gkourmoul1

@kospas12345 Εάν δεν έχεις αγοράσει ήδη, τσεκαρε αυτή... https://smart.noiz.gr/details.php?id=512766

Είναι και πολλές σειρές που στο πρώτο επεισόδιο τα δίδουν όλα, με τον υπόλοιπο κύκλο να σέρνεται. Αλλά όντως έχει πολλές σειρές που οι κύκλοι συνεχίζουν, με το σενάριο/παραγωγή να παραμένουν προσεγμένα. Δυστυχώς, είναι μειοψηφία.

Συμφωνώ, η ακρόαση δεν θεωρείται ολοκληρωμένη. Βέβαια, δεν έχω φτάσει στο σημείο να τη βρίσκω με το "λαλαλα", ακόμα τουλάχιστον ?. Οι λέξεις που εκφέρουν οι τραγουδιστές είναι σημαντικές για μένα, όχι για το νόημα τους (σε καμία περίπτωση), αλλά ως ένα μέρος του κομματιού. Σαν μια φράση κιθάρας, που δεν θα ήθελες να ακούσεις άλλη στη θέση της. Δεν είναι επιλογή μου να μην με ενδιαφέρει ο στίχος. Δεν είναι κάτι που θα μπορούσα να κάνω, αλλά το αποφεύγω. Ή το ΄χει, ή δεν το 'χει κάποιος να ακούει τους στίχους σε ένα κομμάτι. Δεν σηκώνει εκπαίδευση, όπως το να καταλαβαίνεις την αρμονία. Απλά δεν συγκεντρώνομαι να ακούσω τι λεει ο στίχος, διότι δεν θα ακούσω τη μουσική. Και ακαπέλα να μου τραγουδήσει κάποιος κάτι, θα ακούω τις λέξεις, αλλά μόλις τελειώσει το τετράστιχο, δεν θα ξέρω για τι μιλούσε. Τη μελωδία και ερμηνεία, όμως, θα τη θυμάμαι για καιρό (εάν είναι καλή).

Μα δεν είπε κανείς ότι δεν έχει ενδιαφέρον η σωστή τεχνική στο βιμπρατο...

Της μαθαίνει σωστό βιμπρατο. Το κόλπο είναι στον καρπό ?

Προφανώς, υπάρχουν διάφορες κατηγορίες ακροατών, οι οποίοι επεξεργάζονται/αντιδρούν διαφορετικά στα μουσικά ερεθίσματα. Και εγώ φουλ Χιώτη έπαιζα, τυχαίο? ?

Ίσως και να μην έχω εκφράσει σωστά την σκέψη μου. Δεν το είχα και πότε αναλύσει/φιλοσοφήσει έως τώρα. Τα κομμάτια που μου αρεσουν, μου αρέσουν διότι η μουσική τους μου ξυπνά συναισθήματα. Ο ήχος τους, οι αλλαγές αρμονίας, η φωνή του τραγουδιστη, οι νότες του σόλο κλπ, είναι στοιχεία που ο οργανισμός μου αντιδρά. Ανάλογα τη φάση που βρίσκομαι, θέλω και την ανάλογη μουσική υπόκρουση. Το μη "σοβαρός" ακροατής πάει στο γεγονός ότι δεν ξέρω τι λέει, ποιος το λέει, τι αλλά καλά έχει πει, πόσα διαζύγια έχει πάρει κλπ. Δεν υπήρξα ποτέ ψαγμενος ακροατης.

Μέχρι και σήμερα, δεν υπήρξα ποτέ σοβαρός ακροατής μουσικής. Επέλεγα και επιλέγω μουσική βάσει του mood που μου προκαλεί. Δεν ακούω/διαβάζω στίχο για κανένα κομμάτι. Δεν ξέρω καν για τι πράγμα μιλάει, ακόμα και τα ελληνικά. Μπορεί να τύχει να πρέπει να τα τραγουδήσω, αλλά δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάνε. Δεν με ενδιαφέρει, και ποτέ δε με ενδιέφερε. Η μουσική, η ενορχήστρωση, η φωνή, το γενικότερο mood είναι που μου "μιλάνε". Αυτό μόνο ακούω και το κάνω όταν είμαι στο αμάξι ώστε να "φτιαχτώ" μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου. Όταν έχω νεύρα θα βάλω μεταλ. Όταν θέλω να χαλαρώσω θα βάλω gilmour ή camel. Οταν μυρίζει καλοκαίρι θα βάλω reggae. Όταν θέλω να προβληματιστώ θα βάλω depeche mode. Όταν έχω όρεξη θα βάλω Gary Moore, κοκ. Δεν έχω εμβαθύνει σε κανένα είδος μουσικής. Ακόμα και συγκροτήματα ή καλλιτέχνες που μου αρέσουν, θα ακούσω επιλεγμένα κομμάτια και, πιο σπάνια, άλμπουμ ολόκληρα. Τελευταία 30 χρόνια αναμασάω τα ίδια και τα ίδια, με ελάχιστες προσθήκες. Είναι κάτι που μου το "έχω παράπονο", καθώς υπάρχουν τόσα πολλά ωραία είδη μουσικής, αλλά εάν δε νιώθω ανάγκη για κάτι, γιατί να πιεστώ. Εν ολίγοις, τι μου αρέσει να ακούω? Μπορώ να ακούσω τα πάντα εφόσον το mood μου είναι συγχρονισμένο με το mood της μουσικής που θα ακούσω. Δεν συμβαίνει συχνά, γι' αυτό και έχω το στικάκι στο αμάξι, ώστε να μην χρειάζεται να ψάχνομαι... Κάτι ανάλογο συμβαίνει και όταν παίζω μουσική. Ανάλογα το mood, έρχεται και το παίξιμο, ο ήχος και οι νότες.

Ο Πορτοκάλογλου παίζει πρωτίστως tele. Τις gretcsh τις έχει για δευτερες...?

Και εννοείται ότι με την gretcsh δεν θα έχεις σκοτεινό και μπουκωμενο ήχο, αλλά φωνεινο, διαυγη, γλυκό και με μπόλικη λεπτομέρεια. Και ακούγεται και πολύ ωραία ακουστικά (σε σχεση με άλλες), καθώς το σώμα είναι chambered.

Στο pc δεν μου εμφανίζεται καθόλου το θέμα με τα digital profiles, ενώ στο κινητό κανονικά...

Και άλλοι ακόμα δεν είχαμε δει το φως του ήλιου....

Μακάρι να μπορούσες να δοκιμάσεις την ΗΗ τελεκαστερ που σου προτείνει ο superfunk. Είναι εξαιρετική η 5230t. Έχω την 5222 και την αναβάθμισα με τους μαγνήτες που φορά η 5230Τ. Πρόκειται για την ίδια κιθάρα, με double cut, χωρίς bigsby, και με broadtrons αντί filtertrons. https://www.noiz.gr/community/forums/topic/59703-gretcsh-g5222-electromatic-in-depth-review/

Schecter pt

Εμενα μου αρέσει αυτη...

Και μόνο η σκέψη αυτή φτάνει, δεν φταίει το κινητό σου... ?

Xiaomi/chrome Γιάννη, επίσης, δεν δουλεύει ο messenger στις αγγελίες. Λαμβάνω ειδοποίηση για απάντηση (μέσω email), αλλά η απάντηση δεν έρχεται στον messenger.

Καταλυτικός παράγων... Με τα τσιγάρα να δεις τι κάνουν. Το άχτι τους βγάζουν....

Και εσύ για τελεκαστερ ψάχνεις?? (Τα λέω εγώ αλλά δεν ακουν. Τεσπά... Γύρνα το κινητό σου σε οριζόντια θέση, και θα εμφανίσει το κουμπί αναζήτηση.)

Αυτά τα εφαγα το απόγευμα... Και να έχω πιει, πιστεύεις ότι θα το θυμάμαι? Συνήθως, οπότε φτάνω στις τεκιλες, έχει αδειάσει η υπόλοιπη κάβα...

Έχω ήδη ανοίξει ψυγείο και ψαχνω ρακομεζεδες...

Τουρσί είναι τούτο??

Ηχητικά έχουν όλες μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα. Το βασικό είναι να σου αρέσει η εμφάνιση και να είναι άνετη στο χερι. Τα του ήχου όλα φτιάχνουν. Οι Η7 και L7 έχουν κοντή κλιμακα. Ο ήχος είναι με περισσοτερα μεσαία και λιγότερο πριματες. Οι στρατοκαστερ και τελεκαστερ είναι πιο πριματες, αλλά αυτό δεν τις κάνει λιγότερο "γλυκές" με το σωστό παίξιμο. Κατά τη γνώμη μου, οι κιθάρες με μονους μαγνήτες έχουν πλεονεκτημα στο ρυθμικό παίξιμο, καθως είναι καθαρότερες και ακούγονται κάπως καλυτερα μέσα στο μιξ. Σηκώνουν περισσότερα εφέ χωρίς να λασπωνει ο ηχος.

Το ανέφερα σαν ακραίο παράδειγμα. Και rosewood όταν ακουμπω, πάλι με "ενοχλεί". Έχει medium jumbo που το δάκτυλο βρίσκει παντού, και medium jumbo που κάνει τα bends παιχνίδι. Μάλλον όλα τα νούμερα από vintage μέχρι jumbo τα ονόμασαν medium jumbo...

Έχω πάθει φρικη με μια τελε που είναι gloss η ταστιέρα. Λίγο bend να κάνω, κολλάει το δάκτυλο πάνω της, τόσο όσο χρειάζεται ώστε να μου στερεί τη χαρά... Κατά τα άλλα, έχει τον καλύτερο ήχο.... Με την πρώτη ευκαιρία θα αφαιρέσω το πολυουρεθανικο αυτό φιλμ, μπας και ...