RayDTutto

Αν διαβάσεις το πρώτο λινκ θα δεις γιατί το προτείνω.

+1 Πολύ καλό σάιτ...

Δες καλύτερα εδώ: http://www.callahamguitars.com/blocks.htm http://www.callahamguitars.com/partsstr.htm

Αλλαγή μπλοκ

TASCAM Nearfield Monitors VL-A5

Ωραίοι. Αρκετά σατριανικοί όπως λέει και ο Πάνος. Το μιξ το έκανε ο κιθαρίστας μάλλον. Drums and bass have been assimilated...

Μπράβο στους κυρίους...

AAAAAAAA τώρα την θυμήθηκα... Την είχε βάλει ο Vai στο Facebook του κάποια στιγμή... http://imaguitarist.wordpress.com/2011/08/22/vai-digs-jess-lewis-and-shares-her-rendition-of-die-to-live-to-his-millions-of-facebook-fans/ Έχει και κανάλι η κοπελιά... http://www.youtube.com/user/JezzyLewis

Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται... ;)

Το καημένο κόντεψε να πάθει συγκοπή στο 0.53

Εμ μου θέλατε όλοι να παίζετε με τον αντίχειρα από πάνω. Την είδατε την κοπελίτσα όμως... Ταλεντάρα... Έχουμε να ακούσουμε πολλά από αυτήν νομίζω... Βρήκα κι αυτό που έχει πιο του γούστου μου ήχο και νομίζω ότι είναι πιο άνετη: Jess - Wonderful Slippery Thing @ Beaulieu Music

Σκάλα 25.5" 24 Τάστα - αλλά η προτίμησή μου είναι με 22 (ή και 21) Γέφυρα Τύπου std/wilkinson Ταστιέρα Ebony + φαρδύ nut + HSS

Εγώ πάντως παρόλα αυτά θα έλεγα ότι η εισαγωγή είναι με κάποιο fuzz.

Σαφώς και δεν μπορούν όλοι να γίνουν εργοδότες - αλλά πολλοί δεν το θέλουν κιόλας. Δάνεια, καθυστερήσεις πληρωμών, ληγμένες επιταγές, πιστωτές που σε κυνηγάνε. Άσε, καλύτερα με τις 3 κι 60 και ας κυνηγάνε το αφεντικό. Όταν όμως το αφεντικό έχει κάνει καλά τη δουλειά του και δεν το κυνηγάνε, παραπονούμαστε που δεν είμαστε στη θέση του.

@ignantios Αν δεν γίνει κατανοητός ο διαχωρισμός των συντελεστών παραγωγής δεν πάμε πουθενά δυστυχώς. http://en.wikipedia.org/wiki/Factors_of_production Και, ειλικρινά, σε λίγες χώρες βλέπω, όχι τη ζήλεια των εργαζομένων προς τον εργοδότη (αυτή είναι κοινό φαινόμενο) αλλά τον τρόπο σκέψης που οδηγεί στο "σιγά μωρέ τι κανει αυτός καλύτερα από μένα;". Και όμως είναι. Απλώς αν δεν μπορείς να βρεις το κεφάλαιο από την αρχή, θα πρέπει να το δημιουργήσεις μόνος σου με τρελή εξουθενωτική εργασία. Θα έχεις ακούσει ιστορίες για άτομα που απο βοηθοί συνεργείων, λατζέρηδες, εκκενωτές βόθρων κτλ. έγιναν λαμπροί επιχειρηματίες. Αυτοί το ήθελαν με όλη την ψυχή τους και το κατάφεραν. Αλλά δούλεψαν - κυρίως στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα όταν είσαι ο γιος της μαμάς και κάνεις φασαρία επειδή το στιφάδο είναι χλιαρό και θα σου κάτσει βαρύ, δεν έχεις πολλές ελπίδες... :)

Αν όμως δεν έβγαινε η επένδυση, εκείνος θα έμπαινε μέσα κάποιες χιλιάδες ευρώ, ενώ εσύ απλώς θα άλλαζες δουλειά. Το θέμα της συζήτησης είναι ότι άλλο πράγμα κάνει ο υπάλληλος, άλλο ο εργοδότης, άλλο ο εφευρέτης, άλλο ο επενδυτής και άλλο ο κτηματίας.

Δλδ είχες τσοντάρει κι εσύ για να αγοράσει τα φωτοτυπικά, το χαρτί, το μελάνι, να πληρώσει το ενοίκιο, το ρεύμα και άλλα πολλά που δεν μπορώ να φανταστώ; Αν ναι, τότε οκ, είχατε αντίστοιχη εργασία.

Πώς ο εργάτης και ο εργοδότης έχουν αντίστοιχη εργασία;

Όχι. Λέω: η μι καντίνι μας είπες - η μπάσα μι πώς είναι; Κι εγώ υποψιάζομαι στραβοβίδωμα όπως λέει από πάνω ο Λόρδας.

Δεν μένω Ελλάδα. Και αποφεύγω τα μεταχειρισμένα πράγματα που δεν μπορώ να ελέγξω έτσι κι αλλιώς. Οπότε η ερώτηση παραμένει.

Μην αλλάξεις ακόμα τρέμολο. Η μπάσα μι;

Thanks guys. Με την ΕΧ γίνεται δουλειά όμως; Γιατί SE δεν πρόκειται να βρω...

Όταν την πρωτοείδα η παρουσίαση με ενθουσίασε. Λέει πολλά πράγματα που είναι σωστά με εντυπωσιακό τρόπο. Τα οποία όμως, τελικά, είναι αρκετά επιφανειακά ακόμα και όταν μιλάμε για ένα προϊόν, πόσο μάλλον για μια χώρα. Ναι, χρειαζόμαστε logo καλοφτιαγμένο και καλοστημένο και τα σχετικά. Αλλά το logo δεν είναι αρκετό. Το logo θέλει και ένα προϊόν που είναι συνεπές, ικανοποιεί τις ανάγκες του καταναλωτή, υποστηρίζεται από καλό μάρκετινγκ και ικανούς μάνατζερ με καλές τακτικές και ρεαλιστικές στρατηγικές. Και αυτές οι προϋποθέσεις δεν υπάρχουν.

Θα με υποχρέωνες προσωπικά. Με ενδιαφέρουν οι vintage δυνατότητες της TL, ιδίως όσον αφορά σε πιο βαριούς ήχους, e.g. Cream, Hendrix, Gallagher.