Για εμένα αυτό είναι το πιο δύσκολο. Το πρελούδιο το Ντο μινόρε το 847 ας πούμε, ε δε γίνεται. Θέλει δουλίτσα. Ενώ να παίζω παραντίντλ ή όποιο άλλο rudiment αριστερό χεράκι/δεξί χεράκι το βρίσκω απείρως ευκολότερο. Δεν είναι ανεξαρτησία αυτό, είναι μοίρασμα σειριακό.
Άλλο πρόβλημα είναι τα voicing. Δεν αρκούν μόνο οι νότες να είναι σωστές μερικές φορές, πρέπει να είναι και στην κατάλληλη θέση. (και ανάλογα με τη θέση στο κλαβιέ επίσης. Ένα βόισινγκ ακούγεται μέλι στην τενόρο/άλτο έκταση, το πας μια οκτάβα πάνω, μπουρούχα, θέλει αλλαγή θέσης.)
Οπότε συμφωνώ, τα πλήκτρα είναι τσαμπουκάς. Γιαπειτεκιαλλαναμαθαίνουμε.