Ηταν η πρωτη μου σοβαρη κιθαρα που την αγορασα με τα πρωτα λεφτα που εβγαλα μολις απολυθηκα απο φανταρος...Εχει πουληθει κανα δυο χρονια τωρα.Ηταν απο τα οργανα που μπορουσε να κανει λιγο απ ολα και τιποτα καλα .Κατι σα τα on-off σε μηχανακι... ;)
Βεβαια οι απαιτησεις και οι γνωσεις της εποχης ηταν απειρως λιγοτερες κι ετσι και μονο που εγραφε Fender επανω ηταν αρκετο.Στην πορεια αλλαξα μπρατσο ,μαγνητες,τρεμολο, περασε απο διαφορα σταδια μεχρι που την ξαναδεσα "μαμισια" με τους σενσορες για να την ξανακουσω.Τοτε ηταν που πηρα την αποφαση μετα απο 20 χρονια να την αποχωριστω...Γιατι εν τω μεταξυ ειχα παιξει και ακουσει "κανονικες" στρατ με τον γνωστο ηχο και ο πλαστικος ,ψευτικος πλην εντελως αθορυβος ηχος του σενσορα μου γυρναγε το στομαχι...
Απο την "μανα"της ειχε μπλε μπροστα,ασημι στην μεση και κοκκινο πισω.Πολυ συντομα αντικατεστησα τον ασημι με χρυσο για να παρει λιγο στρατιλα.Παντα θα την θυμαμαι σαν την πρωτη μου original Fender! :)