dimsonic

γι αυτό λεω ας μην είναι μπούμυ, ας είναι σαν αυτόν... ;D

ας μην είναι μπούμυ με μπρας..... ας είναι έτσι...

άμα φύγει το μπούμυ του λίπστικ.... :(

το background δεν μπορεί να γίνει πιό σκούρο? Σκιν δεν υπαρχουν? Τουλάχιστον να γίνει μια παραμετροποίηση όχι όπως θέλει ο καθένας αλλά τουλάχιστον μια επιλογή από 2-3...

δεν ξέρω αν είναι μόντα συνηθισμένη. Πάντως στην δικιά μου deluxe 73 ο neck όπως φαίνεται εδώ είναι σκέτο μέλι. Η αγαπημένη μου θέση. Και αξίζει. αλλά εδώ δεν μιλάμε για απλο humbaucker. Εδώ είναι cunife...

εντάξει, εμείς εδώ μουσικό φόρουμ είμαστε, εκεί επικεντρωνόμαστε... πχ δεν μπορεί να περάσει ασχολίαστο ότι τα ΜΜΕ στάθηκαν στο "εκκεντρικό" της παρουσίας του μακαρίτη και όχι στην απίστευτη προσφορά του...

τον συνδυασμό αυτόν που περιγράφεις, τον έχεις ακούσει ή τον φαντάζεσαι πως θα βγαίνει...?

ακριβώς αυτό.... και όχι μόνο στα στάδια....και στο ράδιο θα έλεγα... το πλυνήτριο δουλεύει πολύ καλά...

εγώ πιό πολύ βλέπω να γίνεται λόγος για σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα..

εξαιρετική είναι η μίξη που έχουν κάνει για το 5.1 dvdaudio του salad. Φυσικά για τι μίξη μιλάμε. Αντε όλα μαζί να είναι 5 όργανα.... Ακούς τον καθένα χωριστα σχεδόν... Δυστυχώς έχω αποσυνδέσει το 5.1 σύστημα και έχω να το ακούσω από το 2003 ή κάτι τέτοιο....

Αυτό του Ζάππα το έχω δει... Ξέρω τι λες.... έχω πολύ καιρό να ακούσω το welcome... ίσως σήμερα βρω ευκαιρία. εκείνη την εποχή τριπλό βινύλιο.... (άσε που μας κάνανε τη χάρη και το κυκλοφόρησαν...) 5η Γυμνασίου ήμουν, και το αγόρασα δεύτερο χέρι από ένα φίλο του αδερφού μου γιατί θεώρησε τη ζωντανή ηχογράφηση υποδεέστερη από αυτή στο στούντιο και το κράτησε τρεις μέρες... Εκείνη την εποχή τα τριπλα κοστίζανε όσο 20 χαρτζηλίκια....

πάντως (επειδή δεν υπάρχουν καλά παλιά βίντεο της εποχής) βλέποντας εδώ τον Keith και την προστατευόμενή του Rachel Flowers εδώ κάνεις παιχνίδια με την φαντασία πως θα ήταν ο Keith το 73... Βέβαια στο παραπάνω βίντεο είναι σχεδόν 70 και παρ όλο το ζόρι του βγαίνει στη σκηνή (εντάξει και με έναν κιθαρίστα παραπάνω) και το λέει η ψυχή του αλλά πολύ θα ήθελα εκείνη την εποχή να είχα τη δυνατότητα, τα χρήματα και την τρέλλα να τον έβλεπα ζωντανά όταν έβγαζε αυτά τα πράγματα....

αν θυμάμαι σωστά Marc Bonilla και Glenn Hughes

πάντως έχει ενδιαφέρον να ανατρέξετε πίσω στα σχόλια στο βιντεο του takrus με την Emerson Band...πριν από 1-2 μήνες. Μερικά είναι πολύ σκληρά για την κατάσταση του χεριού του.... Και φυσικά όλα σε κοινή θέα

εκείνη την εποχή ήταν της μόδας οι φαρδύτερες μπάφλες. Μετά το 85-90 άρχισαν να φτιάχνουν ηχεία με στενή μπάφλα για να μην υπάρχει "πρόσωπο" που να εκπέμπει. Τότε άρχισαν να τα κάνουν βαθειά, για να μπορεί να κατεβαίνει η απόκριση του γούφερ λιγο περισσότερο.

υπερβολικός όπως πάντα.... (ευγενικά το λεω) δεν χρειάζεται να διαβάσω τι ανέβασες... έγραψα : όπως πάντα ήθελε. ξέρω ότι είχε άδεια. (Αν δεν ήθελε να πετάει δεν θα έβγαζε...)

Ας μας μείνει η ανάμνηση ότι πετάει εκεί ψηλά, όπως πάντα ήθελε....

βλέπω μεγάλη επιτυχία και στα πανηγύρια με τον ήχο 5.... τέρμα η κυριαρχία των αρμονίων στις χασαποταβέρνες... ;D

το κόβω για βάθος

O Keith ήταν από τα 15 μου αυτό που λέει η λέξη "ήρωας". Αν και είχα πια γυρίσει στην κιθάρα (από πλήκτρα) με τραβούσε περισσότερο το συνθετικό του ταλέντα. Υστερα η δεινότητα στα χέρια. Τελευταία η παράσταση. Αν και ο ίδιος ήθελε να είναι ο Jimi Hendrix του Β3. Το χέρι το είχε. Ήθελε και τη φιγούρα. Μαγκιά του. Το κατάφερνε. Φτιάχνανε δίσκους έτσι ώστε αυτοί να παίζονται κύρια ΚΑΙ ζωντανά. Παράδειγμα το Welcome back my friends.... σπάνιο δείγμα δεξιοτεχνίας και συντονισμού τριών ατόμων με εξαιρετικά στρυφνά κομμάτια. Προφανώς όταν κατάλαβε ότι πλέον όλα αυτά είχαν τελειώσε αποφάσισε να δώσει τέλος. Τον καταλαβαίνω. (κύρια αφού είδα τα πρόσφατα βίντεο...) μάλλον γράφαμε μαζί με τον καταρράκτη...

μερικά πράγματα για τον εξοπλισμό και ιδιαίτερα για το ιπτάμενο πιάνο το οποίο αν και του έβγαζε την τρέλλα που ήθελε στη σκηνή, μια φορά κόντεψε να του σακατέψει τα χέρια (ίσως από εκεί να ήταν η αρχή του κακού) όταν γυρισμένο ανάποδα, έκλεισε το καπάκι επάνω στα χέρια του.... Ειδική παραγγελία από έναν καλλιτέχνη του τσίρκου και με την προϋπόθεση να μην αποκαλύψει ποτέ το μυστικό του.... http://www.brain-salad-surgery.de/keith_emersons_gear.html Όλη η σελίδα φτιαγμένη από έναν γερμανό φαν που αγόρασε το Brain salad surgery το 74 στα 17 του (όπως και εγώ, αλλά αυτός έκανε απίστευτη ερευνα....) Να φανταστείτε έχει όλα τα εξώφυλλα όλων των εκδόσεων του δίσκου.....! (εγώ απλά έχω αγοράσει 3-4 εκδόσεις μόνο... ;D)

κάποιοι κουράστηκαν για να γίνει. Ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Μοντέρνο είναι και σίγουρα βελτιωμένο. Τωρα για το αριστερα δεξιά δεν συζητώ. Λίγο με το κινητό έχω θέμα, ακόμα και με την mobile έκδοση, αλλά θα στρώσω. ευχαριστούμε ;)

αυτό το κομμάτι του Ginastera είχε ακούσει γύρω στο 1969 στην Αμερική σε συναυλία ο Emerson και κοινώς ....έπαθε πλάκα. Από τότε αγόρασε το δίσκο, τη μουσική, το έπαιζε ο ίδιος μέχρι που μερικά χρόνια ακόμα αποφάσισαν να το τολμήσουν αφού το ηχογράφησαν σκέφτηκαν ότι έπρεπε να ζητήσουν δικαιώματα από το συνθέτη... Η εταιρεία του αρνήθηκε απαξιώνοντας το συγκρότημα. Τότε κάποιους τους είπε, γιατί δεν ρωτάτε τον ίδιο. Με μια κασέτα στο χέρι πήγαν στο σπίτι του (αν θυμάμαι καλά στην Ελβετία...) Ο συνθέτης άκουσε όλο το κομμάτι σιωπηλός. Όταν τελείωσε ακολούθησαν μερικά δευτερόλεπτα σιωπής. Μετά ο συνθέτης αναφώνησε: Diabolique! (σύμφωνα με τις σημειώσεις του dvd audio του δίσκου - κατ άλλους -wiki- Terrible) Ο Emerson ετοιμάστηκε να τα μαζέψει και να φύγει.... Τότε ο Ginastera του έδωσε συγχαρητήρια, λέγοντάς του ότι η διασκευή "έπιασε ακριβώς το νόημα της σύνθεσής του"....

αφιερωμένο στους πληκτράδες που το λέει η ψυχούλα τους..