trolley

Ωραία αυτή η συζήτηση που εξελίσσεται σε δύο επίπεδα: α) στο on-topic (και καλά) της πιθανής αναγακαιότητας στήριξης της ελληνικής αγοράς και β) στο off-topic (και καλά) της δικής μου επέμβασης που πήγε τη συζητηση στα πολιτικά. Λοιπόν, επειδή έχω αρχίσει και κουράζομαι με όλη αυτή την προσποιητή αφέλεια ορισμένων, πάρτε μία σοβαρή δόση μπας και καταλάβετε σε ποιο επίπεδο πρέπει να μιλάμε. Πρώτον: κάθε συζήτηση που αφορά οικονομικά θέματα και γίνεται ανάμεσα σε ενήλικες εργαζόμενους είναι εκ' των πραγμάτων μία πολιτική συζήτηση (όχι κομματική). Μόνο ανεύθυνοι φοιτητές και μαθητές λυκείου που δεν εργάζονται ακόμη για το ψωμί τους δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Όταν κάποιος αρχίζει (για νιοστή φορά) μία συζήτηση υπέρ ή ενάντια στον τόμαν, ναι μεν μπορούμε να πούμε (για νιοστή φορά) πόσο συμφωνούμε μαζί του, αλλά είναι πιο απαραίτητο να δούμε τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η κατάσταση - διότι η ίδια πραγματικότητα που κάνει τους έλληνες εμπόρους μουσικών οργάνων μη-ανταγωνιστικούς είναι η πραγματικότητα που κάνει τους έλληνες μουσικούς μη-ανταγωνιστικούς, τους έλληνες μαστεράδες μη--ανταγωνιστικούς, τους έλληνες ηχολήπτες μη-ανταγωνιστικούς κλπ κλπ. Θέλετε μία συζήτηση γι' αυτό το θέμα; Οκ, ας την παλέψουμε (με όλες τις διαφωνίες μας) αλλά αν δεν την θέλετε, επιτέλους καταλάβετε ότι στα παλιά μας τα παπούτσια από που αγοράζετε τις κιθάρες ή τα γαριδάκια σας και επίσης στα παλιά μας τα παπούτσια αν κάποιους σας πιάνουν και κορόϊδα. Υπαρχει ο συνήγορος του πολίτη και τα καταναλωτικά ινστιτούτα γι' αυτές τις δουλειές, δεν υπάρχει ανάγκη να μας ζαλίζετε με τις ίδιες και τις ίδιες πληροφορίες για τέσσερα(4) χρόνια. Δεύτερον: εμάς μπορεί να μην μας έκατσαν μερικά κορίτσια στην ΚΝΕ (παρά την διαβόητη προθυμία τους για δημόσιες σχέσεις, πάντα για το καλό του κόμματος), αλλά σε μερικούς άλλους δεν έκατσαν ποτέ κορίτσια ΕΞΩ από την ΚΝΕ, και έχουν με τη σειρά τους μισήσει όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Να θυμίσω ότι ακόμη και σήμερα η άποψη της ορθόδοξης αριστεράς είναι ότι καλύτερα να μην είμασταν σαν χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τότε θα ήθελα να δω με ποιο νόμισμα και ποιες ακριβώς προϋποθέσεις θα αγοράζατε από τον Τόμαν. Οπότε, οι αριστεροί (και ειδικότερα οι ορθόδοξοι) παρακαλώ ευγενικά να μην αναφέρονται σε ζητήματα εμπορίου ανάμεσα σε ευρωπαϊκές χώρες, καθότι είναι περιττό: ως γνωστόν, σύντομα ο καπιταλισμός θα καταρεύσει δε θα υπάρχει ανάγκη για τέτοια πράγματα. Ας περιοριστούν στο να έχουν γνώμη για ζητήματα για τα οποία είναι αρμόδιοι, όπως το πόσο ροκ είναι η στάση της Λιάνας Κανέλλη όταν παρευρίσκεται στα τηλεοπτικά παράθυρα. Τρίτον: όποιος δεν γουστάρει την Ελλάδα, κάνει κάτι πολύ απλό: φεύγει ή (έστω) λείπει από αυτήν τον περισσότερο καιρό. Αυτό είναι απολύτως σεβαστό, αλλά είναι κάτι που οι περισσότεροι από εμάς δεν μπορούμε να κάνουμε, διότι χρειάζεται ευστροφία, προθυμία και εργατικότητα που δεν έχουμε. Αν λοιπόν δεν μπορούμε να φύγουμε από την Ελλάδα, τότε για εμάς η "στήριξη της ντόπιας αγοράς" δεν είναι ένα αφηρημένο ιδεώδες, αλλά η συνθήκη κάτω από την οποία θα χρειαστεί να ζήσουμε ολόκληρη τη ζωή μας. Θα πρέπει να μάθουμε όχι μόνο τρόπους να την στηρίζουμε, αλλά τρόπους για να μας στηρίζει και να εξελισσόμαστε μέσα σε αυτήν. Ασφαλώς είναι πολύ εύκολο να λες (και μάλιστα στο ανώνυμο περιβάλλον του φόρουμ) πόσο λακαμάς είναι ο Μάκας, μόνο που το 35% από εσάς θα ζητήσουν εργασία από τον Μάκα στο μέλλον, άρα ποιος είναι ο λακαμάς; Μάθετε να δίνετε πριν μάθετε να παίρνετε. Έγραψε ένας φίλος για τα παιδιά στο Πλαίσιο που παίρνουν 600 ευρώ: τον ενημερώνω ότι παίρνουν μία περιουσία σε σχέση με τα χρήματα που πήρα εγώ από την πρώτη δουλειά μου και μάλιστα ανασφάλιστος και με γραμμάτια για το Wavestation. Τότε δεν υπήρχε Τόμαν, μπορούσα όμως να φύγω από την Ελλάδα αν ήθελα. Δεν το έκανα και κατάλαβα όλα όσα σας γράφω παραπάνω. Ελπίζω ότι σας κάλυψα, τόσο τις καλοπροαίρετες όσο και τις κακοπροαίρετες ή ειρωνικές απορίες.

Εριστικός: όχι. Με λόγο: ναι. Δεν είναι δικό μου πρόβλημα το ότι οι στίχοι και η φιλοσοφία της σπειροχαίτης προτείνονται από ένα άτομο που έχει στο παρελθόν συμμεριστεί πρόταση για παραβατική συμπεριφορά - και μάλιστα ακριβώς εκείνες τις ημέρες όπου η πιο αντιδραστική και ανόητη κριτική για το πανεπιστημιακό άσυλο αφορούσε ακριβώς το ότι χρησιμοποιείται για τέτοιες παραβατικές συμπεριφορές.

Μία μέτρηση του IQ των πολιτών, ώστε αυτοί που έχουν κάτω από 40 να μην έχουν δικαίωμα ψήφου, θα ήταν ένα καλό πρώτο βήμα.

Μπούρδες. Ο στιχουργός των Going Through είσαι; Διότι, αν είσαι, ήθελα να σε ρωτήσω αν έχει μειωθεί η περιεκτικότητα ζάχαρης στα Μίλκο.

Να βρεθούμε μετά έξω από την Τράπεζα Φθίσεως γιατί περιμένω ένα στεγαστικό; :D :D :D :D :D :D :D :D :D

Κοίτα, περιμένω και εγώ με αγωνία το πότε οι κλεφταράδες λογισμικού, ιδεών, διαδηλωτές για καλύτερη παιδεία, υποψήφιοι έγκλειστοι του κορυδαλλού για χρέη προς τις τράπεζες, καπνιστές από τα 13, μαμόθρεφτοι, ζώντες με τη μαμά τους μέχρι τα 35, σημερινοί 17χρονοι θα πάρουν τα ηνία της κοινωνίας και θα ανοίξουν μαγαζιά για να "ξεβρωμίσει" ο τόπος από τους παλιούς-κακούς μαγαζάτορες. Πλάκα κάνεις Κώστα;

Και το έπος: time

Επιτρέψτε μου να σας παρέχω άλλη μία απόδειξη ότι ο παλίος είναι αλλιώς: finger :wink:

Είναι ένα θαυμάσιο όργανο, παρωχημένου ήχου και αισθητικής, αλλά με εξαιρετικό midi κλαβιέ (το SY-77). Η ανώτερη τιμή στην οποία έχει πουληθεί στο eBay είναι 550 δολάρια (όχι ευρώ). Κατά τη γνώμη μου αξίζει να αγοραστεί το πολύ στα 600 ευρώ, αν είναι σε υπερ-άριστη κατάσταση ΚΑΙ συνοδεύεται από κάρτες επέκτασης (από εκείνες που έδινε η Yamaha). Γύρω στα 120-150 ευρώ θα έδινα για μία κατάλληλη θήκη.

:lol: :lol: :lol: :lol:

Εγώ πάντως (έτσι, για να σε καλωσορίσω :) :) :) ) να σου πω ότι το pickguard είναι αισθητικά απαράδεκτο: τι στην ευχή; άρχισες να ακούς Cramps ή Gun Club; Σου προτείνω κάτι σε κρεμ, αν υπάρχει. :wink:

\] Να υποθέσω ότι εσύ την έκανες την πατάτα και όχι το PC ;

Σε πολύ γενικές γραμμές: πρέπει να μπορείς να παράγεις τις δικές σου κυμματομορφές και μετά πρέπει να μπορείς να ξεσκίσεις αυτές τις κυμματομορφές με εκατοντάδες διαφορετικούς τρόπους. Τα sample-based όργανα, ξεκινούν με μία αρχική βιβλιοθήκη συμπιεσμένων δειγμάτων, πάνω στα οποία πέφτουν εμπειρότατοι προγραμματιστές για να δημιουργήσουν μερικές δεκάδες από "ήχους", κάνοντας χρήση των ειδικών δυνατοτήτων που παρέχει κάθε όργανο. Ανάλογα με το πόσο πλούσια είναι η αρχική βιβλιοθήκη, πόσο μάγκες είναι οι προγραμματιστές και πόσο ειδικές δυνατότητες δίνει το όργανο, έχεις ένα Motif ή ένα Triton. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι περισσότεροι αγοραστές Workstations είναι ότι οι ήχοι που ακούνε στο όργανό τους είναι αποτέλεσμα "ξεσκίσματος" του οργάνου από ανθρώπους που το γνωρίζουν (το όργανο) πάρα πολύ καλά. Τόσο καλά, όσο δεν θα το γνωρίσει ποτέ των ποτών ο αγοραστής του. Να πω και άλλα;

Keyboards λέει. Δε λέει "Ζήτω τα keyboards". Οι αρνητικές γνώμες έχουν τη θέση τους εδώ, όπως και οι θετικές. Απ' την άλλη (και για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας), ποιος εδώ μέσα έχει πάνω από ένα workstation; Ποιος είναι αρκετά παλιός ώστε να ξέρει πόσο καιρό κρατάει αυτή η κολώνια με τα workstations; Από ποιανού τα χέρια έχουν περάσει τα Μ1, Wavestation, SY-22, SY-77, VFX-SD, EPS-16Plus κλπ κλπ; Ποιος μπορεί πραγματικά να "συγκρίνει" δύο workstations και με ποια κριτήρια; Με τι να τα συγκρίνει; Να σου πω ποιος, ή μαντεύεις; Θέλετε ένα όργανο να έχει είκοσι καλούς ήχους, να κάνετε και κανένα live να γουστάρετε; Μπράβο σας και συγχαρητήρια. Αλλά μη θέλετε να το περάσετε και σαν κάτι παραπάνω - σαν πλατφόρμα για ηχητική έρευνα που νομίζει και ο φίλτατος kilon. To Workstation είναι η χαρά του ετοιματζίδικου - ο μόνος λόγος που ονομάζεται synthesizer είναι επειδή είναι τεχνικά σωστό να ονομάζεται έτσι. Ψαχτείτε λίγο, μην κολλάτε στο πρώτο σοβαρό όργανο που πήρατε.

Και τι μας νοιάζει; Αφού το λες μόνος σου ότι είναι δικό σου πρόβλημα, δική σου ιδιοτροπία. Εμένα δεν μου αρέσει η γαλική κουζίνα, τι σημαίνει αυτό, ότι όλοι αυτοί που την θεωρούν από τις κορυφαίες του κόσμου είναι μπουμπούνες; Είναι άλλο πράγμα το να λες ότι έχεις πρόβλημα εσύ, και είναι άλλο πράγμα να καταλήγεις σε συμπεράσματα από αυτή την αφετηρία. Επί τη ευκαιρία, δε σε ρώτησα πόσων ετών είσαι εσύ, αλλά πόσων χρονών είναι αυτός/η/οί που σε έχουν βάλει σε αυτό το λούκι. Φιλικά

Να σου θυμίσω ότι εγώ μίλησα για ήχους που θα κρατήσεις, όχι για ήχους που έφτιαξες πάνω στον αρχικό σου ενθουσιασμό. Επίσης, η περιγραφή σου για το πως είναι να προσπαθεί κάποιος να κάνει μουσική με τον υπολογιστή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα: ούτε είναι πρόβλημα το ότι τα όργανα είναι monotimbral (και το δικό σου monotimbral είναι, εκτός αν σου φαίνεται φυσιολογικό να περνάς 16 όργανα μέσα από την ίδια αλυσίδα εφέ), ούτε γονατίζει τόσο εύκολα ο επεξεργαστής όσο λες, ούτε τίποτε από αυτά δε συμβαίνει. Αλλά αυτό που τελικά με πείθει ότι μάλλον είσαι υπό την επήρρεια κακού καθοδηγητή (πόσο χρονών είναι;) ) αφορά το ότι επέλεξες Yamaha, τη στάνταρ παλιομοδίτικη επιλογή στο χώρο των synths (οι άνθρωποι έχουν να βγάλουν αξιόλογο synth από την εποχή του DX7 και των επιγόνων του). Δεν έχω αντίρρηση αν θες να είσαι happy και σίγουρα δεν μου πέφτει λόγος αν θες να παίζεις τα ηλεκτρικά πιάνα που έχουν χαρτογραφηθεί πλήρως σαν ήχοι εδώ και είκοσι χρόνια - ΑΛΛΑ μην παραποιείς την πραγματικότητα για να δώσεις ειδική αξία στην επιλογή σου.

Με όλο το σεβασμό στον ενθουσιασμό σου αγαπητέ Κίλων, να σου πω ότι απλά έχεις πέσει στη γνωστή παγίδα του καταναλωτή που προσπαθεί να δικαιολογήσει (στον ίδιο του τον εαυτό) κάτι που έχει ήδη αγοράσει. Δυστυχώς για τη Yamaha και για όλους όσους αγοράζουν τέτοια workstation, oi προδιαγραφές που αναφέρεις σαν προδιαγραφές του Motif σου, είναι επιεικώς αστείες σύμφωνα με τις σύγχρονες τεχνολογικές δυνατότητες. 175 MB ROM; Τι είναι αυτά ρε παιδιά; Πουλάνε ακόμη τέτοια πράγματα; Έλεος! Οι κατασκευαστές workstations πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβουν ότι έχει έρθει ο καιρός να δώσουν πραγματική ισχύ σε αυτά που πουλάνε, ειδικά όταν τα όργανά τους είναι sample-playback όργανα, καθώς η ποιότητα ήχου τέτοιων οργάνων σχετίζεται αποκλειστικά και μόνο με την ποιότητα / ποσότητα των δειγμάτων. Μου αρέσει που σας ψήνουν κιόλας για μνήμες του 1GB (μάνα μου ζαλίστηκα, πωπωωωωω μνήμηηηη!!!), και ιδέες του στυλ ότι "θα φτιάξω τους δικούς μου ήχους" ενώ ήδη γνωρίζεις ότι "πολύ λίγοι χρήστες του Μοτίφ το κάνουν". Γιατί άραγε είναι τόσο λίγοι οι χρήστες; Διότι απλούστατα δεν αξίζει τον κόπο να ασχολείται κανείς με τόσο πενιχρές τεχνολογίες και θα δεις (μακάρι να κάνω λάθος) ότι ούτε εσύ θα φτιάξεις πάνω από πέντε ήχους που να τους κρατήσεις και μάλιστα θα είναι παραλλαγές ήχων που ήδη έχει το όργανο. Τώρα, αν απορείς γιατί τα γράφω αυτά, η απάντηση είναι ότι δεν μου αρέσει όταν οι εταιρείες κοροϊδεύουν τον κόσμο με τις ίδιες διαφημιστικές ατάκες που ακούω από την εποχή του M1 της Korg. Υπάρχουν σήμερα τεχνολογίες που επιτρέπουν τη σοβαρή ενασχόληση με ήχους και sound design αλλά γι κάποιο λόγο τα workstations ζούνε στο δικό τους πλανήτη.

Γι' αυτό έχει σημασία η σωστή ενημέρωση. Τα Vista είναι έτοιμα. Αρκετοί κατασκευαστές λογισμικού όμως ΔΕΝ είναι. Αυτό δεν είναι πρόβλημα της Microsoft.