spy

Για το παραπάνω δίλημμα, ένα έχω να πω: Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα... :'( :'( :-[

Αντιγράφω από το wikipedia τα βασικά χαρακτηριστικά σύμφωνα με τη Lace: Gold - (5.8k) - Classic '50s bell-like Stratocaster tone. Favored by guitar legends Eric Clapton, Jeff Beck and Buddy Guy, Gold Lace Sensors offer a classic '50s style single-coil sound with glassy bell-like sparkle and chime. Hot Gold (6.0k) - Similar to the Gold Sensors, with a slightly stronger output. Additionally, the Hot Golds have a specific bridge pickup type with 13.2 kΩ impedance giving a higher power and cut. Silver - (7.1k) - Fat '70s single-coil Strat sound. Silver Lace Sensors deliver the tone of an overwound Strat pickup with raised output, increased midrange harmonics and bass, expecting more power and less noise with added sustain. Light Blue (8k) - Warm P-90 soap-bar sound with slightly higher output. In the neck position, Light Blue Lace Sensors produce jazz and blues tones. The bridge-position pickup is warm and punchy with increased midrange. Burgundy (8.9k) - Slightly fatter '60s Strat single-coil tone. Burgundy Lace Sensors are normally used in the bridge position. Blue - (12.8k) - Slightly increased output with the warmer 1950s humbucking sound in a single-coil configuration. Suitable to use in the neck position, Blue Lace Sensors provide warmth and loudness. Red - (14.5k) - Extreme output with a hot humbucker sound. The hottest output of the Sensor Series, Red is the scorcher with high output, lots of midrange harmonics and crunch like a hot humbucking pickup. Red Lace Sensors are perfect for the bridge position when fat, punchy humbucking output is required. Για περισσότερα specs: http://www.lacemusic.com/electric_pickups/lace_sensor/lace_sensor_specs.php Όντως οι μαγνήτες ακούγονται λίγο πιο κομπρεσαρισμένοι, αλλά προσωπικά πάντα πίστευα ότι οι low-output lace sensors διατηρούν επιτυχημένα τον "classic strat sound" - οι high-output είναι μία εντελώς διαφορετική ιστορία...

ΑΚΡΙΒΩΣ ;D ;D ;D Αν οι ίδιοι μαγνήτες είχαν τη συνηθισμένη εμφάνιση και είχαν πλασαριστεί ως "reissue των θρυλικών μαγνητών του 1958, τυλιγμένοι από σοφό γέροντα στο Texas και βουτηγμένοι σε vintage ιδρώτα του Buddy Guy" πολύς κόσμος θα έπαιζε ακόμα με αυτούς :P :P :P

Super. Και ο ήχος και το παίξιμο και όλα! :) :) Απορώ γιατί οι lace sensors έχουν φάει τόοοσο θάψιμο κατά καιρούς.

Επειδή το thread έχει εξελιχθεί σε μία θεωρητική ανάλυση υψηλοτάτου επιπέδου, δυσκολεύομαι να καταλάβω τελικά πόσοι από εμάς κατεβάζουν mp3 και πόσο συχνά. Γι' αυτό, προτείνω δημοψήφισμα με τις ακόλουθες πιθανές απαντήσεις: α. Πολύ συχνά. Κάθε download μου είναι μία γροθιά στο σάπιο στομάχι των κακών δισκογραφικών εταιριών που πίνουν το αίμα του μουσικόφιλου κοσμάκη. β. Συχνά. Είμαι τσίπης και δε γουστάρω να πληρώνω για πράγματα που μπορώ να τα βρω τσάμπα. γ. Πού και πού. Παρασύρομαι, αλλά μετά από κάθε download ανάβω ένα καντηλάκι και κάνω έξη μετάνοιες μήπως και συγχωρέσει ο Θεούλης το αμάρτημά μου. δ. Σπάνια. Όμως, όταν κατεβάζω ένα τραγούδι και μου αρέσει ορκίζομαι να αγοράσω το CD. ε. Ποτέ. Αν δεν αγοράσω κάτι, δεν έχω δικαίωμα να το ακούσω. Αρνούμαι να γίνω πιόνι στα βρώμικα χέρια των σκοτεινών δυνάμεων που ελέγχουν το soulseek και το emule και θέλουν να κατακτήσουν τον κόσμο υπνωτίζοντάς μας με υποσυνείδητα μηνύματα. Μάλλον η λιγότερο δημοφιλής απάντηση θα είναι η (β). ;D ;D ;D

Πάντως Μάρκελλε το κομμάτι σου είναι κολλητικό. Τώρα έπιασα λίγο την ακουστική και όλο αυτό παίζω. Ειδικά το λυρικό ρεφρέν είναι όλα τα λεφτά... ;D ;D ;D

Το τραγούδι είναι προκλητικότατο, διότι - όπως και οι περισσότεροι από σας φαντάζομαι - δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ Napster, Audiogalaxy, Soulseek, Limewire και eMule, δεν γνωρίζω τη λέξη torrent και δεν έχω πάρει ποτέ cd/dvd από τους απεχθέστατους μαύρους. Όπως με έμαθε η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, διαβάζω μουσικά περιοδικά και ακούω ράδιο - όπου οι καλλιτέχνες προωθούνται δημοκρατικότατα και μόνο βάσει της αξίας τους - και όταν πεισθώ από την καλή κριτική για ένα cd ξημεροβραδιάζομαι έξω από το τοπικό δισκοπωλείο περιμένοντας με λαχτάρα να έρθει. Πιστεύω ότι ο markellos πρέπει να γίνει ...banned διότι διαφθείρει τους νέους με το ανήθικο μανιφέστο του. :o :o Σοβαρά τώρα, παρότι το θέμα της πειρατείας είναι όντως μεγάλο, δεν νομίζω ότι ο χαβαλές του markellου έχει σοβαρές προθέσεις και κοινωνικοοικονομικές προεκτάσεις. Καθόμαστε ποτέ να αναλύσουμε τους στίχους του Πανούση; ??? Και, πράγματι, ένα track με κιθάρα θα κόλλαγε πολύ...

Ωραία η φανκιά triggάρα! Μη μασάς, δώστου να καταλάβει! :) :)

Εξαιρετική τεχνική και πολύ καλό παίξιμο, ειδικά στο δεύτερο σόλο που ...ηρεμείς λίγο και παίζεις περισσότερο με τη δυναμική και με το vibrato. Κατά τη γνώμη μου, το πρώτο σόλο είναι λίγο πιο ...SRV απ'όσο πρέπει, ενώ τα jazzy περάσματα στο τρίτο σόλο δεν κολλάνε τόσο πολύ. Α ναι, και η κιθάρα καλή είναι. ;D ;D ;D

+1000 Για μένα ο συγκεκριμένος συνδυασμός είναι ότι πιο άβολο υπάρχει. Βέβαια γούστα είναι αυτά και οι γνώμες διίστανται, αλλά συνιστάται προσοχή. :-\ :-\

+1 σε όλα τα σχόλια για τον Πάνο. Αν τύχει να τον δείτε να δουλεύει θα πειστείτε και για τις (συνεχώς αυξανόμενες) γνώσεις του και για την ποιότητα της δουλειάς του - από setup και μαγνήτες μέχρι customιές και βαψίματα. Αλλά πάνω απ' όλα δεν είναι κάφρος και είναι ιδιαίτερα συζητήσιμος, πράγμα σπάνιο στο χώρο.

+100000^137. Έχω κάμποσους γνωστούς που, αφού είχαν εξαντλήσει ότι υπάρχει και δεν υπάρχει στην "ανεξάρτητη" σκηνή, στην ηλικία των 28-30 ανακάλυψαν τους ...Beatles και τον Neil Young και πείστηκαν ότι δεν είναι uncool να ακούει κανείς τέτοια πράγματα!! :P :P Πάντως υπάρχουν και κάποιοι μουσικοί που όντως είναι ελάχιστα αναγνωρισμένοι για την αξία τους και την προσφορά τους, και καλό είναι να υπάρχει κάποιο thread να μας θυμίζει την ύπαρξή τους που και που (π.χ, χάρηκα πολύ όταν είδα το κλιπ του Martin Taylor στο thread με τους κιθαρίστες).

Εγώ σκέφτομαι να βάλω στις αγγελίες μέσα στις γιορτές ένα Squier P-Bass Made in Japan του 1988, με κάτω από 10 συνολικές ώρες χρήσης, και με μοναδικό ελάττωμα ένα μικρό χτύπημα στο πλάι που προκλήθηκε σε μετακόμιση. Αν ενδιαφέρεται κανείς, μπορεί να στείλει πμ.

Παραμένω λίγο offtopic, αλλά νομίζω ότι έχει γίνει μία παρεξήγηση. Ο "κάγκουρας" (τη σιχαίνομαι αυτή τη λέξη) που παίρνει Hummer για να κυκλοφορεί στο Κολωνάκι και στη Γλυφάδα και ο καραγκιόζης που δεν ξέρει να οδηγεί και βάζει ζάντες 1000 ευρώ και εξάτμιση-μπουρί στο Golf ανήκουν σε διαφορετικό είδος από αυτούς που έχουν πραγματικό πάθος με τα αυτοκίνητα και ασχολούνται όλο τον ελεύθερο χρόνο τους με μετατροπές, τρέξιμο σε πίστες κλπ. Θέλω να πιστεύω ότι στη μουσική υπάρχουν πολλοί από το δεύτερο είδος και λίγοι από το πρώτο. Επίσης δεν βρίσκω τίποτα κακό στο να επιδεικνύει κανείς το νέο του απόκτημα σε φόρουμ. Μεγάλο μέρος της ενημέρωσης που έχουμε για τα διάφορα προϊόντα στο internet οφείλεται σε τέτοιου είδους "επίδειξη".

Μπράβο ρε! Για πρώτο λάιβ ήταν super! :) :) Περιμένουμε κι άλλα όταν έρθει η σουηδο-κινέζα...

@Lost_Highway, μάλλον δεν κατάλαβες καλά. Εγώ δεν διαφωνώ με τον boukaw7, ίσα ίσα λεώ ότι αυτό που κάνει ο boukaw7 θα πρέπει ο τα κάνει και ο ΜΕΣΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ για κάποιο διάστημα έτσι ώστε τα πράγματα να έρθουν στα ίσα τους και να μείνουν εκεί και να μην ψαχνόμαστε μια ζωή. Όπως είναι π.χ. στο Βερολίνο, στη Γενεύη ή στη Βαρκελώνη όπου ο καφές σε -σχεδόν- οποιαδήποτε καφετέρια κάνει 1.5-2 ευρώ. Για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται ενημέρωση και συλλογικότητα σε καταναλωτικά θέματα, πράγματα που προς το παρόν δεν διαθέτουμε. Και κάτι άλλο, αν είσαι κάποιας ηλικίας, έχεις παιδιά, και ξεπατώνεσαι στη δουλειά 10-12 ώρες την ημέρα μπορεί να μην έχεις το κουράγιο να ψάχνεις για μαγαζιά που έχει η μπύρα 3 ευρώ όπως έκανες όταν ήσουν φοιτητής. Αυτό δεν σημαίνει ότι σου αξίζει να σε γδύνουν όπου πας. ----- Εγώ το είπα... Άρα κατα βάση συμφωνούμε. ;) Αυτό είναι το πιο σωστό πράγμα που διάβασα στο thread. Όμως, ο Ντούκας αυτό που κάνει το κάνει επειδή είναι έξυπνος και ξέρει τους κανόνες του υγιούς εμπορίου, όχι επειδή φοβάται μην τον μποϊκοτάρει ο boukaw7! Θέλει τόσο μυαλό για να το καταλάβουν και οι υπόλοιποι συνάδελφοί του; ??? ???

Μεγάλε, πολύ καλά κάνεις κι εσύ και η παρέα σου και τα ίδια έκανα κι εγώ όταν υπήρχαν οικονομικά προβλήματα (δηλ. σχεδόν πάντα). Όμως το θέμα δεν είναι να μπαίνεις σε ολόκληρες διαδικασίες και να κάνεις έρευνες για να μη σε γ@μ@νε, είναι να διορθωθεί η κατάσταση έτσι ώστε να μη σε γ@μ@νε (τόσο πολύ) ακόμα και όταν είσαι αφελής και δεν ψάχνεσαι...

Υπάρχει όμως μία μικρή διαφορά. Το αυτοκίνητο είναι status symbol για το 90% των Ελλήνων, ενώ η κιθάρα έχει ειδικό βάρος για κάτι λίγους άρρωστους που μαζευόμαστε εδώ μέσα. Επίσης πιστεύω ότι όσοι παίρνουν πολλές κιθάρες (ή οτιδήποτε με εξειδικευμένο ενδιαφέρον) πιο πολύ το κάνουν για την κ@βλ@ τους παρά για να εντυπωσιάσουν κόσμο. Δε φαντάζομαι ποτέ ότι η κυρα Κατίνα στο χωριό θα λέει στη γειτόνισσα "Ο γιος μου ο Θανάσης έγινε στέλεχος, πήρε σπίτι στη Γλυφάδα και αγόρασε ΠολΡιντΣμιθ ΜαΚάρτυ". Ούτε θα μπορέσει κανείς 50ρης να ρίξει μοντέλα με τα μισά του χρόνια λέγοντας "Έλα να σου παίξω με τους καινούριους μου DiMarzio". :P :P

Ηλία, τώρα έθεσες μεγάλο θέμα. Όσο σκέφτομαι πόσα έπαιρνα/ξόδευα στην Ελλάδα συγκριτικά με τα όσα παίρνω/ξοδεύω σε μία από τις (υποτίθεται) ακριβότερες χώρες της Ευρώπης όπου είμαι τώρα, παθαίνω κατάθλιψη. Όντως, η μόνη λύση είναι ένα συντονισμένο μποϊκοτάζ. Όμως, στο Ελλάντα πολλοί το θεωρούν αρχοντιά και κιμπαριλίκι να πληρώνουν 6 ευρώ τον καφέ και 15 το ποτό, οπότε χλωμό το βλέπω...

Η PRS SE Semi-hollow δε μου κάνει κλικ ούτε εμφανισιακά ούτε ηχητικά, καθώς ο ήχος της δεν έχει τα μεσαία που περιμένει κανείς από ένα σκάφος με διπλούς. Δες το demo της εταιρίας και το review από το Guitar Player http://www.prsguitars.com/secustomsh/reviews/gpreview.pdf Στην G5120 με χαλάει απίστευτα το διαφανές pickguard, ενώ αν ισχύουν αυτά που λέει ο SF για τους διπλούς της, το συνολικό κόστος ξεπερνάει το budget σου.

Είναι κούκλες πανάθεμά τις!! Θα παραγγείλω 2-3 για να τις έχω και να τις χαζεύω παρέα με τις πανέμορφες φίλες μου (βλ. φωτο).

Πάντα σεμνό και ταπεινό αυτό το παιδί... ;D

Ε όχι και Bryan Adams. Κάτι από Clapton εποχής Cream (τότε που έπαιζε ακόμα με σοβαρές κιθάρες δηλαδή :P :P) θα ήταν πιο κατάλληλο...

Ρε Ηλία, έβαλα να παίζει το Concerto de Aranjuez και μετά από μισό λεπτό ο υπολογιστής μου κράσαρε. Θα είναι από τη συγκίνηση... ;D ;D

Πολύ καλό!! :) :) :) Όμως, ήθελες δεν ήθελες, ο neck ακούγεται σχεδόν σαν Strat με λίγο κομμένα πρίμα... ;) Δεν είσαι εσύ για διπλούς παιδί μου... Τώρα μάλιστα! Το παίρνω πίσω.