Καποτε, η Kodak έλεγε (και κατάφερε) να βάλει μία φωτογραφική μηχανή σε κάθε σπίτι. Εκατοντάδες εκ/ρια φωτογραφίες τραβήχτηκαν και τυπώθηκαν από ανθρώπους που είχαν "το ίδιο κοινό πάθος" για τη φωτογραφία. Όμως, δεν ισχυριζόντουσαν ότι είναι "φωτογράφοι", ούτε απαιτούσαν κανένα είδος αναγνώρισης γι' αυτή την ασχολία τους, ούτε περίμεναν να ζήσουν από αυτό.
Αν ζητάει κάποιος από εμένα να σοβαρευτώ, τότε ατύπως το ζητάει από όλους αυτούς. Επίσης, το ζητάει από τους μαθητές ΟΛΩΝ των καλλιτεχνικών ειδικοτήτων που ανέφερα, οι οποίοι καλούνται να παραδώσουν δικό τους έργο, από τον πρώτο μήνα σπουδών και δεν προβιβάζονται αν δεν το κάνουν (άσε που πέφτει και καζούρα).
Δυστυχώς για 'σένα αγαπητέ Gregg, είμαι πολύ καλά διαβασμένος: αντί να κάνεις υποδείξεις, ψάξε καλύτερα πόσοι από τους μεγαλύτερους μουσικούς της ροκ (ειδικά στην Αγγλία) είναι απόφοιτοι σχολών καλών τεχνών, κοίτα πόσες μπάντες σχηματίστηκαν ακριβώς σε αυτό το πανεπιστημιακό πλαίσιο, ανναρωτήσου με ποιες αρχές γαλουχήθηκαν και ποιες απαιτήσεις είχαν από τον εαυτό τους... και μετά... εδώ είμαστε, αν έχεις απορίες.
Τρεις πολυ ομορφα γραμμενες και ενδιαφερουσες παραγραφοι.
Αλλα δε δινουν καμμια απαντηση στην παρατηρηση μου πανω στο οτι υπαρχει τεραστια διαφορα στο να κανεις ζωγραφικη, στο να κανεις μουσικη και στο να κανεις γλυπτικη και στο τι σημαινει "παραγω εργο" (και με ποια μεσα) σε καθε μια απο αυτες τις μορφες τεχνης.