Καλησπέρα.
Φίλε Πανο, ολοι εδω θα σου πουν (και εγω μέσα) τις προσωπικές τους απόψεις κατα βάση. Αυτο δεν ειναι κακό, αντιθέτως. Απλα επειδή τα μουσικά όργανα έχουν διακυμάνσεις ακομα και ανάμεσα σε δυο ίδια ίδιου μοντέλου, θα σου πω τα καλά, και τα δύσκολα.
Πρώτον, όσο καλά και αν παίζεις, πάντα θα υπάρχει περιθώριο για να γίνεις καλύτερος. Γιατί το λέω; Γιατί φαντάζομαι πως παίζεις ήδη κάποιο αρκετό χρονο. Απλα το δύσκολο κομμάτι ειναι πως πρεπει να παίζεις πολύ καιρό, να εχεις δοκιμάσει κατα καιρούς πολλές κιθάρες κτλ για να μπορεις να πεις πως πχ αύριο πας για λίγες ώρες σε ενα δυο μαγαζιά, κάθεσαι λιγο και μπορεις να επιλέξεις τοτε την κιθάρα της ζωής σου.
Αυτο δεν στο λέω για να απογοητευτεις, απλα ακομα και τώρα για μένα ειναι μπέρδεμα να πω οτι πάω σε ενα μαγαζί και βουαλά, βρηκα την τέλεια! Γιατί θελει χρονο, να την δεις, να την δοκιμασεις με live, με μπάντα κτλ.
Απλα, θέλεις να εχεις ενα στάνταρντ σημειο να ξεκινήσεις. Οκ.
Τώρα, για το αν θα ειναι η κιθάρα για μια ζωή... Αυτο δεν θα το δεις τώρα, αλλα μετα απο χρονια... Όσο θα προχωράς σε εμπειρία, τόσο θα αλλάζεις, και τόσο μπορει να αλλάζουν και τα ακούσματα σου και τοτε θα ανακαλύψεις και το G.A.Syndrom :) που το έχουν ολοι οι κιθαριστες. (Για την ώρα μην σε απασχολεί αυτο)