Alchemist

Εντάξει ρε παιδιά, κι εγώ προτιμώ να βγάζω laptop στο live και να κάνω τα πάντα όπως ακριβώς στο σπίτι μου αντί να τα φορτώνω στο πλήκτρο. Αυτό είναι ο τρόπος δουλειάς του καθενός, δεν μιλάμε γι' αυτό τώρα. Αντιθέτως, ο eye λέει ότι δεν υπάρχουν πλέον πολλοί που να έχουν πρόσβαση σε έναν υπολογιστή για να φτιάξουν μουσική και αντ' αυτού να προτιμούν τα sequencers που έχουν τα workstations. Λογικό μου ακούγεται... Προσωπικά, η τελευταία φορά που έφτιαξα ολόκληρο κομμάτι μέσω του sequencer στο keyboard μου ήταν γύρω στο 2002, λίγο πριν μου αφήσει χρόνους το Trinity με το οποίο έπαιζα τότε. Από τη στιγμή που έκανα μια φορά τη διαδικασία μέσω του υπολογιστή, δεν ασχολήθηκα ξανά με sequencer σε workstation.

Cool down παίδες... Για να τα πάρουμε με τη σειρά τώρα... 1) Το workstation έχει την έννοια της ολοκληρωμένης πλατφόρμας για τη δημιουργία μουσικής, σωστά; Από αυτή την άποψη, και ο υπολογιστής είναι workstation. Δεν έχει σημασία που είναι διαφορετικός ο τρόπος εργασίας, όσα γίνονται με ένα keyboard workstation μπορούν να γίνουν και με έναν υπολογιστή (και ακόμα παραπάνω). 2) Το κάθε όργανο έχει το σκοπό και τη χρησιμότητά του. Τα Motif, Fantom, M3 και λοιπά είναι καλά για όποιον ψάχνει κάτι all-around, κάποιον που θέλει τα πάντα σε ένα μηχάνημα. Τα υπόλοιπα στοχεύουν σε διαφορετικό κοινό, με πιο συγκεκριμένες ανάγκες. Προφανώς τα workstation πλησιάζουν την απόδοση αυτών των εξειδικευμένων μηχανημάτων αλλά είναι λογικό να μην μπορούν να τα φτάσουν εντελώς. Όσο υπάρχει κοινό για να απορροφήσει πολλά διαφορετικά μοντέλα, θα βγαίνουν μηχανήματα όλων των ειδών. 3) Το μέλλον δεν το ξέρει κανείς. Όταν βγήκαν τα πρώτα workstations όλοι νόμιζαν ότι θα εξαφανίζονταν τα υπόλοιπα, όμως βλέπουμε ότι ο κόσμος ψάχνει ακόμα (τελευταία με μεγαλύτερο ζήλο) μηχανήματα αναλογικά, με old-school φιλοσοφία και ήχο. Έπιστροφή στα παλιά λοιπόν, ποιός ξέρει τι θα γίνει στο μέλλον... Και κάτι τελευταίο, πάρτε το λίγο πιο χαλαρά ρε παιδά. Δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε... ;)

Φίλε μου, δεν υπάρχει λόγος να αγχώνεσαι τόσο γιατί όντως είναι από Κίνα και λοιπά ασιατικά κράτη οι φτηνές σειρές των μεγάλων εταιριών. Και το Trek που έχω (ούτε 5 κατοστάρικα σε τιμή) είναι κατασκευασμένο στην Taiwan, ξέρω όμως ότι τα ακριβά μοντέλα της (ειδικά τα carbon ) κατασκευάζονται εξ' ολοκλήρου στις ΗΠΑ. Το ίδιο και τα Orbea. Σχεδιασμός και γενικότερα engineering στην Ισπανία και και κατασκευή σε χώρες με φτηνά εργατικά. Δεν είναι ντροπή, είναι σαν να περιμένεις να πάρεις με 300 ευρώ αμερικάνικη Fender, δεν γίνεται... ;)

Ρε παιδιά, ωραία κουβέντα κάνουμε (κάνετε βασικά) αλλά μάλλον δεν υπάρχει μια κοινή αντίληψη σχετικά με τις γνώμες του καθενός. Άλλα λέει ο ένας, άλλα καταλαβαίνει ο άλλος και τελικά η συζήτηση βρίσκεται μονίμως στα όρια της παρεξήγησης, σε κάποια σημεία τα ξεπέρασε κιόλας! Κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι απλούστατα τα πράγματα. Προφανώς κάποιοι έχουν πρόβλημα με την έννοια "cover band" και το στυλ που τη συνοδεύει. Δεν πιστεύω ότι είναι προσωπικό το θέμα ή ότι στοχεύει την εν λόγω μπάντα, απλά υπάρχει στην προκειμένη κι ένας λόγος επιπλέον γιατί τα παιδιά παίζουν πολύ καλά αλλά όχι τέλεια και αυτό ίσως να κάνει ακόμα δυσκολότερη την αποδοχή μιας τέτοιας προσπάθειας από κάποιον που αποζητά άλλα πράγματα από τη μουσική. Ως εκ τούτου, δεν μπορούμε να πούμε σε όποιον έχει αντίρρηση να σωπάσει. Μπορεί κι αυτός να πει τη γνώμη του εφόσον δεν προσβάλλει, ακόμα κι αν κρίνει τη γενικότερη ιδέα και όχι μόνο το περιεχόμενο των βίντεο. Θα ήταν ίσως φρονιμότερο να υπερασπιστούμε την επιλογή μιας μπάντας να παίζει διασκευές λέγοντας ότι αυτό γουστάρουν τα μέλη και αυτό θα γίνεται. Η δικαιολογία της χρησιμότητας των διασκεύων στον κόσμο είναι τόσο εύθραυστη όσο και η αιτιολόγηση της απαξίωσής τους. Αντί λοιπόν να προσπαθούμε να πείσουμε αλλήλους, ας υποστηρίξουμε τις επιλογές μας με σωστά επιχειρήματα (όπως ο eye, ο apos και ο fenderiarhs, sorry αν μου ξεφεύγει κάποιος) ή ας τις κάνουμε πάγιες. Αυτό μας αρέσει, αυτό θέλουμε, αυτό κάνουμε και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε, τέλος! Υ.Γ. Πιστεύω ότι κάθε μπάντα οφείλει να περάσει από το στάδιο των διασκευών, έστω και για μικρό διάστημα. Όσο για τα βίντεο, πολύ καλά αλλά χρειάζεται λίγο ακόμα προσπάθεια. ;)

Φίλε Warhead, όντως ξέφυγε λίγο το θέμα. Αν παρατηρήσεις όμως την πρώτη σελίδα του θέματος, θα διαπιστώσεις ότι είχα παρακαλέσει το παλικάρι να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του όταν ακόμα το θέμα ήταν στην αρχή του. Ίσως γιατί ο τρόπος με τον οποίο τέθηκε το ερώτημα ήταν διφορούμενος, ίσως γιατί ξέρω τι γίνεται όταν ανοίγει θέμα το οποίο μπορεί να παρερμηνευθεί, το πράγμα είχε προδιαγεγραμμένη εξέλιξη. Πάντως αναφέρθηκαν σε κάποιο post και μερικοί τρόποι για διεξαγωγή κληρώσεων στα πλαίσια ενός forum, οπότε εν μέρει απαντήθηκε (εγκυκλοπαιδικά έστω) και αυτό το ερώτημα. ;)

Τελικά το θέμα είναι για να πούμε ποιά μουσική θεωρούμε καλή ή ποιές μουσικές γουστάρουμε; Γιατί είχα την αίσθηση ότι αυτά τα δύο δεν συμβαδίζουν πάντα. ::) Πάρτε για παράδειγμα τα δύο post του Sf, στο ένα αναλύει ποιά μουσική θεωρεί καλή και στο άλλο τα πράγματα που του αρέσει να ακούει...

Με τα specs που δίνεις και το όριο τιμής, θα έλεγα ότι πας για κανένα μεταχειρισμένο Yamaha Motif ES7, καινούριο Korg TR76 ή το Roland Juno Stage που θα κυκλοφορήσει προσεχώς. Από αυτά, το Motif είναι σαφώς καλύτερο. Δεν ξέρω βέβαια τί ακριβώς λέει το Stage αλλά αν είναι σαν το Juno-G σε ανανεωμένη version, Motif και πάλι Motif! Το κακό είναι ότι τα περισσότερα 76άρια synths παίζουν σε τιμές πάνω από το bugdet σου και όσα είναι από κάτω κυμαίνονται στον μέσο όρο, τίποτα το εξωφρενικό δηλαδή. Η δική μου πρόταση είναι να κοιτάξεις για μεταχειρισμένο Motif και γενικώς να ψάξεις την αγορά για παλιότερα μοντέλα τύπου Fantom-X, Korg Triton και τέτοια για να μπορέσεις να πάρεις καλή ποιότητα και 76άρι κλαβιέ με τα λεφτά που διαθέτεις. ;)

Ώπα παιδιά... είπαμε ότι μας κακοφαίνεται που κάποιοι έχουν εξ ορισμού τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τα καλύτερα, όχι ότι χάσαμε και τον ύπνο μας επειδή ο άλλος έχει ένα πανέμορφο αυτοκίνητο! Περισσότερο μου τη δίνει να βλέπω τέτοια επειδή μου θυμίζουν ότι υπάρχει αδικία και ανισότητα στον κόσμο, όχι ότι με καίει τόσο πολύ να αποκτήσω όλα αυτά. Άλλωστε, είμαι άνθρωπος που ζηλεύω κυρίως τη γνώση. Ναι, πραγματικά ζηλεύω τους ανθρώπους που γνωρίζουν πολλά και σε βάθος, ξέρω όμως ότι για να τους φτάσω πρέπει να στρώσω τα οπίσθια και να τους δώσω να καταλάβουν τί εστί μελέτη. Καμία σχέση με υλικά αγαθά λοιπόν, καλά να είναι οι άνθρωποι και να τα χαίρονται τα αγαθά τους. Αν είναι να τα δούμε κι εμείς κάποια στιγμή, καλώς να έρθουν, αν όχι, θα ζήσουμε κι έτσι... ;)

Έχεις τα δίκια σου κι εσύ αλλά that's life. Κι εγώ συγχύζομαι που ο γιός του αφεντικού μου είναι ένα ζώον όρθιο και έχει Corvette, Hummer, Cayenne και Aston Martin αλλά το καταπίνω και προχωρώ. Δεν μπορώ να κάνω και κάτι άλλωστε, γιατί να χαλιόμαστε λοιπόν;

Καλώς ή κακώς η μουσική είναι ακριβό χόμπι. Κι εμείς μπορεί να φτύνουμε αίμα για να αγοράζουμε εξοπλισμό, δεν βρίσκουμε τα λεφτά στο δρόμο. Αν κάποιος αντιλαμβάνεται το χόμπι του σοβαρά, μπαίνει στη διαδικασία να το κάνει σωστά και να επενδύσει χρήματα σε αυτό. Π.χ. ο κολλητός μου έχει ως χόμπι το τρέξιμο. Αγοράζει 6 ζευγάρια παπούτσια ΜΟΝΟ για τρέξιμο το χρόνο, αγοράζει χρονογράφους, ρούχα, συμπληρώματα διατροφής, ξοδεύει πολλά φράγκα. Αμφιβάλλω αν έχει βγάλει από αυτή την ασχολία οτιδήποτε χρηματικό και σε διαβεβαιώ, μόνο ματσό δεν είναι. Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Να τρέχει 20 χλμ. τη μέρα με το τζιν και τα καθημερινά του παπούτσια επειδή δεν είναι ματσό;

Ότι δεν είναι επάγγελμα θεωρείται χόμπι. Προφανώς δεν βιοπορίζονται μέσω της μουσικής οι άνθρωποι, άρα η μουσική είναι ένα χόμπι γι' αυτούς. Δεν καταλαβαίνω που είναι το θέμα σου... ::)

Φίλε μου, μου ακούγεται σαν να έχει δίκιο ο lambrosgg αλλά επειδή δεν μπορώ να ξέρω τις προθέσεις σου, ας το δούμε αλλιώς. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να γίνει μια τυχαία κλήρωση. Ένα mod στο smf, να γίνεται καταχώρηση σε μια ξεχωριστή database και με ένα function να βγαίνει ένα τυχαίο entry, να περαστούν όλες οι συμμετοχές σε ένα Excel και να προκύψει το αποτέλεσμα με κάποια μακροεντολή, υπάρχουν τόσοι τρόποι και άλλοι τόσοι που δεν έχω υπόψη μου αυτή τη στιγμή. Το ερώτημα όμως είναι απλό. Γιατί να μας απασχολήσει ένα τέτοιο θέμα; Αν εσένα σε απασχολεί σε εγκυκλοπαιδική βάση, ας το αναλύσουμε ξεχωριστά από τους διαγωνισμούς. Αν μιλάμε για αυτό που έθιξε ο Λάμπρος, καλύτερα να το σταματήσουμε εδώ για να μην υπάρξει περίπτωση παρεξηγήσεων. ;)

Είναι η 3η φορά που λες την παραπάνω φράση σε αυτό το thread. Μήπως να σταματούσες το trolling καλύτερα; BTW, τι σόι απάντηση έπρεπε να δωθεί σε ένα θέμα-αρχαιολογία; Αν ήταν ένα πρόσφατο θέμα που η απάντηση απασχολούσε ακόμα αυτόν που το ξεκίνησε, τότε ΟΚ. Καμία σχέση με αυτό που έχουμε εδώ. Απλά ο bokos την είδε κάπως (ως συνήθως), ξέθαψε το θέμα και του έδωσε να καταλάβει. Big deal...

Η αλήθεια είναι ότι όσο κι αν μου τη σπάει η Amy, δε μου βγαίνει να την κατατάξω στην κατηγορία R&B, Beyonce και δε συμμαζεύεται. Είναι τελείως άλλο το στυλ της, σίγουρα παρόμοιας media αντιμετώπισης αλλά παρασάγγας διαφορετικής αισθητικής. Αυτό το οποίο τόνισα είναι ότι είναι μια περίπτωση καλλιτέχνη με αναμφισβήτητο ταλέντο αλλά εμφανέστατα στραβά, τα οποία υποβαθμίζουν την αξία της, πραγματικά κρίμα δηλαδή! Επιπλέον, θέλω να πιστεύω ότι η Amy είναι απλά πολύ αδύναμη, εξ ου και οι ποικίλες ατασθαλίες στην προσωπική της ζωή. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ένας νέος άνθρωπος αυτοκαταστρέφεται για να δημιουργηθεί δημοσιότητα. Από την άλλη, δεν ξέρω ποιά θα ήταν η αντίδραση των ΜΜΕ αν σταματούσε όλα τα παραστρατήματα. Ενδεχομένως να έχει δημιουργήσει ένα συγκεκριμένο image (άθελά της) και ίσως να μην μπορεί να ξεφύγει από αυτό ή να μη γινόταν πιο αγαπητή όντας "καλό παιδί"... ::)

Sorry κιόλας παίδες αλλά η εν λόγω τύπισα μου τη δίνει πολύ άσχημα! >:( Δε λέω, σαφέστατα μεγάλο ταλέντο, ιδιαίτερη φωνή, έχει και το ταμπεραμέντο που οφείλει να έχει μια σταρ. Όμως κάτι οι αηδίες με τα ποτά και τα drugs, κάτι που δεν είναι και πολύ του γούστου μου η μουσική της, δεν ξέρω... Σίγουρα δεν θα τη συνέκρινα με την Εντίθ Πιάφ (όπως είναι της μοδός), ούτε συμμερίζομαι το σάλο που έχει προκληθεί γύρω της... Άσε που τη θεωρώ και οτιδήποτε άλλο εκτός από ελκυστική εμφανισιακά! :-\

Πάντως σκέψου και αυτό που σου είπε ο τύπος στην Ελίνα. Το SP-250 είναι πάρα πολύ καλό για τα λεφτά του, δεν είμαι καθαρά πιανίστας (πάνε μπόλικα χρόνια από τότε που έκανα πιάνο στο ΩΔΕΙΟ ;D) αλλά το κλαβιέ του μου φάνηκε πολύ "σωστό" σε αίσθηση όταν έπαιξα με αυτό σε μια φίλη που το έχει. Όσο για το Privia, δεν έχω παίξει ποτέ αλλά έχω ακούσει κι εγώ ότι είναι από τα πολύ αξιόλογα outsiders στις χαμηλές κατηγορίες. Δε νομίζω ότι θα πρέπει να κολλήσεις στο ότι είναι Casio αν όντως έχει τόσο καλό κλαβιέ. Το P140 είναι επίσης πολύ τίμιο, το έχει για practice ένας καλός φίλος που τώρα είναι στο πτυχίο. Πάντως πέτυχες και την κατηγορία τιμής όπου δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές. Στα 2-3 κατοστάρικα παραπάνω υπάρχουν ένας σκασμός όργανα με αποδεδειγμένη ποιότητα, ενώ στα δικά σου λεφτά μάλλον Yamaha και Korg είναι τα στάνταρ με την εναλλακτική των Casio και M-Audio (παραπάνω από καλά για τα λεφτά που κοστίζουν)...

Κοίτα, τα tracks που σου ζήτησε προφανώς θα είναι αρχεία wave. Τα συγκεκριμένα μπορείς να τα φτιάξεις με οποιοδήποτε sequencer, δεν είναι απαραίτητο να έχεις Cubase ή Sonar. Απλά θα δώσεις ένα DVD με όλα τα audio αρχεία στον ηχολήπτη και αυτός θα τα περάσει σε ένα project στο sequencer που τον βολεύει. Αν πάλι θέλει ένα έτοιμο project όπου να είναι στημένα όλα τα αρχεία, απλά κάνε αυτό που περιέγραψα πάνω. Πάρε ένα άλλο sequencer και πέτα μέσα τα έτοιμα tracks. Μετά θα δώσεις αυτό το project (μαζί με τα wave αρχεία φυσικά) στον ηχολήπτη και είσαι έτοιμος. Πάντως δε νομίζω ότι πρέπει να αλλάξεις περιβάλλον εργασίας αν το Audition σε βολεύει. Μείνει σε αυτό και αν κάποια στιγμή προκύψει κάποια σοβαρότερη ανάγκη για "καλύτερο" sequencer, το βλέπεις... ;)

Αυτό το thread δεν αφορά τα Vista, ούτε το εταιρικό κομμάτι της Microsoft. Αφορά τον Bill Gates ως άτομο και τις πράξεις του. Ίσως παρεκτράπηκε το νόημα αλλά ας μη το χάνουμε! ;)

Αυτό δεν είναι Al Yankovic, "It's all about the Pentiums" ρε Jase; Τι κομματάρα... ;D Σοβαρά τώρα, οι χρήστες λένε τα ίδια για κάθε νέα έκδοση των Windows. Πάντως στην προκειμένη έχουν κάποιους καλούς λόγους να ζοχαδιάζουν. Δεν θέλω να μπω σε αναλύσεις των σπαστικών σημείων που έχουν τα Vista, έχει γίνει στο παρελθόν και από πολλούς. Από την άλλη, δεν είναι η λύση να μείνουμε αιωνίως με τα XP. Καλά και άγια, δε λέω, αλλά παραμένουν ένα λειτουργικό που σε λίγο θα κλείσει δεκαετία. Να μην ξεχνάμε επίσης ότι και τα XP έγιναν σοβαρό λειτουργικό μετά το SP1 και έφτασαν στο peak τους μετά το SP2. Δηλαδή μερικά χρόνια μετά την κυκλοφορία τους. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το καλύτερο είναι να πάρει απόφαση η Microsoft να βγάλει ένα λειτουργικό που από την πρώτη μέρα θα είναι τουλάχιστον αξιοπρεπές και σύμφωνο με το πνεύμα της εποχής. Ούτε να περιμένει τα service pack για να διορθώσουν τα στραβά, ούτε να κοιτάνε το hardware του μέλλοντος και μόνο αυτό... Υ.Γ. Για το θέμα, πιστεύω ότι η Microsoft έκανε πολλές κινήσεις για τη στήριξη των XP κατόπιν πιέσεων από την αγορά. Κάποια στιγμή είναι λογικό να προωθήσουν το νεότερο προϊόν και όχι το παλιότερο...

@kilon Σωστά τα λες, απλά βρίσκω ανώφελο να πιάνουμε συγκρίσεις από την εποχή των δεινοσαύρων τύπου G3 vs P3. Τα δεδομένα αλλάζουν εν μία νυκτί κι εδώ μιλάμε για μια δεκαετία πίσω. Καλύτερα να περιοριστούμε στα Intel Core και PowerPC G5, των οποίων η διαφορά ισχύος είναι γνωστή. ;) Υ.Γ. Δούκας FTW! :D

Κατάλαβα ότι ένας PowerPC επεξεργαστής ήταν 50% ισχυρότερος σε σχέση με τους αντίστοιχους Intel. Τι άλλο θα μπορούσα να καταλάβω; ??? Το θέμα με είχε απασχολήσει την περίοδο που έγινε η μετάβαση από PowerPC σε x86 αρχιτεκτονική και επειδή το είχα ψάξει αρκετά, δεν βρήκα πουθενά στοιχεία που να υποστηρίζουν ότι οι PowerPC ήταν ισχυρότεροι, το αντίθετο μάλιστα. Έχεις κάτι υπόψιν σου που δεν έχω εγώ μήπως;

Έχουμε κάποιο χειροπιαστό στοιχείο που να τεκμηριώνει την παραπάνω πρόταση; Ρωτάω γιατί η ίδια η Apple λέει τα αντίθετα... ::)

Καλά τα είπε ο Χαρίλαος, θα επιχειρήσω να συμπληρώσω το σκεπτικό όλων όσων δεν βρήκαν κανένα ενδιαφέρον στο βίντεο του thread. Συμφωνώ με το φίλο heretic ότι όσο καλύτερη τεχνική έχουμε, τόσο καλύτερα μπορούμε να εκφράσουμε τη μουσική που έχουμε στο μυαλό μας. Από αυτή την άποψη, η τεχνική είναι χρήσιμη (ίσως όχι απαραίτητη όμως), είναι μάλλον ο αντικειμενικός σκοπός της τεχνικής κατάρτισης. Εδώ έχουμε ένα τελείως διαφορετικό πράγμα, την εκμετάλλευση της τεχνικής για λόγους φανφάρας. Δεν έχουμε καμία μουσική, καμία ουσία. Δε νομίζω ότι χρησιμεύει σε κάτι το να βγάλουμε βιντεάκια στο Youtube και να πούμε "κοιτάξτε τι γ@μάτος είμαι και πόσο γρήγορα ανεβοκατεβαίνω τις κλίμακες". Τι σκατά ευχαρίστηση βγαίνει από τις κλίμακες σε fast forward ρε γαμώτο; Εξάλλου, κανείς δεν το έπαιξε μουσικοκριτικός και τέτοια χαριτωμένα, είπαμε τη γνώμη μας ως απλοί, μέτριοι (κάτω του μετρίου προσωπικά) μουσικοί και τίποτε παραπάνω. Δεν θα κρίνω πόσο τεχνικός είναι ο φίλος μας και πόσο σωστά κρατάει την πένα όταν κάνει τα αρπέζ, δεν είμαι σε θέση να κάνω κάτι τέτοιο. Όμως μπορώ άνετα να κρίνω αν γουστάρω αυτό που ακούω. Και το λέω ξανά, ΔΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΚΑΘΟΛΟΥ! Για να το κλείσω το θέμα, μπράβο και πάλι στο παλικάρι που έστρωσε τον κ$%ο του και κατάφερε να γίνει ο Speedy Gonzales της κιθάρας, τον συγχαίρω αν αυτό ήθελε να κάνει στη ζωή του. Δεν έχω όμως να του πω μπράβο για τίποτε άλλο, μουσικά δεν έχει να προσφέρει τίποτα σε κανέναν αυτό το πράγμα που είδα...

Παίδες, για να πω την αμαρτία μου, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να πάω στο συγκεκριμένο live. Οι λόγοι; 1) Το περιβόητο show. Δεν είμαι τύπος Σάκη, Καλομοίρας και λοιπών αλλά είναι απόλυτα σίγουρο ότι τέτοιο show δύσκολα θα ξαναδούμε στο φτωχικό μας. 2) Η μουσική της Madonna μου αρέσει. Ίσως όχι τα πάντα βέβαια, τέλος πάντων ξέρω ότι θα ακούσω αρκετά κομμάτια τα οποία θα γουστάρω. 3) Ο Marcus Brown είναι από μόνος του ένας καλός λόγος να πάει κανείς. ;) 4) Βρίσκω ότι ο orbital έθεσε έναν σωστό παραλληλισμό. Ό,τι είναι ο Miles για τη τζαζ, είναι και η Madonna για την ποπ. Το εισιτήριο είναι όντως πιασοκωλέ αλλά θεωρητικά οι παραπάνω λόγοι είναι αρκετοί (ειδικά ο τέταρτος). Τώρα πρέπει μόνο να ξεπεράσω την ελαφρά αντιπάθειά μου προς την περσόνα που έχει δημιουργήσει η εν λόγω κυρία, ομολογώ ότι δεν τη θεωρώ σημείο αναφοράς ως προς το image και τη συμπεριφορά της... >:(

Ε ρε poostie μου... πότε πρόλαβε και βάρεσε κανόνι κι αυτή; >:( Με το Sirius είχα τόσο μεγάλο έρωτα που οι πωλητές στο Νάκα (ακόμα στη Ναυαρίνου τότε) με είχαν στο πρόγραμμα κάθε 3 μέρες! Μικρούλης τότε, πού φράγκα για Sirius... :(