fusiongtr

Αλλιώς να κάνεις μπιφ ασούμε, να κριντζάρουν. Από το επερχόμενο album, βγήκε το Time σαν teaser.

Ο τσιγαρέτος είναι μοντεράτορας. Αλλά είναι κρυφός. Undercover που λένε. Πλερώνεται με τα μπαν που ρίχνει. 10 ευρώ το μπαν έχει φτάσει στην δευτερογενή αγορά.

Εσύ πρόσεχε, ξέρεις πολλά και ανησυχώ.

Η Μερέντα είναι εδώ δίπλα. Πάω και με τα πόδια άμα λάχει ασούμε.

Παλιά τους λέγαμε με τον αδερφό μου cheers for fears.

Και μετά γινόμαστε σαν τους Floyd και σκοτωνόμαστε για τα γκαφρά. Και θα βγάζεις εσύ την Χριστίνα να λέει για μένα και τον cos, θα βγαίνει η Μαίρη και θα ανεβάζει στο τουίτερ ότι ο SF και ο LK είναι τεμπελχανάδες άχρηστοι και τσάμπα παίρνουνε μερίδιο, κλπ. Στο τέλος θα μας τα φάνε οι δικηγόροι, κι έτσι θα μπορέσει ο LK να κάνει την συλλογή του από vintage αυτοκίνητα, πισιά, τΕλεοράσεις, κιθάρες, και να τα βάλει στο νέο του 15όροφο στούντιο που θα γράφουν οι Duran Duran το album της επανένωσής τους. Αυτά ασούμε. Δεν με αρέζει το σΚέδιο.

Καταδικασμένη μπάντα .... Και δεν του 'λεγες βρε Νικόλα να έρθει να σου γράψει μπάσο σε κανένα κομμάτι ρε γμτ ...

Βαποράκι ο μπασίστας?

Είχανε πρόβλημα τα δοκάρια και το έχασες το ματς στα χαρτιά?

Ε, εσύ βρήκες και τον παπά, έπρεπε να τον καπνίσεις κιόλας? Να ξέρεις όμως ότι αυτόγραφα δεν μοιράζει πια ο LK. Οπότε θα μείνει ρέστος ο κυρ Ρότζερ.

Κάτσε να μπούνε μέσα καμιά 15αριά ούγκανοι με full face και να τον ρωτήσουνε τι ομάδα είναι ασούμε, και θα σου πω εγώ μετά αν θα ξαναπάρει λεωφορείο. Εδώ ο άλλος λέει στην ΔΕΘ είπε ότι θα μειώσει την τιμή του εισιτηρίου για το μετρό Θεσσαλονίκης. Κι ακόμα δεν το έχουν φτιάξει ασούμε.

Εδώ με τελείωσες. Αυτό μένει στην προσωπική μου ατζέντα με αποφθέγματα. Ταπεινά υποκλίνομαι. Bill μου καμιά σχέση δεν έχει αυτό που εισέπραξες, με την πραγματικότητα, αλλά αυτά μπορώ να τα αναλύσω μόνο από κοντά, και όχι από το πληκτρολόγιο.

Σε 5-6 χρόνια θα πλησιάσεις τις δικές μου. Για την κιθάρα μου μιλάω.

Αυτό ακριβώς θα σου έλεγα κι εγώ. Και όχι μόνο για τον τύπο της κιθάρας, αλλά και γιατί οι ακουστικές έχουν πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ τους ακόμα κι αν πρόκειται για την ίδια μάρκα και το ίδιο μοντέλο. Στην θέση σου θα κοιτούσα yamaha, ibanez, takamine πρώτα, γιατί μπορείς να τις βρεις εδώ να τις δοκιμάσεις. Και μετά φυσικά ένα σωρό άλλες μάρκες που μπορεί να βρεις.

Αχ βρε LK τι μου θύμησες ... Είχα πάει κάποτες παλιά σε κάποιο μέρος διακοπές (δεν μπορώ να θυμηθώ που, μπορεί να ήταν και σε νησί). Πήρα λοιπόν όπως συνηθίζω σβάρνα τα χωριά τριγύρω. Έφτασα λοιπόν σε ένα χωριό πανέμορφο, αλλά έρημο. Έψαξα να βρω ένα καφενεδάκι να καθίσω να πιω μια μπύρα, αλλά δεν έβλεπα πουθενά. Εκεί που περπατούσα, βλέπω κάτι τύπους και τους ρωτάω αν υπάρχει καμιά ταβέρνα ή καφενείο. Και μου είπαν την εξής απίστευτη ιστορία. Αυτοί ήταν από το χωριό αλλά δεν έμεναν πια εκεί, είχαν έρθει για διακοπές. Παλιά λοιπόν αυτό το χωριό, είχε πολύ κόσμο. Σιγά σιγά ο κόσμος άρχισε να φεύγει για να πάει σε αστικά κέντρα. Στο χωριό είχαν μείνει πια μόνο τρεις μόνιμοι κάτοικοι. Οι δύο ήταν στα μαχαίρια μεταξύ τους, και ο τρίτος είχε το μοναδικό καφενείο που απέμενε εκεί. Επειδή όμως οι άλλοι δύο ήταν τόσο στα μαχαίρια, δεν πήγαινε κανείς τους στο καφενείο γιατί μπορεί να πετύχαινε τον άλλο εκεί. Ο φουκαράς ο καφετζής το έκλεισε κι έφυγε κάποτε, απογοητευμένος που δεν είχε τον χειμώνα ούτε έναν πελάτη. Ο ένας από τους δύο τότε, άνοιξε δικό του καφενείο. Το είδε ο άλλος, και για να μην αισθάνεται υποδεέστερος, άνοιξε κι αυτός καφενείο. Δύο μόνιμοι κάτοικοι, δύο καφενεία, που φυσικά δούλευαν μόνο το καλοκαίρι. Όλα αυτά ώσπου κάποια στιγμή αυτοί οι δύο πέθαναν. Και έτσι το χωριό έμεινε χωρίς κατοίκους και καφενείο. Πολύ μεγάλη αρρώστια.

Θα σου φανεί παράξενο ίσως, αλλά χρησιμοποιώ και χορδές από τα Lidl. Και στην ηλεκτρική και στην ακουστική. Τώρα μπορεί να έπεσα και σε καλή παρτίδα δεν ξέρω. Αλλά μου φαίνονται μια χαρά.

Οπότε ξεχνάς τις Ovation. Η ευκολία/δυνατότητα καλού ηλεκτρικού ήχου για την εποχή, ήταν το ατού τους, σε αντίθεση με τον ακουστικό τους ήχο.

Γιατί και το διαζύγιο περνάει απ' το στομάχι. Αν όμως την αίτηση την υπογράφει ο LK, την μάμησες.

Μου άρεσε πάρα πολύ Πάνο. Δεν είναι ούτε ραπ ούτε χιπ χοπ, δεν ξέρω τι είναι. Ίσως σύγχρονο έντεχνο Ελληνικό τραγούδι. Οι στίχοι φοβεροί, μπράβο! Ίσως η φωνή να έχει λίγο παραπάνω ρεβερμποντιλέγια, και κάποιες φορές δεν ξεχωρίζουν/ακούγονται επαρκώς οι στίχοι. Μπράβο!

Διαφωνώ. Όταν υπάρχουν διαφορετικές μελωδικές γραμμές ταυτόχρονα (όχι όμως χύμα όπως να 'ναι) και η κάθε μία σου τραβάει την αντίληψη αλλού, και ξαφνικά μπαίνει μια άλλη που δεν υπήρχε πριν και τις σαρώνει όλες τινάζοντας απρόσμενα αλλού την αντίληψή σου, ε είναι κάπως. Είναι το ανάποδο του μονότονου, είναι το απόλυτο παιχνίδι της μουσικής με την ακουστική αντίληψη, και τα συναισθηματικά τοπία που αυτή δημιουργεί.

Άκουσε εδώ να δεις την διαφορά του πώς είναι να δουλεύει η αντίληψη αντί να την πέφτεις στον καναπέ. Αυτό εννοώ.

Δεν ξέρω, αυτό είναι μπερδευτικό.