Πολύ ωραίες οι προσεγγίσεις των καλλιτεχνών.
Κάποιες δεν ήταν τόσο πετυχημένες κατά τη γνώμη μου (The Last in Line και Catch The Rainbow) αλλά δεν έχει και πολύ σημασία. :)
Υπέροχη 80's μπαλάντα με πολύ ωραίο στίχο.
Με ταξίδεψε και μου δημιούργησε το συναίσθημα που είχα όταν άκουσα για πρώτη φορά το "All the fools sailed away" του Dio.
Τα ρυθμικά ήταν πολύ ωραία όπως επίσης και τα σόλο τα οποία είχαν ωραιότατες διφωνίες και πολύ συναίσθημα.
Ο ήχος επίσης εξαιρετικός.
Τα φωνητικά κατά τη γνώμη μου θα ήθελαν μια δεύτερη προσπάθεια. Ειδικά στο πρώτο κουπλέ μου ακούγονται λίγο "αβέβαια" σαν να αγχώνεσαι για το αν θα πιάσεις σωστά την επόμενη νότα.
Χίλια μπράβο από μένα λοιπόν! Μου αρέσεις πάρα πολύ σε αυτό το στυλ. 8)
Άνθρωπε με τη μοναδική λάμψη το άκουσα εχθές τουλάχιστον 10 φορές και χτυπιόμουν με το κορυφαίο riff της "κιθάρας". Πολύ δυνατό μπράβο!
Μου άρεσαν πολύ οι γυναικείες φωνές και ο τρόπος που ξεδιπλώνεται το κομμάτι.
Άμα θέλεις πάντως κανονικές κιθάρες, εδώ είμαστε. ;) :)
Κύριοι μετά από λίγη μελέτη που έκανα χθες βράδυ θα ήθελα να κάνω την εξής ερώτηση.
Όταν για παράδειγμα παίζουμε μια στατική ΛΑ μινόρε συγχορδία ταιριάζει να παίξουμε από πάνω ΣΙ μινόρε και ΜΙ μινόρε πεντατονική (όπως με συμβούλεψε ο αγαπητός pipityri).
H (χαζή) ερώτησή μου αφορά την τονική της κλίμακας. Αυτή θα είναι η τονική της εκάστοτε πεντατονικής (ΣΙ ή ΜΙ στην περίπτωσή μας) ή η νότα που παίζει το ακόρντο (ΛΑ στην περίπτωσή μας);
Εγώ θα έλεγα ότι πρέπει να είναι η τονική της κλίμακας (ΣΙ ή ΜΙ). Ειδάλλως εάν ήταν η ΛΑ θα είχαμε την ΛΑ μινόρε πεντατονική και όχι ΣΙ ή ΜΙ.
Ρωτώ όμως για να είμαι σίγουρος. :)
Από ότι έχω καταλάβει οι πεντατονικές είναι ίσως το ισχυρότερο εργαλείο του κιθαρίστα αρκεί να το χρησιμοποιεί σωστά.
Αν έχεις κάπου να με παραπέμψεις για τον τρόπο χρήσης της πεντατονικής στη rock fusion θα σου ήμουν υπόχρεος. :)
Τον είχα τσεκάρει κι εγώ πρόσφατα τον Brett Garsed και μου άρεσε πάρα πολύ. Επίσης να προτείνω και τον Greg Howe (που θα τον ξέρεις πιστεύω) ο οποίος κινείται κι αυτός στη Rock Fusion.
Δηλώνω μεγάλος φαν αυτού του στυλ! :D
Δυστυχώς δεν την ακουμπάω ακόμα γιατί με τις πεντατονικές και τη φυσική μινόρε που γνωρίζω μόνο, δεν... :-[
Έχετε βαλθεί να με κάνετε να πετάξω τις κιθάρες απ' το παράθυρο έτσι... ;D
Ριφφάρα όπως είπε και ο Τέρρυ, φοβερή, επιθετική φωνή, σόλο εξαιρετικά όπως επίσης και παραγωγή.
Χίλια μπράβο σε όλους σας Σταύρο! 8)
Μια χαρά είναι τα τζαμαρίσματα σαν ακούσματα!
Ο ήχος όπως είπε και ο Φώτης επιδέχεται βελτίωση και θα συμφωνήσω με όλα όσα είπε.
Πιο πολύ εμένα μου άρεσε το "War 69". :)