Πω πω, και άνοιξα μπύρες (δύο μαζί)! :D
Μπράβο ρε παιδιά.
Πάρα πολύ ωραίο.
Μπράβο και σε σένα Γιώργο, τραγουδάς με πραγματικά ιδιαίτερο "χαρακτήρα" και η χροιά σου σκίζει.
Συνεχάτε παλικάρια.
Βαράτε ρεεεεεε!
Γουστάρουμε.
Και το σημαντικότερο.
Δίνει παραδείγματα χρήσης συγκεκριμένων voicings από τα διαγράμματα, μέσα σε chord progressions, έτσι ώστε να καταλάβει κάποιος ότι ο λόγος χρήσης κάποιου voicing μιας συγχορδίας αντί ενός άλλου voicing, είναι το voice leading.
Έλα ρε παλικάρι, εδώ είσαι. :D
http://tedgreenebookeditions.com/ChordChemistry/12/index.html
Αυτός ο από πάνω ξέρει, αλλά δεν μιλάει (και νομίζω πώς ξέρω γιατί). ;D ;D ;D ;D
Πάντως κατά την γνώμη μου, έχει απόλυτο δίκιο σε όλα. ;)
Φίλε μου η έννοια "jazz κιθάρα" είναι πολύ ευρεία.
Προσωπικές συστάσεις είναι τα "ευαγγέλια" του Ted Greene.
http://tedgreenebookeditions.com/JazzguitarsinglenotesoloingV1/ThirdEdition/index.html
http://tedgreenebookeditions.com/JazzGuitarSingleNoteSoloingV2/ThirdEdition/index.html
Υπέροχο Νίκο.
Μην με παρεξηγήσεις, αλλά κάπου εκεί μέσα ακούω με την φαντασία μου την "σάπια" φωνή του Tom Waits, να αφηγείται σκόρπιες εικόνες μιας εσωτερικής σπαραγμένης πραγματικότητας.
Θυμάσαι Νίκο τότε .... που ήσουν ξυπόλυτος?
Που πηγαίναμε μαζί στην ταβέρνα και έπαιζεις κανένα τραγουδάκι στο μπουζούκι?
Τότε που γούσταρες την αδερφή μου την Μάρθα? :D
Ο Κώστας ο Καζάκος είμαι. ;D ;D ;D ;D
Να τι θέλει ο Έλληνας, μπουζούκι. ;D ;D ;D