Η ικανοτητα του να κανεις 2α φωνητικα,ειναι μια δεξιοτητα που απαιτει γενικοτερη
αντιληψη της αρμονιας ενος κομματιου και της μουσικης.Αυτο στο οποιο δεν εχω καταληξει,ειναι αν μαθαινεται...
Εχω εμπειρια απο τραγουδιστη που ειχε υπεροχη χροια,σωστος και παθιασμενος,με πολλη επι σκηνης εμπειρια,αλλα μην του ελεγες κανε 2α...
Εχω ηχογραφησει στο στουντιο μου με την κοπελα που συνεργαζομαι,ωρες ατελειωτες,
εχει φωναρα,αλλα μονη της δεν μπορει να ''συνθεσει''2η.Πρεπει να της την διδαξεις.
Ενας μπασιστας θυμαμαι ηταν γαιδαρος απο χροια αλλα μπορουσε να καταλαβει
2ες και 3ες...
Ειχα την τυχη να παιζουμε καλα με γκρουπ πριν 2-3 χρονια και να ειμαστε
5 ''σωστοι'' στην μπαντα.
Οι προβες για τα φωνητικα καταλαμβαναν τον περισσοτερο χρονο...
(ειχαμε το θρασος να τολμησουμε το Bohemian rapsody...το παρατησαμε φυσικα μετα απο τρελα γελια...)
το αποτελεσμα λοιπον σε ορισμενα ηταν αμφιβολο οπως και επιφοβο...κι ας υπηρχαν ταυτοφωνιες...γιατι ολο και καποιος εφευγε...λογω..χαμηλου μονιτορ...
(αλλη πονεμενη ιστορια...)
Καταληγοντας,η υποθεση φωνητικα μπορει να εξυψωσει η να καταστρεψει μια μπαντα.
Σιγουρα παντως δεν χαρακτηριζει εναν τραγουδιστη ως καλο απο μονο του,
απλα ειναι ενα πολυ μεγαλο προσον,μια πολυ χρησιμη δεξιοτητα.
Παντως,το καλυτερο για μια μπαντα ειναι να ξερει απο 2α ο κιθαριστας..
Η ρυθμικη βαση,να ειναι απελευθερωμενη απο αλλα...''ακροβατικα''.