Μιας που αναφέρθηκε το θέμα της επικινδυνότητας, να σκεφτούμε όλοι την προοπτική, ότι αν φοβόμαστε να κάνουμε κάτι δεν σημαίνει ότι το ίδιο φοβούνται και οι άλλοι. Από ιδία πείρα, μιας που κάθε μέρα χρησιμοποιώ μοτο για μετακίνηση στη δουλειά, κάθε σουκού ποδηλατώ ή χρησιμοποιώ μετρό, ξέρω ότι οι Αθηναίοι οδηγοί (στα Τρίκαλα, την Καρδίτσα και τη Λάρισσα είναι διαφορετικά τα πράγματα) δεν προσέχουν καθόλου τα παπάκια. Έχουν στο μυαλό τους να κοιτάξουν για μοτοσυκλέτα. Τα αυτοκίνητα τα έχουν δεδομένα και τους οδηγούς ποδηλάτου τους κοιτάν σαν ούφο. Γι'αυτό η λύση είναι ποδήλατο πιο συχνά. Να γίνει κτήμα μας. Οι κοινωνικές αντιστάσεις έχουν πιο ρομαντικές καταβολές για τη χρήση του ποδηλάτου. Σκεφτείτε να είχε κάνει το Ρόδα τσάντα και κοπάνα με ποδήλατα ο Δαλιανίδης. Τώρα θα μας έφευγε η ρετσινιά του εξτρεμιστή ποδηλάτη. Οπότε με την πρώτη ευκαιρία πεταλάρισμα.
Δυστυχώς το θέμα του στησίματος για σωστή θέση είναι πιο σημαντικό μερικές φορές και από την φυσική κατάσταση.
Προβλέπω αγγελία "ανταλλάσεται LP Custom '69 με Cannondale του 2004"