Εν αρχή ην...Ο Charles Mingus.
Επιθετικό παίξιμο, με τόνους αρμονίας, απίστευτα έξυπνος και κυκλοθυμικός.Μαζί με τους Ron Carter, Dave Holland ήταν αυτοί
που εισήγαγαν το κοντραμπάσο και την αξία του στην jazz ,και άφησαν στην άκρη τα κλισέ ότι το μπάσο απλά συνοδεύει σε μια μπάντα..
Οι δικές μου επιρροές (τις έχουμε πει ίσως, αλλά αξίζει άλλη μία αναφορά),είναι αρκετοί σύγχρονοι μπασίστες.
Stanley Clarke,φοβερές μπασογραμμές,πιστός στην αρμονία και την εξέλιξη που ακολουθεί το εκάστοτε κομμάτι.Οι γραμμές του δεν οδηγούν συνήθως πουθενά,κι αυτό με τρελλαίνει.Αυτός κυρίως με έχει επηρρεάσει και έχω υιοθετήσει ένα πιο 'κιθαριστικό' στυλ τα τελευταία 3 χρόνια περίπου. :roll:
Jaco Pastorius,επειδή πήρε αυτά που έπαιζε ο Jamerson και τα πήγε εκεί που είναι τώρα..
Μarcus Miller,απίστευτος ήχος,ουσιαστικό παίξιμο,ηγέτης. :wink:
James Jamerson & Aston "Familyman"Barrett.Πανέξυπνες μπασογραμμές και οι 2,μόνο και που τις σκέφτηκαν είναι για μένα κορυφαίοι.
Victor Wooten,επειδή μελετάω τις τεχνικές του κυρίως, αλλά είναι και από τους πιο ουσιαστικούς παίχτες στον κόσμο για μένα.Έχει πάει το όργανο πολύ μπροστά.Έχω ακούσει ηχογραφήσεις του από Νέα Υόρκη και έχω πειστεί πως είναι μεγάαααλος μάστορας του μπάσου..
Απο εκεί και πέρα,πολλοί και διάφοροι.Enstwhile (Who),John Paul Jones,John Pattitucci,Steve Bailey κ.α. ... :D