Οχι ρε σιγα. Εμεις που εχουμε φτασει στο τελος του ιντερνΈτς (2 φορες) και εχουμε επιστρεψει, εχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τους λιγοτερο ενθουσιώδεις χρήστες να ανακαλυπτουν αργοτερα καποια πραματα. Δεν το ειπα για κακο.
Αλλωστε το μήνυμα του ειναι διαχρονικό ;D
Για να συνεισφέρω τώρα και οντοπικ, παρατηρώ οτι το θρασος των επιχειρηματιών πηγαίνει αναλογα με τη διαθεση των μουσικών να διαπραγματευτουν.
Οταν ήμασταν πιτσιρικάδες, μας έλεγαν απλά ελατε να παιξετε και αν βγαλουμε θα σας δώσουμε, και πηγαιναμε.
Τωρα που τους κλεινω το τηλεφωνο στη μούρη, ανεβαζουν κι αυτοι τους τόνους.
Πριν λίγο καιρό με πηρε ενας από ένα μπαρακι και μου ειπε να παμε να παιξουμε για 3 ώρες με το 20% ως αμοιβη, ρωτώντας με αν εχουμε κόσμο.
Του εξήγησα οτι δε φερνω κοσμο (απλα κοινοποιώ ότι παίζω και αν θελει καποιος φίλος έρχεται, ή αν ξερω ότι το προτζεκτ ενδιαφερει καποιον συγκεκριμένο, τον ενημερωνω προσωπικά), και ότι για 3 ωρες παίζει συγκεκριμενη αμοιβή.
Η απάντηση του, θα μπορούσε να είναι "ενταξει φίλε, οι απαιτήσεις σας απέχουν από τις δυνατοτητές μας, καλή σου μέρα", ή "μπορείτε να ρίξετε την τιμή σας, να μειώσουμε και την ώρα?"...
Όοοοοχι...ο αφεντικαρας προτίμησε να πει "δεν πάει έτσι η δουλειά φίλε, δε μπορείς να ζητάς ότι γουσταρεις" ???
Και φυσικα τον χαιρέτησα και του το έκλεισα, καθώς απείχαν πολύ οι αντιλήψεις μας και δε θα καταφερναμε καλή συνεργασία.
Το να είσαι ομως ξεκάθαρος απο την αρχη ότι δεν εισαι PR της ΔΑΠ για να κουβαλας κοσμο, και οτι θελεις τόσα για τόση ώρα, λειτουργει πολυ καλα με ανθρώπους που ειναι επίσης προθυμοι να συνεννοηθουν.
Μου έχει τυχει πχ να μου κάνουν παζάρι, του στυλ θα σας δωσουμε λιγότερα, αλλα θα παίξετε 4 συνεχομενες φορες κτλ.
Το σημαντικό είναι να γινονται ξεκάθαρες συζητήσεις, και χωρις να εχουμε απο πριν τη αντίληψη ότι ο αλλος μας χρωσταει χάρη (και απο τις δύο πλευρες).