RayDTutto

Συμφωνώ απολύτως.

Ώστε το nut λέγεται "ζυγός" στα ελληνικά; Όσο ζω, μαθαίνω. Τεσπαν, αν θες να κρατήσεις τις εντεκάρες πας σε τεχνικό να σου ανοίξει λίγο τα αυλάκια στο nut.

Τελικά δεν θα έρθουν ποτέ Ελλάδα... Μπήκαν στο Hall of Fame και δεν το είχα πάρει χαμπαρι. Τζάμπα οι απειλές... http://www.youtube.com/watch?v=ymPD0_xMexg Ακούστε την ομιλία του Lifeson. Πολύ συγκινητική... (Και η μύτη του Peart πολύ κόκκινη ;D )

http://www.youtube.com/watch?v=IzKQ9Fwh2UM

Πολυουρεθάνη.

Μπράβο μάγκες. Πολύ καλοί σε ένα πολύ δύσκολο κομμάτι. Περιμένουμε το επόμενο. Και γιατί όχι και μια tribute μπαντα. Όσο για το live στην Ελλάδα, οι Rush δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι αν δεν έρθουν στην Ελλάδα, Hall of Fame δεν βλέπουν. Οπότε το συντομότερο για αυτούς, το καλύτερο...

Δεν περιμένετε τα Χριστούγεννα να έρθουν και οι ξενιτεμένοι;

Εγώ, χωρίς ποτέ να τους είχα μιλήσει, πάντα είχα την εντύπωση ότι είχαν κάποια πνευματική καθυστέρηση, το οποίο φυσικά θα ήταν περίεργο...

Δεν μπορεί να μην τους θυμάστε ή να μην τους έχετε πετύχει κάπου... Δίδυμοι στη γέννα, ίδιοι στην εμφάνιση. Δύο σαν ένα, και οι δυο μαζί σήμα κατατεθέν του κέντρου της Θεσσαλονίκης. Έξω από το Ολύμπιον, στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, στη γύρα, στα μαγαζιά. Ο Ανέστης και ο Μιχάλης. Ίδιο σουλούπι, ίδιο ντροπαλό χαμόγελο, ίδιο ντύσιμο. Πουκάμισο κοντομάνικο το καλοκαίρι, καρό σακάκι τον χειμώνα. Ρούχα τριμμένα στους αγκώνες, παντελόνια που με το ζόρι φτάνουν μέχρι τον αστράγαλο. Παντού και πάντα μαζί, να λένε τις ίδιες ατάκες. http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.blog&id=28865

Σκέψου και την αλλαγή ενός tremolo block.

Μα να κάνεις αφιέρωμα στη Strat και να λες τον Fender, Leonardo;;;;; Μα Leonardo;;;;; Έλεος ρε Keef!!!! Edit: Τώρα που το είδα όλο - εκτός από το φάλτσο της αρχής - είναι ωραίο ντοκιμαντέρ. Και χαίρομαι που στα 80ς έζησα λίγο από αυτόν τον πόθο για "τη στρατ στην άλλη πλευρά του τζαμιού" που περιγράφουν πολλοί μεγάλοι...

Κορόιδα υπάρχουν παντού. Γιατί όχι;

Error in statement!

Επειδή έχω περάσει από τη φάση σου, θα σου πω - όχι προκλητικά - ότι αν σου αρέσει κάθεσαι, αν όχι φεύγεις. Τόσα χρόνια έχω δει πολλούς - και μάλιστα ορισμένους πολύ αξιόλογους - συμφορουμίτες να ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους. Εγώ το πήρα λίγο πιο χαλαρά και την πάλεψα. Άλλωστε π.χ. σε ένα καφέ όταν κάθεσαι, πας και μπλέκεις σε όποια συζήτηση ακούς; Όχι. Ε, κι εδώ μπορείς να κάνεις το ίδιο. Επίλεξε τους φίλους σου, αγνόησε τους άλλους και κάνε παιχνίδι. Αν, τώρα, δεν σου αρέσει κανένας, ε, μαζοχίζεσαι που μένεις εδώ μέσα ;) Φιλικά.

Και το καινούργιο iPhone.

Ο Keef;

Ο Έλλην χρειάζεται Ψεκα-Στοπ για να μην τον πιάνουν οι ψεκασμοί. Και ένα αλουμινένιο καπελάκι επίσης.

Ε τότε το μόνο που μας μένει είναι η θεωρία του Faul. Γιατί ο McCartney του Yesterday δεν ξαναεμφανίστηκε ούτε στο 1/1000 σε κάποιον προσωπικό δίσκο του.

Καλά εσύ δεν έλεγες να μη συγκρίνω με τους Beatles; ??? ???

Και με τον Lennon στη μετά Beatles εποχή τον συγκρίνω. Ρε συ ακόμα και ο Harrison έκανε κάπως αξιομνημόνευτα πράγματα.

Οκ, πες μου ένα τραγούδι του που άντεξε διαχρονικά. Όχι "άντεξε= το θυμάμαι που το έπαιζαν όταν βγήκε" αλλά "άντεξε=ακούγεται ακόμα και σήμερα από τα ραδιόφωνα και όλοι/οι περισσότεροι/πολλοί ξέρουν ποιο είναι ή τουλάχιστον το ξέρουν ως τραγούδι". Δεν θέλω να γίνει Lennon vs McCartney το θρεντ αλλά πέρα από το Imagine που είναι απίστευτα διαχρονικό (άσχετα με την προσωπική σου γνώμη), και το Jealous Guy και το Woman στέκονται ακούγονται ακόμα στα ραδιόφωνα. Σου είπα παραπάνω ότι το ερώτημα είναι όντως προβοκατόρικο, αλλά να στο εξηγήσω και πάλι πώς το λέω, κάπως πιο απλά. Αν π.χ. είσαι ένας μάγειρας και είσαι συνεταίρος με κάποιον άλλο μάγειρα, με τον οποίο κάνετε καταπληκτική φασολάδα. Μετά χάνεις το συνεταίρο σου και δεν μπορείς μόνος σου να κάνεις εκείνη την καταπλητική φασολάδα για την οποία έγινες γνωστός. Τι φταίει; Σου έκαναν μάγια και δεν μπορείς πλέον;

Μα αυτό ακριβώς είναι το (όντως προβοκατόρικο) ερώτημα. Αυτός ο άνθρωπος που όπως λες έβηχε μελωδία, γιατί δε συνέχισε και μετά τους Beatles; Πρόσφατα διάβασα ότι μόνο το Yesterday έχει ξαναπαιχτεί σε 2.000 διασκευές; 2.000!!!! Τι έγινε λοιπόν αυτός ο βήχας; ;)

Ο Φουσέκης θα ήταν ο ήρωας του Νόιζ αν ήταν εδώ. Δυστυχώς δεν είναι... Δεν νομίζω να του είχε μιλήσει κανένας για το Νόιζ (γι'αυτό μάλλον είχε και το πρόβλημα με την πιτυρίδα). Κρίμα...

Εννοώ ότι δεν μπορείς να εντάξεις τον McCartney που έγραψε το Yesterday (και την επόμενη δεκαετία το... "Listen to What the Man Said"...) στο πλαίσιο του προσωπικού σου γούστου. Δεν περνάει ως επιχείρημα το ότι "εμένα μου αρέσει" για ένα δημιούργημα ενός ανθρώπου που την προηγούμενη ή την προπροηγούμενη δεκαετία κλόνιζε ουσιαστικά τις ζωές του πλανήτη...

Άρη δεν τον ξέρεις τον Φουσέκη;