Thank you good people, you are too kind... ;D
Φίλε jazzjoker, έχεις δίκιο σε αυτό που λες, ο κάθε παίχτης όποια κιθάρα και να παίξει βασικά ο εαυτός του θα είναι και ειδικά στα αυτιά των ακροατών θα ακούγεται πάνω κάτω το ίδιο πράγμα.
Άλλο όμως τι ακούνε οι ακροατές, άλλο πως νιώθει και τι ακούει ο ίδιος την ώρα που παίζει.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση κι ενώ έχουμε να κάνουμε με μιά φανταστική κιθάρα, οι λιγοστές ημέρες που συμβιώνω μαζί της είναι αρκετές για να μου υποδείξουν οτι η κιθάρα αυτή δεν είναι για μένα.
Τον ήχο που έχω μέσα στο κεφάλι μου δεν μπορώ να τον βγάλω με αυτήν, όπως κι αν ρυθμίσω τα μηχανήματα μου.
It's pretty close but no cigar! :)
Οπότε αναλογίζομαι...τί να φταίει γι'αυτό?
Μήπως το γεγονός οτι το 50% όλων των ακουσμάτων που είχα μεγαλώνοντας έχουν παιχτεί σε μια gibson (και το άλλο 50% με κάποια fender), οπότε κάθε φορά που παίζω μια κιθάρα με humbuckers θέλω και περιμένω να ακούσω "αυτόν τον ήχο"?
Maybe... :-\ :)