Ε, μια και ...πόζαρα στη φωτό να πω κι εγω τα δικά μου.
Η πρώτη εντύπωση (οπτική) ήταν WoW!
Παρόλο που δεν διακρίνομαι για τα φιλοsunburstικά μου αισθήματα, αυτό το (accidental) two and a half tone burst με κέρδισε απο ...τη σέντρα!
Το καραμελουλέ Burst με τον ανάλογο τόνο στο μανίκι, δίνει μια ζεστή αίσθηση στο μάτι και σε κάνει να ψάχνεις για ένα Single Malt για συνοδεία... 8)
Εγώ ίσως παλαίωνα ελαφρώς τα σιδερικά για να δέσουν πιο πολύ με την overall ζεστασιά.
Ωραία αίσθηση στο χέρι, παχύ profile για μας τους ...Yeti, καλό "ζύγισμα" και να το πρώτο unplugged γκρααανγκ...
Διακρίνω εξαιρετικό resonance και πολύ (μα πολύ) καλό μπάσσο.
Με Playability κανένα θέμα, παρόλο που εγω τα σετάρω ίσως λίγο πιο κάτω.
Σημειωτέον οτι το όργανο είναι ακόμα ...άγουρο, και πιθανόν ο Αργύρης να το "φέρει" λίγο πάνω-κάτω. (δατσ χιζ κωλλ)
Στη συνέχεια παίρνει ο Φάνης και τη βάζει στον Vox και μένουμε χαζούληδες...
Smooth ήχος, εξαιρετικό "both pickups", αλλά και σκέτες οι θέσεις έχουν πολλά να πούν.
Και πατάει και μια το Rangemaster και το ηλίθιο χαμόγελο μετατρέπεται σε... "ωωωωωωωω".
Ο Vox βγάζει ζουμιά και οι αρμονικές μας λένε κάτι κάλαντα που δεν έχουμε ξανα-ακούσει!...
Τελικά παίρνω κι εγώ σειρά (εξ ού και η φωτό) και επαληθεύω αυτά που άκουγα.
Ο bridge με το κόλπο της αντίστασης έχει τη σωστή δόση body/cut και ο neck bucker είναι στα σωστά γράδα.
Εξακολουθώ να διασκεδάζω ιδιαίτερα με τη μεσαία θέση, όπου έχεις και πάχος αλλά και διαύγεια.
Τέλος, (για να πάω και στα δικά μου χαζά) ό .033 orange drop στο Tone κόβει ευγενικά, αν και θα ήθελα λίγη περεισσότερη "κρέμα" ή ...earwax στο full on.
Τα συγχαρητήριά μου και πάλι στον δημιουργό.
Πάντα τέτοια να έχουμε και Χρόνια Πολλά σε όλους!!!