To solo να σου πω την αλήθεια μου ακούστηκε περισσότερο blues πάρα jazz...
Αλλά μαύρο πουκάμισο με γκρι γραβάτα και μαύρο δαχτυλίδι είναι ότι πιο jazz έχω δει στη ζωή μου!
Ωραίο και το panning δεξιά αριστερά
Πάρα πολύ ωραία εισαγωγή και σαν ήχος και σαν σύλληψη. Θα στοιχημάτιζα ότι είναι Gretsch αλλά με έκπληξη διαπίστωσα ότι έγραψες με τέλε. Για τα τύμπανα τι χρησιμοποιείς είπαμε;
Η αλήθεια είναι ότι ζωντανά δε χτυπιουνται οι λαμπάτοι. Με τίποτα. Ακόμα και τα reissues που χρησιμοποιούν εδώ τα παλικάρια ακούγονται σούπερ. Αλλά πχ την Πέμπτη που θα κατέβω στο εξωτικό Παγκράτι για ένα ΣουΚου, δεν μπορώ να κουβαλήσω ενισχυτάς, θέλω κατιτίς ΠσήΦιο να do the job
Πάντως για καλή εμφάνιση κιθάρας η αλήθεια είναι η εξής.
Σώμα: Μείνε παραδοσιακός. Μακριά από offset σώματα και πολλές γωνίες.
Χρώμα: Μείνε παραδοσιακός. Αποχρώσεις του ξύλου, είτε ανοιχτές είτε σκούρες.
Ταστιέρα: Έβενος ή σκούρο rosewood.
Μαγνήτες: Μακριά από ζεβρέ humbuckers
Από ομορφιά θέλουμε Gretsch.
Και στο noiz έχει Dumble-y ενισχυτάρες, πχ Ceriatone κλπ, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί όλος αυτός ο μύθος γύρω από τους συγκεκριμένους. Θέλω να πω, μιλάμε για Fender καθαρά, με ένα Zendrive μπροστά έχεις φτάσει πολύ κοντά