έχω μια θετική προδιάθεση αλλά οι 'μαμά' μαγνήτες Ibanez/Di Marzio που φοράει στα περισσότερα μοντέλα είναι έγκλημα.

με βάση το τι ακούγεται από πίσω μακρόσυρτα περάσματα στα όρια του χασμουρητού? ::) ::) τόσο groovy beat να το αγνοήσουμε και να αρχίσουμε τα bends και τις ατμόσφαιρες? 8) 8)

Είναι γνωστό το συγκεκριμένο backing track Yameth. Έχουν παίξει γνωστοί κιθαρίστες σε αυτό Guthrie Govan, Marco Sfogli κλπ για αυτό άλλωστε και έγραψα respect... Το βρήκα από το Bluesjamtracks και δεν μπορώ να το ανεβάσω επειδή δεν είναι free. Στο συγκεκριμένο θέμα είμαι απόλυτος. ;D ;D Για τις παρατηρήσεις σου, η αλήθεια είναι ότι το έχω παρακάνει με ασκήσεις και μου έχει λείψει λίγο η μουσική προσέγγιση... Σιγά σιγά κόβω τις ασκήσεις πάντως... ;D ;D ;D Πάντως υπάρχουν και μελωδικά σημεία, έτσι δεν είναι?

Μιας και πήρα φόρα , να και το πρώτο jam που έγραψα με το guitar rig. Πάντα one take όπως οτιδήποτε έχω ανεβάσει. Τελικά είμαι υπερβολικά τεμπέλης για να κάτσω να γράψω σημείο σημείο χωρίς λάθη και με προσοχή σε κάθε φράση οπότε ας συμβιβαστώ με τα one takes.... :P :P :P :P F# σε dorian mode από ότι θυμάμαι... γραμμένο κάπου τον Φεβρουάριο... F#_dorian.mp3

Πρώτη μέρα διακοπών (τέλη Ιουλίου) και τι καλύτερο από καφεδάκο και κιθαρίτσα πρωί πρωί... Προέκυψε λοιπόν ένα jam πάνω στο περιβόητο Larry Carlton backing track (respect..) Πάρτε τα φτυάρια και πάμε για θάψιμο... ;D ;D ;D ;D ΥΓ1. Κάποιες αυξομοιώσεις στην ένταση είναι από αλλάγες μαγνητών και split καθώς και παιχνιδάκια με το volume της κιθάρας... ΥΓ2. Σε σχέση με παλιότερα jams εδώ δεν έχω βάλει καθόλου tapping και tremolo bar αλλά για παύσεις και ανάσες μια από τα ίδια... έχω ένα θέμα εδώ... Larry_Carlton_270709.mp3

Τι γίνεται ρε, δεν πάμε καλά... Πολύ μεγάλος μπασίστας (οι Talisman με αυτόν και τον Jeff ήταν απόλαυση σκέτη...) Κρίμα... Μα τους λύκους του Οντάριο.... >:( >:( >:(

Και εγώ έχω μια Squier Tele Classic vibe 50's και την έχω καταχαρεί πραγματικά!!! Δεν είναι το βασικό όργανο αλλά πραγματικά ευχαριστιέμαι να παίζω μαζί της!!! ;D ;D ;D

Έχω την τιμή να ομιλώ με τον δημιουργό μιας ανταγωνιστικής cigar box guitar!!! Bouzoukleri γνωστός και ως L.S. ;D ;D ;D ;D Μύθος το κόλλημα με Ibanez.... ;D ;D ;D Μάλλον Fenderάς απλά δεν θέλω να το παραδεχτώ. Και για να είμαι ειλικρινής μάλλον Τelecasterάς. Πάντως θεωρώ άδικο τον αφορισμό όλων των Ibanez από κάθε 'ψαγμένο' μουσικό!! Ότι πάει να γίνει από πολλούς και με τους DiMarzio.... Λοιπόν εδώ έχει ψωμί το θέμα... Το κελεμπέκι στο καπάκι όντως μου αρέσει πολύ....2 πολύ καλοί συνδιασμοί του κελεμπεκίου είναι με μαόνι και αν θες ελαφρώς πιο all around όργανο με basswood. Στο μπράτσο να είμαι ειλικρινής προτιμώ maple/rosewood παραδοσιακά πράγματα δηλαδή.... Μερακλής θεωρείται αυτός που του αρέσουν τα ουζάκια , τα χταποδάκια κλπ κλπ .... Επ'αυτού δηλώνω αμετανόητα κολλημένος με λαχανοντολμάδες.....οπότε.... :P :P :P Εδώ L.S. χάνεις το topic... Όλη η κουβέντα αναφέρεται τελικά σε ένα πάντρεμα κλασσικού με μεταμοντέρνο μπράτσο... Μάλλον μεταμοντέρνο μπράτσο με κλασσικό ήχο, γιατί ως γνωστόν το μπράτσο παίζει και αυτό τον ρόλο του στον ήχο... Στα 22 τάστα θα συμφωνήσω, τα προτιμώ και εγώ... είναι γεγονός ότι τα string through όργανα μου αρέσουν πολύ!!!! Ομως ξέρεις το κολλημά μου με τις pro edge γέφυρες....Οπότε έχουμε χάσμα αγεφύρωτο.... Στους 2 μαγνήτες πας καλά... Στη γέφυρα humbucker (με σπλιτάρισμα υποχρεωτικά...) και για neck χαμπακεράκι σε μέγεθος είτε χαμπακερακίου είτε μονού...(με σπλιτάρισμα υποχρεωτικά επίσης...). Στο διακοπτάκι θα σου κάνω το χατίρι οκ.... Αθεόφοβο πλάσμα, από πότε όμως η ζέβρα θεωρείται άγριο ζώο? Σαν να μου λές για σμήνος αγρίων δρυοκολαπτών ή κοπάδι από αιμοβόρες μαρίδες ή για εξαιρετικά άγρια και θανατηφόρα χλωρίδα από επικίνδυνες καυκαλήθρες.... Για να σοβαρευτούμε και λίγο, κύριε L.S. νομίζω ότι ο Marathon σου έχει ξεφύγει αρκετά ως κατασκευαστής.. Η Tele που ανέβασε ήταν πανέμορφη και με βάζει σε σκέψεις μελλοντικά για εικαστικές παρεμβάσεις... Αλήθεια Marathon, θα ήθελα να το ακούσω το όργανο κάποια στιγμή! Δεν θα ήταν κακή ιδέα, όπως είπες μπυρίτσα και κιθαροκουβέντα... για να δούμε....

Δεν τους ξέρω Marathon τους Custom shop του '54. Φαντάζομαι ότι θα είναι low output σωστά? Πάντως με τους Shur που είναι πολύ μουσικοί μαγνήτες και ακόμα και ο bridge (DSH+) είναι πιο ήπιος από τον DSH, τον Aldridge και τον SSH, δεν σώζεται η κατάσταση στην Ibanez! Μόνο αν τον splitάρω (ευτυχώς έβαλα push/pull στο tone) και παίξει ως μονοπήνιος πάει κάπως να αποκτήσει δυναμικές! Πάντως την σύγκριση την κάνεις και χωρίς ενισχυτή. Εκεί ακούς μόνο ξύλα.. Άλλη η strat και άλλη η Ibanez...

Μα το θέμα είναι ακριβώς το ότι αν φτιάξεις κιθάρα με λεπτότερο μανίκι για να παίζεις κάποια πράγματα πιο εύκολα, τότε μάλλον θα θυσιάσεις τον παραδοσιακό όμορφο Strat - Tele ήχο... Τουλάχιστον μέχρι τώρα αυτό έχω δει! Οι Ibanez Prestige, οι Parker, οι Peavey HP classic USA, οι MusicMan Petrucci κλπ κλπ για να αναφέρω μερικά όργανα που θεωρητικά θεωρούνται shred και ευκολόπαιχτα, απέχουν από τον ήχο μιας Strat με τα γνωστά γνωρίσματα (είπαμε αττάκα, δυναμικές κλπ....) Μήπως η ελπίδα είναι οι Suhr όντως γιατί τουλάχιστον αυτο profile καλλιεργεί η ίδια η εταιρεία... Strat ήχο σε shred όργανα...ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων... :P :P :P :P :P Και όπως αναφέρθηκε, δεν νομίζω και εγώ ότι ένα μανίκι με compound radious είναι που σώζει την κατάσταση. Η Govan η signature για παράδειγμα έχει 10 16 compound radious! Στην πραγματικότητα δε, άλλο radious ταστιέρας και άλλο πάχος ταστιέρας μην μπερδευόμαστε, επειδή τα λεπτά μπράτσα συνήθως έχουν μεγάλο radious....

Μarathon σε έχασα... :P :P :P Για λέγε...

Και σκέψου Dimis75 ότι αναφέρεσαι σε 2 Ibanez που όσο και αν διαφέρουν στο μπράτσο πχ, δεν παύουν να έχουν και πολλές ομοιότητες! Στην περιπτωσή μου μιλάμε για εντελώς διαφορετικά όργανα.. JkStigma στην Prestige έχω βάλει τους Shur SSV και Shur DSH+ που είναι πολύ καλοί μαγνήτες αλλά το θέμα με τις δυναμικές και την απόκριση του οργάνου αν και έχει βελτιωθεί σε σχέση με το πως ήταν μαμά, δεν μπορεί να αγγίξει επίπεδα Strat... Για τους DiMarzio γενικά εγώ έχω πολύ καλή γνώμη για να είμαι ειλικρινής! Δεν θεωρώ ότι έχουν ψηφιακή αίσθηση, ίσα ίσα τους ToneZone, Evolution, Super 3 , Paf Pro κλπ τους θεωρώ κορυφαίους μαγνήτες... Τώρα αν εννοείς τους DiMarzio/Ibz που είναι σύμπραξη με την Ibanez και αυτούς φορούσε μαμά η Prestige, θα συμφωνήσω ότι είναι τραγικοί... Πάντως το θέμα δεν είναι οι μαγνήτες ας μην εστιάσουμε εκεί! Είναι τα διαφορετικά όργανα, το ποιό τελικά θα επιλέξουμε, το άν υπάρχει όργανο που συνδιάζει ευκολία με ήχο, το αν πρέπει στην τελική να διαλέξουμε μόνο ένα όργανο ή είναι προτιμότερο να παίζουμε με πολλά και διαφορετικά όργανα...

Έχουμε και λέμε, από την μία Ibanez prestige με wizard μπράτσο. Πολύ low action, πολύ μεγάλη ευκολία στο να παίξεις γρήγορα. Νιώθω ότι παίζω ένα 25-30% πιο γρήγορα με αυτό το όργανο μόνο και μόνο λόγω ταστιέρας. Δύσκολες φράσεις, πιο απαιτητικές τεχνικά είναι σχεδόν αδύνατο να τις παίξω ολόιδια με τις άλλες κιθάρες μου. Και να τα βγάλω τα σημεία αυτά με τις άλλες κιθάρες, κουράζεται πολύ το αριστερό. Να διευκρινήσω ότι αν και προσπαθώ το αριστερό χέρι να παίζει πιο 'ίσια', προς το παρόν έχω συνηθίσει να παίζω με κλίση. Πιο απλά ο βραχίονας με τον κάρπο είναι περίπου κάθετα. Αυτή είναι σημαντική πληροφορία αν συνδιαστεί με το πάχος κάθε μπράτσου. Από την άλλη, μια custom Strat style. Μπράτσο σαφώς πιο παχύ από το wizard της Ibanez. Άν παίζεις συγχορδίες και 'στηρίξεις' το χέρι σου στο μπράτσο ή αν παίζεις μπλουζοφράσεις με αντίχειρα πάνω στο μανίκι, είναι ανετότατο με κορυφαία αίσθηση. Άν πας όμως να παίξεις πιο τεχνικά, σε σχέση με την Ibanez ο βαθμός δυσκολίας ανεβαίνει πολύ! Εδώ μιλάμε για μεγαλύτερο action επίσης, κάτι όμως που δεν θεωρώ πρόβλημα γιατί δεν μου αρέσει οι χορδές να είναι υπερβολικά χαμηλά! Το πλεονέκτημα της Strat είναι ξεκάθαρα ο ήχος! Μεγάλη διαφορά! Η ατάκα, οι δυναμικές, ο διαχωρισμός στις νότες είναι έννοιες σχεδόν απαγορευμένες στην Ibanez! Στην Ibanez όσο και να προσπαθήσεις να παίξεις με δυναμικές, το όργανο βγάζει έναν flat σχεδόν κομπρεσαρισμένο ήχο... Η strat επίσης έχει πιο low output μαγνήτες και τείνω να πιστεύω ότι αν έχει κάποιος high gain ενισχυτή θα έπρεπε να παίζει με λιγότερο high output μαγνήτες για κορυφαίο ήχο.. Τελευταία πληροφορία, στην Ibanez το mute επιτυγχάνεται πολύ πιο δύσκολα, προφανώς λόγω του low action... Πολύ δύσκολο να παίξεις καθαρά... Αντίθετα στην Strat και με λιγότερη προσοχή στο mutάρισμα παίζεις πιο καθαρά... Ανακεφαλαιώνοντας, στην Ibanez έχουμε πιο λεπτό και πιο γρήγορο μανίκι που με βολέυει να παίζω πιο γρήγορα και πιο τεχνικά. Μείον ο ήχος και το δύσκολο mute. Στην Strat έχουμε μεγάλο συν τις δυναμικές και τον ήχο. Το μπράτσο είναι πιο χοντρό και μου κόβει λίγο από ταχύτητες και πιο δύσκολες τεχνικές (tapping, string skipping κλπ...) Συνδιάζοντας όσο γίνεται τις πληροφορίες που παρέθεσα, το θέματα είναι τα ακόλουθα: 1) Παντρεύονται αυτές οι 2 προσεγγίσεις? Σε ποιά όργανα? Στις Suhr μήπως και ειδικά στις modern 24 carve top? Υπάρχουν άλλα υποψήφια όργανα? 2) Εσείς ποιό από τα 2 (Strat - Ibanez) θα είχατε για βασικό σας όργανο, γιατί έγώ αναθεωρώ κάθε εβδομάδα... 3) Το ότι παίζω σε 2 εντελώς διαφορετικά όργανα ( και σε 2 tele που λατρεύω, ξέχασα να το αναφέρω...) τελικά μου κάνει καλό ή κακό? Από την μία διαπιστώνεις διαφορές (πράγμα αδύνατο άν έχεις μόνο μία κιθάρα :P :P :P) αλλά μήπως πρέπει κάποια στιγμή να παίζεις ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ με ένα όργανο? 4) Εσείς φίλοι Noizάδες με τις πολλές κιθάρες, πως μοιράζετε τον χρόνο που παίζετε μεταξύ τους? ουφ... Thanks προκαταβολικά ;) ;) ;) ;)

ψυχραιμία ωρέ παιδιά.... ;) ;) ;) Λοιπόν, μας έχει βοηθήσει η όλη ιστορία με cyberstores αλά Thomann ξεκάθαρα. Ας πούμε λίγο χοντροκομμένα ότι έχουμε έναν 'τιμοκατάλογο' αρκετά πλήρη ως σημείο αναφοράς. Τώρα, το να κάνει κάποιος έρευνα αγοράς, να ψάξει την ελληνική αγορά ή να παραγγείλει από εξωτερικό είναι ελεύθερος να το κάνει φυσικά. Ως καταναλωτές θεωρώ πως είμαστε πλέον πιο ενημερωμένοι και κατατοπισμένοι από ότι πριν από 10 χρόνια ας πούμε. Οπότε καλύτερο και χειρότερο δεν υπάρχει. Ο καθένας επιλέγει ότι θεωρεί πιο συμφέρον για τον ίδιο. Το θέμα του χρόνου που έθεσε ο evris είναι πάντως μια τεράστια παράμετρος που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη! Θεωρητικά μπορώ να κάνω την γύρα στα μαγαζιά, να περάσω από όλα, να παίξω με 200 όργανα, να συγκρίνω τιμές και να κάνω την αγορά μου. Στην πράξη όμως, ρωτάω, υπάρχει ο χρόνος για κάτι τέτοιο? Όσο ήμασταν φοιτητές ήταν ο κανόνας! Γύρα στα κιθαρομάγαζα... Τώρα όμως? Δεν παίζει πλέον. Δεν υπάρχει ο χρόνος και όταν υπάρχει ο χρόνος δεν θέλω να τον ξοδέψω σε μια βόλτα μέσα στο χάος του κέντρου της Αθήνας... 8) 8) Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αγοράζουμε από Internet χωρίς να έχουμε ιδία άποψη για το όργανο, τον ενισχυτή ή το έφε κλπ... Δεν είναι δυνατόν να αγοράζουμε οτιδήποτε βασιζόμενοι σε φήμες ή γνώμες άλλων. Πρέπει να εμπιστευτούμε τα δικά μας χέρια και τα δικά μας αφτιά, λαβαίνοντας υπόψιν και γνώμες ανθρώπων που εμπιστευόμαστε φυσικά. Η τελική όμως απόφαση πρέπει να είναι καθαρά δική μας. Η προηγούμενη ενότητα αποδεικνύει ότι στην πραγματικότητα, την βόλτα στα ελληνικά μαγαζιά, έστω και αραιότερα πλέον, θα την κάνεις! Άν λοιπόν είσαι ενήμερος για τιμές στο εξωτερικό και διαπιστώσεις ότι και εδώ θα βρεις ανταγωνιστική τιμή, ε ναι, δεν βλέπω τον λόγο να αγοράσεις από Thomann! ;D ;D ;D Για να είμαι δίκαιος πάντως, όσες φορές έχω παραγγείλει από εκεί, ήταν άψογοι σε όλα τους!

Μια μαύρη Ibanez rg270... Πως περνάνε τα χρόνια έτσι? Ήταν καλοκαίρι του 1994 και μόλις είχα δώσει πανελλήνιες θυμάμαι... 8) 8)