Η φάση με τα τα χέρια που κολλάνε στα πλήκτρα μου θύμισε μια παλιά ιστορία με την ακριβώς αντίθετη κατάσταση, πλήκτρα δηλαδή που πάνω τους τα χέρια/δάχτυλα γλιστρούσαν, και συγκεκριμένα τα δικά μου δάχτυλα. Κάπου στα μέσα των '80s είχα ένα Yamaha PSR 70, το πρώτο μου ηλεκτρονικό keyboard. Φοβερό για την εποχή του, όταν το πρωτοείδα στο υποκατάστημα της Yamaha το ερωτεύτηκα, και χρειάστηκε πολλή δουλειά για να πείσω τον πατέρα μου να μου το αγοράσει. Αργότερα έπαιξα με ένα Kawai SX-240 και ένα Yamaha DX21 και κόλλησα με τα synths, και το PSR 70 πουλήθηκε σε έναν φίλο μου.
Ο Μανώλης δεν ήξερε να παίζει νότα, αλλά γούσταρε τα "αρμόνια" και έτσι το αγόρασε για να ακομπανιάρει τον πατέρα του που έπαιζε μπουζούκι. Του το πουλάω λοιπόν και μετά από κάνα 4μηνο πάω σπίτι του. Με πάει στο δωμάτιο που είχε το PSR και αρχίζει να μου παίζει κάτι πανηγύρια. "Ήδη αρχίζω να παίζω σόλα Κώστα" μου λέει, "αλλά το χέρι μου δεν πάει ακόμα πολύ γρήγορα, μπορείς να μου δείξεις 2-3 πραγματάκια?" "Ευχαρίστως" του λέω. Πάω και κάθομαι λοιπόν στο PSR, ακουμπάω τα πλήκτρα και παθαίνω σοκ. Τα δάχτυλα μου γλιστρούσαν απίστευτα, δεν μπορούσα να σταυρώσω νότα.
- "Ρε Μανώλη, τι στον έχεις κάνει στα πλήκτρα και γλιστράνε έτσι?" ?
- "Τα έχω αλείψει με λάδι ρε, έτσι παίζω γρηγορότερα σόλο."
Τα είδα όλα λαίμαι!
Το αποκορύφωμα της βραδιάς ήταν όταν πάνω στο κρεβάτι του είδα μια κασέτα του Τερλέγκα που είχε αγοράσει πρόσφατα, και κάτω από τον τίτλο έγραφε "liFe ηχογράφηση". Πριν κάποια χρόνια την είχα θυμηθεί και προσπάθησα να τη βρω στο google, αλλά μάταια. Δυστυχώς δεν θυμάμαι τον τίτλο, μόνο αυτό το "liFe" μου έχει μείνει χαραγμένο στο μυαλό.?