IraklisZS

καλημέρα! θα ήθελα να μου προτείνετε κάποια δισκογραφία ή σημαντικούς δίσκους/καλλιτέχνες της acid jazz σκηνης γενικά μου αρέσει περισσότερο το acid jazz με όσο το δυνατό λιγότερα (καθολου αν γινεται) hip hop στοιχεία, και σχετικά λίγα electro. δηλαδή ψάχνω για acid jazz με τις 2 παραπάνω συνιστώσες της ΥΠΟανεπτυγμένες, και πιο πολυ ανεπτυγμένα τα funk και jazz στοιχεία δυστυχώς με τον χαμό στο ίντερνετ δύσκολα βγάζω άκρη οπότε θα ήθελα να με κατευθύνετε εσείς με κάποιο/ους σημαντικούς καλλιτέχνες/δίσκους κλπ ωστε να ξεκινήσω από κάπου thx! :D τωρα που το ξαναβλέπω, μάλλον είναι στην λάθος κατηγορία.. αν το'χω βαλει λάθος, μετακινήστε το παρακαλώ :-[

να τολμήσω να πω οτι υπάρχουν κι άλλες αξιόλογες les paul εκτός απο gibson/epiphone Tokai έχεις δει/παίξει καθόλου? υπάρχει και έλληνας αντιπρόσωπος οπου μπορείς να πας να δοκιμάσεις

προσωπικά δεν μπορώ να αγνοήσω την ευχρηστία και την αμεσότητα του ψηφιακού μέσου. σίγουρα δεν έχω ζήσει την εποχή που μεσουρανούσε το βινυλιο, αν και λόγω της μητέρας μου έχω στη διάθεσή μου μια μεγάλη συλλογή βινυλίων με ροκ, ελληνική εντεχνη και κλασσική. αυτό που συμβαίνει όταν βάζω ένα βινυλιο είναι οτι αντιλαμβάνομαι μια "ενταση" (οχι βολιουμ) στον ήχο αισθανεσαι οτι ανα πάσα στιγμή θα κάνει μπουμ. ίσως είναι οι μικροανωμαλίες που βρίσκει η βελόνα, ίσως είναι αυτός ο ηλεκτρισμένος ήχος που κάνει λίγο πριν ακουμπήσει την επιφανεια του δισκου και μόλις την αφήνει, πάντως σου δημιουργεί μια πολυ περίεργη αίσθηση, "ενταση" οπως λέω πιο πάνω. απο την άλλη πιστεύω πως αυτή η νοσταλγία για τα βινύλια, εκφράζει μερικώς την νοσταλγία για τις παλιές παραγωγές, των οποίων η εποχή τέλειωσε περίπου στην ίδια περίοδο με την εποχή που τελείωσε και του βινυλίου όταν ακούω το "In Rock" σε βινύλιο, πραγματικά πιστεύω είναι ο συνδυασμός του "ηλεκτρισμένου" ηχου του βινυλίου με την παραγωγή της εποχής που με κάνει να κάθομαι στα καρφια. το θέμα είναι πως σε 5 δευτερόλεπτα πλέον, μπορώ να έχω πρόσβαση σε ενα αλμπουμ εκ των άπειρων, ή να βρω ένα κομμάτι απο τα άπειρα, η να φτιάξω στο πιτς φυτιλι ένα πλειλιστ με το ταδε ύφος κλπ μη ξεχνάμε και την ευκαιρία των underground μουσικών να τους γνωρίσει ο κόσμος. και παρόλο που στην εποχή μας έχουμε χάσει αρκετά χαρην ευκολίας, ωστόσο οιπαραπάνω ευκολίες παραείναι σημαντικές για να τις αγνοήσει κάποιος.

πάντως και ο peavey classic που αναφέρθηκε έχει τα χαρακτηριστικά που ψάχνεις και έχω διαβάσει κατα κόρον εδώ μέσα να εκθειάζουν τα καθαρά του. έχει και λουπ που σε ενδιαφέρει, απλά είναι δικάναλος

κοιτάζω τον nova dynamics, λειτουργεί σαν 2 κομπρέσορες που μπορείς να τους βάλεις σε οποια θέση θελεις με διαφορετικές ρυθμισεις και να διαλέγεις ποιος θα λειτουργεί κάθε φορά? συγγνωμη που παρεκτρέπω το θέμα :-[

όταν το βάζω (το wah) πριν τον κομπρεσσορα, μου βγάζει απίστευτα φυσήματα όταν λειτουργει. όταν το βάζω μετά, λειτουργεί αθόρυβα ακόμα και με οβερντραιβ ενεργοποιημένα.

συμφωνω, αλλά συνήθως το πρόβλημα απο τον ντράμερ ξεκινάει γιατί παρασύρεται και αρχίζει ο φαύλος κύκλος που όλοι ανοίγουν την ένταση. επίσης ένας άλλος λόγος που ξεκινάει ο διαγωνισμός ντεσιμπέλ είναι η λάθος θέση στο χώρο. ο ένας κιθαρίστας κάθεται μπροστα απο την καμπίνα του κρύβοντας τη απο τον ντράμερ αλλά όχι απο τον άλλο κιθαρίστα. ο ντράμερ λέει οτι δεν ακούει τον πρώτο κιθαρίστα και αυτός ανεβάζει την ένταση. ο άλλος κιθαρίστας (που κάθεται διπλα απο την καμπίνα του) δεν ακούει καλά τον εαυτό του και ανεβάζει. τώρα οντράμερ δεν ακούει καλά τον εαυτό του και βαράει. κλπ κλπ η ισσοροπία των εντάσεων που ανέφερε η εύη πριν είναι πάρα πολυ βασικό θέμα και για να έχεις γρήγορο και καλό αποτέλεσμα χωρις να χάνεις χρόνο απο την πρόβα πεπει να ξεκινήσεις ΧΑΜΗΛΑ ;)

χαμηλώστε την ένταση! για μένα οι δυνατές εντάσεις τόσο των ενισχυτών όσο και του ντράμερ είναι ο πιο βασικός παράγοντας που οδηγεί σε χάλια ήχο στο στούντιο χρειάζεται πολλή εμπειρία και συνήθεια για να παίξεις σε ηψηλές εντάσεις

μόλις το δοκίμασα μετά απο βρωμοπέταλά μου (barber ltd, sd-1 ts808mod, marshall shredmaster) με τα 2 τελευταία ομολογώ πως δε δουλεψε καλά. με το μπάρμπερ ομως απλά εντυπωσιάστηκα με το αποτέλεσμα! χαμήλωνα το βολιουμ της κιθάρας, αρα με χαμηλότερο ινπουτ το πετάλι έβγαζε λιγότερη βρώμα (και ένταση), και ο κομπρέσσορας στο τέλος ανακτούσε ένα μέρος της χαμένης έντασης. ειδικά σε ένα τέτοιο πετάλι που όταν το έχεις πραγματικά δε ξέρεις ποια ρυθμιση να του πρωτοκάνεις αφού όλο το ευρος του gain έχει φοβερούς ήχους, το κόλπο με τον κομπρέσσορα μετά, ουσιαστικά μεταφέρει το gain knob του πεταλιού πάνω στην κιθάρα. το μόνο κακό είναι οτι με το άνοιγμα του wah... γίνεται η κλασσική χαβούζα :( τι στο καλό φταίει? μήπως είναι το wah μου? εχω ένα της vox. μήπως φταίει ο κομπρέσσορας (τον λειτουργώ στο 1/3 κομπρεσσιον)? εσύ bloody ποιον χρησιμοποιείς? έχεις δοκιμάσει τον barber σ'αυτή τη θέση? το blend που έχει μήπως τον κάνει να συμπεριφέρεται διαφορετικά?

να ακομα ένα πολύ καλό σαιτ όπως και τα "θυγατρικα" (?) του http://www.sewatt.com/

εκτός απο τους AC/DC :-[ :-[

NOIZ music technology online δε βλέπω που είναι το κακό στις συζητήσεις για τεχνολογικά ζητήματα γύρω απο τη μουσική, ένας τομέας που κρύβει πραγματικά τόσα πολλά μυστικά και δυσκολίες για να τον απαξιώνει κανείς ανάγοντας όλα τα σχετικά θεματα σε προσωπικά θεωρώ το νοιζ ΘΗΣΑΥΡΟ για κάποιον που εχει όρεξη να μάθει γύρω απο την μουσική τεχνολογία, και ευκαιρία για καποιον που θέλει, να προσφέρει. απο εκεί και πέρα πιστεύω πως κάνεις έναν πολύ χοντροκομμένο διαχωρισμό ανάμεσα στο σημαντικό και στο επουσιώδες, αγνοώντας τόσο τον πλούτο των θεμάτων γύρω απο τη μουσική τεχνολογία, αλλά επίσης αγνοώντας και την (σε μικρότερο ποσοστό, σίγουρα) υπαρξη θεμάτων με προβληματισμούς γύρω απο την μουσική τέχνη γενικά. επίσης σε διαβεβαιώνω πως όταν ένα θέμα καταντάει να αποκτάει σύνταξη φιλοσοφικού δοκιμίου, πολλοί θα ΒΑΡΕΘΟΥΝ να ασχοληθούν γιατί είναι απλά κουραστικό να κάθεσαι να διαβάζεις τον διάλογο 4-5 μελών που δεν μπορούν να τα γράψουν πιο απλά. παραδείγματος χάρην: με τέτοιο ύφος, με τόσο ελιτισμό και απαξίωση προς όλα τα υπόλοιπα θέματα εκτός απο αυτά που εσύ θεωρείς ουσιαστικά, ποιος νομίζεις οτι θα κάτσει να συζητήσει σοβαρά μαζί σου?

εγώ χρησιμοποιώ τον ED-1 marshall, πιστεύεις πως βάζει την ουρίτσα του αρκετά στο θόρυβο? όταν τον είχα μετα το γουά γινόταν χαβούζα όσο το φίλτρο μετακινούταν προς τις ηψηλές συχνότητες.. ανυπομονώ να δοκιμάσω να τον βάλω στο τέλος πάντως για να δώ τι θα γίνει, αυτό που περιέγραψες μου άρεσε πάρα πολύ σαν ιδέα, γιατί επιτέλους θα μπορώ να έχω το gain του barber ltd αρκετά ψηλά και να δουλεύω ουσιαστικά όλο το ευρος του gain με το volume knob χωρις να πεφτει παρα πολύ η ένταση

εγώ όταν έβαζα τον κομπρεσσορα μετά το wah, είχα πρόβληματα θορυβου όταν άνοιγα το wah. Τον έβαλα πριν το wah και όλα εντάξει το άλλο που λές για το τέλος της αλυσίδας και το βολιουμ νομπ μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον (πιστευω θα δουλευει καλα με το LTD μου), δεν θα μεγάλωνε όμως το θόρυβο των βρωμοπέταλων? (μεταξύ άλλων έχω και το shredmaster που είναι πολύ θορυβώδες)

κοίταξα στο σαιτ της vigier και διάβασα για το σύστημα 10-90 που έχουν για τα necks http://www.vigierguitars.com/html/Description_US/Guitars/neck_us.html φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον, δηλαδή ο λαιμός δεν θα σκευρώσει ποτέ? πανωριε, η 10χρονη εμπειρία σου τι λέει γι'αυτό? ;D

εγώ μόλις έχω παραγγείλει αυτές τις μέρες το GI-100 της behringer για την ίδια δουλειά που το θές και εσύ. σκοπεύω να το χρησιμοποιώ ως εξής: παρεμβάλλω το behringer ανάμεσα στον output transformer του ενισχυτή μου και το ηχείο, και με ενεργοποιημένο το φιλτρο για cab simulator παίρνω το balanced output του behringer και το πάω στην κάρτα ήχου. έτσι, μπορώ να ηχογραφώ στο αριστερό κανάλι της κάρτας εσωτερικά τον ενισχυτή, απλα με το ηχείο του simulator, και στο δεξί κανάλι το μικρόφωνο απο την πραγματική μου καμπίνα. στη μίξη με το pan δημιουργέις το επιθυμητό αποτέλεσμα :) στην περίπτωση που θες να παιζεις και να μην ακούγεται, μπορείς να συνδέσεις αντι για ενισχυτής->behringer->ηχείο, ενισχυτής->behringer->dummy load υπάρχει και η εύκολη λύση να παίρνεις το σήμα όπως είναι απο τα πετάλια σου στο beringer και απο εκέι να στέλνεις την balanced έξοδο στην κάρτα σου, αλλά έτσι δεν ηχογραφείς τον ενισχυτή σου καθόλου, οπότε υποθέτω θα ακούγεται λιγάκι "πλαστικό", όμως για να ηχογραφείς φράσεις κλπ μέσα στη νύχτα είναι απίστευτα εύκολο. όλη αυτή τη δουλειά μπορεί να την κάνει κι άλλο μηχανηματάκι, απλά το behringer ειναι πολύ φτηνο :) ανυπομονώ να έρθει!

βρε παιδιά, στη συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει κανείς να αποφασίζει μόνος του, και εξηγούμαι: α) δεν μιλάμε για διαφορετικές σχολές ενισχυτών, ωστε κάποιος απο κάποιο φόρουμ να μπορεί να μας κατευθυνει πάνω στο αν κάνει ή δεν κάνει ο texas red για χεβη μεταλ β) δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να συμπεράνεις με ασφάλεια το Προφανώς στη συγκεκριμένη περίπτωση το μόνο που αλλάζει είναι το ηχείο, επομένως η ερώτηση αν αξίζει ο τέξας ισοδυναμεί με το αν αξίζει να δώσεις 100 ευρώ παραπάνω για διαφορετικό ηχείο και για να ταιριάζει στο κοκκινο(?) σαλόνι σου όπως καταλαβαίνεις οι διαφορές στους 2 ενισχυτές θα είναι ψιλές, επομένως αν δεν ακούσεις απο κοντα και τους 2, δεν θα βγάλεις συμπέρασμα. πιστεύω πως οποιαδήποτε βοήθεια "απο μακριά" μπορείς να πάρεις πάνω στο θέμα, βρίσκεται σ'αυτό το καταπληκτικό σαιτ που έδωσα παραπάνω και που ξαναδίνω εδω http://billmaudio.com/wp/?page_id=295 καλό διάβασμα! ;)

το λέω αυτό γιατί πιστεύω πως σε μια μεγάλη συναυλία ένας άνθρωπος μπορεί να αποδεχτεί πράγματα που φυσιολογικά/(ή αν το σκεφτόταν λίγο) δε θα αποδεχόταν. το οτι εξοργίζομαι με το θέαμα της καταστροφής του οργάνου δεν έχει να κάνει με το αν το βλέπω με πιο καλλιτεχνική ματιά απο κάποιον, όπως το καταλαβαίνω μέσα μου θα το ερμήνευα πιο πολυ σαν ενστικτώδη αντίδραση αν προσπαθήσω να ερμηνεύσω την αντίδρασή μου στο θεαμα, προφανώς καταλήγω σε κάποιους λόγους που όμως πιστεύω πως δεν έχει νόημα να αναφέρω γιατί ακριβώς πιστεύω πως το αν θα εξοργιστεί κάποιος ή όχι, είναι κάτι υποκειμενικό

μόλις ανέφερες ένα παράδειγμα οπου το κοινό-αποδέκτης της τέχνης προβατοποιείται.. Σε μια μεγάλη συναυλία πολλά μπορούν να συμβούν που να θυμίζουν περισσότερο "αρτο και θεάματα" παρά καλλιτεχνική έκφραση

πάντως εγώ, όταν τυχαίνει να δώ κάποιον να σπάει το όργανο του στη σκηνη, σε βιντεοκλιπ ή οπουδήποτε, ξενερώνω το λιγότερο. είτε είναι ο hendrix είτε ο kobain είτε οι GnR είτε οι muse είτε οποιοσδήποτε μουσικός με "θεωρητικό υπόβαθρο", το θεωρώ πάρα πολύ φτηνό και δήθεν δε μπαίνω καν στον κόπο να σκεφτώ για ποιο λόγο μπορεί να το κάνει, γιατί απλά η ενστικτώδης αντίδρασή μου στο θέαμα ειναι να αναγουλιάσω :)

http://billmaudio.com/wp/?page_id=295 ;)

ψάξε και λίγο στο φόρουμ για τους tonerider, διαβάζω οτι είναι καλοί γενικά και σε καλή τιμή ;)

1) αυτό προσπαθώ να σου εξηγήσω, οτι δε χρειάζεται για να ράψεις ένα κουμπί να χρησιμοποιήσεις τριχια που δενουν τα πολία. Φυσικά και η τριχια και η κλωστή θα κρατήσουν το κουμπί μια χαρά, αλλά η τριχια δε θα χωράει. Τα βατ των αντιστάσεων και τα βολτ των πυκνωτών υπάρχουν για να δημιουργουν ένα άνω όριο λειτουργίας 2) θα σου πρότεινα αυτα να τα παρεις απο κάποιο μαγαζί στην πόλη σου, ωστε να έχεις την ευκαιρία να τα δεις και να τα πιάσεις με τα χέρια σου, να ρωτήσεις τον πωλητή και να μάθεις κάτι. Για μένα δεν έχει νόημα να ψυρίζεις το banzai για να σου έρθουν μετά απο τόσες μέρες και αν δεν έιναι σωστά να τρέχεις πάλι. έχει κατηγορίες στους πυκνωτές και έχει και διαστάσεις στις περιγραφές τους, εγώ δε θα ρίσκαρα να σου δώσω λινκ με το τι να πάρεις γιατί δεν έχω την άνεση να καταλάβω ποιο σου κάνει ακριβώς. Απο αθήνα ξέρω το Φανό στο κέντρο πχ. 3) ιδέα δεν έχω ;D θα μας πείς αν κάνεις τη δοκιμή ;D 4) είναι είδος ποτενσιόμετρου http://sound.westhost.com/pots.htm ;)

οι αντιστάσεις χαρακτηρίζονται εκτός απο την ονομαστική τους αντίσταση σε ohm και απο την μέγιστη ενέργεια ανα δευερόλεπτο που μπορούν να μετατρέπουν σε θερμότητα, δηλαδη τα watt γενικά κατασκευαστικά όσο πιο πολλών watt ειναι μια αντίσταση, τόσο πιο μεγάλη σε μέγεθος είναι, οπότε δε χρειάζεται να βαζεις αντιστάσεις πιο πολλών βαττ αν δεν έχεις λόγο στα πετάλάκια με αντιστάσεις 1/2 βατ θα είσαι οκ οι πυκνωτές εκτός απο τη χωρητικότητά τους χαρακτηρίζονται και απο την μέγιστη τάση που μπορείς να εφαρμοσεις στους ακροδέκτες τους χωρις το φορτίο να πηδήξει απο τη μια πλάκα στην άλλη μέσω του μονωτικού υλικού που έχουν μεταξύ τους για ηλεκτρολυτικούς πυκνωτές εγώ παίρνω πάντα στα 16volt, εκτος αν το μαγαζί δεν έχει οπότε κοιτάω και την επόμενη κατηγορία να δω αν είναι πολύ πιο μεγάλος σε μέγεθος. προφανώς ένας πυκνωτής φτιαγμένος να δουλέυει σε τάση 520 volt θα είναι και πιο μεγάλος σε μεγεθος απο έναν φτιαγμενο για 25 ας πούμε οι υπόλοιποι πυκνωτές (εκτός απο ηλεκτρολυτικούς) αντέχουν περισσότερα volt σε γενικές γραμμές, επομένως αν πας να πάρεις πχ http://www.banzaimusic.com/120pF-Ceramic-Cap-2-5mm.html μη τρομάξεις απο τα ονομαστικα 100V, έχει μέγεθος 2.5mm ;)

αν πρόκειται για πιο καινούριο ενισχυτή, βρές κάπου και κάτσε διάβασε το manual καλά ωστε να έχεις πλήρη επίγνωση των δυνατοτήτων του ενισχυτή ωστε να ξέρεις να ελέγξεις όσο το δυνατόν πιο πολλά features γίνεται πχ dummy load, volume στη λουπα, έξοδος ηχογράφησης, έξοδος κουρδιστηριού κλπ