Γενικά πάντως... από την πρώτη μέρα της κρίσης και μετά ότι και να μας φοράνε το καταπίνουμε αμάσητο και αυτό είναι το πιο λυπηρό απ' όλα. Στην αρχή πίστευα οτι η αδράνεια οφείλεται στο πρώτο σοκ, μετά κατάλαβα οτι απλά έχουμε παραιτηθεί ή λειτουργούμε σαν μονάδες... το σύνολο έχει χάσει την πίστη του και την συνοχή του.