roybatty

Θα μπορούσε να πει κανείς πως το Pepamp είναι ο ετεροθαλής αδελφός του Tech21 GT2. Kαι δεν μου αρέσει το GT2 :)

Κινέζος είναι.Με 519 ευρώ θέλεις και μέϊντ ιν αμέρικα; ;) Bέβαια είναι Peavey,και δεδομένου πως δεν έχει ακουστεί ποτέ τίποτα περίεργο για το quality control τους,αγόρασε άφοβα.

Ο Σαμπόρας το κατέχει καλά το height-gain πάντως... 8)

Ακόμα ασχολούμαστε με το θέμα των αξιολογήσεων; :) H υπομονή είναι αρετή κύριοι.Από τη στιγμή που γράφτηκε αυτό: http://www.noiz.gr/index.php?topic=178100.msg461023#msg461023 καλό θα ήταν να αφήσετε τον yameth να κάνει τη δουλειά του και ΑΝ δεν γίνει αυτό που θέλετε τότε το ξανασυζητάτε.Η γκρίνια του στυλ "άντρα θέλω τώρα τον θέλω" δεν βοηθάει πουθενά.

Έγινε.Μπορείς όμως σε παρακαλώ στη δική σου υπεύθυνη δήλωση να γράψεις πως τα strat pickguards είναι χρήσιμη καινοτομία στις κλασσικές κιθάρες? ;)

Μπορεί όμως να πάσχει από G.A.S. και να μη θέλει να περιμένει 8) Γιατί ο Αθηναίος να μην έχει την ευκολία να αγοράσει από επαρχία (και κατ'αντιστοιχία ο εκτός Αθηνών να πουλήσει κάτι εκεί); Θα ήθελα πάντως να δω πόσο άμεση μπορεί είναι μια συναλλαγή ενός Αθηναίου που μένει στην Κηφησιά με έναν Αθηναίο που μένει στον Κορυδαλλό ;) Οι αξιολογήσεις ήταν χρήσιμες.

..και μόλις τα windows xp δεν μπορέσουν να βρούν τον controller του δίσκου και κατά συνέπεια δεν μπορούν να βρούν δίσκο για να κάνουν εγκατάσταση τι κάνουμε; ;) Το downgrade σε xp,ειδικά και σε καινούρια laptop είναι λίγο περίπλοκη διαδικασία και προϋποθέτει,όπως ειπώθηκε,να υπάρχουν οι κατάλληλοι drivers. Αν τώρα όντως υπάρχουν,μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το nLite το οποίο βρίσκετε εδώ: http://www.nliteos.com/guide/index.html και με το οποίο μπορείτε να προσθέσετε τους ανάλογους οδηγούς στην έκδοση των xp που διαθέτετε,να φτιάξετε ένα καινούριο cd και να κάνετε εκ νέου την εγκατάσταση.

Δεν ξέρω εαν αναφέρθηκε προηγουμένως,αλλά μια μικρή λεπτομέρεια που συνάγει ως προς την μη αυθεντικότητα της κιθάρας είναι τα πλαστικά προστατευτικά της και τα κλειδιά της.Δεν θυμάμαι καμία Gibson Les Paul Standard να έβγαινε με κρεμ πλαστικά στον τριθέσιο και στο cavity,και είμαι σχεδόν σίγουρος πως οι Les Paul Standard εκείνης της περιόδου φορούσαν Grover κλειδιά. Oρίστε μερικές φωτογραφίες από την δική μου Les Paul Standard,έτος κατασκευής 2000: (νομίζω πως διαφέρει αισθητά από αυτήν του vavel80) (το truss rod cover όντως πρέπει να γράφει μόνο "Standard") (Οι πυκνωτές είναι μεν αλλαγμένοι από εμένα,αλλά προσέξτε την μεταλλική πλάκα γείωσης κάτω από τα ποτενσιόμετρα)

Ο Τάσος Φαρίνης και οι μαθητές του σας προσκαλούν στην εκδήλωση Guitar Lessons που θα γίνει στην αίθουσα εκδηλώσεων του Κολλεγίου ΔΕΛΑΣΑΛ στις 25 Απριλίου,όπου θα συμμετέχουν 40 νεαροί κιθαρίστες. Χορηγός της εκδήλωσης το κατάστημα KG Guitars και "Χορδές" το οποίο θα κληρώσει μια κιθάρα Spector αξίας 450 ευρώ. http://www.facebook.com/event.php?eid=114478818571630&ref=mf www.kg-guitars.gr www.delasalle.gr

1) Kίνδυνος σε Bolt-on όργανο δεν υπάρχει,εαν ο μάστορας ξέρει τι κάνει. 2) Πήγαινε την στον Κώστα Γιαπιτζόγλου στη Νεάπολη (2310636283) να σου πει τι μπορεί να κάνει. 3) Aναλόγως το όργανο.Προτιμότερο είναι να ρωτήσεις τον μάστορα για τιμές.

Πολύ ωραία κιθάρα.Με γειά.

Ως κάτοχος δύο WH-1 και έχοντας ασχοληθεί αρκετά και με το 4,αυτό που μπορώ να πώ είναι πως η διαφορά τους δεν έχει να κάνει τόσο με τους pitch-shifting αλγόριθμους που χρησιμοποιούν (οι οποίοι έχουν ούτως η άλλως εξελιχθεί από τότε που βγήκε το WH-1) όσο με τον σχεδιασμό και την υλοποίησή του πεταλιού.Μερικές λεπτομέρειες περί του θέματος δίνει και ο analogman στο faq του από τις οποίες η πιο σημαντική είναι ίσως αυτή: Αν και το παραπάνω χωρίο μιλάει για τη διαφορά ανάμεσα στο 1 και το 2,ούτε το 4 (τουλάχιστον όσον αφορά την υλοποίησή του) μοιάζει με το 1 στον συγκεκριμένο τομέα,με αποτέλεσμα να μην ακούγεται το ίδιο. Επί του πρακτέου,το παραπάνω το καταλαβαίνει κανείς δοκιμάζοντας να κρατήσει sustained notes ή να κάνει bending σε settings όπως το 1 ή 2 octaves up.Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι το σόλο στο "Like A Stone" των Audioslave και η μελωδία στο "My Iron Lung" των Radiohead,τα οποία δεν μπόρεσα να αποδώσω αρκετά καλά ηχητικά-τουλάχιστον με βάση τα δικά μου αυτιά- με το 4,το οποίο αν και δεν πολυέχανε το tracking σου έδινε την εντύπωση πως είχε ένα είδους latency (ή αν προτιμάτε,καθυστέρηση) ανάμεσα σε αυτό που έπαιζες και αυτό που άκουγες. Μια άλλη σημαντική διαφορά που διαπίστωσα είναι πως το 1 σου δίνει πολύ καλύτερο έλεγχο του εφφέ κατά τη διαδρομή του expression pedal σε αντίθεση με το 4 το οποίο είναι σχετικά απότομο.Στο 1 μπορούσα να κάνω εύκολα μικροαλλαγές στο pitch,ενώ στο 4 ένιωθα πως έπρεπε να...σημαδέψω. Τέλος...(αν και μπορεί να φανώ γραφικός με το παρακάτω σχόλιο) πάντα είχα την αίσθηση πως το WH-1 δίνει-προς έλλειψη καλύτερου χαρακτηρισμού-μια σχεδόν αναλογική αίσθηση του εφφέ και είναι πιο μουσικό,σε αντίθεση με το 4 το οποίο αν και δεν ακούγεται άσχημα είναι "αποστειρωμένο". Τώρα αν τα παραπάνω δικαιολογούν την απόκτηση ενός wh-1 νομίζω πως είναι θέμα προσωπικού γούστου.Τα παραπάνω συμπεράσματα πάντως βγήκαν από δοκιμές που έγιναν με μια Jeff Beck Strat και με μια Les Paul Standard σε ένα μονοκάναλο JCM800 50W,οπότε θεωρώ πως έπαιξε ρόλο και ο υπόλοιπος εξοπλισμός στο να ακουστούν οι διαφορές ανάμεσα στο 1 και στο 4. ps. να μην ξεχάσω: το detune setting του WH-1 είναι από τα καλύτερα chorus που έχω ακούσει :)

προς όσους διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους με τις καινοτομίες της Gibson.. εντάξει,μπορεί και να μην είναι η πιο όμορφη εμφανισιακά κιθάρα (και αυτό με βάση του τι έχουμε συνηθίσει),αλλά πάω στοίχημα πως ο συγχωρεμένος ο Les Paul θα την λάτρευε.Όσοι γνωρίζουν με τι κιθάρα έπαιζε,θα καταλάβουν τι εννοώ ;) ..άντε,ας το πάρει το ποτάμι:

Στην αρχή της έβαλα Bill Lawrence και ο ήχος έγινε αναιμικός.Είχε σκάσιμο,αλλά καθόλου όγκο στα βρώμικα. Μετά της έβαλα Κinman Woodstock,αλλά ο ήχος σκλύρηνε πολύ και στα καθαρά ήταν πολύ "flat",λες και δεν έπαιζες με strat. Tελικά ξαναέβαλα πάνω τους μανίσιους και ησύχασα. Θα ήθελα πάντως να είχα δοκιμάσει και ένα σετ από Suhr μαγνήτες.Φημολογείται πως ο γερο-Jeff αυτούς χρησιμοποιεί τα τελευταία χρόνια.

(τώρα ξέρω ότι μπορεί και να ανοίξω τους ασκούς του αιόλου αλλά....) Αν και αυτό που θα πω είναι αυτονόητο,πέραν των πρακτικών θεμάτων (πχ string spacing),βάζοντας τους μανγήτες της Les Paul στην Soloist δεν πρόκειται να ακούσεις αυτό που σου αρέσει στην Gibson σου.Προτιμότερο είναι να δοκιμάσεις κάποιον Custom Custom ή παρόμοιο,όπως είπε και ο kpeyos.

"ξένης" μόνο γεωγραφικά,μην ξεχνιόμαστε. Θύμισε μου να βρω και να σου δώσω (ή ψάξε να βρεις) να ακούσεις Γιαννάκη Ζλατάνη από την Έδεσσα,εκεί να δεις shredding,tapping σε κλαρίνο...the works ;) edit:

http://www.musicoffice.gr/el/electric-guitar/bass-pickups/lace-holy-grail/detailed-product-flyer.html Ενδεικτική Λιανική Τιμή Μονάδος (piece): €110 ...ελπίζω να έχουν κάνει λάθος.

Mάλιστα.Άλλο αυτό.Εκεί ναι,μπορεί να πάρει κάτι με τοροειδή.

Τοροειδής σε Boogie? .....όχι καλή ιδέα. :) Καλοι οι τοροειδεις όσον αφορά hum και απόδοση,αλλά ξέρεις τι ρεύμα θα τραβάει στην εκκίνηση;Θα καίει συνέχεια την ασφάλεια,και μη χειρότερα. Δεν ενδείκνυνται τέτοιοι μετασχηματιστές για παλαιότερα μηχανήματα.Ειδάλλως ο Mercury Magnetics θα το χε κάνει ήδη. Εαν τώρα οι γνώσεις σου στα ηλεκτρονικά είναι τέτοιες και καταφέρεις να κοτσάρεις μια soft-on διάταξη με 555 στον Boogie,μαγκιά σου ;) περισσότερο έχουν βάρος παρά όγκο τα σύχρονα variac.

το λέω επειδή σκοπεύει να πάρει boogie οι οποίοι τραβάνε αρκετό ρεύμα ακόμα και χωρίς πολύ προσπάθεια ;)

εαν αλλάξεις τον μεταχηματιστή εξόδου ο ήχος θα αλλάξει όντως,μερικές φορές και δραστικά.Εαν αλλάξεις τον μετασχηματιστή ισχύος,δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά πως θα ακουστούν διαφορές.Κατά τη γνώμη μου,περισσότερο *hype* είναι αυτά παρά αλήθεια. Πάντως,επειδή είχα μια κουβέντα με έναν...ας τον πω ανερμάστιστο για ένα παρόμοιο θέμα,αυτό που πρέπει να ελέγξεις εαν πάρεις ένα variac (το οποίο και εγω στο προτείνω) είναι η το ονομαστικό φορτίο πάνω στον ενισχυτή.Αν πχ είναι 4Α,φρόντισε να πάρεις variac το οποίο να δίνει output τουλάχιστον 6Α. 50 είναι λίγα.καλύτερα να κοιτάξει κάτι στο 100ευρο.

και να φανταστείς ότι η πρώτη κιθάρα που του έδωσε ο Smith να δοκιμάσει δεν του άρεσε γιατί είχε P90 8) Πώς αλλάζουν οι εποχές...

Εντάξει,και ο Danny Kaye δεν πάει πίσω.Όποιος έχει δει τις (παλαιότερες) ταινίες του γνωρίζει πως πέρα από καλός ηθοποιός ήταν και καταπληκτικός τραγουδιστής.

Εγώ πάντως θά 'θελα να 'μαι ροκ(αμπιλ)άς.

έλα μου ντε.Και εγώ ακριβώς αυτό σκεφτόμουν.'Αντε και στο studio το καταλαβαίνω,στο live πόσο έυκολο είναι να κάνεις auto-tuning σε πραγματικό χρόνο;