fusiongtr

Αυτό από προσωπική εμπειρία. Είναι αντιγραφή του Rode NT-2 http://www.thomann.de/gr/behringer_b2_pro.htm

Εξαρτάται βέβαια, αλλά συνήθως γι άλλες χρήσεις όπως ηχογράφηση ενισχυτή. Για φωνή και ακουστικά όργανα συνήθως χρησιμοποιείται πυκνωτικό.

Σαφώς και μου λέει, αλλά και για να κάνω χαβαλέ πρέπει αυτό να μου φαίνεται χαβαλετζίδικο και όχι κρυόκwλο αστείο.

Αυτό είναι δυναμικό (αν δεν κάνω λάθος). Καλό θα ήταν να πάρεις και ένα πυκνωτικό για την φωνή, και ναι καρφί στην κάρτα σου. Για καλύτερη προενίσχυση θα πρέπει να ανεβάσεις πολύ το budget, και χωρίς πυκνωτικό γιατί να το κάνεις?

Γιατί θέλεις preamp? Χρημοποίησε τα vst του Daw σου για αρχή και αν δεν σου κάνουν ψάξου κι άλλο. Φαντάζομαι ότι Phantom power έχει η κάρτα σου, οπότε έχεις και πυκνωτικό μικρόφωνο.

Άσε που ρώτησε τον Jagger και τον Richards, και του είπαν "εμείς δεν ξέρουμε", αυτόν να ρωτήσεις (δείχνοντας τον Νέστορα). Σε ρώτησε ή είναι όντως κλέφτης?

Off topic: Αφού ήρθε η κουβέντα σε Mesa, έχει ακούσει κανείς τον Mark IIC+ ? Ο ενισχυτής (και για το metal είναι σημείο αναφοράς).

Αυτό που μου έχει μείνει από την περιβόητη συνέντευξη των Taxi στο Ποπ & Ποκ, είναι ότι ο Καρβέλας τα έχωνε στο "ηλίθιο Ελληνικό κοινό", στην κλίκα των μουσικών media και στους μουσικοκριτικούς που δεν αναγνωρίζουν το τεράστιο ταλέντο του. Είχε πει μάλιστα ότι αν ήταν στην Αμερική θα ήταν Νο1 και πασίγνωστοι παγκοσμίως αλλά η Ελλάδα τους έθαψε. Πάντως βγάζει χρήματα κάνοντας την πλάκα του, και σίγουρα δεν είναι ο μόνος που το κάνει. Εγώ απλά δεν τον αντέχω. Όσο για "μούσκεμα στο χορό", έχω γίνει με Pock (τα πάντα όλα από Motorhead μέχρι ότι μπορεί να βάλει ο νους σας), funk, soul, disco, latin, και ότι μπορείτε και δεν μπορείτε να φανταστείτε. Αλλά για να χορέψω, δεν μου αρκεί κάτι που να έχει χορευτικό beat και groove. Πρέπει να μου λέει και κάτι, να μιλάει και στην ψυχή μου (που θα κουνήσει το σώμα). Αν δηλαδή μου άρεσε να τραγουδάω (που μου αρέσει αλλά λέμε τώρα...) θα έπρεπε να τραγουδάω όποια μ@λ@κία κάνει εύκολη ρίμα χρησιμοποιώντας σλογκανάκια και ατάκες της καθημερινότητας? Από και και πέρα από το site του Καρβέλα στο βιογραφικό του: Ο Νίκος Καρβέλας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1951. Σε ηλικία πέντε ετών αποκτά το πρώτο του πιάνο και κάπως έτσι ξεκινά το ταξίδι στη μουσική. Φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και στην δραματική σχολή Πέλλου Κατσέλη. Στα φοιτητικά του χρόνια ιδρύει ένα ροκ γκρουπ επηρεασμένο από τους Beatles και τους Stones. Οπότε προς τι η έκπληξη για τους Stones? ;D ;D ;D Μετά θα βγάλει και το 'Yesterday" ή το "Hey Jude" σε "διασκευή". ;D ;D ;D ;D ;D

Έλα sotirouba για σένα. 8)

Τον μπασίστα Adam Nitti με ένα σωρό φοβερούς μουσικούς! 8)

Έμεινα μ@λ@κας! Εύγε!

Ο Τάκης ο Κανέλλος, που είχα την τύχη κάποτε να διδάσκουμε στην ίδια μουσική σχολή και να τζαμάρουμε παρέα.

Από τα καλύτερα μαγαζιά (δεν είναι δα και φτωχαδάκι) και μόνο. :D Εδώ από Stones.

Εγώ που είμαι "Καγκουρολόγος", λέω ότι τα Καγκουρό πηδάνε κιόλας. ;D ;D ;D Που να τα πιάσει το Λιοντάρι και το Πούμα στο πήδημα. ;D ;D ;D ;D ;D Όσοι (σαν και μένα :D) πηδάνε χορδές (string skipping στα Ελληνικά) είναι Καγκουρό (μαρσιποφόρα). :D

Μετρήστε (τα μέτρα είναι "γειά σου")!

Είμαι 46 χρονών γέρος.

Χωρίς πλάκα, έχω πετύχει τέτοιο πελάτη σε μαγαζί που πήγα να πάρω καλώδιο, και περίμενα καμιά ώρα να .... φύγει τελικά.

Σ' αυτό το live (προφανώς θέμα χώρου) άλλα άκουγαν οι "μακριά και ψηλά" και άλλα οι μπροστά στην σκηνή (το έχω διασταυρώσει αυτό). Και μόνο που ήσουν εκεί .....

Παλικάρι μου δεν είμαι drummer, αλλά και μόνο από την επιλογή του κομματιού θα έλεγα ότι είσαι σε πολύ καλό δρόμο. Εκεί γύρω στο 2:28 το break είναι στα όρια. Κατά τα άλλα άριστος. Εύγε σου!

Ήμουν πιο κοντά από την "κάμερα" και η αίσθηση απλά δεν χωράει σε λόγια. ΑΚΟΥΣΤΕ εισαγωγή, κομμάτι, κλείσιμο (στο 16:05 και μετά για λίγο παίζει και το "Over the hills") και αγνοήστε τους "φωνακλάδες". Εμπειρία ζωής!

Δεν με χαλάει καθόλου αυτό. :D ;D ;D Αλλού είναι πιο ethnic, αλλού πιο fusion. Όπως δε με χαλάει καθόλου και το ρυθμικό ζήτημα, καθότι το αντιλαμβάνομαι σαν "Picture in Picture", και θεωρώ ότι είναι κι αυτό μέρος της μαγείας του. Πάντως ο Ανέστης κατά την άποψή μου είναι αρκετά fusion τύπος (από άποψη προσωπικότητας), έχει τα ανάλογα ακούσματα και σίγουρα και τις δυνατότητες να γράψει πολύ όμορφη fusion μουσική. Συνέχα Ανέστη μου και μην ακούς κανένα. :D

Με πήρανε στο δούλεμα που μίλησα για κρίνα κι ας ήτανε διάφανα παίρνω την καραμπίνα μονομαχία θα γενεί στα μαρμαρένια αλώνια τις μπύρες πρώτος όποιος πιεί παίρνει το νέο τους cd θα πέσουνε σαγώνια.

Όχι, Deep Stones θα λέγεται.

Ρε σεις cool, αύριο είναι Παρασκευή, όχι σήμερα. :D

Δεν ξέρω αν το άκουσαν πολλοί, αλλά τα λιγοστά σχόλια είναι "αδικία" γι' αυτό το υπέροχο soundtrack-ικό έργο. Ποιό κομμάτι να πρωτοπιάσω, το καταπληκτικό "Granada" (και με πολύ καλό παίξιμο μάλιστα), το Lounge-ικό "Sachara Blues" (με frisell-ικό παίξιμο), το ονειρικό "Night in Fez", το ... το ..... Συγχαρητήρια Ανέστη, που δίνεις ήχο στις εσωτερικές μας εικόνες, δομημένο με τόση φαντασία. Δεν λείπουν τα "προβληματάκια" (πιο πολύ στις φωνές, και σε κάποια samples), αλλά αυτό δεν μειώνει την αξία αυτού του έργου, που τουλάχιστον εμένα με αγγίζει πάρα πολύ. Συνέχισε φίλε μου το μοναχικό σου αυτό ταξίδι, και κάνε μας κοινωνούς στους ήχους-τοπία-συναισθήματά σου. Είναι πραγματικά υπέροχο και πάνω από όλα, αξίζει τον κόπο, μην σταματάς. Ευχαριστώ. EDIT: Δεν είναι δυνατόν, μαζί γράφαμε Γιώργο.