Ένας 100άρης Marshall Super Bass του 1976, με πολλές πολλές ώρες και χιλιόμετρα. Τον έχω μόνο για studio, ποτέ live, αναξιόπιστος γαρ, αλλά έχει απίστευτο ήχο σε αδιανόητες εντάσεις. Τον πέτυχα σε κάποιο προβάδικο, τον είχαν για μπάσο, στην πλάκα έβαλα την κιθάρα και έπαθα ΤΗΝ πλάκα. "Αν τον πουλήσεις ποτέ, πες μου..." Μετά από καναδυο χρόνια τον πήρα. Τον έφεραν δεκαετία 80 κάτι πανκιά από Αγγλία και τον πούλησαν Θεσσαλονίκη για να κάνουν διακοπές. Παίζει ελάχιστα πια. Δεν μου έχει αρέσει κάποιος άλλος Marshall περισσότερο.