dimsonic

pulp fiction?

διαφωνώ ότι έγινε σε συνθήκες εργαστηρίου. Εγινε όσο καλά θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο όπως διαφημίστηκε, αλλά υπάρχουν παράμετροι που μπορεί να έπαιξαν ηχητικό ρόλο και δεν τους δόθηκε σημασία: 1. Ενα συγκεκριμένο μανίκι σε 3 σώματα. Πχ ένα άλλο μανίκι άλλου ξύλου να έδινε άλλο ήχο με το σώμα 1 και άλλο με το 2 και άλλο με το 3 από αυτό που ακούστηκε τελικά 2. Η διαδικασία συναρμολόγησης αποσυναρμολόγησης. Βασικά μια σοβαρή επέμβαση σε ένα όργανο, όπως ξεβίδωμα βίδωμα μπράτσου (έγινε με τον ίδιο τρόπο το βίδωμα? έγινε πχ με δυναμόκλειδο ? οι οδηγοί για κάθε βίδα σε κάθε σώμα σίγουρα δεν είναι ίδιοι...) 3. Το ίδιο με την γέφυρα. 4. Οι χορδές είναι σίγουρο ότι έκατσαν και ηρέμησαν στην ίδια θέση με την δοκιμή του προηγούμενου επόμενου σώματος? 5. Επίσης μικρή (ελάχιστη) διαφοροποίηση στην γωνία ή τις τρύπες για τις βίδες στο pocket κάθε σώματος δεν θα επιφέρει αλλάγες? 6. Τελος το παίξιμο. Ακόμα και στο ίδιο σώμα να παίξει την ίδια φράση το ίδιο χέρι είναι φυσιολογικό να υπάρχουν ηχητικές διαφορές σε attack, decay, amplitude στο δεξί αλλά και pitch στο αριστερό Εγώ τουλάχιστον με αυτά, προβληματίστηκα, και γενικά δεν έδωσα βάση και στο πείραμα αλλά και γενικά στον προβληματισμό. Όντως άκουσα (ή νομίζω ότι άκουσα) και μάλιστα με ακουστικά κάτι διαφορετικό προς το πιό επιθετικό στο mahogany αλλά δεν βάζω χέρι στη φωτιά ότι δεν έγινε από τυχαίο παράγοντα. Γενικά πιστεύω ότι σε μηχανήματα solid body με μαγνήτες που σε συντριπτικό ποσοστό το ηχητικό αποτέλεσμα εξαρτάται από τα ηλεκτρικά και ενισχυτικά το ξύλο του σώματος δεν παίζει ρόλο. Σε ακουστικό όργανο σαφώς και ναί.

sorry για το "με τίποτα" αλλά εύκολα σου αραδιάζω 10 που κατ εμέ λένε περισσότερα. Το συγκεκριμένο το θεωρώ πολύ φτιαχτό...

με τίποτα.... έχει γράψει απίστευτα καλύτερα...

χωρίς να θέλω να αποδείξω τίποτα, απλά πληροφοριακά

μέχρι πριν λίγα χρόνια θα έλεγα τα ίδια... πλέον όχι. Εψαξα πολύ διάβασα πολύ... Για τη μανία δεν θα διαφωνήσω...ίσως μόνο σ αυτό... αν και είχαν λευκή επιταγή στις παραγωγές τους... Για τους στίχους...δικές τους μικρές ιστορίες, in extrovert που συνήθως σπάνια μπορεί κάποιος να συσχετίσει ...μπορεί να συμβεί πάντα αν το θελήσεις. Το θέμα είναι ποιός ενδιαφέρεται για παράξενες ιστορίες για να γίνουν επιτυχία... Ο Carlton. Το λέει ο ίδιος στο making of Aja... "they loved harmony, but they were rock guys" . Όπως όλο το Aja...και πιό πριν το Royal Scam, αλλά και εν μέρει το Gaucho. Tουλάχιστον στο βίντεο αυτό μαθαίνεις πολλά για την συνεισφορά των άλλων... το Purdie shuffle που το πρότεινε ο Purdie, το bass slapping που έβαλε ο Chuck Rainey παρά τις οδηγίες του Fagen ή το beat του Rick Marotta που ήταν κάτι που έπαιζε συχνά σε πολλούς δίσκους αλλά μόνο εκεί ακούστηκε και αναδείχτηκε τόσο που παραξενεύτηκε ο ίδιος... Δεν συζητάμε για τον Shorter που ούτε ήξεραν τι ήθελαν, απλά ήθελαν ένα βαρύ όνομα jazz. Επαιξε αυτό που ήθελε εκείνος πρίμα βίστα και ας λέγανε κι όχι.... Ή μήπως υπέδειξαν στον Steve Gadd τι να παίξει και δηλαδή ξέρανε ακριβώς τι θέλανε εκεί... Υπάρχει πολύ υλικό στις συνεντεύξεις μουσικών. Ή σε άρθρα όπως εδώ: https://www.vulture.com/amp/2018/11/steely-dan-stories-of-donald-fagen-and-walter-becker.html?fbclid=IwAR0zDgsBMwBtpP3kgB4w9bnZlZ1-lTxwRaCMlL2i1b3cmzuBJuH30EjrKjA Για τα σαξόφωνα αυτό ήταν κάτι που έγινε μόνο για την περιοδεία του Alive in America με ιδέα του Becker, ΟΚ μια καλή ιδέα που αν την τελειοποιήσεις φτιάχνεις κάτι ίσως πρωτόγνωρο. Γενικά φωνάζανε 10 παίζανε από 10 φορές ο καθένας και διάλεγαν. Δεν είμαι σίγουρος ότι ήξεραν 100% τι θέλανε. Ετσι λένε σήμερα. Ούτε οτι καταλήγανε πάντα με το καλύτερο. Δεν θέλω να πείσω κανέναν, προφανώς και έχεις την άποψή σου και όντως το δίδυμο ήταν τεράστιο, αλλά νομίζω ότι ένα τεράστιο ταλέντο συνήθως δεν φτάνει. Κι οι Beatles τεράστιοι ήταν και ο Brian Wilson ή ο Bowie επίσης αλλά χωρίς την συνεισφορά πολύ κόσμου που γενικά έως σήμερα είχαν μείνει uncreditted ίσως κάποια πράγματα ήταν διαφορετικά...

να μείνει ως έχει. ενδεχομένως να μην είναι τόσο μπασαδερό το πιάνο. Εχεις ταλέντο στο ύφος αυτό. Εξέλιξέ το και άσε τα πολυορχηστρικά για άλλη φορά.

αυτό που θέλω να πω είναι ότι με ενδιαφέρει πολύ περισσότερο μία κιθάρα που έγραψε ιστορία 30-40 ετών στη δισκογραφία με 100άδες τραγουδιών (και πιθανότατα ήταν μια από τις 2-3 του Βικ) παρά μια από τις 10άδες που αγόραζε και έπαιζε ο Χέντριξ, κάποιες ίσως και λίγες φορές). Δεν εξετάζω αξίες, υπεραξίες, επενδύσεις κλπ...

but I'm not talking money....

δεν εννοώ να μου την χαρίζουν.... αν είχα φράγκα θα είχα τα λίγα και θα μου έφτανε τελος πάντων ενός πολυάσχολου μουσικού παρά μια άλλη που γλύτωσε τυχαία την πυρά...

καλά τα είπες, αλλά και εγώ θα γουστάριζα την κιθάρα για την αύρα που κουβαλούσε και όχι την οριτζινάλιτυ... αλλά κι ο άλλος 600 χιλιάρικα για την κιθάρα του Τζίμυ....χαλαρά θα έπαιρνα του Βικ

όλοι οι ενισχυτές και τα πετάλια παίζουν φανταστικά στα βίντεα... εκτός αν παρουσιάζουν τίποτα 14χρονα

μεγάλη κουβέντα....

μεταξύ μας τώρα, μιλάς σε έναν πολύ diehard ακροατή (γιατί δεν μου αρέσει η λέξη οπαδός ή φαν)... μα πολύ... τα τελευταία 10 χρόνια έχω αρχίσει και τους απομυθοποιώ αρκετά. Εχω και αρκετή δισκογραφία τους από τότε που ήταν άσημοι. Κομμάτια που γνωρίσαμε αλλιώς, σε πρωτόγονη και unacceptable εντελώς μορφή. Αλλωστε υπάρχουν στο διαδίκτυο. Είχαν ιδέες, είχαν συνθέσεις και ...ναι είχαν την έμπνευση όπως κάποιοι άλλοι να αποσυρθούν από συναυλίες νωρίς και να μείνουν στις ηχογραφήσεις με σωρεία καλλιτεχνών που τους δάνεισαν τις λαμπρότερες ιδέες και συνεισφορές τους.

το έχω δει πρόσφατα... ευτυχώς που στο δρόμο τους ήρθαν πολλοί σπουδαγμένοι μουσικοί και συμμάζεψαν τις πολύ καλές όντως ιδέες τους

για κιθάρα δεν υπάρχει πρόβλημα, αρκεί να μην το παρακάνεις. Για σιγουριά βάλε και έναν κομπρέσορα κανονικό ή vst

μπορεί να φανεί πεζό, αλλά έχω ένα american sound, γι αυτά που θέλω μου φτάνει... (κι αυτά ωραία ήταν....εκτός του soul food)

ανάθεμα αν κατάλαβα τίποτα...

το νόημα (κατ εμέ) προφανώς είναι να πεις: θα πάρω το "τέτοιο" επειδή θέλω (και ξέρω ότι) να ακουστεί έτσι

επειδή βλέπω σοβάρεψε το νήμα πρέπει να πω μια άποψη.... το mahogany ακούστηκε σίγουρα πιό λαμπρό, αλλά είμαι σίγουρος ότι δεν οφείλεται στο ξύλο, αλλά σε οτιδήποτε άλλο κατά την επανασυναρμολόγηση. Η δε διαφορά ήταν αμελητέα μπροστά στο τι πετυχαίνεις με ελάχιστη στρορφή ενός ποτ ή με το που θα βάλεις το χέρι σου.

το βίντεο έχει ελλείψεις.... ήθελε ακόμα 2-3 τηλέφωνα ΩΡΛ στα comments...

OK

σε ένα ψυχρό προάστιο, δυό λογαριασμοί το χρόνο έρχονται περίπου σε τέτοια νούμερα λόγω θέρμανσης...οι άλλοι νορμάλ

εγώ που είμαι στα 10 refret τι κερδίζω?

ο γιος εχει λαμπρο μελλον