Τελικα ποσο σημαντικο ειναι να εχουμε καλο ηχο? Μηπως ειναι εξισου σημαντικο να εχουμε και ποικιλια σε ηχους? Αλλαζει ο τροπος παιξιματος και το τι παιζουμε, οταν αλλαζει και ο ηχος?
Ας αραδιασω καποιες σκεψεις μου καθως προκειται για ενα φαινομενο που παρατηρω καιρο τωρα. Αναλογα το τι ηχο εχω θα παιξω και με αναλογο υφος. Στο ιδιο τραγουδι, εαν επιλεξω να παιξω σολο με clean, θα παιξω εντελως αλλα πραγματα, σε σχεση με το να εχω ηχο με ελαφρυ breakup. Με βαρυ overdrive παλι διαφορετικο. Και δεν ειναι κατι προμελετημενο, πολλες φορες. Ή στο σπιτι οταν κανω χαβαλε και εχω μπλουζαρικο ηχο, παιζω μονο μπλουζ. Οταν εχω distortion παιζω μονο hard rock. Οταν εχω καθαρο ηχο παιζω εντελως ασχετα.
Λες και, ακουγοντας τον ηχο που εχω μαγειρεψει, το μυαλο υπαγορευει να παιξει με συγκεκριμενο τροπο. Πριν λιγες ημερες αγορασα το πρωτο μου fuzz (dod carcosa) και επαιξα ενα σολο στην προβα, στο in bloom, που δεν εχω ποτε παιξει με τετοιο τροπο. Ο ηχος του fuzz σα να μου "ξεκλειδωσε" καποια νοτες κρυμμενες στο υποσυνειδητο. Δεν λεω οτι ηταν και κανα σπουδαιο σολο, αλλα ηταν εντελως διαφορετικο απ' οτι παιζω και μου αρεσε πολυ το γεγονος. Διοτι εαν κατι εχω βαρεθει ειναι να με ακουω να παιζω τις ιδιες και τις ιδιες νοτες, με τους ιδιους και τους ιδιους ηχους. Νομιζω αυτο ειναι ενα ειδος εξελιξης.
Και εαν θελω να το προχωρησω κι αλλο, θα ελεγα οτι εαν δεν ειχα στην διαθεση μου τοσους ηχους, δεν θα ειχα ουτε τη μιση εξελιξη απο αυτη που εχω.