Άκουσε το χωρίς βίντεο και θα καταλάβεις.
BTW το little wing δεν είναι για ακουστική .Ούτε αυτοί που παίζουν ακουστική για να συνοδεύουν το τραγούδι τους ασχολούνται με τέτοια παιξίματα.
Μια διευκρίνηση / επανάληψη:
Με ενδιαφέρει τι είναι αυτό σας κάνει κλικ πρώτο.
Τι είναι αυτό που ακούτε (ή βλέπετε) και λέτε "Ooookaaayyyy... κάτι έχουμε εδώ".
Το στιγμιαίο, η πρώτη εντύπωση.
Δεν μιλάω για ηχογραφημένους και επαγγελματίες.
Μιλάω για ερασιτεχνες και για λάιβ.
Π.χ. πάτε σε ένα λάιβ και περιμένετε να ακούσετε τον κιθαρίστα.
Ποια είναι η στιγμή που αρχίζετε να αναγνωρίζετε ότι βλέπετε μπροστά σας έναν καλό - σύμφωνα πάντα με την προσωπική σας γνώμη - κιθαρίστα;
Τι είναι αυτό που προσέχετε ΠΡΩΤΟ ως μια βάση για να χαρακτηρίσετε έναν κιθαρίστα καλό;
Το καλό του βιμπράτο; Την ταχύτητά του; Την καθαρότητα του στο παίξιμο; Τον ήχο του; Την ρυθμική του αντίληψη; Τη φρασεολογία του;
Φυσικά στο τέλος μιλάμε για συνδυασμό όλων.
Αλλά τι σας χτυπάει εσάς στο αυτί ΠΡΩΤΟ;
Φίλε μου, θέλεις πολλλλλήηηηηηηηηηηη δουλειά.
Στονάρεις συνέχεια. Δεν μπορείς να κρατήσεις μια νότα σωστά πάνω από δέκατα δευτερολέπτου. Και είσαι και δύο τρεις οκτάβες κάτω από το original. :)
Αν θες να τραγουδήσεις βρες ένα δάσκαλο - επειγόντως όμως.
Έτσι είναι.
Ακόμα θυμάμαι το καθημερινό μου πέρασμα από το περίπτερο Αγίας Σοφίας και Τσιμισκή, μπας και έχει φέρει το GP.
Θυμάμαι ότι περίμενα πώς και πώς να ακούσω το δισκάκι που είχε μέσα (το οποίο τις μισές φορές έλειπε)...
Έτσι άκουσα πολλούς κιθαρίστες που δεν άκουσα ξανά και άλλους που έγιναν θρύλοι (αλλά δεν έφτασαν στο εξώφυλλο των 50 ετών).
Παράδειγμα: https://www.discogs.com/Eric-Johnson-2-Steve-Morse-Untitled/release/1930378#images/3862332
(Επίσης ήθελα να στείλω κασέτα στον Mike Varney...) http://www.tomconwayguitar.com/img/GP_Spotlight_Column1.jpg