harilatron

yameth, ευχαριστώ για την πρόταση. :lol: Εγώ πάλι δεν βλέπω τίποτε το πολιτκό ούτε το μεμπτό σε κάτι τέτοιο. Σε όλα τα fora γίνονται αντίστοιχες "ψηφοφορίες". :wink: Λοιπόν στο δια ταύτα. Αμα με ψηφίσετε, θα ρίξω το ΦΠΑ στο 8% για τα μουσικά όργανα, θα διορίσω όλους όσους έχουν πτυχίο μουσικής στο δημόσιο, θα καταργήσω τις εξετάσεις για τα Πανεπιστήμια, θα καταργήσω τα διόδια, και θα ολοκληρώσω την εκτροπή του Αχελώου. :lol: :lol: :lol: Θα δουλέψω με ορίζοντα δύο τετραετιών βέβαια. 8)

Πολύ "διαβασμένο" σε βλέπω vrass!! :lol: :lol: Είναι και πανάλαφρη. Εγώ για να πώ την αλήθεια όταν την αγόρασα ('90?) δεν ήξερα ότι έχει και όνομα.... Για την κουλαμάρα που λέει ο boukaw την αγόρασα :lol: Μετά την άνθιση του internet το πληροφορήθηκα.. :wink: :wink: :wink: Το λεπτό μανίκι δεν με πειράζει. Ίσως επειδή σε αυτή την συγκεκριμένη κιθάρα είχα "λιώσει" στις κλίμακες και στις ασκήσεις προ δεκαπενταετίας. Παρόλο που δεν παίζω και πολύ μ' αυτήν* εδώ και κάμποσα χρόνια , εξακολουθώ να νοιώθω μια οικειότητα με τα λεπτά μανίκια / flat ταστιέρες. Πάντως αυτή η RG-2620 CBK που προτείνει ό mixlad41 φαίνεται καλό όργανο. 5 piece μανίκι! Και δεν πιστεύω να είναι και τόσο λεπτό.... (Πέρασε η μόδα τους.) Σε αυτά τα λεφτά (1200 Ευρώ) βέβαια οι επιλογές είναι πολλές. Και σε όσες ibanez έχω πιάσει δεν έχω δει ψεγάδι κατασκευαστικό. Japan είναι η συγκεκριμένη? * Έχει βγεί όμως από τη φωλιά της για μια "ειδική" ηχογράφηση..αναμείνατε

Η ξεγύμνωσε το παλιό να δεις που πήγαινε τι, ή ακόμη καλύτερα βρες με ένα πολύμετρο που πηγαίνει το κάθε καλώδιο. (Τσεκάροντας το κομμάτι του καλωδίου που αφαίρεσες μαζί με το παλιό jack)

Με τι παπούτσια τη συνδυάζεις για βραδυνή έξοδο kwstas? Δετά ή γόβες?

Ένα θέμα που ανακύπτει συχνά με του ενισχυτές, ειδικά με τους λαμπάτους όπου η ένταση έχει άμεση σχέση με τον αποδιδόμενο τόνο είναι οι αλλαγές της χροιάς όταν ανεβοκατεβάζουμε εντάσεις. Για μένα πάντα ήταν απαίτηση η "φορητότητα" του ήχου μου σε διάφορες εντάσεις και καταστάσεις και γι αυτό μου φαινόταν ελκυστική η ιδέα του full range ηχείου ή του solid state τελικού + καμπίνα. Solid state που λειτουργεί σε μικρό κλάσμα της ονομαστικής του ισχύος ώστε να παραμορφώνει ελάχιστα, και όλα τα "γκάζια" από πετάλια / πεταλιέρες. Αναμφίβολα, παρά τα πολλά πλεονεκτήματά της αυτή η προσέγγιση έχει το βασικό μειονέκτημα ότι ο ήχος κάποιες φορές χάνει σε "αυθεντικότητα" ή σε αίσθηση. Προσωπικά έχω επιλέξει να κάνω αυτό το συμβιβασμό και να δουλέψω με πολυεφφέ. Με το παραπάνω σκεπτικό axelakos, θα έπαιρνα ένα δυνατό - καθαρό ενισχυτάκι με πολλή ισχύ ώστε να χρειάζεται να παίζω στο 2 ή στο 3. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορείς να παίζεις και με άλλους χρησιμοποιώντας ήχους που φτιάχνεις στην πεταλιέρα. Και είτε παίζεις "στο 1" μόνος σου είτε "στο 4" μαζί με άλλους ο ήχος θα είναι πάνω - κάτω ο ίδιος. Από την άλλη όμως το epiphonάκι θα σου δώσει πιο άμεση εικόνα για το τι είναι αυτό το πράγμα που προσπαθούν να μιμηθούν οι πεταλιέρες. Ακόμη, θα μάθεις να παίζεις καλύτερα αν βυσματώνεις την κιθάρα σε ένα ενισχυτάκι και ακούς κατ ευθείαν τι παίζεις, παρά σε μία πεταλιέρα που τα εφφέ καλύπτουν πολλές φορές τις μικροατέλειες του παιξίματος. Δυστυχώς, στην κατηγορία των 100 Ευρώ το μόνο που μπορεί να αναπαράξει με ακρίβεια την έξοδο από τις διάφορες πεταλιέρες είναι τα ακουστικά. Επίσης τα διάφορα ενισχυτάκια σε αυτήν την κατογορία τιμής μάλλον δεν είναι και πολύ πάνω από αυτό που ήδη έχεις. Εκφράζω τους παραπάνω προβληματισμούς γιατι κανείς δεν μπορεί να σου υποδείξει ακριβώς τι πρέπει να κάνεις. Συνοπτικά: Για εκμάθηση κιθάρας: Σκέτο ενισχυτάκι. Για χαβαλέ/ πειραματισμό με extreme ήχους με λίγα λεφτά: Πεταλιέρα. (προσοχή μελέτη με καθαρά) Μήπως λοιπόν για αρχή να πάρεις σκέτη την korg, να την βάλεις στον ενισχυτή που έχεις και αν κάποιια στιγμή θέλεις κάτι παραπάνω να πας σε κάποιoν καλύτερο? Εν τω μεταξύ μπορεί και να γίνεται να δώσεις λίγα παραπάνω λεφτά από όσα κάνει ο μικρός epiphone και να πας για κάποιον από αυτούς που προτάθηκαν.

Ναί...μετά το φαντάστηκα... :oops:

Photos γρήγορα. :wink: :wink: :wink:

Με γεια! :wink: Αν και δεν είμαι φαν του άσπρου στις κιθάρες (μου θυμίζουν είδη υγιεινής :lol: ) οφείλω να παραδεχτώ ότι η συγκεκριμένη με τα μάυρα ηλεκτρικά και το κατάμαυρο (stained? ebonizer?) rosewood φαίνεται πολύ ωραία. :wink: :wink: :wink: Μα 2 srtring trees?

Προσωπικά προτείνω (αφού είναι να παίζεις από το "Guitar Rig 2 στο cubase τις indie rock ίδέες" σου), να πάρεις ένα ΗΒ για το bridge και να πας την κιθάρα σε ένα μάστορα για ποτενσιόμετρα / καλωδιώσεις. Και στην τελική, πάρε αλλον έναν για το neck και ζήτα από το μάστορα να βάλει ένα διακοπτάκι για να μπορείς να τον κάνεις split. Με την ευκαιρία ας σου κόψει και ένα καινούριο nut. Παρεπιπτόντως οικονομία (με αποτέλεσμα τις φτηνές) στις κιθάρες γίνεται στα εργατικά, στο φινίρισμα, στα hardware και στα ηλεκτρικά. Θεωρώ ότι η συζήτηση για τα ξύλα εν προκειμένω είναι εντελώς φιλολογική. Εννοώ ότι αν πάρεις καινούρια κιθάρα με καλούς μαγνήτες μέχρι 400 ευρώ μην περιμένεις ότι θα έχει τίποτε διαφορετικό ώς προς τα ξύλα (σε ποιότητα) από αυτό ήδη που έχεις. Δηλαδή οτι το γεγονός ότι τα ξύλα σου ανήκουν σε μία φτηνή κιθάρα δεν σημαίνει ότι είναι κατ' ανάγκη και τα χειρότερα. Δεν υπάρχουν ακριβά και φτηνά κιθαρόδεντρα. Κακοτεχνίες, βιαστικές δουλειές και ευτελή εξαρτήματα είναι αυτά που χαρακτηρίζουν τις περισσότερες φτηνές κιθάρες.

Προφανώς δεν μπορούμε να είμαστε απλοί ακροατές ,λόγω της οικειότητας με τη γέννεση του ήχου που ακούμε. Αυτό μήπως σκοτώνει σε κάποιο βαθμό τον αυθορμητισμό μας? Υπάρχουν πολλά πράγματα να θαυμάσει κανείς σε ένα άκουσμα: τη σύνθεση, τους μουσικούς, την ενορχήστρωση, την παραγωγή κλπ κλπ. Και όσο περισσότερα καταλαβαίνει κανείς, τόσο πιο πιθανό είναι να ανιχνεύσει κάτι το αξιόλογο που θα διαφύγει από τον μη-ειδικό ακροατή. Αυτό μπορεί να είναι η πρωτοτυπία της σύνθεσης οι επιλογές της ενορχήστρωσης κλπ κλπ. Επιπλέον υπάρχει και το στοιχείο της ταύτισης μεταξύ του ακροατή μουσικού και του μουσικού που εκτελεί σε ανθρώπινο επίπεδο. Η ταύτιση αυτή μπορεί να λειτουργήσει ισχυρότερα όταν αυτός που ακούμε μας είναι συμπαθής για οποιοδήποτε λόγο: Επειδή είναι πολύ διαβασμένος, ειπειδή είναι καλό άτομο και δώρισε λεφτά στο ίδρυμα προστασίας της φώκιας, επειδή πολιτικά εκφράζει κάτι με το οποίο συμφωνούμε, επειδή μας μοιάζει στη φάτσα ή για πολλούς άλλους λόγους. Όποιος συνδυασμός αγγίζει τον καθένα. Όλα λοιπόν τα παραπάνω συντελούν στο να μας αρέσει ή να μη μας αρέσει κάτι που ακούμε. Και πραγμάτικά δεν ακούμε απλώς. Ακούμε, παρακολουθούμε συμμετέχουμε νοητικά και είτε τη βρίσκουμε είτε δεν τη βρίσκουμε. Είναι λάθος να προσπαθούμε να στηρίξουμε την προτίμησή μας με επιχειρήματα σχετικά με την τεχνική αρτιότητα του μουσικού, την πολυπλοκότητα της σύνθεσης και άλλα "αντικειμενικά κριτήρια", γιατί τότε θα ήταν δεδομένο το πρέπει να μας αρέσει και τι όχι. Φανταστείτε ένα κακαμαθημένο αλλαζονικό σπυριάρικο κ***παίδι που παίζει (και ξέρει) παπάδες. Προσωπικά δεν έχω όρεξη (και νομίζω κανένας) ούτε να το ακούσω ούτε να καταλάβω τι προσπαθεί να πει. Προτιμώ να ακούσω τα ίδια πράγματα από ένα μουσικό που με την πορεία του και τη στάση του δείχνει ότι σέβεται αυτό που κάνει και εσένα που τον ακούς. Ας είναι η σύνθεση/εκτέλεση ισάξιες. Προτιμώ να ακούσω το δεύτερο. Και ας παίξει και μία νότα λιγότερη ή λιγότερο εμπνευσμένη.

Ασφαλώς μπορείς να κάνεις αυτό που λέει ο jmone αλλά μην περιμένεις να παίξει τέλεια αμέσως... Θα θέλει να αφιερώσεις λίγο χρόνο να βελτιστοποιήσεις τα patches σου για το συγκεκριμένο τελικό - καμπίνα. (H τέλος πάντων ότι έχει ο συγκεκριμένος ενισχυτής μετά το return).

και δες και αυτό που μόλις έγραψα, για να μην το κάνω copy-paste. :wink: :wink: http://www.noiz.gr/postp102791.html#102791

zade, η πρόταση δεν είναι πολύ κατανοητή. Ο κανόνας λέει ότι αν είναι να παίζεις σε ενισχυτή και καμπίνα (και όχι να ηχογραφήσεις DI) κλείνεις τις προσομειώσεις cabinets γιατί η προσομοίωση μπορεί να "κόβει" συχνότητες εκεί που έχει και η πραγματική καμπίνα κάποιο βύθισμα (ή το ανάποδο) και το αποτέλεσμα να είναι περίεργο καθώς θα κινείσαι σε όλο το φάσμα των συχνοτήτων του οργάνου. Επίσης προσέχεις τις στάθμες σου να μην είναι πολύ διαφορετικές (ει δυνατόν να είναι ακριβώς ίσες) από το καθαρό σήμα αν είναι να "μπείς" σε ενισχυτή. Αν είναι να μπείς σε τελικό μπορείς να φέρεις τις στάθμες σου ώστε να μην παραμορφώνουν τα καθαρά ενώ τα γκάζια μπορείς να τα έχεις και λίγο πιο πάνω για να σου συνεισφέρει βρώμα και ο ενισχυτής. Σε κάθε περίπτωση για κάθε διαφορετικό ενισχυτή χρειάζεται να αφιερώσεις λίγο χρόνο να "τριμάρεις" τα preset σου.

Μα τώρα τι μαγνήτες έχει? Είναι αυτή με τους 2 humbuckers? Κυκλοφορούν κάμποσοι Jeff Beck μεταχειρισμένοι γύρω στα 50 Ευρώ. Μπορείς να βάλεις έναν τέτοιο στη γέφυρα και κάτι διαφορετικού προσανατολισμού στο neck.

Αν βγάλεις τις χορδές και βάλεις κάποια ταινία κάτω από τη ρωγμή δε θα κάνει??Έτσι λογικά θα σταθεροποιηθεί "κάπως" η ρωγμή για τον ήχο δεν ξέρω όμως Μπά, η σωστή δουλειά είναι αυτή που γράφει ο Γιώργος (JOJOS), η απλή είναι αυτή που γράφω παραπάνω. Τώρα που το σκέφτομαι, αν βάλεις απλώς λίγη atlacol να ποτίσει καλά η ρωγμή πριν την ισιώσεις και μετά την αφήσεις να στεγνώσει σκουπίζοντας όση περισσέψει, μπορεί και να μην χρειαστεί τίποτε άλλο.

Δοκίμασε πάντως να τα φέρεις στη θέση τους τα 2 ξύλα "με τρόπο" πριν κολλήσεις κάτι από πάνω. Δηλαδή βγάλε χορδές, και βάλε κάτι μέσα και προσπάθησε να σπώξεις το βυθισμένο τμήμα στη θέση του. Αν έχει βυθιστεί το μεγάλο κομμάτι (που είναι και το πιο πιθάνό, αυτό σημαίνει ότι έχει κατέβει και η γέφυρα (καβαλάρης εν προκειμένω). Μπορεί να ταστάρει λίγο κλπ. Ενδεχομένως ένας τρόπος να το "φέρεις" είναι να κόψεις ένα κομμάτι ξύλο (π.χ. από σκουπόξυλο) ακριβώς όσο η εσωτερική απόσταση του μπροστινού καπακιού από το πίσω και να το βαζεις αρχικά λοξά από μέσα και να το σπρώχνεις μετά για να γίνει κάθετο. Δείχνει σαν να έσπασε και να σφήνωσε στην καινούρια θέση. Μπορεί με λίγη προσπάθεια από μέσα να έρθει στη θέση του. Θα φαίνεται και πολύ λιγότερο η ρωγμή. Μετά μπορείς να βάλεις και το αυτοκόλητο που λέει ο φίλος. Αν το κολλήσεις πριν γίνουν τα 2 κομματια σαν 1, δεν θα πιάσει σωστά, θα κάνει ζάρες κλπ. Πριν βάλεις το πλαστικό βεβαιώσου ότι δεν υπάρχουν ξυλαράκια και τρίμματα από βερνίκι ακριβώς στη "ραφή" που να προεξέχουν από την επιφάνεια και τα οποία ενδεχομένως θα εμποδίσουν το film να κολλήσει τέλεια.

Τα δύο κομμάτια βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο (δηλαδή έχουν απομακρυνθεί τα δύο κομμάτια) ή το ένα έχει βυθιστεί μέσα σε σχέση με το άλλο? Αισθητικά πάντως είναι λίγο δύσκολο να συνέλθει χωρις κανονικό μάστορα και τρίψιμο- ξαναφινίρισμα. Το θέμα είναι αν μπορείς να σταθεροποιήσεις την κατάστυαση εσύ (ή κάποιος μάστορας καλύτερα) για να μην αποτελειωθεί η ρωγμή και προχωρήσει. Εναλλακτικά γέμισέ την αφρό πολυουρεθάνης, πάρε ένα πριονάκι και και κάνε την flying V :oops:

Αγούγεται αισθητά η διαφορά όταν παίζεις?

Προσωπικά - το ξέρετε ήδη μάλλον άλλωστε- συμπαθώ κάθε τι το καινοτόμο και ως επακόλουθο και τα ψηφιακά κιθαρομπλιμπλίκια. Και όπως έχω ξαναπεί, θεωρώ ότι σε λίγα χρόνια τα μικρόφωνα θα φύγουν μπροστά από τους ενισχυτές, η εν πάσει περιπτώσει θα είναι η εναλλακτική και όχι η τυπική προσέγγιση. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους δεν έχει γίνει ακόμη αυτό, οι οποίοι θεωρώ ότι είναι κυρίως οικονομικοί παρά τεχνολογικοί. Μπορεί να μην ακούγονται τέλεια -ακόμη- αλλά προς τα εκεί φαίνεται να πηγαίνει το πράγμα.

Και βέβαια το αν αξίζει να αποκαλύψεις τα στοιχεία σου κάνοντας μύνηση εξαρτάται και από το ΤΙ εμφανίζεσαι να κάνεις στο video. :lol: :lol: :lol:

Καλά θα το ψάξω...Έχεις δίκιο, μπορεί να μην είναι top το AVG αλλά το συγκεκριμένο μηχανάκι δεν έχει και πολύτιμα αρχεία. Λειτουργεί σαν υπολογιστικός διεκπεραιωτής. Βάζω εκεί να τρέχουν εξομοιώσεις που κάνουν ώρες (ή και μέρες) να τρέξουν για να μην δεσμεύω άλλο μηχάνημα. Δηλαδή και να αρπάξει τίποτα σοβαρό, το μόνο που χάνω είναι ο χρόνος για format / επαναγκεταστάσεις. Για τον παραπάνω λόγο έχω βάλει το AVG, επειδή μου είπαν ότι είναι το "ελαφρύτερο".

Πέστα ρε boukaw7. @mij, σχετικά με την φράση που επικαλείσαι: έχω να πω ότι κάποιος μπορεί να την εκλάβει ως " Δεν έχετε "ξεκουφαθεί" ακόμα, γι αυτό δεν καταλαβαίνετε τι παίζει με τον "τάδε", και κάθεστε και μιλάτε αντί να μπείτε στην τρύπα σας να μελετήσετε" Για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι το είπες έτσι, ούτε ότι προσωπικά το εκλαμβάνω έτσι. Προσπαθώ μόνο να δείξω από που μπορεί κάποιος να οδηγηθεί σε παρεξήγηση :wink: Παρεπιπτόντως, -αν και προσωπικά είμαι μουσικά απαίδευτος με την έννοια των σπουδων- δεν υποτιμώ καθόλου την αξία της μελέτης και των σπουδών.

wasted_sunsets, ήταν λίγο απότομη η τοποθέτησή μου - συμπάθα με. Και συμφωνώ ότι δεν είναι το ίδιο να κλέβεις μία τσάντα πατάτες με το να αμελείς να πληρώσεις το μερτικό σου σε πνευματικά δικαιώματα (παρεπιπτόντως, διανοητική ιδιοκτησία είναι ο "νέος" σωστός όρος). Στη μία περίπτωση είναι άμεση απώλεια, στην άλλη διαφυγόν κέρδος. κακά τα ψέματα όμως. Δύο πράγματα οδηγούν στην πειρατεία: Η ανωνυμία και η απαξίωση του μηχανισμού της νόμιμης διάθεσης του προϊόντος. (Έλα μωρε, οι εταιρείες είναι κακές, τρώνε τα λεφτά των δημιουργών, ας τους κλέψω κι εγώ λίγο να αισθανθώ για μια στιγμή Ρομπέν των δασών.) Νομίζω η βασική διαφωνία μου σε όλο το συλλογισμό σου εντοπίζεται στο ακόλουθο. Σαφώς, όρεξη για να δημιουργήσουν κάτι καινούριο και να βγάλουν λεφτά ή για να γίνουν διάσημοι. Από μία καλή ιδέα μέχρι την ολοκλήρωση ενός προϊόντος (ακόμη και αν αυτό είναι μία δικτυακή υπηρεσία) χρειάζονται επενδύσεις σε ανθρώπινο δυναμικό και εξοπλισμό. Ακόμη και μόνος σου να είσαι πρέπει να επενδύσεις το δικό σου χρόνο. Κανένας επιστήμονας δεν θα κάτσει να φάει μήνες ή χρόνια δουλεύονας για μια νέα ιδέα χωρίς να πληρώνεται. Αν το κάνει, προσδοκά να βγάλει χρήματα από αυτό στο μέλλον. Η εικόνα του τρελλού επιστήμονα και της έρευνας για την έρευνα έχει πεθάνει προ πολλού. Δεν υφίσταται τεχνολογική εξέλιξη χωρίς την παράλληλη επιχειρηματικότητα. Γι απαράδειγμα, αν εταιρείες στα μέσα των 90's δεν έσπρωχαν προς τη μαζικοποίηση του internet και την δημιουργία του σε προιόν και σε μέσο για να διακινήσεις άλλα προϊόντα, τότε εμείς σήμερα δεν είχαμε πιάσει την κουβέντα στο noiz. Το δε highlight του internet ακόμη θα ήταν η καφετιέρα στο CERN. Προφανώς οι εταιρείες δεν είναι αγαθές - και δεν έχουν αυτοσκοπό την ανάπτυξη. Το κάνουν όμως για να αυξήσουν το κέρδος τους και να απαντήσουν στον ανταγωνισμό. Και αν θέλεις μπορεις να γίνει αποδέκτης των υπηρεσιών, προιόντων τους. Υπό αυτό το πρίσμα, σε σχέση με το τι χρωστάμε στις εταιρείες, θα πω ότι χρωστάμε όσα αγοράζονται και πουλιούνται. Όποις ζεί στο βουνό σε μία καλύβα και τρώει ψάρια από το ποτάμι που τα ψαρεύει με το καλάμι του, μάλλον δεν χρωστάει στις εταιρείες τίποτα και δεν τις έχει ανάγκη. Ή μάλλον χρωστάει. Την πετονιά και το αγκίστρι. EDIT: Προς όλους: Να συμπληρώσω ότι και από το Ναπστερ έχω κάτεβάσει mp3 και αργότερα torrents, και σπασμένα προγράμματα έχω χρησιμοποιήσει. Περιστασιακά και για διάφορους λόγους και βασικά στο παρελθόν. Έτσι για να μην φανεί ότι παριστάνω τον ηθικολόγο. Ο αναμάρτητος εξ υμών πρώτος το post εφ' εμού βαλέτω.