Να είσαι καλά Δημήτρη! Είναι όπως τα λες. Κατά καιρούς, μεχρι και σήμερα, σε πρήζω είναι η αλήθεια. Αρχίζω, σιγά σιγά, και βρίσκω τον τρόπο να εκφράζω με νότες αυτό που φαντάζομαι. Μακάρι να φτάσω στο σημείο που μόνο η φαντασία θα είναι ο περιορισμός μου.
Όταν αγαπά κανείς αυτό που κάνει, και το έχει πάρει λίγο στα σοβαρά, τότε είναι θέμα χρόνου να αποδώσουν καρπούς οι προσπάθειες του. Ισχύει για τα πάντα, πόσο μάλλον για τη μουσική.