Μπαααα, παλιά, πολύ πριν πεινάσει ο cos_dr, είχε γίνει ζήτημα εδώ (τότε που είχε παχύνει πολύ), το πόσα μπιφτέκια μπορεί να κατεβάζει στην καθισιά του, γι' αυτό το είπα.
Δεν ξέρω αν το θυμάσαι.
Και όμως, αν πας μια βόλτα στο σουπερμάρκετ, μπορείς να φορτώσεις πάλι απόθεμα.
https://www.sklavenitis.gr/kallyntika-eidi-prosopikis-ygieinis/frontida-somatos/kolonies/murto-aroma-lemoni-200ml-223583/
The worst of both worlds.
Πάτε να με κάνετε να σιχαθώ και τα πλήκτρα τώρα?
Τουλάχιστον το truss rod το ρυθμίζεις από το headstock.
Δεν χρειάζεται δηλαδή να βγάλεις το keybed πρώτα.
Όταν μιλάμε για Carla Bley και για Steve Shallow τα λόγια περιττεύουν.
ΙΕΡΑ ΤΕΡΑΤΑ.
Έφυγε η Carla .... τι κρίμα.
Μια ολόκληρη εποχή απίστευτης δημιουργικότητας, καινοτομίας, και πειραματισμών, ξεκληρίζεται σιγά σιγά.
Επόμενο είναι, αλλά μου φαίνεται κάπως ...
Το πιο σημαντικό πράγμα αυτής της εποχής ήταν η ειλικρίνεια στα κίνητρα.
Δεν ήταν τόσα πολλά τα "φτιασιδώματα" όλοι προσπαθούσαν για πηγαία έκφραση.
Όλοι αυτοί που ανήκαν σε μια συγκεκριμένη κατηγορία μουσικών.
So long Carla, so long.
Δεν το διάλεξες εσύ.
Κάποιος π@π@ρας έπαιζε με τους oscillators, και έβαλε λάθος τα envelopes στο velocity automation, με συνέπεια δυνατά transients και steep curve στο decay.
Μπράβο ρε Μάνο.
Ντιτζεϊλίκι και έτσι.
Σαν να παίζει στο ένα πλατώ Διονυσίου, στο άλλο Bach, και στο άλλο Metallica, όλα ταυτόχρονα, και εσύ να ανεβοκατεβάζεις τις εντάσεις.
Το πιο κλασσικό είναι τα κολοκύθια, αλλά βάζεις (βάζανε και στα μέρη που το φτιάχνανε παραδοσιακά) όποιο λαχανικό θέλεις.
Μελιτζάνες, καρότα, κρεμμύδια, πιπεριές, πατάτες, κουνουπίδι, κλπ.
Τα υπόλοιπα είναι αυγά, γάλα, λίγο αλεύρι και τυριά.
Που είναι το τασάκι στην γέφυρα για τους καπνιστάς?
Τα κλειδιά τα βάλανε ανάποδα?
Δεν είναι τελεκάστερ αυτή, είναι modern t-style, που λέει και ο Μπίλλης ο Τράντος.