Yannis Methenitis

Και μιας και είπαμε να βρεθούμε, να μην πάρουμε κι ενα δωράκι όπως θα φεύγουμε; Τα δωράκια που θα κληρωθούν αυτή την φορά θα είναι εργαλεία για την ηχογράφηση. Το πρώτο δώρο είναι μια ευγενική προσφορά της Audigys. Τα ATH-M30x Monitor Headphones της Audio Technica είναι σχεδιασμένα για studio tracking, mixing, ή field recording και διαθέτουν οδηγούς Νεοδυμίου 40mm, με πηνίο απο επιχαλκωμένο αλουμίνιο και ρύθμιση για λεπτομερή μεσαία. Τα ακουστικά ATH-M30x κάθονται άνετα στα αυτιά και επιτρέπουν ακροάσεις σε θορυβώδες περιβάλλον και απο το ένα αυτί, λόγω της σπαστής σχεδίασης. Διατίθενται με μετατροπέα καρφιού 1/4" και συνοδευτικό κάλυμμα. Το δεύτερο είναι μια προσφορά της γνωστής Elina ABEE. Το πυκνωτικό μικρόφωνο sE Magneto είναι σχεδιασμένο για να προσφέρει άριστη συμπεριφορά σε επαγγελματικές και home studio ηχογραφήσεις, με γραμμική απόδοση 20Hz – 20,000Hz και υψηλή αντοχή στις εντάσεις έως max SPL 140dB, αλλά και μεγάλη ευαισθησία που το κάνει ελβετικό σουγιά για κάθε ηχογράφηση. Πρόκειται για ένα καρδιοειδές μικρόφωνο που γράφει άριστα φωνή, κιθάρα και ακουστικά όργανα. Τεστ απο το Sound on sound εδώ.

Ωραία συνεργασία και καλό ηχητικό αποτέλεσμα.

Για πες τιμόνι. Διότι ότι έχω πιάσει δεν με ικανοποίησε. Βέβαια το κοστος τους ήταν κατω απο 100 ευρώ. Πιστεύω πως πρέπει να τα χώσεις για πιστότητα.

Μ' εσένα εκεί είναι μια καλή αρχή. ;)

Πωπω... και στο καταραμένο Nurburgring; 7-λεπτοι γύροι... Μπράβο ρε πολυτάλαντε! Εγω δεν έχω αξιωθεί να πάρω τιμόνι. Αλλά έχω το GT6 και παίζω online... άμα λάχει. :)

Υπάρχει και κουρδισμένο ακουστικό πιάνο εκεί.

Παίζει κανείς Gran Turismo? Απο τότε που κυκλοφόρησε το πρώτο της σειράς, όταν αισθάνομαι κούραση καταλαμβάνω το το Playstation του γιου μου κανονικά. Δυστυχώς η κατάσταση δεν επιτρέπει το real thing οπότε είναι το αμέσως επόμενο, αν θελω να ευχαριστηθώ ταχύτητα και να γνωρίσω παγκόσμιες πίστες. Οταν μεγαλώσω λέω να πάρω και μια Recaro με τιμόνι και να κολλήσω μια οθόνη μπροστά. Παίζει κανείς άλλος ή είμαι απολίθωμα;

...και το Evil ways - Santana (Am). Φυσικά μπορείτε να ετοιμάσετε/μοιραστείτε κι εσείς προτάσεις. Santana_Evil_Ways.mp3

Κι επειδή δεν υπάρχει τίποτα πιο σπαστικό απο τη φάση όπου όλοι κραδένουμε τα όργανα και... σπαταλάμε το επόμενο μισάωρο στο ερώτημα: "και τι παίζουμε τώρα;", προτείνω 2 κλασικές επιλογές για ν' αρχίσουμε. Τα θέματα είναι απλά. Οσοι θέλετε να συμμετάσχετε στα jam και δεν τα έχετε παίξει ήδη, κάντε μια μικρή πρόβα στο σπίτι απο τα συνημμένα. Ενα 12μετρο shuffle απο Α (ΛΑ, ΡΕ, ΜΙ) Jamtracks_-_Blues_Shuffle_In_A.mp3

Απο παραγωγή σκίζει, για το ύφος. Πως το κάνατε; Δεν μας λέτε; Η γλώσσα Ουγγρική ή Φινλανδο-εστονική μου φάνηκε. Τι λέει; Μας βρίζει ή είναι μέρος της ατμόσφαιρας; :D Ωραίο πράμα οι συνεργασίες/ντουέτο. Μπορεί να απογειώσει.

Αν εννοείς σαν μικρότερα μεγάφωνα τα 80w κι ας έχουν τις ίδιες διαστάσεις (12"), καλό είναι να σκεφτείς λίγο διαφορετικά. Το πόση ένταση δίνει ένα μεγάφωνο εξαρτάται απο την ευαισθησία του, που αναφέρεται σε db/w. Δηλαδή, ένα μεγάφωνο αποδίδει X decibel στo 1 watt. Αυτή είναι η ένταση. G12T 'Hot 100' Power rating 100Wrms Nominal impedanceAvailable 4Ω, 8Ω or 16Ω Sensitivity 97dB Seventy 80 Power rating 80Wrms Nominal impedanceAvailable 8Ω or 16Ω Sensitivity 98dB Το "μικρότερο" λοιπόν παίζει πιο δυνατα σαν μονάδα. Λάβε υπ όψη πως τα db είναι λογαριθμική μονάδα μέτρησης και το 1 db είναι διαφορά. Σημαντική επίσης είναι η συμπεριφορά του ενισχυτή. Οι περισσότεροι λαμπάτοι συνήθως παίζουν δυνατά απο το 2 και δεν προσφέρουν ένταση απο το 4-5 και πάνω. Σαν μια περίεργη λογαριθμική κλίμακα ας πούμε. Οι τρανζίστορ όμως έχουν ελεγχόμενη συμπεριφορά και είναι πιο linear. Οπότε μπορείς να παίξεις χαμηλά σε πολλές διαβαθμίσεις. Για να καταλήξω, ισχύει το εξής. 1 Το μικρότερο κουτί με το 1 μεγάφωνο έχει μικρότερη διασπορά. 2. Αυτό με τα 2 μεγάφωνα έχει όγκο και διασπορά μεγαλύτερη. Μόνο με το αυτί σου μπορείς να καταλήξεις, καθως το γεγονός πως οι ενισχυτές είναι τρανζιστορ, επιτρέπει την χρήση στο σπίτι είτε είναι 100 είτε 150w.

...για να μη πω πως είναι και ο πρώτος του οποίου έχω διαβάσει (ακούσει) έργα του, πριν του απονεμηθεί το Νόμπελ. :laugh:

What ??? Κάποιο τεράστιο λάθος κάνεις. Είναι ο πρώτος στιχουργός που το παίρνει και του απονέμεται για τα "54 χρόνια δημιουργίας ποιητικής έκφρασης μέσα στην Αμερικάνικη φολκ τραγουδιστική παράδοση". Προσωπικά εκτιμώ το γεγονός που η Σουηδική Ακαδημία δεν είναι κολλημένη με τα κατα παράδοσην τυπικά προσόντα. Καλό.

;D ;D ;D Αυτά να τα βάλεις σιγά -σιγά στην νέα μας στήλη, "τα Πιπεράτα".

Κυριακή 23 Οκτωβρίου στο Matrix Studio της Κυψέλης. Το γνωστό SSL equiped στούντιο θα είναι αποκλειστικά στη διάθεση του Noiz! Στους ηχομονωμένους χώρους του θα πέσει κουβέντα, bends, κΣύλα και G.A.S. Φέρτε κιθάρες, ενισχυτές και καμια οκαρίνα ή ό,τι άλλο νομίζετε. Α/Β συγκριτικές δοκιμές, επίδειξη των αγαπημένων μας οργάνων. Jam sessions Φέρτε το όπλο μαζικής παρενόχλησης ή τις μπαγκέτες και πυρ! Φέρτε μουσικούς! Recording sessions Αυτή την φορά θα ηχογραφήσουμε και θα βιντεοσκοπήσουμε. Για όσους δεν το γνωρίζουν πρόκειται για recording studio με θρυλική κονσόλα SSL4000E και όλη την σχετική esoteric τεχνολογία. Ψηφιακή αλλά και πολλή αναλογικούρα! Ελάτε να δείτε απο κοντά μπομπίνα 2"! Δωράκι; Και όπως πως λένε οι καθωσπρέπει ραδιοφωνάνθρωποι: με... δώρα και πολλές εκπλήξεις! Προσφορά απο την ELINA ABEE και την Audigys. Στο κοινόχρηστο φουαγιέ / ορθάδικο θα υπάρχει ψυγείο γεμάτο μπύρες. Επίσης προσφέρεται καφές φίλτρου. Εκεί οι γέροι και οι γκρινιάριδες μπορούν να θάβουν ανενόχλητα τους υπόλοιπους. Το Matrix βρίσκεται στην Κυψέλη, Ναρκίσσου 10. Τηλέφωνο: 210 866 8190 . Ο χάρτης της περιοχής https://goo.gl/maps/UUf6rCjtyG52 Θα είμαστε εκεί από τις 18.00. Φροντίστε να είστε κι εσείς.

If you play it, it has to be a Classic. Ωραίο και καλή εγγραφή του λάιβ. Σίγουρα θα 'χει κι άλλα απο 'κει που 'ρθανε. Θα τα απολαύσομεν. :)

Πάλι δεν τα κατάφερα να σου το περάσω. Μιλάω για τις ανοχές ομοίων υλικών. Δεν συζητάω τι αν έβαζε 500 ή 300 pots η Gibson. Α... γεια σου! Αλλά οι ανοχές αυτές είναι ένα ποσοστό μικρό ή μεγάλο στο σύνολο μιας κιθάρας, ανάλογα με την τιμή της.

Για το πρώτο είμαι σίγουρος! Για το δεύτερο καθόλου όμως... ;) Πάντως, ίσως δεν σου έδωσα να καταλάβεις πως μια αντίσταση 500Κ δεν είναι πάντα 500Κ. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν είναι 300Κ.

Το "καλύτερο" που χρησιμοποιείται κατα κόρον (ελλείψει επιθέτων?) δεν σημαίνει τίποτα αλλά συνήθως αναφέρεται σε ποιοτικότερη κατασκευή. Και για να προσθέσω στο παραπάνω, αυτό που περιγράφεις είναι αυτό που λέμε ΑΝΑΛΟΓΙΚΟ κύκλωμα. Και αυτά χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά εξαρτήματα που έχουν ανοχές. Μπορεί π.χ. να λέει επάνω 4300μF ένας πυκνωτής αλλά στην πράξη είναι... περίπου εκεί. Μια καλή μάρκα όμως έχει χαμηλότερα ποσοστά ανοχών (ποτέ όμως το απόλυτο) απο μια φτηνότερη και αυτό είναι εμφανέστερο στις μεγάλες διαφορές μεταξύ φτηνών μοντέλων όπου τα πάντα είναι πιο τυχαία. Το απόλυτο σε αναλογικό κύκλωμα είναι ουτοπία. Μπορεί να είναι γλυκό, τραχύτερο, διαφορετικό. Αλλά οι διαφορές στις πολύ καλές κατασκευές είναι πολύ μικρές για τον μέσο χρήστη. Μόνο τα "χρυσά" αυτιά τις πιάνουν. Οι εξωγενείς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν το αποτέλεσμα όμως είναι τόσοι πολλοί που πραγματικά αμφιβάλλω για τα αυτιά αυτά.

Ετσι καταλήγεις να αναρωτιέσαι αν σκέφτεσαι λογικά και ψάχνεις την ανύπαρκτη απάντηση σε μια θεωρία συνωμοσίας. Και αυτό γιατί όπως το έθεσες σαν θέμα είναι σαν να είναι δεδομένο πως οι μαγνήτες που φοράει η κιθάρα απο την Gibson δεν είναι καλοί. Να το πω διαφορετικά σαν άνθρωπος που προϋπήρξε των Di Marzio, Seymour Duncan και του υπόλοιπου συρφετού κατασκευαστών μπουτικ μαγνητών. Ολοι αυτοί ξεκίνησαν να αντιγράψουν τους μαγνήτες της Gibson και Fender. Και ξεκινησαν με τον PAF (Patent Applied for) αρχικά. Καθως η γραμμή παραγωγής της Gibson τότε (λόγω μανιβέλας χειροκίνητης) είχε ανοχές το αποτέλεσμα ήταν να μην είναι όλοι ίδιοι οι μαγνήτες αν και επρόκειτο για ένα μοντέλο. Ασε δε που μετά πήρε πατέντα και έπαψε να γράφει Patent Applied for. Εγραφε τον αριθμό της πατέντας φυσικά. Επέλεξαν πχ έναν "καλό" Gibson PAF για τα αυτιά του Seymour ή αργότερα αυτόν της Les Paul του Billy Gibbons που ό ίδιος αποκαλούσε Pearly Gates και τον αντέγραψαν όσο πιο πιστά μπορούσαν. Warts and all που λένε κι οι κινέζοι. Και πάνω σε αυτή την λογική που έβγαλε δεκάδες διαφορετικά μοντέλα ανάλογα με τα γούστα της εποχής, προέκυψε μια βιομηχανία που αναπόφευκτα διαθέτει και τους μύθους της που έγιναν μάρκετινγκ. Και καλά έκανε, για να αναβαθμίζουμε κι εμείς τις φτηνές κιθάρες μας! Ομως τι νομίζεις πως έκαναν οι δάσκαλοι; Θα κάθονταν με σταυρωμένα χέρια; Εφτιαξαν και αυτοί σειρές μαγνητών με διαφορετικά ηχητικά χαρακτηριστικά. Εχουν τα μηχανήματα ακριβείας αλλά και το στοκ παλιών και την γνώση. Να πουλήσουν θελουν και αυτοί. Τωρα το αν σου κάνει το ένα ή το άλλο στο υφος που παίζεις είναι εκεί για να ο ψάξεις. Συνήθως όμως φροντίζουν να βάζουν αντίστοιχους με το κοινό που απευθύνεται το μοντέλο της κιθαρας. Για κάποιους είναι ψύλλοι στ' άχυρα. Για άλλους το Holy Grail. Σε γενικές γραμμές πρόκειται όμως για μια τονική καμπύλη που δεν αντιγράφεται απο equalizer. Είναι τουλάχιστον αστείο πάντως να αγοράζεις Gibson και να αλλάζεις μαγνήτες για να βάλεις "καλύτερους". Διαφορετικούς... ναι.

Συμφωνώ σε όλα. Επίσης γνωρίζω αρκετούς που κάνουν καριέρα με τα ίδια και λιγότερα.

4. Οποια πεταλιέρα π.χ. Boss ME-70 ή ανάλογα το μπάτζετ σου. Η ολοκληρωμένη πεταλιέρα ενδείκνυται έναντι των πεταλιών καθως έχει προενίσχυση με buffer και EQ μεταξύ άλλων.

Και για να πω και την προσωπική μου άποψη, είχα και έχω κιθάρες "σερβάντες" που λέει κι ο ΣΦ, τις οποίες προσέχω σαν τα μάτια μου. Σίγουρα πάντως όχι όσο ο LK. Την σχεδόν ιδιοκατασκευή την Στραβοκάστερ που χρησιμοποιώ όλο και περισσότερο, την ακουμπάω όπου να'ναι και δεν με πειράζει αν φάει καμμιά στραβή. Οχι όμως και επίτηδες. Σε γενικές γραμμές πάντως θεωρώ πως οι κιθάρες είναι για να παίζονται. Κι αυτό έχει την φυσική φθορά του. Παλαιότερα το '80, είχα μια μαύρη Gibson Les Paul Custom που δούλευα πολύ σε ξενύχτια. Είχε αυτοκόλλητο λιοντάρι πίσω απο την γέφυρα, κανα δυο χτυπήματα γερά και κανονικό facelift. Απο κρεμ pick-up rings, αφαιρεμένο pickguard, αφαιρεμένα καπάκια μαγνητών... τα πάντα. Αυτην είχα, αυτήν παίδευα. Και ήταν εξαιρετική κιθάρα κι εργαλείο. Αναρωτιέμαι ποιός την έχει σήμερα. (γαμώτ...) Πολύ αργότερα μου παρουσιάστηκε η ευκαιρία να πάρω μια ολοκαίνουργια Tele relic με το όνομα ενος πανκ κιθαρίστα που δεν θυμάμαι και που είχε θαυμάσιο ήχο. Η γεφυρα ήταν σκουριασμένη και τα κλειδιά επίσης ενω η τΟστιέρα είχε υπολείματα γλύτσας. Ημαρτον! Ε... δεν την πήρα κι ας ήταν κιθαρούκλα.

Το θεμα relicing έχει ως εξής: Υπάρχει η players' guitar και η bedroom guitar. Η πρώτη θα ταξιδέψει (βάλε-βγάλε), θα ακουμπήσει στον ενισχυτή (με όποια επιτυχία), θα εκτεθεί σε τσιγαρίτιδα και θα φάει και την περιστασιακή τούμπα. Οπως και να 'χει όμως θα παραμένει μια καλοδουλεμένη και στρωμένη κιθάρα που αποτελεί εργαλείο δουλειάς. Η δεύτερη δεν θα έχει τα παραπάνω ή θα τα έχει σε ένα πολύ μικρό ποσοστό. Συνήθως δεν είναι εργαλείο αλλά αντικείμενο απολαυσης και θαυμασμού. Η Generation X αλλά και η Υ που έχει λεφτά αλλά και το χόμπυ, όταν διηγείται στις γκόμενε... τα σολιστικά της επιτεύγματα, έχει μεγαλύτερο ειδικό βάρος κραδένοντας μια μπαρουτοκαπνισμένη relic Stratocaster παρά μια καλογυαλισμένη Les Paul. "Point taken!" είπαν οι κατασκευαστές που βρήκαν άλλο ένα χαρτί στο μανίκι τους για marketing. Και εγένετο relic line. Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Δεν θα 'θελες να μας πεις πιο συγκεκριμένα πράγματα για την "μπάντα"; Και σε πιο βαθμό είναι παιγμένο, ηχογραφημένο, κλπ. Ακουγεται σαν midi file εκτός απο την κιθάρα φυσικά. Το μπάσο είναι τελείως δεξιά στη μείξη και με... βάθος. Χρήζει διόρθωσης. Δύσκολο εγχείρημα πάντως. Αν τα έπαιξες όλα... wow!