Δεν έχω να πω πολλά για τον μοναδικό κιθαρίστα που (προσωπικά) ''έκατσε'' δίπλα στον τεράστιο Robert Fripp. Το ίδιο ιδιοφυής, το ίδιο τεχνικός, το ίδιο ταπεινός, το ίδιο μεγαλοπρεπής. Απλά, σεβασμός..
Παραβλέπω το γεγονός, ότι είναι ο αγαπημένος μου κιθαρίστας από την ομάδα μεγαθηρίων της Progressive Rock 70's σκηνής και μένω στην ικανότητά του στη σύνθεση πολυμορφικής μουσικής. Ας δει κάποιος την δουλειά του με τους Genesis και ύστερα την solo του. Είτε με την ηλεκτρική, είτε με την κλασσική του ο άνθρωπος μαγεύει με τρόπο εξωγήινο.
Απλά, σεβασμός..