RayDTutto

Μου άρεσε. Ωραίος βαρύτονος πρέπει να είσαι.

Σόρρυ αλλά πρέπει να ξεσπάσω λίγο με τους μαλάκες που μας περιτριγυρίζουν. Πήγα χθες με την κόρη μου στην παράσταση μπαλέτου "Σταχτοπούτα" (Προκόφιεβ) στο Μέγαρο. Καλή κλασική παράσταση, πολύ καλοί χορευτές (από το μπαλέτο της Κρατικής Όπερας του Κιέβου), ε τέλος πάντων, κάποια στιγμή γίνεται το φινάλε, πέφτουν οι τελευταίες νότες και εκεί που σκοτεινιάζει η σκηνή, πέφτει η αυλαία και το κοινό υπό Κ.Σ. ξεσπάει σε χειροκροτήματα, βλέπω κάποιες οικογένειες από εδώ και από εκεί να σηκώνονται στη σκοτεινιά και να φεύγουν. ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΣΟ ΓΥΦΤΟΣ ΕΙΣΑΙ ΡΕ ΦΙΛΕ; Τους είχες τους άλλους μπροστά σου να χτυπιούνται, να τρέχουν, να πηδάνε, να στριφογυρίζουν, όλα αυτά με απίστευτη χάρη, σε μια μαγική μουσική, για δύο ολοκληρες ώρες, και δεν μπορείς να περιμένεις πέντε λεπτά να χτυπήσεις τα κουλάδια σου, να πεις έτσι ένα μπράβο; Που νομίζεις ότι πήγες; Σινεμά; Και γιατί, για να βγεις από το πάρκινγκ τρία λεπτά νωρίτερα ή για να μη χάσεις το ρεζερβέ στα κοψίδια; Και το πιο θλιβερό ήταν ότι όλοι αυτοί ήταν με τα παιδιά τους (λόγω της θεματολογίας) τα οποία φυσικά πήραν το παράδειγμα. Θα μου πείτε εδώ ο κόσμος χάνεται, εσύ κοιτάς αυτά; Ναι, τα κοιτάω. Γιατί αν είχαμε λίγο παραπάνω παιδεία ίσως να μην χανότανε ο κόσμος.

Ναι, ακριβώς. Εδώ μιλάμε για γκρουπς που θα θέλαμε / προσπαθήσαμε να μας αρέσουν - για τον ένα λόγο ή τον άλλο - αλλά δεν τα καταφέραμε. Όχι για τις μπάντες που απλώς δεν μας άρεσαν ποτέ. Ας προσπαθήσουμε να μείνουμε σε αυτό το πλαίσιο γιατί θεωρώ ότι το θέμα έχει ζουμί. (Πωπω ρε Κώστα είδα στην υπογραφή σου ότι δίνεις την τέλε; Τι κούκλα... Τυχερός ο αγοραστής.)

Πολύ καλό Δημήτρη. Με μεράκλωσες. Είναι ταμάμ karaoke version για φωνητικά.

Πάντως κι εμένα το κάνουν και οι δύο στρατ μου αλλά έχω βρει μια καταπληκτική λύση. Δεν πλησιάζω (πολύ) την κιθάρα στο πισι.

Téléphone - Au Coeur De La Nuit:

Λίγο λαστιχένιος ο ήχος στο μυαλό σου. :)

Πώς έχεις σκαλώσει; Οπτικά;

ΧΑΧΑΧΑ! Ομοιοπαθής!

Π.χ. τον τελευταίο χρόνο προσπαθώ να με κάνω να μου αρέσουν οι Gov't Mule. Είναι το στυλ που γουστάρω, είναι μπαντάρα, ο Haynes είναι κιθαρισταράς και γενικά θα ήθελα να μου αρέσουν αλλά στο μισό τραγούδι τους αλλάζω. Θα μου πείτε αφού δεν σου κάθεται, τι την ψάχνεις; Έλα ντε. Δεν ξέρω. Σας έχει τύχει;

Επίσης θα βοηθούσε αν έφτιαχνες και ένα καπελάκι από αλουμίνιο. Οδηγίες:

Πολύ καλό. Λίγο γκρίζο, έτσι για να ταιριάζει με τα ελληνικά Χριστούγεννα. Συγχαρητήρια για την ατμόσφαιρα.

Ωραίο και tasty παίξιμο φίλος. Μπράβο σου. Πάω να βάλω ουισκάκι. Τίποτε άλλο έχεις;

Είσαι μερακλής. Τέλος!

Περίμενε. Ή ξαναστείλε το. Θα απαντήσουν. Εγώ είχα ρωτήσει για επέκταση των εγκαταστάσεων (είχα περάσει κάποιο όριο λόγω formats) και όλα κανονικά.

Εντάξει, το Μετρό είχε πάντα το κοινό του. Ξέρουν που πάνε.

Βγαίνουν ακόμα περιοδικά;

Νομίζω ξεχνάς τη διόρθωση και πας σε πλήρες φινίρισμα. Προφανώς δεν έκατσε καλά το χρώμα του φαναρτζή και έσπασε με το σφίξιμο του strap holder.

Ντρέπεσαι να την πας πίσω φίλε μου; Δεν χρειάζεται να πληρώσεις παραπάνω. Απλώς να σου κάνουν σωστή δουλειά. Με μαγικά εξ αποστάσεως το action δεν κατεβαίνει. Και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα εσύ που ακόμα και ένας τεμπέλης τεχνικός δεν θα το έκανε δέκα φορές καλύτερα.

Έπεσες σε τεμπέλη τεχνικό, σε βρήκε και καλό παιδί (δλδ κορόϊδο) και την πάτησες. Πήγαινε την κιθάρα πίσω και ζήτα αυτό που θέλεις.

Εγώ πάντως θα διαφωνήσω με τις καφροκιθάρες. Με αυτό τον ήχο έχετε πιο χαρακτηριστική προσωπικότητα. Με γκα-γκα ήχο είστε στα ίδια με εκατοντάδες άλλους.

Καλύτερο. Τώρα θέλεις δουλειά στο equalization. Και το reverb δεν είναι το σωστό αλλά σίγουρα αλλάζει την ατμόσφαιρα προς το θετικότερο. Τώρα συνειδητοποίησα ότι η καμπανιά και το "κανονάκι" ( ;;; ) με χαλάει.

Εμένα πάλι - που έχω κάνει χρόνια Κέρκυρα - μου θύμισε τις φιλαρμονικές που βγαίνουν την Αγία Παρασκευή. Ιδιαίτερα οι παύσεις που συνοδεύουν το ρυθμό του βαδίσματος. (Ρέκβιεμ πάντως δεν είναι σίγουρα ;) )