Yannis Methenitis

Οτι είπε και ο dimsonic: 1. Δεν υπάρχει CD λειτουργικού και drivers. 2. Συμπεριλάμβανε προσφορές σε προνομιακή τιμή απο την Asus και την Microsoft για κάποια ημιεγκατεστημένα προγράμματα και φυσικά το Norton τα οποία και αφαίρεσα. Τίποτα το προβληματικό. Η αλήθεια πάντως είναι πως κάποιες φορές (όπως και στο κινητό) δεν ξέρεις τι είναι μέρος του λειτουργικού και τι δεν είναι, με αποτέλεσμα να τα διατηρείς κι ας μην σε εξυπηρετούν. Τα Windows 10 ενεργοποιούνται με το Product key που συμπεριλαμβάνεται στην συσκευασία, οπότε σε περίπτωση ζημιάς θα μπορείς να τα επανεγκαταστήσεις απο την ιστοσελίδα της Microsoft.

Τα κωθώνια απο πίσω γιατί δεν τραγουδάνε στο ρεφρέν; Βαριόσαντε; ;D ή μήπως είστε ανένταχτοι και δεν κάνετε φωνητικές συνεργασίες; Χωρίς Ροξααααννν... δεν υπάρχει ρεφρέν. Ωραία ντράμς πάντως! Και η μείξη έχει τα ίδια χαρακτηριστικά των 80΄ς. Αλλά ρε φίλε, τι ακούμε; Ποιοι είναι οι μυστικοί μουσικοί; Μήπως είναι παλια ηχογράφηση των Police πριν πάρουν τον Sting?

Με τέτοια λεφτά παίρνεις κανονικό πικάπ. O0 Αυτό δεν είναι καλή πηγή (για να πεις ακουω βινύλιο) αλλά ενα ολοκληρωμένο σύστημα με ενισχυτή σαν boom-box. Και το πικαπ έχει μηχανικά μέρη. Αρα θα έριξαν τα χρήματα σε αυτά και τα υπόλοιπα θα είναι ένα τσιπάκι των... 2 ευρώ. Αν έχεις κάποιο hifi ήδη, πάρε ένα πλατό σε αυτα τα λεφτά.

Αμα σου πω κι εγω πως το πρωτοάκουσα... το θυμάμαι σαν παραμύθι. Ηταν σε ένα μεσημεριανό διάλειμμα στο γυμνάσιο που πήγαινα στην Ζάμπια και ο κύριος Muller, ο καθηγητής της γυμναστικής, ένας ωραίος χίπης, είχε φέρει το πικαπ απο το σπίτι του και στην ηλιόλουστη πίσω αυλή του σχολείου, μας παρουσίασε μουσικές απο την δισκοθήκη του. Led Zeppelin, Stray dog και Mountain θυμάμαι. Μου είχαν πέσει τα σαγόνια... δεν πίστευα στ' αυτιά μου. Αποκάλυψη ήταν. Την επομενη μέρα έτρεξα στο Piano House, το μαγαζί της πόλης που πουλούσε κιθάρες και δίσκους και πήρα το Flowers of evil και το ομώνυμο άλμπουμ των Stray dog με τον μοναδικό Snuffy Walden, που άκουγα nonstop απο τότε και για καμμια... πενταετία. :D

https://youtu.be/5nT9jXYIUFI Επιστρέφοντας χτες απο το Λαγονήσι στην Αθήνα, πήρα μαζί μου το CD των Mountain, Flowers of evil. Κάποτε το είχα βρει και αγοράσει χωρίς να το ακούσω. Είχα το βινύλιο απο το 1972 και το είχα λιώσει στα 70'ς, ακούγοντας το όσο πιο δυνατά γινόταν τότε. Το άκουγα σε ένα πικαπ με ενσωματωμένο ενισχυτή και μεγάφωνα αυτοκινήτου σε ανοιχτά κουτιά που στέκονταν δίπλα στα αυτιά μου όταν ξάπλωνα την νύχτα στο κρεβάτι. Ενα δεξιά κι ενα αριστερά. Δεν υπήρχαν ακουστικά τότε μόνο κατι πανάκριβα Koss που έπρεπε να παραγγείλεις απο την Αμερική. Νύχτες ατέλειωτες άκουγα το Dream Sequence στην μια πλευρά του δίσκου που ήταν γραμμένη live. Κι εχτες το άκουσα μετά απο χρόνια πολλά. Έλιωσα λέμε... συγκινήθηκα, κλάμα πολύ! Θυμήθηκα την εφηβεία μου και συνειδητοποίησα πόσο με έχει επηρεάσει παικτικά αλλά και ηχητικά ο Leslie West και ο δίσκος αυτός. Πόσο ρυθμικό και ταυτόχρονα μεστό παίξιμο είχε ο άνθρωπος! Και τι ήχος! Και ψάχνοντας στο youtube ανακαλύπτω μια συνέντευξη του που λέει πως για τον ήχο του, όλα ξεκίνησαν όταν πήγε να παίξει στο Filmore East. Οταν ανέβηκε στην σκηνή είδε πως του είχαν δώσει μια μικροφωνική Sunn Coliseum με εισόδους για μικρόφωνα αντι για κάποιον Fender... είχε όμως μεγάλη ένταση, volume για κάθε υποδοχή αλλά και master volume, κάτι που δεν υπήρχε στους κιθαροενισχυτές του τότε. Και έβγαλε αυτόν τον ήχο! Κατα καιρούς κυκλοφορούν κάποια κομμάτια Sunn Coliseum PA head με 6550 ενισχύτριες λάμπες, του 1967 και πάνε περίπου στο 1,5 χιλιάρικο, για όσους ασχολούνται με τα vintage. Η Sunn έφτιαξε αργότερα ενισχυτές για κιθάρα όπως λέει ο Leslie αλλά δεν είχαν καμμια σχέση. Περισσότερη επιτυχία είχαν στα μπάσα.

Μου άρεσε! Εχει catchy μελωδία, ωραία ενορχήστρωση που δίνει μια εκλεπτυσμένη χροιά στο σύνολο και υποστηρίζει αυτό που λέει ο... ποιητής, που αν και βερμπαλιστικό, μου αρέσει. Καλή ηχογράφηση και μείξη με σαφέστατη στερεοφωνική τοποθέτηση. Πες μας διο λόγια για τα εργαλεία και την διαδικασία, αν θες.

Πολύ ωραία η αντιπαράθεση και ωραία παραγωγή! Εδωσες όλα τα θετικά του D-50 που κάνουν την εκδοχή του DX-7 σχετικά φτωχή. Αν και προσωπικά στα 80's είχα το DX-7, αν τα είχα ακούσει έτσι θα επέλεγα το Roland. Βέβαια εξυπηρετεί απόλυτα αυτό το ρεπερτόριο, ενω το DX-7, είχε χαρακτήρα με περισσότερο attack στους ήχους και έκανε για άλλα πράγματα.

Ωραίο το ενορχηστρωτικό παιχνίδι παραδοσιακού και ροκ. Ωραία τύμπανα, αν και λίγο "μπροστά", ενω θα προτιμούσα παραμορφωμένη κιθάρα με λιγότερο distortion ή μάλλον άλλο τύπο. Αυτή είναι η προσωπική μου άποψη όμως, οπότε δεν σημαίνει και πολλά. Καλή επιτυχία.

O Mike Van der Logt, εκπρόσωπος της Lewitt, μας παρουσιάζει τα 2 νέα και ενδιαφέροντα πυκνωτικά μικρόφωνα για το στούντιο, LCT-240 και LCT-440, που είδαμε στο περίπτερο της Stollas Music, στην έκθεση. Επιλέξτε τους υπότιτλους για ελληνικά.

Ο Αντώνης Παπαδόπουλος στην Music World Expo 2017, μας παρουσίασε την σειρά πλήκτρων της Dexibell, εκ μέρους της Audiomidi. Αν και οι πληκτρο-ικανότητες μου δεν είναι στο φόρτε τους, μου άρεσε το κλαβιέ τους και κυρίως οι πολύ καλά επιλεγμένοι ήχοι τους.

Χτες ξεκίνησε η World Music Expo στο Ζάππειο όπως θα ξέρετε και έκανα την καθιερωμένη βόλτα μου στα περίπτερα. Ενα απο τα περίπτερα που αξίζει να επισκεφτείτε το Σ/Κ αυτό, είναι της Verve Guitars, όπου υπάρχουν ετοιμοπόλεμες για δοκιμή, έξι κιθάρες. Οι Verve Guitars είναι δημιουργία του Γιώργου Βερβερίδη ενός πολλά υποσχόμενου, νέου ανθρώπου. Ο Γιώργος είναι κιθαρίστας και εκπαιδευτικός, οπότε τα όργανα που φτιάχνει τα δοκιμάζει αρχικά ο ίδιος. Οι κατασκευές του βασίζονται σε μαόνι (κυρίως one piece) και κινούνται γύρω απο την θεματολογία Stratocaster. Τον άνθρωπο τον έπιασα στην διαδικασία του στησίματος του περιπτέρου και του έχωσα την κάμερα μπροστά λέγοντας "μίλα", με περισσή... ευγένεια! :D

Ευχαριστώ για την ενημέρωση. Οπως καταλαβαίνεις ο καθένας μπορεί να γραφτεί και να ανεβάσει αγγελία. Το θέμα είναι πόσο γρήγορα θα την κατεβάσουμε όταν η αγγελία είναι σαν κι αυτήν, παραπλανητική, κακόβουλη ή δεν αφορά μουσικούς. Γι αυτό υπάρχει η επιλογή "Αναφορά στην διαχείριση" που μας ενημερώνει σχετικά, αν πάρει το μάτι σας κάτι που δεν πρόλαβε το δικό μας. Φυσικά η αγγελία και το "μέλος" διαγράφτηκε ήδη.

Το έχετε προσέξει αυτό; Παλιές καλές εποχές. Noiz - Δίκτυο Μουσικών - Guitars and Amps

Στις κιθάρες με 24 3/4 κλίμακα όπως Gibson 335, Yamaha AEX520, βάζω πάντα D'Addario EXL110 Nickel Wound, Regular Light, 10-46. Στην Stravocaster οι 25,5 ίντσες της κλίμακας, με ταλαιπώρησαν κάμποσο καιρό καθώς οι 9 ήταν μαλακές και οι 10 σκληρές. Μέχρι που κυκλοφόρησαν οι 9.5-44 D'Addario EXL120+ Nickel Wound, Super Light Plus που μου δίνουν το ίδιο tension αρα και κοινή αίσθηση με τα Γκιμπσονοϊδή στα σηκώματα. Ενας λόγος που δεν βολεύτηκα ποτέ την PRS ήταν οι 25 ίντσες. Πονοκέφαλος με τις χορδές... Προφανώς έχω μια ιδεατή αίσθηση στα χέρια μου που θέλω να επαναλαμβάνεται σε κάθε κιθάρα. Εχω δοκιμάσει κι άλλες μάρκες φυσικά αλλά έχω το κεφάλι μου ήσυχο χωρίς εκπλήξεις κάθε φορά. Χωρίς να ψάχνομαι ιδιαίτερα, η αίσθηση, η διάρκεια και ο ήχος που μου δίνει η D'Addario EXL με καλύπτει. Σε σκάφη έχω βάλει 11 και 12 στο παρελθόν αλλά κατέληξα να χρησιμοποιώ τις 10αρες γιατί αλλάζανε πολύ το ύφος μου. Ετσι έχω μόνιμα 2 σετάκια (9,5 και 10) για backup.

Οπως πολύ καλά ξέρεις Τάκη απο τον κόσμο των ενισχυτών κιθάρας, υπάρχουν ενισχυτές φτηνοί, ακριβοί και μπουτίκ. Ολοι έχουν τα προτερήματα τους. Το ίδιο ισχύει και με τα συστήματα PA. Οταν χρησιμοποιείς μια πεταλιέρα / προσομοιωτή αυτό που θες απο την ενίσχυση είναι πιστότητα. Στην θέση σου θα ξεκινούσα με κάποιο όνομα εδραιωμένο, όπως Yamaha, JBL, Mackie, Electrovoice, Peavey σε 12" και όχι με κινέζικη OEM κατασκευή. Δεν μπορεί να παίζεις με Germino στα ροκ live σου και να μην προσέχεις τέτοιες "λεπτομέρειες". Οχι πως δεν υπάρχουν καλές τέτοιες προτάσεις αλλά πρέπει να τις ακούσεις πρώτα σε αντιπαράθεση. Για ένα βήμα πιο πέρα και εφόσον ακούς εσύ και ο κόσμος ταυτόχρονα απο το ίδιο ηχείο, ίσως να δοκίμαζα μια ηχοκολώνα απο HK Audio, Bose ή LD Systems. Εχουν το πλεονέκτημα να μπαίνουν σχεδόν πίσω σου χωρίς μικροφωνισμούς απο μικρόφωνα και έχουν καλύτερη κατευθυντηκότητα. Είναι κάπως ακριβά ακόμα αλλά σίγουρα θα πέσουν μόλις... ωριμάσουν.

Ωραίο. Καλπάζει! Οπως είναι θα χρησίμευε σαν "χαλί" ή σήμα μιας αθλητικής εκπομπής. Χρειάζεται καποια μελωδία / σόλο και ίσως μια γέφυρα για να ολοκληρωθεί. Είναι σαν το ad lib μέρος ενος κομματιού όπου επαναλαμβάνεται το ρεφρεν. Δεν έχει κουπλέ. Να σου πω όμως πως κι εγω έχω κάνει κάτι παρόμοιο στο παρελθόν και το άφησα έτσι. ;)

Αφου έχεις και τα τρία (χωρίς προηγούμενα δεσμευτικά projects), να αναβαθμίσεις αυτό που σου φαίνεται εργονομικά απλούστερο. Τόσο απλό.

Με αφορμή το νέο μου laptop αγόρασα το Cubase Elements 9. Κοστίζει 100 ευρώ και έχει έκπτωση 50% αν διαθέτεις παλιότερη έκδοση Lite. Το Cubase to έχω απο τότε που ήταν Pro24 στον Atari 1024. Αγόρασα το Cubase καθώς και τις εκδόσεις 3.5 και 5.0 σε βάθος χρόνου. Δεν είναι για να παίρνεις κάθε αναβάθμιση και ιδιαίτερα αφου έπαψα να διαθέτω επαγγελματικό στούντιο. Αγόρασα το Elements 9 καθως όλα τα προσωπικά projects που έχω δεν ξεπερνούν τα διαθέσιμα audio και MIDI tracks με την καμία! Ετσι με ένα πενηντάρικο έχω το τελευταίο τζιτζί DAW και όλα τα καλούδια του.

Αυτά τα ερωτήματα έχουν να κάνουν και με το πόσα διαθέτεις αγαπητέ. Διότι αν έχεις κάποιο Cubase που δεν γνωρίζεις τις δυνατότητες του ή χρησιμοποιείς ένα μικρό ποσοστό τους, όποιο άλλο DAW και να αγοράσεις και του δώσεις την ίδια σημασία, θα είναι πεταμένα λεφτά. Εκτός και αν το έχεις πειρατικό και δεν σου έτσουξε την τσέπη που σημαίνει πως δεν μπήκες κάν στην διαδικασία να συνειδητοποιήσεις τι έχεις. Αυτή την εκδοχή δεν θα την περίμενα ελαφρά την καρδία απο συνομήλικο. Μια σουίτα ηχογράφησης και εργαλεία σύνθεσης και εκτέλεσης που χρησιμοποιείται σε επαγγελματικά στούντιο ηχογράφησης ανα τον κόσμο, είναι. Μόνο που λόγω της δημοφιλίας της καθως ήταν απο τα πρώτα 2 που κυκλοφόρησε στα τελη του 80, αποτελεί στόχο χάκερς και κυκλοφορεί ευρύτερα σπασμένο. Αποτέλεσμα; Οι κουβέντες σαν αυτή που κάνουμε τώρα. Απαξίωση. Για να στο κάνω κιθαριστικά, συζητας αν σου κανει η Gibson 335 που σου χαρίσανε, ενω θα μπορουσες να επιλέξεις ΚΑΙ Gibson Les Paul VOS και Fender Stratocaster Custom Shop, κλπ. Γιατι όχι; Η τσέπη μας να είναι καλά κι ας τις πάρουμε να αραχνιάζουν!

Τι μου διέφυγε δηλαδή και ήμουν βιαστικός; Τέτοιοι αφορισμοί δεν αποτελούν βάση για συζήτηση. Ο Trolley σου απάντησε πολύ ωραία και κατατοπιστικά. Το δε θέμα που σε παραπέμπω τα εξηγεί ειδικότερα σε επίπεδο ποιότητας ήχου. Αλλά ίσως αφορά ηχολήπτες.

Πωπω ρε φίλε... ::) Διάβασε και ενημερώσου σχετικά. Μixing στο ψηφιακό domain: DAW Test drive in Recording & P.A. - Page 1 of 4

ΟΚ, γούστο σου, καπέλο σου. Στον τίτλο όμως είναι διαγωνισμός τραγουδιού και όχι freak show. Τίτλο που κράτησε φέτος. Οι τύποι με τις κοτσίδες για ερμηνευτικά προσόντα, έφυγαν στους προκριματικούς. Για μένα, τα φετινά αποτελέσματα ήταν θετική εξέλιξη.

Εξαιρετική σύνθεση και ερμηνεία! Μπράβο τους, σε αυτόν που το ερμήνευσε, την αδελφή του που το έγραψε και την Πορτογαλία που το έστειλε. Ξεχώρισε σαν τη μύγα μεσ' το γάλα και νίκησε σχεδόν παμψηφεί. Και το ψήφισε επιτροπή και κοινό. Μάλλον δεν πρέπει να υποτιμάμε ποτέ το κοινό... και να αφορίζουμε. Το επίπεδο φέτος ήταν γενικότερα ανεβασμένο με πολλά αξιόλογα κομμάτια και σοβαρές παρουσίες. Εμείς βέβαια κάναμε ανάθεση λες και πηγαίναμε σε καλλιστεία ως συνήθως και διαλέξαμε τραγούδι απο 2-3 "καταξιωμένους" απο την ΕΡΤ. Λες και δεν υπάρχει κόσμος δημιουργικός, όπως γινότανε πριν 10-15 χρόνια. Την Γερμανίδα εκπρόσωπο την επέλεξαν μέσα απο 2.500 συμμετοχές.

Ρε Τάκη δεν μας λες με τι παίζεις τώρα... Πως το χρησιμοποιείς. Ακους εσύ μόνο ή το κατευθύνεις προς το κοινό επίσης; Πάντως μη πας σε 15". Πέραν του ότι είναι "δύσκολα" τα crossover τους και πιο εύκολα θα βρεις αποτυχημένο 15αρι, τα μεγάλα γουφερ είναι για μπάσο. Η κιθάρα 10-12". Φυσικά υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ υλοποιήσεων και συνήθως ισχύει το ότι πληρώνεις, παίρνεις.

Μπράβο! Δεν θα μας πεις και τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες; Τι πήρες; Εγω πάντως έχοντας καθησυχάσει χρόνια τώρα απο τα προβλήματα με τους οδηγούς των καρτών ήχου, ανακαλύπτω νεότερα με τα Win10... Μόλις τα λύσω θα επεκταθώ.