bloody_sunday

Έχετε δίκιο και το καταλαβαίνω. Επίσης, σαφώς έχω δει και άπειρες μπαγαποντιές, απίστευτες τσαπατσουλιές, ερασιτεχνισμούς κλπ. και από την Ντιντί, και από την εταιρία του Τριανταφυλλίδη, και.. και... σε όλα τα καλοκαιρινά φεστιβάλ, κυρίως από το πρώτο Rockwave κι έπειτα, το Rock of Gods του '96 (μερικοί από σας θα έχετε δει και το Rock in Athens του 85 αλλά τότε ήμουν... 8 ετών και φρόνιμος ;D).

Παιδιά έχει χιλιογίνει αυτή η συζήτηση, και σας (ξανα)ενημερώνω πως όπως έχω διαπιστώσει ο ίδιος άπειρες φορές, το παρκάρισμα σε... άλλο νομό και το περπάτημα στο λιοπύρι και στο σκοτάδι για πολύ ώρα συμβαίνει σχεδόν σε όλα τα μεγάλα καλοκαιρινά φεστιβάλ του εξωτερικού, όπως βεβαίως και το τεράστιο μποτιλιάρισμα στο τέλος. Όποιος πάει, το έχει πάρει απόφαση πως θα τα φάει στη μάπα, και απλά είναι προετοιμασμένος να μην χαλάσουν την ζαχαρένια του. Αλλιώς, είναι ελεύθερος να κάτσει σπίτι του και να γκρινιάζει όσο θέλει. Αυτά για όσους το έχουν καημό να προπαγανδίζουν πως είμαστε οι αιωνίως φασκελωμένοι. Από κει και πέρα, η έλλειψη δυνατότητας εξαργύρωσης και τα προβλήματα επιστροφής για όσους δεν έχουν την πολυτέλεια του αμαξιού είναι θέματα που σηκώνουν άνετα αγανάκτηση (αν και η δυσκολία επιστροφής ΕΠΙΣΗΣ συμβαίνει σε όλα σχεδόν τα μεγάλα καλοκαιρινά φεστιβάλ του εξωτερικού, που για να μπορέσουν να φιλοξενήσουν 80.000-120.000 κόσμο σε σκηνές ή μη είναι αναγκαίο (και από πλευράς ηχορύπανσης, και διευθέτησης της ανθρώπινης μάζας, και χωροταξικώς, και ασφαλείας) να βρίσκονται στη μέση του πουθενά.

Πολύ σωστά... Προσωπικά για αυτά που έγραψα (και για άλλα αρκετά) έχω ξοδέψει πολύ χρόνο διαβάζοντας την ιστορία της ηχογράφησης μέσα στο μουσικό (και μερικές φορές κοινωνικό) πλαίσιο της εκάστοτε εποχής. Ξέχασα να βάλω στα υποψήφια το Trinity Sessions των Cowboy Junkies, το Appetite for Destruction των G'n'R που αναφέρθηκε και το Hysteria των Def Leppard (που επίσης αναφέρθηκε). Τριάδα δύσκολο να φτιάξω! Ι'll be back.

Προτείνω να αλλάξει τίτλο το θρεντ μιας και είναι πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση που θα απασχολήσει αρκετούς... και θέλει και αρκετή σκέψη (πχ. να ανατρέξεις στη δισκοθήκη σου κλπ.). Πολύ βιαστικά θα έλεγα ότι θα ήθελα να παρευρίσκομαι στην ηχογράφηση του Black Album των Metallira, του Blues for the Red Sun των Kyuss, του Existir των Madredeus, του Far Beyond Driven των Pantera, του Kind of Blue του Miles Davis, του Βringing It All Back Home ή του Highway 61 Revisited του Dylan, του Oxygene του Jarre, του The Wall των Floyd, του Nevermind των Nirvana, του Αre You Experienced του Hendrix, του Rumours των Fleetwood Mac... ...αλλά θα επανέλθω με μία και μοναδική τριάδα, εξηγώντας και το γιατί. Tα ελληνικά τα αφήνω απ'έξω, αλλά κι εκεί υπάρχει πολύ "ψωμί" (και τι δε θα'δινα πχ. να βρίσκομαι στην δημιουργία του "Δρόμου" του Μίμη Πλέσσα, το οποίο μέχρι σήμερα έχει πολύ υψηλή θέση στις προτιμήσεις μου καλλιτεχνικά αλλά και ως reference ηχογράφηση).

Σου το διόρθωσα.

Σωστόστ ο Νικόλας... τώρα αν τα παιδιά έχουν πάρει όλες τις λεπτομέρειες που θέλουν από τη γραμματεία του ΙΚΥ και θέλουν μια 2η γνώμη για μερικά παραλειπόμενα ή εμπειρίες, έστω... Για το (1) δεν ξέρω, αν και θα μου έκανε εντύπωση να μην έβγαζε, μιας και είναι ο κύριος λόγος ύπαρξής του. Για το (2), δε νομίζω πως παίζει κάποιο ρόλο από τη στιγμή που κρίνεται η υποψηφιότητα σύμφωνα με τη βαθμολογία στις εξετάσεις τους (αναλόγως με τις διαθέσιμες θέσεις χρηματοδότησης, συνήθως μόνο ο πρώτος ή οι δυο πρώτοι παίρνουν την υποτροφία). Αλλά και πάλι, αρμόδια να απαντήσει είναι μόνο η γραμματεία του ΙΚΥ.

Nαι, δεν υπάρχει θέμα, μάλλον τα ποστς μου ήταν πολύ κακό για το τίποτα. Απλά αυτό θα με ενδιέφερε να διαβάσω προσωπικά... τα πετάλια που μένουν σταθερά και δεν τα αλλάζετε με τίποτα. :)

Ρε παιδιά, για πεταλάκια μιλάμε... νομίζω πως συννενοούμαστε, no? Τέλος πάντων, γράψτε ό,τι θέλετε, αλλά δεν έχει αξία να πείτε πχ. ότι ονειρεύεστε ένα Cornish (σιγά τα ωά - κι εγώ θέλω να μου κάτσει η Μόνικα Μπελούτσι). Aξία έχει να πείτε πως έχετε παίξει πολύ με ένα πετάλι, και σε πείσμα των καιρών που σας ωθούν να πουλάτε και τυχόν να παίρνετε άλλα, πως υπάρχουν τρία που άντεξαν το τεστ του χρόνου.

(O Hellfire είναι βεβαίως αξιέπαινος για την προσπάθειά του & το μεράκι, και η δικιά του φαίνεται πως θα βγει και του δικού μου γούστου, όχι ότι έχει και καμία σημασία βέβαια)

Είχα χαζέψει φευγαλέα το θρεντ πριν από μέρες, και είχε πέσει το μάτι μου σε αυτό: ΜΠΛΙΕΑΧ!!!!!! Tέτοιες κιθάρες με πολύ φιγουράτα κσύλα τις ονομάζω pimp guitars. Aν και σε μερικά μοντέλα όπως πχ. της PRS μου αρέσουν ενίοτε και μένα, όταν μιλάμε για μια κλασσική working man's guitar όπως η Tele, το λιτό και διαχρονικό στυλ της δεν ταιριάζει καθόλου, μα καθόλου kate me με το απωθητικότατο ανωτέρω. Αν και δεν συμπαθώ τις Tele σαν κιθάρες, η μεγαλύτερη γοητεία τους έγκειται πχ. σε μια κλασσική blackguard με thin skin και ελαφριά "νερά" στο κσύλο:

To ότι σαν κιθαρίστας είναι ένα σημείο αναφοράς δεν το συζητούμε, αλλά βρε συ από το σημείο που υποδεικνύεις απομένουν... μόλις 17 δευτερόλεπτα κομματιού (μαζί με το fade out). ;D Τι ωραίο να ακούσεις μέσα σε αυτά? Διάλεξε κάποιο κομμάτι που να παπαδίζει® με μεγαλύτερη άνεση χρόνου...

Προς τι το μένος ρε συ Octopus απέναντι στον νεοεισερχόμενο? Και γιατί όλοι σκοτώθηκαν να τον ξετινάξουν προσφέροντάς του απλόχερη (και ηλίθια) καζούρα αντί να του δείξουν ένα φιλικό πρόσωπο καλοσωρίσματος & φιλοξενίας? Οκ, μπήκε λίγο με φόρα και Λιακοπουλιάζοντας, αλλά αυτό αρκεί σαν δικαιολογία για ό,τι επακολούθησε? Και πού είναι η διεύθυνση που θα έπρεπε να είχε επέμβει πολύ νωρίς για να αποφευχθεί το συνηθισμένο τσίρκο? (ο χαβαλές έχει τη θέση του, αλλά όχι πάντα)

Οποιαδήποτε οκτάβα, είτε χαμηλή είτε υψηλή, πρέπει να ακούγεται "όπως πρέπει". Και ανεξαρτήτως μουσικού στυλ. Στο τελικό αποτέλεσμα όμως θα παίξει ρόλο και ένας γενικός μέσος όρος οικιακού (ή και κλαμπίστικου) ηχοσυστήματος. Αν κάποιος εμπιστευτεί υπερβολικά ένα sub, θα φτιάξει κάτι με συχνοτικό περιεχόμενο που δεν θα έχει αντίκρισμα στους συνηθισμένους χώρους και συστήματα αναπαραγωγής.

To καταλαβαίνω απόλυτα (κι εδώ μια απ'τα ίδια). Όμως άλλο "αγαπημένο" (που προϋποθέτει συνύπαρξη) κι άλλο "ποθούμενο".

...και καλά κούλουμα!

...δεν το έχεις και είναι ήδη το αγαπημένο σου? ;D

To Vox Bulldog ανήκει στην σειρά Cooltron, που νομίζω πως έχει καταργηθεί - κρίμα γιατί επρόκειτο περί πολύ ωραίων πεταλιών, μεγάλων βέβαια (σε πεταλιέρα πιάνουν τον χώρο άλλων δυο μεγέθους κλασσικού MXR box) αλλά πολύ ποιοτικών. Μπορείς να βρεις αρκετά reviews σε pdf για όλη τη σειρά αυτή, και για το Bulldog, με μερικές λεπτομέρειες και για το κύκλωμα. Eίναι ένα κάπως περίεργο κύκλωμα χαμηλής τάσης, το οποίο διαφέρει λίγο ηλεκτρολογικά από τα συνηθισμένα starved (ως πιο προηγμένο). To clipping αν θυμάμαι καλά συνέβαινε εν μέρει και στη λάμπα. Είχα το Over the Top Boost και είχα δοκιμάσει και το Overdrive. Kαι τα δυο πολύ καλά, με το Over the Top Boost να είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου πετάλια, και ως Vox-y overdrive, και ως πολύ fat boost. Bλακωδώς το πούλησα, αλλά θέλω οπωσδήποτε κάποια στιγμή να το ξαναβρώ. Το Βutler είναι 100% αναλογικό. Τo bias knob αλλάζει το bias της λαμπίτσας που είναι τοποθετημένη. Χονδρικά ισοδυναμεί με το να αλλάζεις τον τύπο της, πχ. να βάζεις 12ΑΤ7, 12ΑΧ7 κλπ. Αλλάζει την ωφέλιμη περιοχή του παρεχόμενου gain, και ελαφρά την συχνοτική απόδοση.

...and that's a cue for...

1. Όχι, δεν είναι χαρακτηριστικό τους... αν ακούγεται σαν ένα ελαφρό "κουδουνισματάκι" σε ορισμένες νότες, πχ. στην χαμηλή ρε (4η χορδή ανοιχτή), στη λα κλπ., πιθανόν να είναι ένας συντονισμός κάποιας από τις λάμπες μαζί με την καμπίνα. Kοίτα εδώ: http://www.noiz.gr/index.php?topic=196351.5 2. Γιατί να είναι παράλογο? Απλά δοκίμασε τις ίδιες προσομοιώσεις με όλη την πεταλιέρα μπροστά, πάνω στον ενισχυτή καθαρό χωρίς drive, και κοίτα να δεις ποιο σου αρέσει περισσότερο.

Είναι μια ακόμη παρανόηση που διαιωνίζεται. Iδού τι ορίζεται ως "preamp": http://www.ovnilab.com/articles/preamp.shtml Tα drives (ανεξαρτήτως λάμπας) δεν αποτελούν όλα preamps με την ευρεία έννοια της ικανής οδήγησης ενός τελικού, εξόδων line levels, speaker emulated κλπ. Eπίσης, αυτό δεν έχει καμία σχέση με το πού θα τοποθετηθούν (μπροστά ή στη λούπα). Πχ. το Bad Cat Two Tone που είχα ακουγόταν μαύρο χάλι στη λούπα, ενώ μπροστά είναι σχεδόν σίγουρα το ωραιότερο distortion που έχω ακούσει πάνω σε καθαρό ενισχυτή. Το πού θα τοποθετηθεί υπαγορεύεται μόνο από το γούστο του καθενός, και από το αν το πεταλάκι παραδίδει σήμα στο output αρκετά υψηλό και κατάλληλο να οδηγήσει έναν λαμπάτο τελικό.

http://www.noiz.gr/index.php?topic=164109.0 Ωραία ηχητική απόδοση μπορούν να έχουν εξίσου και τα λαμπάτα σε starved mode, και αυτά της υψηλής τάσης. Έχοντας παίξει σχεδόν όλα που κυκλοφορούν σήμερα (και πολλά discontinued) και από τις δυο κατηγορίες (πλην 4-5), προσωπικά θεωρώ την διάκριση παντελώς άχρηστη και περισσότερο υποψήφια για λανθασμένο και αποπροσανατολιστικό σνομπισμό παρά ικανή να οδηγήσει σε κάποιο συμπέρασμα περί τυχόν ηχητικής ανωτερότητας της γνήσιας παρθένας πεταλίσιας λάμπας που ψήνεται. Το 70-80% με λάμπα είναι σε starved mode. Aπό κει και πέρα υπάρχουν/υπήρχαν μερικά Budda, Βad Cat, τα Blackstar, το Koch, μερικά Electroharmonix, τα Effectrode, τα SIB, το Soldano GTO, το Matchless Hot Box, τα Kingsley και μερικά που θα μου διαφεύγουν. Οι συνήθεις ύποπτοι (πχ. Radial, το Βutler, μερικά Maxon, το Mesa Twin, το Zendrive tube, μερικά παλιά Vox Cooltron κλπ) είναι όλα starved, και ακούγονται από αξιοπρεπή μέχρι θαυμάσια.

Πιθανόν να μπερδεύω την οπτική εντύπωση των αστυνομικών με άλλης χώρας, αλλά πιστεύω πως τους έχω δει με ντεσιμπελόμετρο όταν κάνουν στο τσακίρ κέφι (ή όταν έχουν τους μαγαζάτορες στη μπούκα) επιθεώρηση σε κλαμπ. Σε μικροπεριστατικά διατάραξης κοινής ησυχίας όντως δεν τους έχω δει ποτέ να κάνουν κάτι τέτοιο (βασικά - και μάλλον σωστά - οι πιο σωστοί προσπαθούν να συμβιβάσουν τις δυο πλευρές, αλλά σχεδόν πάντα και αδίκως παίρνουν το μέρος του διαμαρτυρόμενου).

Την συζήτηση αυτή την έχω κάνει δεκάδες φορές στο φόρουμ, και επειδή το έχω μετανιώσει δεν επιθυμώ να την κάνω ξανά, ειδικά απέναντι σε συνομιλητές που αιωνίως τρολάρουν, γενικεύουν, ΦΩΝΑΖΟΥΝ και πατρονάρουν όλους τους συνομιλητές τους με την πρώτη ευκαιρία, πετώντας οποιαδήποτε πιθανότητα σοβαρής, ψύχραιμης, πολύπλευρης και ουσιαστικής συζήτησης στα σκουπίδια.

...πιο έμπειρος από λαμπάτους (είναι συνηθισμένη αντίδραση κατά την μετάβαση σε αυτούς), πιο ευτυχισμένος και συνειδητοποιημένος με την επιλογή του από πλευράς ηχητικής αξίας, και αναλόγως με το άτομο με διαφορετικούς βαθμούς αυθυποβολής λόγω του ποσού που διατέθηκε.

Και μένα μου κάνει εντύπωση μιας και είναι πολύ χαμηλό και εξαιρετικά συνηθισμένο επίπεδο θορύβου. Αν ισχύει, μάλλον αγραμματοσύνη του νομοθέτη υποδηλώνει επί του αντικειμένου αυτού παρά κάτι σοβαρό και με αντίκρυσμα.