Κατά τη γνώμη μου η μουσική είναι κράμα τέχνης κι επιστήμης με πολύ μεγαλύτερη ποσότητα τέχνης.
Παράδειγμα:
Προσπαθώ να βγάλω – δημιουργήσω το μελωδικό μου θέμα στο οποίο θα στηριχτώ για να βγει μετά ένα ολοκληρωμένο μουσικό έργο. Τι κάνω για να μου έλθει η έμπνευση:
Ακούω τους ήχους της φύσης – προσπαθώ να εξωτερικεύσω τα συναισθήματα μου – προσπαθώ να καταλάβω ποια μελωδία πάει με αυτό που θέλω να εκφράσω στο κομμάτι μου – προσπαθώ να δω ποιος ήχος αρμόζει στο γεγονός που θέλω να περιγράψω ξέρω γω με το τραγούδι μου. Περιμένω μέχρι να μου έρθει η ιδέα – έμπνευση, άρα τι είμαι; ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ
Ωραία, έβγαλα την αρχική μελωδία μου και έχω ακόμα και το υπόλοιπο κομμάτι στο μυαλό μου. Πως θα το υλοποιήσω όμως άμα δεν ξέρω και 5 πράγματα; ¶μα δεν ξέρω τρόπους, κλίμακες, μετατροπίες, συγχορδίες; Οπότε εδώ έχει λόγω η επιστήμη. Είναι αυτή που θα υποστηρίξει την ιδέα μου και θα την κρατήσει ψηλά.
Όλοι έχουμε ακούσει κομματάκια, που κάτι… πάνε να πούνε άλλα δεν τραβάνε:
Έλλειψη επιστήμης.
Και όλοι έχουμε ακούσει κομμάτια πολύ ενδιαφέροντα στις μουσικές επιλογές του συνθέτη, στηριγμένα καλά και αξιόλογα, άλλα που δεν έχουν αυτό το κάτι:
Έλλειψη τέχνης – έμπνευσης.
Μην ξεχνάμε όμως ότι η μουσική είναι άποψη, κατάθεση συναισθημάτων, είναι καυστική, είναι κόλλημα, είναι ξέσπασμα, είναι ηρεμία, είναι ταξιδιάρικη. Υπάρχουν πολλές επιστήμες με αυτά τα στοιχεία;